Þættir úr dagbók lífsins - 25.01.1931, Blaðsíða 8
8
ÞÆTTIR ÚR DAGBÓK LÍFSINS
hafa i frammi annað cn hcilagan sann-
lcika. Því ég var á Iíleppi, er dr. Helgi
Tómasson var rekinn, og hr. Ólafur
Thorlacius tók við; og einnig er hr.
Lárus Jónsson tók við af Ólafi Tlior-
lacius, og er mér manna kunnugast
um allar þær hlaðagreinar, sem um
málið hafa verið skrifaðar. En ég ])oli
ekki, að það sé logið upp á neinn, hvort
sem það er heldur ihaldsmaður, fram-
sóknarmaður, jafnaðarmaður, kom-
múnisti eða lireinn og heinn sjálfstæð-
ismaður. Og að endingu vil ég hiðja
fyrir sjúklingunum og þjóðarinnar
hönd, o ghljóðar sú bæn þannig:
Algóði, himneski faðir, sem rikir
bæði i þessum lieimi og öðrum, hjálp-
aðu okkur, sem heilbrigðir erum, til
þess að hjálpa þeim, sem sjúkir eru,
og mæðast undir þungri byrði. Kæri,
faðir, láttu ísl. þjóðina greiða skuld sina
á þessu ári, er hún skuldar frá liðna ár-
inu 1930, þvi að sannarlega eru það
mennirnir, sem liafa steypt hinu unga,
12 ára gamla ísl. ríki svo djúpt, sem
það er sokkið; það er skylda okkar, að
hjálpa sem bræður og systur, til að
létta þessum óhróðri og hinum þunga
bagga, af þjóðinni, sem hin ísl. saur-
blöð iiafa stofnað henni í, og nefni ég
ekki neitt sérstakt blað, því þau liafa
verið öll fullkomlega samtaka í þeirri
grein, með hinu „pólitíska“ skvaldri,
gegn andstæðingum sínum, hvert fyrir
sig, og ætti liver þjóð að skammast sin
fyrir að niðurníða land og þjóð með
illum og Ijótum skrifum, um helstu
menn þjóðar sinnar.“
Og geri ég það því að tillögu minni,
að rikisstjórnin taki fljótlega í taum-
ana og láti ekki þenna ágæta spítala:
„Nýja-Klepp“, standa tóman eða því
sem næst, sökum vönlunar á hæfum
lækni, er kunni að starfrækja hann
með viti. Og verður því Læknafélag
íslands og ríkisstjórnin að koma sér
saman um, að starfrækja spítalann, án
nokkurra flokkadrátta, og það tafar-
laust. Og að endingu vil ég, að feng-
inni reynslu, benda á, að það verði
hvorki dr. Helgi Tómasson né lir. Lár-
us Jónsson, sem verði neitt við þenna
spitala riðnir. Byrjum nú nýtt ár, og
nýtt lif, og látum ekki árið 1931 verða
okkur eins til skammar í erlendum
Idöðum og árið 1930. — Þar las ég, að
við hefðum vitlausan dómsmálaráð-
herra, hefðum ætlað að myrða konung
vorn á Þingvöllum s.l. sumar, og enn-
fremur, að Þjóðbankinn væri á hausn-
um. — Varð ég að svara þessu öllu
saman á bjagaðri ensku, að alt þetta
væri tilhæfulaust.
Með vinsemd og virðinu,
Magnús Guðmundsson,
bakarameistari.
Bréf tli Lárnsar Jónssonar.
Eg ]>akka yður fyrir vottorðið, sem
þér hafið sent lögreglustj. í Reykjavík
og dagsett er 21. janúar 1931. Eg verð
að dæma með mínunx vitlausa haus,
eins og aðrir sleggjudómarar. Og því
dæmist rétt að vera, að mænuásinn i
yður muni vera farinn að skrölta af
Tikarbranda-leysi, þar sem þér ekki
einu sinni gctið skrifað nafn mitt rétt.
Við hittumst seinna á vígvellinum.
J. M. G.
Bréf til sr. Ölafs Ölafssonar.
Kæri fermingar- og giftingar-faðir!
Eg ætla að þakl<a þér fyrir heim
komuna í Nýja Klepp, fyrir sjúkling-
anna hönd og fyrir þá guðsgjöf, er þú
jóst úr skjóðu þinni, en því miður get
ég ekki ])akkað fyrir mína liönd eða
fyrir þá sjúklinga. sem læstir voru rneð
lásum. -Eg bað þig, að lesa upp kafla
úr Bjarma, þingsetningarræðu séra
Bjarna Jónssonar, frá 11. des. 1917,
en þú neitaðir sunnudaginn 1(5. nóv.
1930. J. M. G.
FJELAQSPRENTSMIÐJAN