Útvarpstíðindi - 27.03.1944, Side 14

og skcgg var hvítt af hrími. Hann ók
greitt og sleðabjallan glumdi skært í
frostinu. Ökumaðurinn fór heim á bæ-
ina og spurði hvar Haugar væri. Hon-
um var kalt og hann varð að hlaupa
sér til hita af og til meðfram ækinu.
Hann hafði aldrei verið úti í annarri
eins frostbitru. Ef hann hefði vitað fyr-
irfram, hvernig veðurlagið var hérna
uppi í fjöllunum, þá hefði hann aldrei
gefið kost á sér í þetta ferðalag fyrir
von Knagenhjelm. Gauldælingurinn
hoppaði og barði sér til hita, þetta var
að stofna lífi sínu í voða, — þvílíkt
jólakvöld hafði hann' aldrei lifað. Að
eyrum hans barst ýlfur utan af vatninu,
— leiðinda ýlfur. Hesturinn var alhvít-
ur af snjó. Og það brast og gnast í
sleðanum.
í stofunni á Haugum sat fjölskyldan
og söng jólasálmana. Kláus gamli sat á
arinhellunni, og Litli-Kláus við hlið
hans. Pétur sat á viðarhögginu og hélt
á sálmabókinni, konan stóð að baki
hans og gægðist yfir öxl honum.
í vöggunni lá missirisgamalt stúlku-
barn og starði stórum, bláum augum á
logann á arninum. Hún hét Ólöf.
í miðju laginu stóð Pétur skyndilega
á fætur, lagði sálmabókina aftur, en hélt
vísifingrinum milli blaðanna, svo að
hann tapaði ekki opnunni.
— Það er mannaferð úti, sagði hann.
Hestur hneggjaði úti fyrir dyrum og
bjölluhljómur barst inn. Stofudyrunum
var hrundið upp. Og inn kom ökumað-
urinn því nær dauðkalinn. Hann gekk
að eldinum og sveiflaði handleggjunum
fram og aftur. Skeggið var klembrað
fyrir munninn og hann gat aðeins
muldrað fram óljós orð um að hestur-
inn yrði hýstur.
Þegar aðkomumaðurinn hafði brætt
af sér mesta klakann, þreif hann bréf
upp úr brjóstvasanum og rétti Pétri.
Bréfið var frá von Knagenhjelm og
engum öðrum. Iíann tilkynnti, að fóst-
urdóttir hans, ekkja G. Andreasens,
væri dáin, en í erfðaskrá sinni hefði hún
ákveðið að á hverjum jólúm næstu tíu
ár skyldi flytja tvær korntunnur til her-
mannsins og fjallabóndans Péturs Klá-
ussonar á Haugum við Aursundsvatn-
ið------. Guð blessi sál hennar í himna-
ríki.
Og tíu næstu jólakveld kom Gaul-
dælingur akandi yfir Aursundsvatnið
með tvær korntunnur á sleðanum. Þess-
um sendingum fylgdi bréf og kveðja
von Knagenhjelms.
Af þessari ástæðu skrýddist Hauga-
Pétur jafnan eins og kóngsins þjónn á
hverju jólakveldi, fór i stásslegu liðs-
foringjabuxurnar, sem von Knagen-
hjelm hafði einu sinni borið og girti sig
hinu blikandi sverði. g. M. M. þýddi.
Rafgeymavinnustofa vor í
Garðastrœti 2, þriðju hœð.
annast hleðslu og viSgerSir
á viStækjarafgeymum.
Viðtækjaverzlun Ríkisins
270
ÚTVARPSTÍÐINDI