Harðjaxl réttlætis og laga - 03.09.1924, Blaðsíða 4

4
[ j,H ARJ) J AXL
Hníttín svör.
Einhverju sinni var í Reykholti
vinnumaður sem Ólafur hét. Hann var
af sumum haldinn fáráður. Ólafi var lít-
ið gefið um grauta og annað þunnmeti.
Einhverju sinni á túnaslætti er Ólafur
við messu. þegar inn í bæ var komið
segir prestur við hann:
— Jæja, Ólafur minn, líklega hefir
þú haft lítil not af því sem sagt var af
stólnum í dag, eða manst þú nokkuð af
því sem sagt var?
— Skárra væri nú ef eg myndi það
ekki, sem blessaður presturinn talaði
um dásemdarverkið, þegar mettaðir
voru 5000 menn með fiski og brauði.
par vor-u nú ekki grautarnir, líklega
hefði hann nú samt getað haft það
graut, ef honum hefði þótt það nokkuð
betra.
Einu sinni var Eyjólfur, sem stund-
um var nefndur ljóstollur, á gangi niður
í Rvík. pá var hann, eins og oft vildi
bera við, dálítið við skál.
Nú hittir hann landshöfðingja niður
á Lækjargötu og fer Eyjólfur að rabba
við hann. þetta sér lögregluþjónn og vill
ekki láta Eyfa gamla tefja landshöfð-
ingja og segir:
— þú ættir nú Eyjólfur minn að
koma þér í rúmið, því þú ert nú orðinn
svo fullur, að þér sést yfir sjálfsagðar
kurteisisskyldur, þar sem þú þúar yfir-
vald Islands.
Eyjólfur svarar:
— það er mín regla, hvort eg er full-
ur eða ófullur, að þúa guð og góða
menn, en aftur á móti gleymi eg aldrei
þeirri sjálfsögðu kurteisi að þéra yður
og andskotann.
----o----
Að dvelia.
í gamla daga var sögnin að dvelja
einkum notuð um smælingja. Til dæmis
var kallað, að koma umkomulitlum
börnum í dvöl.
Nú hefir Morgunblaðið snúið þessu
við í hendi og notar nú sögnina að
dvelja eingöngu um fínt fólk, og helst
ríkisbubba, t. d. má löngum sjá í dálk-
um þess, að þessi eða hinn burgeis hafi
farið til sumardvalar eða dvelji erlend-
is, dvelji á Akureyri, dvelji hér í bænum
um þessar mundir, dvelji á Englandi,
dvelji í þýskalandi. Einnig dvöl og dval-
arstaður er í Mbl. aðeins notað um fína
menn og ríka. Eg er að vísu ekki ríkur,
en þar sem eg er orðinn rithöfundur og
ritstjóri, vil eg mælast til þess, að þeg-
ar Morgunblaðið getur um ferðir mínar
út um landið, þá sé það orðað þannig:
Rithöfundurinn Oddur Sigurgeirsson
af Skaganum, formannssonur og skálds,
dvelur nú á, (t. d.) á Siglufirði, dvelur
á þingvöllum o. s. frv. þetta getur þó
vitanlega því að eins komið til mála hjá
Mbl., að Fenger leyfi, en ef Fenger ekki
vill, þá má altaf síma til Berlims. En
ef Rerlimur heldur ekki vill, þá verður
vitanlega sjálfhætt, að geta um ferðir
mínar í Morgunblaðinu.
---o--
Fening-arnir.
þrátt fyrir það, að eg hefi allmjög
látið til mín taka í stjórnmálum nú á
síðari árum, hefi eg ekki tekið að mér
að gagnrýna gengi íslenskrar krónu.
það eru nú ekki í rauninni nema sex
ár síðan að við gátum farið að tala um
íslenska krónu. þangað til voru það í
rauninni danskar krónur, þótt nokkrir
heimskingjar kölluðu þær „baunversk-
ar“ eða „berlimskar“.
En burgeisarnir sáu sér hag í því að
lækka gengi á íslensku krónunni eftir
að þeir voru búnir að fá lánað nógu
mikið af þessum íslensku krónum hjá
Islandsbanka. það gerði ekki mikið til
í þeirra augum þó verkamenn og sjó-
menn fengju að borga mismuninn.
En alþýðan er búin að átta sig á
þessu, enda hefi eg ekki látið mitt eftir
liggja, að koma fólki í skilning um
þetta mál, á milli þess sem eg hefi ver-
ið að skamma moðhausana hjá Mogga.
Duldir hæfileikar.
Oft og alvarlega hefi eg skorað á
borgarstjóra, að veita mér atvinnu, og
ætti það ekki að vera neitt vandaverk,
svo mörgum starfshæfileikum er eg
gæddur, atgerfi mitt er alkunnugt, þó
eg sé víðfrægastur fyrir sjómensku og
ritstörf. þar skara eg líka fram úr að
allra dómi, og víst mætti Tryggvi gæta
sín, ef eg væri í þjónustu Morgunblaðs-
ins, en mútur þygg eg ekki, því lýsi eg
yfir.
Nú vil eg enn einu sinni benda borg-
arstjóra á, að miklu gæti eg afkastað
ef mér væri falið eitthvert starf við
mitt hæfi, t. d. aðstoðar-borgarstjóra-
staða, aðstoðar-áfengisvörður eða ein-
hver virðuleg aðstoðarstaða. Og víst er
um það, að víða vantar aðstoð og eg er
reiðubúinn til aðstoðar á öllum sviðum,!
þar sem eg get látið mína margvíslegul
hæfileika njóta sín.
---o----
Glóðaraugu.
Yfirlýsing. Eg lýsi því hér með yfir
að eg er sá mesti og populerasti rithöf-
undur, sem alt til þessa heíir risið upp
á íákaganum.
Bankinn í tírindavík. Já Kjarvaþ'ef
að þú værir oröinn bankastjóri í Grinda-
vík, þá væri meiri ástæða til að dintasí
utan í höfðingjum, háleitur á götunni
og líta ekki við sjómönnum né verka-
mönnum. pú varst þó einu sinni sjómað-
ur eins og eg, þó að þú værir aldrei
sterkur eins og eg. Nú erum við báðir
rithöfundar og ert þú þó síst populer-
ari en eg, svo ekki þarftu þessvegna að
skammast þín fyrir að taka ofan fyrir
mér á götu.
Flugleið. Vísir skýrði frá því að
ítölsku flugmennirnir hefðu t komið
sömu leið og þeir amerísku: Rétt fyrir
austan Ingólfsstræti.
Hluthaíaskráin. Herra Jón Kjartans-
son! Munduð þið eftir því að biðja
Fritz Nathan Abrahamsson um að skila
til Berléme, að eg krefðist þess að fá
að sjá hluthaíaskrána.
Flugmenn, ferðamenn og fatnaður.
Fyrir skömmu komu hingað til landsins
amerískir flugmenn, í tveim flugvélum,
og er það stórviðburður í sögu lands-
ins, því áður hafa menn ekki flogið
hingað til lands. þá komu hingað mörg
herskip, með fjölda hermanna, bæði yf-
irmenn og óbreytta hermenn. I sömu
viku seldi Haraldur óvenju mikið af
silkinærfatnaði.
Tappar, templarar og tómagóss. óár-
an er nú mikil hjá áfengissölum Reyk-
javíkur. Fyrst og fremst of margir um
atvinnuna og svo er ógnar hallæri hvað
viðvíkur töppunum og tómu flöskunum.
Mun það mest stafa af því, að Jón por-
láksson veitir ekki nógu ríkulegar und-
anþágur frá innflutningsbanni á er-
lendu öli. Samt urðu þeir fyrir happ-
drætti í surflar einu sinni, það var mánu-
daginn eftir að templarar héldu hátíð-
ina upp hjá Lækjarbotnum. þá sendj
samband íslenskra vökvasala flutnings-
bifreið á skemtistaðinn og flutti hún
ógrynni af tómum (límonaði?) flöskum
niður í borgina.
Fákur, f járhætta og fáráðlingar. Veð-
reiðar voru háðar á skeiðvellinum
sunnudaginn sem eg fór til þingvalla
(17. ágúst). Kapphlaup hestanna byrj-
uðu skömmu eftir ákveðinn tíma, en
fjárhættuspilið nokkru áður og fjöldi
fáráðlinga lét trekkja sig þar upp.
Á öllum sviðum eru framfarir.
1 áttina. Meðal annara umbóta sem
eg stakk upp á í „Hnútasvipu” minni
var að leggja mætti niður sendiherra-
embættið (það var áður en alþingi fjall-
aði um málið). Einnig vakti eg athygli
manna á því, hversu mikið ólag væri á
ístöku hér í bænum. Hvorutveggja
þetta hefir verið tekið til greiná. Sveinn
kominn aftur í sína sveit og bæjar-
stjórnin farin að undirbúa ístökumálið.
Stórnaglasen. Eitt sinn vai- Einar
með fullar hjólbörur af fiski á leið upp
Laugaveg. En á móts við lyfjabúðina
bilaði ásinn úr börunum. þá kallar Ein-
ar til manns sem var nærstaddur: Nú
væri gott að ía stórnagla-s e n.
Ný tekjugrein. Eftir því sem Vísir
segir 22. þ. m., þá er Gvendarbrunna-
vatnið að ryðja sér til rúms í Skotlandi.
„þess skal getið sem gert er“. þórður
Sveinsson læknir á Kleppi hefir lagt
fram mikið og óeigingjarnt starf til út-
rýmingar sullaveikinni á Islandi. Hann
hefir barist fyrir því að tuttugu, einu
heilbrigðu hundarnir á íslandi, yrðu
drepnir.
s
I Maður kom nýlega inn í húsgagna-
verslunina Áfram og bað um einn fýr-
tommunagla. Einhver kunnáttumaður-
inn sem þar var staddur sagði að svo
stóra nagla hefðu þeir ekki til. „Fyr-
irgefið“, sagði maðurinn, „naglaversl-
unin er víst flutt“.
Ossarar. Ólafur hét maður og var
kallaður Gossari, og olli því ákveðinn
tilverknaður. Nú hefir vissum mönnum
þótt mikið til þessa nafns koma, en ekki
þorað að taka það upp óbreytt og hafa
því slept fyrsta stafnum framan af, og
tekið upp viðurnefnið Ossari. Verður
hið sameiginlega heiti þeirra Ossarar.
Hættii'. þessir menn eru hættir, að
minsta kosti í bili: Símon, Ásgeir,
Bjarni og Hagalín? að ónefndum Lúð-
vík, sem er steinhættur.
Og hugsa sér Símon, sem er búinn að
drekka í mörg herrans ár eins og eg,
breiður eins og eg, sterkur eins og eg
og hávaðamaður eins og eg. Hættur eins
og eg. En Mangi er óhættur enn.
■ Eg respektera þá menn sem hætta
eins og eg, því það er aflraun stíf. Bara
þeim gangi nú eins vel að halda bind-
indið eins og þeim gamla sterka af
Skaganum.
Jónas frá Hriflu, sem nú er í Noregi,
fór þangað til að hafa tal af bændum.
Heyrst hefir hér í bænum, að hann ætli
að slá Norðmenn um peninga til að
gefa Tímann út. Ef það misheppnast
skal eg, Oddur Sigurgeirsson, sjómaður,
rithöfundur, formannssonur, skáldsson-
ur af Skaganum, Spítalastíg 7, lána hon-
um kjallarann í blaði mínu fyrir grein-
ar um búskap og bankamál, skáldskap
og æfisögur.
Herra Snarkjaftur. Grein þína um
gjálífi ungdómsins get eg ekki tekið,
því mér finst þú vera of æstur. öðru
máli er samt að gegna ef þú vilt setja
undir hana fult skýrnar- og föðurnafn,
ásamt götu- og húsnúmeri.
Ritstjóri þessa blaðs óskar eftir að
ritstjórar og útgefendur annara blaða
vildu senda sér blöð í skiftum fyrir
Harðj axl. Samt ætlast hann ekki til þess
að neinir hafi svo mikið fyrir þessu, að
þeir fari að síma eða skrifa til Dan-
merkur til þess að fá leyfi, og síst af
öllu ef viðkomendur framleiða næga
hringavitleysu sjálfir.
Litaskifti. Vinaminni var áður rautt,
en er nú orðið gráleitt, líkt og hulið
teleplasma. Sennilega verður skift um
nafn á því eftir þessu.
Moggi segir að flugmennirnir hafi
borðað kl. 3 um nóttina áður en þeir
lögðu upp í Grænlandsflugið. Hvað borð-
uðu þeir? það hefir víst ekki verið moð-
haus með fjólum í eftirmat?
Vegna þrengsla verður margt að bíða
næsta blaðs, þar á meðal bréfkafli úr
Ámessýslu og viðtal við Jósefínu.
Spuming. Hver er munurinn á Boc-
caccio og Sigurði svarta?
S v a r: Ritverk Boccaecios munu
geymast um aldur og æfi en klámi
Sigga teturs keppast allir við að gleyma.
Eineygður himbrimi.
Graetz
olíugasvélar svíkja engan.
Hannes Jónsson,
Laugaveg 28.
ALLSKONAR gull- og silfursmíði
fljótt og vel af hendi leyst hjá
Guðmundi þorsteinssyni,
Bankastræti 12.
Eggert Brandsson fisksali er á Berg-
staðastræti 2. Talið við hann, ef ykkur
vantar í soðið.
Fyrir hvað er Hannes Jónsson
fræg-astur
?
G-óðar vörur ogódýra sykurinn
Góð mjólk. Gott kaffi.
Gott brauð.
LITL A KAFFIHÚSIÐ,
Bergstaðastræti 2.
Leírvörur,
glervörur
og húsáhöld,
hlægilega ódýrt.
Hannes Jónsson,
Laugaveg 28.
TAPAÐ. Bauk hefir tapað maður
með tréstút og skrúfuðum tappa í neðri
enda. Ritstj. vísar á eiganda.
AUGLÝSING.
Ibúð óskast til leigu, handa barna-
fólki. Skrifleg tilboð sendist ritstjóra
merkt 44. I tilboðinu skal tekið fram,
ef um fúna og saggaða kjallaraholu er
að ræða, hve margir cm. eru undir loft,
og svo ef gluggi er nokkur og snýr ekki
í norður, hve mikið skal borgast fyrir
sólskin og hve mörg ár borgist fyrir-
fram.
Nokkur stykki eru enn óseld af
„Hnútasvipu“ minni. Einnig hefi eg
enn nokkur eintök af æfisögu minni.
Oddur Sigurgeirsson,
Spítalastíg 7. Heima kl. 7—8.
Öfund. Aumingja Moggi. Nú er hann
farinn að finna nekt sína. Hann öfundar
Tímann af því að fá greinar frá Oddi
Sigurgeirssyni. þetta er ofur eðlilegt,
því Oddur fer ætíð rétt með einfaldar
beygingar í íslenskri málfræði. En eng-
inn vill hjálpa danska Mogga.
Gamall bæjarmaður.
----o----
Síðustu fregnir.
Morgunblaðið skýrir frá því
s. I. sunnudag, að lítflutningur
vara í júlímánuði þ. á. hafí
numið 18 milj. og 600 þús.
króna.
Hve mikið skyldi íslenska
krónan falla við þetta?
Ritstjóri, eigandi og ábyrgðarmaður:
Oddur Sigurgeirsson, rithöfundur af
Skaganum. Afgr. Spítalastíg 7. Opin kl.
7—8 alla daga. Sími 1477.
Prentsmiðjan Acta.