Eldsvarnablaðið - 01.01.1938, Blaðsíða 5

ELDSVARNABLAÐIÐ
3
Meðferð vatns
Áhrif valnsbununnar eru undir því
komin, hvernig henni er bei.t. —
Slyngur maður le'kur sér að þvi að
slökkva með liitlu vatnsmagni, þar
sem þekkingarsnauði r klaufi æk-
ekki við neitt ráðið, þótt hann haii
aflmikla bunu til umráða, en ve d-
ur h ns vegar of; tjóni.
Hugsum okkur vanaegan miðl-
ungs bruna: herbergi með húsgögn-
um brennur. Ein af slökkvireglun-
um var sú, að byrja skyldi að neð-
an; önnur: að umfram allr skyldi
koma' í veg íy.ir að e'durinn gripi
um sig. í herbergi, sem er alelda,
skal fyrst beina bununni uóp í lof.ið
og láta liana leika um samskeyti
lofts og veggja, því að hitinn og
logarnir Ieita upp og veitast mest
að loftinu. Síðan er bununni bcint
niður, fyrst á muni þá, sen næs.ir
eru, svo smám saman fjær. Öðru
hvoru skal þó bununni beint á Ioft-
ið, sérstakiega rre.ð fram v.g’jum,
og sömu’.eiðis á gl.iggakarma, svo
að ekki kviknf í þeim, ennfremur í
öll horn, því að þar verður hitinn
mestur (gagnkvæm hiiageisLm frá
báðuin veggjum), og þar veldur
eldurinn þv. rrestum skemndum á
byggineunni. Sé ekki bvi meiri eli-
ur komirfni í veggina, nægi: að líta
bununa leika um þá eða dreifa
yfir þá vatninu (úr þar til gerðum
slöngustút, úðadreifara). Þegar um
minni háttar bruna er að ræða, þar
sem bunan slekkur sk'ótt, skal því
við eldsvoða
dreifa vatnsmagninu sem m:st Ban-
unni er beint sitt á hvað.
Sé he.bergið ekki þvi s'ærra og
vatnsbunan nægilega mikil, geng-
ur íljótt að slökkva. Eftir fáeinar
mínúlur er eldurinn kæfður.
Undir eins og al ir l.gar :ru
kæíðir, fara slökkvi iðsiT.ennirnir
inn, en minnka um leið vatnsbun-
una. Þar, sem enn verður vart elds,
t. d. í oynum, vörubirgðum, horn-
um o'. s. frv., ska! slökkva á hverj-
um stað fyrir sig og standa þá
skammt frá.
Hér er miðað við, að notaðu' sé
slöngustútur, sein hægt er að loka
og opna ef.ir vild.
Setjuni svo, að . elduricn hafi
magnazt, og maðurinn, sem stiórnar
slöngustútnum fái skipun um að
slökkva í einhverjum hluta bygg-
ingarinnar eða vörugeyinslunnar o.
s. frv., þar sem ákafast brennur.
Hann á þá fyrst að nata stærsta
stút, sem völ er á, taka sér stöðu
svo nálægt, sem unnt er, og byrj a
v i ð e 1 d m ö r k i n. Brenni mjög á-
kaf-, hefur vatnsbunan engin sjáan-
Ieg áhrif fyrsit í ‘stað, en þá er að
þrauka, og fyrr eða síðar koma
áhrif va'.nsflóðsins í ljós. Það borg-
ar sig ekki, að beina bununni sitt á
hvað yfir stóran flöt, þegar um á-
kafan bruna er að ræða, því að hit-
inn er svo gífurlegur, að óðara
kviknar aftur, og þá verður að beina
Eftir Leo Pesonen
bununni á staði, sem nýlega var
slökkt í. Þegar svona stendur á,
skal slökkva á litlu svæði í :inu. Sé
eluurinn sérstakfega magnaður, skal
fyrslt í stað beina bunnnni án aflíts
á einn og sama stað, þar til árangur
sést. Eldinn skal slökkva að fullu,
áður en næsta svæði er tekið fyrir.
Það borgar sig ekki að slökkva
margsinnis á sama staðnum. Þessi
fyrirmæli má þó ekki taka oT bók-
staflega, þannig, að hver sináneisti
skuli slökktur, áður en lengra er
haldið. Qlæður skal slökkva að fullu
seinna, en ekki má skilja eftir loga
og stóra, rauðglóandi rajfta.
Maðurinn, er stjórnar slöngu-
stútnum, skal fvlgja eldinum eftir,
jafnhliða því, sem vinnst að slökkva.
Hann verður að færa sig úr stað
eftir því, sem heppilegast er. Hann
á alllaf að ve:a hæfilega ná'ægt og
leitast við að velja sér sem bezta
stöðu, þar sém auðveldast er að ná
tií eldsins. Það er tilgangslaust að
reyna að slökkva úr lengsta færi,
sem dælan dregur, eða þeyta bun-
unni hingað og þangað skipuíags-
laust.
Við húsbruna á háu stigi skal
fyrst og fremst le'.tast við að verrida
þá hluta hússins, sem bera það
uppi, og hornin, ef það er timbur-
hús, því að þar verður hitinn mestur
og hættast við skemmdum.
Varast skal að beina bununni á
rauðglcandi járn, því að þar er hit-
rninnsta kosti eina sveit til að ryð a
og hreinsa með hverri bunu. Ef
nauðsynlegt er, að verkið gangi
fljótt og vel og vatnsbunurnar eru
kraftmiklar, en það verða þær að
vera, sé um stórbruna að ræða, og
einkum ef notaðar eru öflugar
vatnsbunur, skal ileiri en ein sveit
fylgja hver. i bunu, svo að rutt sé á
mörgum stöðum í einu. Ein eða
fleiri ruðningssveilir hafa ekki við
aflmikilli bunu. Þegar svo stendur á,
eiga þærað vinna bíðum megii við
fcununa, og slekkjr bunan þá jaf.r-
harðan, þar sem rutt er ofan af el:ii.
Einnig skal sklpa fleiri en e'na ruðn-
ingssveit um hverja bunu, þegar
hey brennur, hefilspænir, ull o. s.
frv. því að erfitt er að ryðja og
tl ótlegast að slökkva í g æðum
J:eim, s:m iu t er frá.
Myndin sýnir sérst.
gerð af dúk, sem fest
er undir loftiö, til
jaess að taka á móti
vatnsrennsli af efri
hæðinni.