Nýtt kvennablað - 01.11.1949, Blaðsíða 3

nýtt
KVENNABLAD
10. árgangur.
7. tbl., nóv. Í9k9.
Vekjaraklukkan
Þá er kominn kaldur vetur, og skólarnir tekn-
ir til starfa. V. I>. Gíslason minntist skólaæsk-
unnar í byrjun skólaársins. Minnti hana á mill-
jónirnar, sem skólarnir kosta þióðina, annars
vegar, og liið mikla starf húsmæðranna heima-
fyrir, hins vegar, svo unglinaarn'r geti sótt nám-
ið. Þetta gat vissulega verið liollt umhugsunar-
efni.
En milliónir eru milljónir, og koma í rauninni
Jiverq-í við sösu, heldur bau unneJdismeðöl, sem
við höfum unnð úr milljónunum. Jú, við liöfum
re;st margar glæstar byggrngar og mannað þær
iöoru kennaraliði. Þe?sa eiora un»linqarnir að
njóta, sitia í skólunum og Idýða útlistana lrnna
ýmsu fræða. Unqlingunum jiykir misjafnlega
gaman. Sumir rækia starf sitt vel, en gievma
þó kannski að þakka fvrir vinnuna (að liafa
fenq:ð vinnuj eins og oft vill verða, að livaða
starfi, sem unnið er.
Ef við ættum úrvals kennara í hveriu faei og
í hverjum skóla, væri eaman að nrnna ungling-
ana á, hvað við le»ðum fram, því að þá kæmi
hvorki til námsle'ða eða vaxtarkvrkines. En
leggjum v:ð svo mikla áherzlu á að hafa hei'briqt
og gáfað kennaralið. Barnaskólakennararnir
vinna 6 tíma á dag að kennslu, auk sttlaleið-
rétt’nga. Það er ómöeulegt, að þvílíkir kannar
veliist svo eindresið í kennarastéttina, að slík
vinna sé nokkur hemia. Kenhsla er allt annað
en iðnaðar- eða hússtörf. Og við mesum skamm-
ast okkar að kúga æskuna til að sitia undir
kennslu örþrevttra manna. Börnin eru vakin,
e'natt kl. 7 að moroni til samstarfs í skólunum,
ef þau eiga lanst að. eins þó þau verði að sofa
í marsra svstkina hóp og sum þeirra skva'dri
fram eftir kveldi, sem kannski þá ekki jmrfa í
skóla fyrr en upp úr hádeginu. Börnin verða
NÝTT KVENNABLAÐ
lystarlaus og lin af svefnleysi, og hryggskekkja
gerir vart við sig.
Hvar takmarkið er milli barna og unglinga
finna ekki alltaf aðstandendur. En þeir finna, að
það hefur enga þýðingu að minna þau á milljón-
ir. Þær eru jDeim éinskis virði, fvrr en joeim hefur
verið brevtt í fæðu, í þessu tilfelli, andlega fæðu,
og heilbrigt samstarf þeim til handa. Á þetta
vilium við drepa, aðeins af því, að við getum
varið milljónunum betur, með því að stvtta
vinnutíma kennaranna og vinnudag nemenda.
Byrja daginn klukkutíma seinna, en nú er qert,
í ntvrkri og kulda, eða, undir öllum kringum-
stæðum láta þá, sem fara í skóla kl. 8 að morqni
liafa lok’ð skólastarfi kl. 12 á hádegi. Það h'ýt-
ur að vera óhollt að sitia lenqur við nám, dag-
lega, en 4 klukkutíma. Milliónhnar stíqa okkur
um of til höfuðs, meðan við setium unq'inqana
í |>á klemmu, sem okkur væri ofvaxið að lenda
í, o°* drenum »-óða hæfileika kennarans.
Háskólarektor, Alexander Tóhannesson sagði
í setn’nqarræðu Háskó'ans: „Vinnuafköst manna
liafa rýrnað að nvklum mun, oq á þetta ekki að-
eins v:ð verkalvðinn, he'dur flestar stéttir manna
einn'q þær er andleg störf vinna.“
Með þessum miskunnarlausu skólasetum fá-
um við ekki betri vitnisburð. Styttum skóla-
daqinn!
Námi menntaskó'anna má brevta að ein-
hveriu levti. Liúka dönskunámi með qaonfræða-
prófi. se'ia söqu. Eddu'ehur oq fornkviða o. fl.
í sérde’ld, sögudeild, eins oq stærðfræð’deild og
máladei'd o. s. frv., svo allt verði ekki hálfkák
eða liei'sa nemenda í veði.
Starf húsmæðranna fyrir æskuna stendur þe'm
veniu'eqa nær en svo. að um þeirra hlut burfi
að sakast. En e^ki vi" V’ðskiptanefnd, eða lík-
leqa neinn hvítur maður, svo nvkið fvrir þær
gera, að le>'fa innf'utnino vekiarak'ukkna, svo
að bær verði öruqqari urn að vekia börnin sín í
tæka tíð á morgnana, án þess að hafa andvara á
sér.
V l