Prentarinn - 01.10.1936, Blaðsíða 1

PIRENTAMNN
BLAÐ HINS ÍSLENZKA PRENTARAFÉLAGS
XVI. ÁR REYKJAVÍK, OKTÓBER 1936 6. BLAÐ
SJÚKRATRYGGINGIN NÝJA OG PRENTARAR
Það fer að vonum, að prenturum verði tíð-
rætt um, livað við taki, þegar þeir verða,sam-
kvæmt hinum nýju lögum um Alþýðutrygg-
ingar, að leggja niður sjúkrasamlag silt
um iiæstu árariiót, — að minnsta kosti eins
og ])að hefur verið starfrækt. Skal því reynt
að gera grein fyrir því, hvað við tekur
og á hvern hátt prentarar gætu haft mest
gagn af þeim sjóð'i, er þeir koma lil með að
hafa yfir að ráða, þegar þeir flytjast i hina
nýju tryggingu.
Lágmarkstrygging sú, er lögin gera ráð
fyrir, er dvöl á sjúkrahúsi í tuttugu og sex
vikur, en getur orðið þrjátíu og tvær vikur,
ef um fleiri en einn sjúkdóm er að ræða. Öll
læknishjálp, lyf og umbúðir eru hér innifal-
ið. Borið saman við hlunniridi þau, er sam-
lag okkar veitir, er þetta mikil framför, þvi
að við höfum aldrei komizt liærra með
þennan lið en í átta vikur, og þar er miðað
við prentara eingöngu, en aðeins fjórar vik-
ur fyrir konu og börn. Sé um langvarandi
veikindi að ræða, er þetta ómetandi réttar-
hót og vert að festa sér það í minni.
Lögin gera ráð fyrir, að i heimahúsum séu
læknishjálp og lyf greidd að þrem fjórðu
hlutum. Hvort hér verður um hagnað að
ræða fyrir prentara, fer allt eftir þvi, við
hve mikil veikindi þeir eiga að búa. Séu þau
langvarandi og sérstaklega, ef um fjölskyldu-
mann er að ræða. verða þetta tvimælalaust
meiri hlunnindi en okkar sjúkrasamlagi lief-
ur verið unnt að veita, þvi að fyrir þvi er
margra ára reynsla, að þær upphæðir, sem
lil ]>ess eru ætlaðar, hafa hrokkið skammt,
og í þó nokkrum tilfellum hefur það reynzt
svo, að menn hafa sjálfir orðið að greiða
eins háa og jafnvel margfalt hærri uppliæð
en samlagið hefur greitt þeirra vegna.
Tryggingartögin gera ráð fyrir tvennskonar
dagpeningum, persónu- og fjölskyldudag-
peningum. Persónudagpeningar í Reykja
vík mega ekki vera lægri en kr. 2,00 á dag,
og eru þeir því aðeins greiddir, að legið sé
i heimahúsum, en fjölskyldudagpeningar geta
orðið allt að kr. 7,00 á dag eftir stærð fjöl-
skyldunnar, og eru þeir greiddir jafnt, hvort
legið er í sjúkraliúsi eða heima.
Hér i Reykjavík fer það eftir þvi, hve hátt
gjald er greitt í sjúkratrygginguna, hve lengi
menn þurfa að bíða eftir dagpcningum. Hefur
þessu verið skipt í finnn flokka, þannig: 1.
flokkur kr. 9,00, biðtimi ein vika, 2. ftokkur
kr. 7,50, biðtimi tvær vikur, 3. flokkur kr.
6,50, biðtími fjórar vikur, 4. flokkur kr. 4,50,
biðtimi tólf vikur, 5. flokkur kr. 4,00, biðtími
sextán vikur. Lengst eru dagpeningar greidd-
ir í tuttugu og sex vikur.
Hefði sú leið verið valin. sem mörgum virð-
ist eðlilegust samkvæmt anda tryggingarlag-
anna, að fullir dagpeningar væru veittir með
lægsta iðgjaldi, væri hér einnig um hagshæt-
ur að ræða fyrir okkur, en eins og að er far-
ið, munu prentarar þykjast itla staddir, og
væi'u það lika. ef þeir byggju ekki að því,
sem sjúkrasamlag þeirra hefur hingað til veitt
þeim, og liefðu ekki samlagið til að lilaupa
undir baggann.
Hér að framan hefur verið sagt frá þeim
hlunnindum, sem nýja sjúkratryggingin veitir,
og borið saman við þau hlunnindi, sem prent-
arar hafa notið í þessum efnum, og virðist
það augljóst, að þar er að flestu leyti um
framför að ræða. En að tvennu leyti eru
prentarar þó ver settir en áður var, og það er
um dagpeninga og svo um þá sárafáu, sem
hafa svo háar tekjur, að þeir geta ekki orðið
þeirra hlunninda aðnjótandi, er liinar nýju