Nýja konan - 01.11.1935, Side 7

Nýja konan - 01.11.1935, Side 7
Nýja konan 7 um fyrir skemstu á flugvellin- um af vörum félaga Stalins. Við fundum að á axlir okkar studdi vingjarnleg föðurhendi okkar elskaða vinar, kennara og leiðtoga, liins stálsetta lier- foringja byltingarinnar, Stal- íns. (Langvarandi lófatak). Brennandi ást á landinu okk- ar, þessu trausta vígi og ósigr- andi háborg byltingarinnar, gef- ur okkur vængi. Obilandi trygð fiokks oklcar við félaga Stalin lyftir okkur til flugs. Við svíf- um, við fljúgum um sovjetbim- ininn, vfir landsvæði sosialism- ans. Við erum hreyknar af því, að sovjetbimininn er hæstur allra bimna, af því, að flug- menn okkar, bolsjevíkkarnir, sem unnu háioftin, hafa liækk- að bann. (Dynjandi lófatak). Meðan við stígum hátt upp í loftið, ;>ait upp til skýjanna, syngjum við ljóðið: »0g þess- vegna bærra og liærra.« 1 nokk- ur þúsund metra hæð, höldum við okkur við útvegg klefans, göngum út á léttan vænginn og byrjum að falla gegn um niðandi tómið áleiðis til fjar- lægrar jarðarinnar. Hraðinn vex, á augabragði þjótum við gegnum skýin, við föllum, vind- urinn togar í fötin — 5000 metr- ar. Jörðin flýgur móti okkur. Þó eru húsin enn langt í burtu, eins og örsmá líkön til að sjá. Við föllum, náum elcki andan- um, en baráttutilfinningin vex. Það er eins og jörðin þjóti á móti okkur með tryltum, sí- vaxandi hraða. Hin óbundnu frumöfl ætla að tortíma okkur, sjóndeildarbringurinn er borf- inn. Jörðin nálgast úr öllum átt- um, enn þá 700; 500, 400 metrar, nú er tíminn kominn, bægri hendin kippir í fallhlífarhring- inn, enn eitt andartak og svo stendur alt kyrt. Hinn trylti hraði hefir stöðvast að boði vilja okkar. Mjúklega og vagg- andi svífum við líkt og á vængj- um niður til jarðarinnar í livítu sólskininu. Fyrir skemstu liafði verið 39 stiga frost uppií geimin- um, en nú dýfum við okkur niður í júlíhitann. Tala okkar er þúsundir, millj- ónir. Við minnumst orða foringja okkar, Stalins: »Við ásælumst ekki fótmál af annara landi, en látum lield- ur engum eftir þumlung af okk- er jörð.« Við æskufólk Sovjetríkjanna, sem liöfum fengið uppeldi okk- ar í kommúnistiska æskulýðs- félaginu, og vinnum að því að styrkja loftflotann okkar, við fullvissum Alþjóðasamband kommúnista um það, að við munum lieldur ekki láta nokkr- um eftir þumlung af sovjet- bimni okkar. (Dynjandi lófa- tak. Húrrabróp.) Sovjethimin- inn er loftvígi okkar blómstr- andi föðurlands. Og þegar við sýngjum: »Og sérhver hreyfill syngur Rot Front! við vernd- um vort Sovjetland,« þá er það sannleiknr, þá er það tákn sig- urvissu okkar. Við biðjum Alþjóðasamband kommúnista að skila því til systra olckar, sem berjast gegn hinum dýrslega fasisma eða kveljast í fangelsum hans, að við erum alt af hjá þeim. Lifi lieimsbylting öreiganna! (Lófatak). Lifi Alþjóðasamband konim- únista, sem sækir gegn liáborg- um auðvaldsskipulagsins undir forustu S t a 1 i n s ! (Dynjandi langvarandi lófatak). Verslið við þá, sem auglýsa í »Nýju konuuni«! Ungbarnaheimili í Sovjetríkjunum, ]>ur sem börnin ftí alla uö- hlynningu og fóstur lijú lærðum uppeldisfræðingum meðau mæð- urnar eru að viima. imninwimsiiiiM—m nimimwiiwMmnMin

x

Nýja konan

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Nýja konan
https://timarit.is/publication/716

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.