Nýi tíminn - 01.09.1932, Blaðsíða 2

NÝI TÍMINN
upp yerksmiðjum, leggja járn-
brautir og síma o. s. frv., þá
þurftu iðjuhöldarnir, sem fyrir
þessu stóðu, ekki lengur á vinnu-
afli verkamannanna að halda;
þeim varð ofaukið. Vélarnar
komu í þeirra stað tíl að fram-
léiða öll lífsgæði fyrir yfirstétt-
ina, — mennina, sem höfðu sleg-
ið eign sinni á landið og 'mann-
virkin og síðan framleiðsluvör-
urnar. Þetta er í fáum orðum
takmark og afleiðing iðnaðar-
þróunarinnar í kapitalistiskum
heimi.
Sumir halda því fram, að í
Kússlandi sé ekki að gerast neitt
annað en það, sem þegar hefir
gengið um garð í hinum kapi-
talistisku menningarlöndum, —
ekkerfc annað en sú uppbygg-
ing, sem fram fór í Ameriku
siðustu áratugi 19. aldarinnar.
Þá var Amerika hið mikla gós-
enland, og sama gildi um Rúss-
land nu. Þeir viðurkenna, að
þar séu nú blómatimar móts við
ástand i öðrum löndum. En það
sé aðeins meðan á uppbygging-
ingunni stendur. Síðan komi þar
hin sömu vandræði, sem nú ríkja
I hinum kapitalistiska heimi.
Þetta virðist lika liggja í orðum
yðar í umræddri grein.
Þér hljótið þó að vita, að sá
er meginmunur á uppbyggingu
þeirri, sem fram fór í Ameriku,
og þeirri, sem nú er að fara
fram í Rússlandi, að hún er
framkvæmd með gerólíkt tak-
mark fyrir augum, og hún er
framkvæmd af þeirri stétt manna
sem ekki kom neitt við sögu
uppbyggingarinnar í auðvalds-
heiminum öðruvísi en sem vinnu-
dýr, sem vaidhafarnir tóku ekk-
ert tillit til. Þér vitið það mjög
vei, að uppbyggingin í Rússlandi
er alls eklji framkvæmd með
það fyrir augum, að atvinnu-
fyrirtækin geti sparað vinnulaun
til verkamanna, en það var tak-
mark hennar í auðvaldsheimin-
um. — Nei, í Rússlandi er það
vinnandi stéttin sjálf, sem hefir
völdin, og hún ræktar landið
og aflar sér véla og eykur á
annan hátt framleiðslumöguleika
nauðsynja sinna, til þess að hún
geti aukið lifsþægindi sín, —
stytt vinnutímann og hækkað
vinnulaunin, — veitt sér í rík-
ara mæli sérhvað það, sem auk-
ið getur á velliðan hennar og
hamingju. Það er einmitt ein-
kenni hins kommúnistiskaskipu-
lags, að þar er engin sérstök
yfirráðastétt, sem lifað getur I
vellystingum á kostnað þeirra,
sem vinna, og hafa vald til að
halda fyrir þeim lífsgæðunum,
sem þeir framleiða. Og árangur
framkvæmdanna^í Rússlandi síð-
asta áratuginn er líka þegar
farinn að koma í ljós á þennan
hátt, að farið er að stytta vinnu-
tíma og hækka kaup.
Þér vitið það, herra ritstjóri,
að höfuðatriði þeirra breytinga,
sem orðið hafa í Rússlaodi, er
ekki það, að þar hafa risið upp
verksmiðjur og þar hefir verið
ræktað land, lagðar járnbrautir
og símar, komið upp skipastól-
um o. s. frv., með svo miklum
hraða, að slíks þekkjast engin
dæmi í sögu mannkynsins. Höf-
uðatriðið er það, að þar hefir
stéttarbylting gengið um garð.
Þar eru það vinnandi Btéttirnar
sjálfar, sem hafa framleiðslu-
tækin í sínum höndum og stjórna
þeim með það fyrir augum, að
sjá 8ér fyrir góðu og hamingju-
sömu lífi. Án þeirrar byltingar
hefði þessi uppbygging 'verið
óhugsandi. Ef hún hefði ekki
átt sér stað, þá hlaut Rússland
að lenda með í straumkast
kreppunnar, og þar hefðu orðið
sömu vandræðin og annarsstað-
ar eða enn stórfeldari.
Þetta vitið þér líka mæta vel.
í ársbyrjun 1930, þegar þér vcr-
uð nýkominn að blaðinu, þá
sögðuð þér, að spurningin um
Rússland væri sú þýðingarmesta
af gátum áramótanna. Þar segið
þér, að »ef það þjóðskipulag
reyndist mögulegt, sem flestir
telja nú ómögulegt, myndi það
gerbreyta lífskjörum allflestra
manna á jörðunni* (2. tbl. 1930).
Hvernig finst yður þetta koma.
heim við það, sem þér skrifið
nú, er þér segið, að það, sem
Rússar séu nú að gera, »er búið
að framkvæma í mörgum öðrum
þjóðfélögum*.
Fyrir þrem árum dróguð þér
ekki dul á það, að framtíð mann-
kynsins ylti á því, hvort tækist
að koma í framkvæmd þeirri
þjóðskipulagsbreytingu, sem bar-
ist er fyrir í Rússlandi. Nú seg-
ið þér, að þar sé ekki neitt að
gerast annað en það, sem áður
hefir gerst annarsstaðar.
Hvað hefir gerst á þessum 3
árum? Rússar hafa tekið stór-
feldari framförum á ári hverju
en aðrar þjóðir hafa áður tekið
á áratugum. Auðvaldsheimurinn
með öllum sínum fullkomnu
framleiðslutækjum er að hrynja
i rústir, og eymd og hungur-
dauði grípur um sig með sívax-
andi hraða i öllum auðvalds-
löndunum. Þómænið þértilRúss-
lands fyrir þrem árum og sjáið
og viðurkennið, að þar eru að
gerast þýðingarmestu atburðir
veraldarsögunnar, en nú sjáið
þér ekki, að þar sé neitt sér-
stakt að gerast.
Hvað veldur þessari breyt-
ingu á viðhorfi yðar, herra rit-
stjóri? Fyrir þrem árum geng-
uð þér í þjónustu Framsóknar-
fiokksins, og þá sjálfsagt með
það fyrir augum að vinna að
bættum hag islensku bændanna.
Og samfara atvinnulegum um-
bótum vilduð þér að einnig
kæmi aukin þekking og skiln-
ingur á þvi, sem var að gerast