Þættir úr dagbók lífsins - 25.01.1931, Page 2
2
ÞÆTTIR IJR DAGBÓK LÍFSINS
Frá Kleppi til Canada.
Ilér að ofan Dirtisl mynd, sem tekin
var 1. ágúst hátíðarsumarið. Var hún
notuð á vegabréf mitt til Bandaríkj-
anna. Eins og mörgum er kunnugt,
fór eg þessa l'erð. Er sú ferðasaga
mjög skemtileg og æfintýrarík. Þá
sögu set ekki hér alla. Hún mun birt-
ast í smábæklingi, er cg hefi i hyggju
að gefa út. Eu þær upplýsingar get eg
gefið, að eg komst til Quebec í Can-
ada — þar var eg í 8 daga — og þá
8 daga alla var eg í innflytjenda-
fangelsinu þar, ásamt 7 Islendingum
er ætluðu sömu leið og cg Iiafði ætlað
mcr að fara. Mér sncrist liugur i fang-
elsinu. Eg fann að íslenska þjóðin
mátti ekki missa neinn af sonum sín-
um — og eg er einn þeirra. — Hlakk-
aði eg mjög mikið til að koma aftur
heim til ættjarðarinnar, konu og
barna, háaldraðs föður og mörgu
svstkina. — Þetta fólk tók vel á móti
mér, en „gylti skrillinn“ hefir unnið á
mér, eins og hann gat. Eg hefi verið
ofsóttur og hundeltur, og virðist eins
og geðvcikisofsóknaræði liafi gripið
ýmsa af þeim, er hæst hcra á islenska
valdahimninum.
.7. M. G.
I fangelsi (!)
f grein hér að framan segi eg ofur-
lítið frá för minni til Canada. Mynd
sú, er að ofan sést, er tekin í Canada.
Eg heimsótti bandaríkska ræðismanns-
ins i Quebec, til að fá áritun lians á
vegabréf mitt lil Spanisli Fork í Utha.
Ræðismaðurinn sagði, að eg skyldi láta
taka af mér eina mynd, því að hana
vantaði, til þess að pappirar minir
væru löglegir. Fór eg því 13. ágúst til
La-Glass, fransks myndasmiðs, og tók
hann af mér þessa míynd og koslaði
hún 2 dollara. Fór eg siðan á ræðis-
mannsskrifstofuna aftur mcð mvnd-
ina, en eftir góðrar stundar bið kvaddi
ræðismaðurinn mig lil viðtals og
spurði mig ýmsra spurnlnga, en sagði
mér, að eg yrði að hafa 500 dollara
í lófanum, ef eg vildi fá að halda
lengra. Eg kvaðst ekki liafa meir af
þessum „almáttugu dollurum“, sökum
þess að skipafélagið „Canadian Paci-
fic“ og Eimskipafélag íslands liefðu
gefið okkur ]iær upplýsingar, að við
þyrftum að liafa með okkur öll vott-
orð og 50 dollara i peningum og 10
dollara til konsúls fyrir áritun, er við
færum yfir landamæri Bandaríkjanna.
Út af þessu varð mikið þóf, sem eg
geymi að segja frá. Frændi konu minn-