Nýja konan - 01.11.1935, Síða 5

JNýja konan
5
Kaldur og harður veruleik-
inn rennur upp fyrir okkur
og við skiljum að ef til vill
getum við ekki lengur talið
Villa meðal hinna lifandi. Við
reynum að fá nánari skýring-
ar Jijá Þjóðverjanum, en Jiann
er orðfár. Einu getum við þó
að síðustu slegið föstu, að enn
einn nýr, góður félagi hefir
gengið inn í kvalastofur naz-
ismans. Þessi liræðilega stað-
reynd kemur eins og högg
lieint í andlitið á okkur, og
vekur lijá okkur þessa spurn-
ingu: Verðum við einnig slegn-
ir niður af hylgjum fasismans,
sem nálgast með stormliraða?
Því verður aðeins svarað á
einn veg: Nei, við verðum á
öllum sviðum að vekja verka-
lýðinn til dáða, svo liann
gangi sigrandi úr hinni kom-
andi liaráttu, til þess síðan að
hyggja hið stéttlausa þjóðfélag,
þar sem allir iiafa jafnan rétt
til að njóta gæða lífsins.
Lauslega þýtt úr »Arbeider Kevy«.
Fyrsta barna-
heiiniIÍ ASV.
I snmar starfrækti A. S. V.
í fyrsta sinn liarnalieimili i
skólaliúsinu að Brautarliolti á
Skeiðum. Fjörutíu og sex börn
dvöldu á heimilinu, alls í sex
vikur. Börnin voru vigtuð liæði
þegar þau komu og fóru og
kom það í ljós, að þau höfðu
öll þyngst um 1 — kíló
liessar þrjár vikur, sem Jivert
harn var á lieimilinu. Aðhlynn-
ing og öll frammistaða var líka
í liesta lagi. Fæðið bæði mik-
ið og gott.
Þetta er fyrsta barnalieimil-
ið, sem verkalýðurinn kemur
sjálfur á fót, liér á landi.
Frá því að A. S. V. var stofn-
að liér, Jiefur það barist fyrir
þessu máli, en ekki fvr Jiaft
Jiolmagn til þess að framkvæma
það.
AtTÍnnubætur
í sumar báru verkalvonur
minni hlut frá borði, yfir síld-
veiðitímann, en dæmi munu
vera til um lengri tíma, þar
við liættist óþurkatíð liérna
fyrir sunnan, svo að fiskverk-
un gekk rnjög illa.
Sárfáar stúlkur komu með
lilut, er nam 75,00 kr. . . .
50,00 kr. . . . 35,00 kr. . . .
25,00 kr. og margar konur
komu með 9,00 kr. hlut og
sumar með engan eða jafnvel
skuldir á liakinu, þannig var
afkoma verkakvenna þegar síld-
arvertíðinni lauk í Jiaus}. Þar
sem atvinnuvegum olckar er
þannig liáttað að mikili liluti
af verkafólki á alla björg sína
undir afkomu sinni yfir sum-
arið, er liér því um heint Jíjarg-
arleysi að ræða ef ekki verð-
ur úr þessu liætt af ríki hæjar-
og sveitafélögum, þannig að
Þetta harnaheimili hefir að-
eins að litlu leyti hætt úr
þeirri miklu þörf fyrir Rcyk-
víska alþýðu að koma börnum
sínum á ókeypis barnalieimili
í sveit. Þessi viðleitni sýnir
allri alþýðu livers virði það er
að eiga öflug samtök, styrkir
trú liennar á mátt sinn og
sannar lienni, að þátttaka ein-
staklingsins í félagsskapnum
liefir stórkostlega þýðingu..
Starfræksla harnalieimilis
sannar okkur þörfina og knýr
okkur áfram til þess að liera
fram kröfuna á hendur því
epinliera, um ókeypis barna-
heimili fyrir alþýðu.
Þessa sjálfsögðu kröfu mun-
um við með lijálp A. S. V. hera
fram og íylgja eftir, þar til
liið opinhera hefir koinið upp
barnaheimilum, sem eru full-
nægjandi.
Verhahona.
kTenna.
einhverjir atvinnumöguleikar
verði opnaðir.
Slagorð atvinnurekenda »guð
lijálpar þeim sem lijálpa sér
sjálfir* Jiafa jafnan verið þau
einustu hjargráð, sem verka-
lýðnurn Jiefur verið látið í té
á hörmungatímum, frá þeirri
stétt manna, sem eiga skipin
og framleiðslutækin, sem verka-
lýðurinn lijálpar þeim til að
reka eða liann rekur fyrir þá.
Verhalýðurinn á að hjálpa
sér sjálfur, Iiann á rétt á að
Jiag lians sé svo fyrirkomið af
þjóðfélaginu, að hann geti á
sómasamlagan liátt séð sér fyr-
ir nægilegum mat, nauðsyn-
legasta fatnað — liúsnæði sem
ekki eyðileggur Iieilsuna —
ljósi og hita — þetta getur
liver réttsýnn maður séð eru
sjálísagðar kröfur. Verkalýður-
inn, liefur valið þann kostinn
að hjálpa sér sjálfur, hann hef-
ur í »Dagsbrún« samþykkt
kröfur um að hærinn stofni
til atvinnubóta. Yerkakvenna-
félagið »Framsókn« — hefir
komið sér sjálfu til lijálpar —
samþykkt tillögu til bæjarstjórn-
og hæjarráðs svoliljóðandi:
»Verkakvennafélagið »Fram-
sókn samþykkir að skora á
bæjarráð og bæjarstjórn að
hefja atvinnu fyrir konur, sem
liafa fyrir heimili að sjá«.
Tillögurnar voru, að hærinn
stofnaði saumastofu, og léti
þar sauma allt, sem liann þyrfti
á að lialda til framfæris þurl'a-
lingum. Fyrir framgöngu verka-
kvennanna og verkalýðssamtak-
anna hefir nú verið leigthúsnæði
fyrir saumastofu í liúsi Garð-
ars Gíslasonar. Verkakvenna-
félagið »Framsókn« var líka
með tillögur um að komið væri-
upp prjónastofu og þvottahúsi
og fleiri atvinnuhótatillögur
liafa verið ræddar. Ef þessu
væri hrint í framkvæmd væri