Nýtt kvennablað - 01.03.1944, Blaðsíða 8

6
NÝTT KVENNABLAÐ
lega áliuga- og áhrifaleysi íslenzkra kvenna af
J»ví hve lítið þær starfa við hin arðbæru störf,
eða eru afkomendur Auðar djúpúðgu, Þorgerð-
ar Egilsdóttur og Auðar Yésteinsdóttur sofnað-
ar svefni Þyrnirósu?
Ungu íslenzku konur, látið ekki lengur telja
ykkur trú um að þið getið .ekki þetta eða hitt
og það sé ekki til neins að vera að brjótast i þvi
af þvi að þið giflið ykkur. Þið lialdið sem sé
áfram að lifa þrátt fyrir 511 hjónabönd.
Ég ætla ekkert að fara að halda því að ykkur,
að þið eigið allar að vinna utan heimilisins.
Bændakonan heldur áfram við búskapinn með
manni sinum og kaupstaðarkonan getur víðast
hvar ennþá fundið nægilegt starfssvið innan
heimilisins, ef áhugi hennar beinist í þá átt, en ég
vil aðeins minna ykkur á, að ef þið eigið einhver
áhugamál, skuluð þið ekki vera liræddar við að
láta þau í Ijós vegna piparhættunnar. Og ef
unnustar ykkar fara eilthvað að derra sig, skul-
uð þið bara segja við þá: „Ertu með karl-
mennskukomplex, góði minn? Það er leiðinleg-
ur sjúkdómur, sem stafar af þvi að þið karl-
mennirnir cruð að missa einræðið í þjóðfélag-
inu. En ég skal vera ósköp góð og blið við þig
og þá Iæknast þetta bráðlega.“
Þið sem kjósið ykkur heimilisstörfin verðið
að viðurkenna í verki að þið viljið vinna þau
og búa ykkur undir starfið. Það er ekki til nein>
að viðurkenna með vörunum að óskabarn ykkar
sé heimilið, en láta sér svo alveg á sama standa
hvert stefnir þar sem annarsslaðar. Ef þið vilj-
ið hafa ábrif á fyrirlcomulag híbýla t. d., eða
dreifingu matvæla, verðið þið að kynna ykkur
málin og mynda síðan sarnlök um framkvæmd
þeirra. Það er ekki hægt að skilja heimilið og
þjóðfélagið eins og gert er og ætla sínu kyninu
hvort verksviðið, eða það er að minnsta kosti
mjög hættuleg stefna.
Jafnvel þó að þið konurnar viljið hclga ykk-
ur heimilið sem aðalsíarfssvið ykkar verðið þið
að reyna að liafa áhrif á þj óðfélagsmálin að
minnsta kosti sem heimilin varða.
Ung stúlka lýsli þvi yfir i amerísku hlaði að
sinn mesti framadraumur væri að giftast Amer-
íkumanni. Margar konur liafa bneykslast gifur-
lega af ummælum þessum. En ég spyr ykkur
foreldrar: Er nokkuð einkennilegt þó að þið
missið dæturnar í „ástandið“ og slíkar yfirlýs-
ingar komi á prent. Þið alið livort sem er dætur
ykkar ennþá upp í umhverfi fullu af kynferðis-
órum og kreddum um konuna. Unga stúlkan
Ein af húsfreyjum 19. aldar.
InfyL&i&hfy t/\^a.^ú.scLötLbi 95 áxa.
I lún var smátelpa og lék á palli, þegar skáld-
sagan Piltur og stúlka birtist og Jón Sigurðs-
son hóf sókn til islenzks sjálfstæðis með þjóð-
fundarorðunum: „Vér mótmælum allix-“. Ó-
fæddir voru þá Stephan G. Stephansson og
Þorsteinn Erlingsson, ófædd hin athafnaríka
kynslóð, sem skilaði ævistarfinu næst á undan
okkur nútíðarfólki. Ingibjörg elst sem sé upp,
meðan þjóðin er enn að velta því fýrir sér,
hvort Fjölnismcnn séu varhugaverðir skýja-
glópar eða hvort Trampi greifi með byssu-
stingjadátana, sendur á þjóðfund af Fiáðrilci
sjöunda af guðs náð etc., frelsisgjafanum, sé
ekki framsýnni og betra yfirvald en Jón Sigurðs-
son væri. Andleg viðhorf þessa tíma eru enn
eins nálæg glöggri 95 ára konu og þau væru
nýleg. Af kynnum við gamalt fólk skynjar hið
unga án frásagna, lxvernig 19. öldin, viðreisnar-
skcið okkar, liefur verið.
Ingibjörg fæddist 22. jan. 1849 í Gai-ði í
Kelduliverfi, þar sem faðir hennar var prestur.
Hún var í bernsku, þegar faðir hennar fór að-
flulti aðeins vestur yfir hafið það sem hún hafði
lært i móðurkjöltu og við föðurkné, sem sé að
hinn mildi og eini frami konunnar væri að gift-
ast og að persónuleiki hennar yrði metinn eftir
mannvalinu og engan veginn eflir eigin hæfni
hennar né afköstum.