Norðlingur - 30.11.1929, Blaðsíða 3

NORÐLINGUR
3
maður, fullur ofdrambs og fláttskapar
í því sviði. sHræið« er dautf, gerir
engum neitt. En þrátt fyrir þennan
mikla mun, er þó vitleysa ein að ráð-
ast á Erl. sem verslunarstj. — fyrir
pólitíska stigamensku hans.
Af þessu ættu ritstj. Vkm. að sjá,
að þessi röksemdafærsla hrekkur ekki
hjá þeim. Alstaðar brestur þá heil-
brigðan grundvöll. Alstaðar verða
þeir böðlar sinna eigin heimskuraka.
Diir oo rnMlm
„Dagnr“ og Sig. Eggerz.
Blað sljórnarinnar, það sem gef-
ið er út hjer á Akureyri, gengur
með mjög slæman meltingarkvilla
þessar vikurnar. Slíkir sjúkdómar
eru harla alvarlegir eða geta orðið.
Og það lítur út fyrir, að sá sje af
verri tegundinni, sem nú þjáir
stjórnarblaðið hjer. Að minsta kosti
ber það sig afar-illa. Pað getur
ekki melt þá staðreynd — ekki
skilið þann einfalda sannleika —
að þó einhver maður væri þess
fýsandi, að gengið væri að sam-
bandslagafrumvarpiuu 1Q18, þá get-
ur sá hinn sami nú verið óánægð-
ur með ýms aíriði þess, og viljað
fá þeim breytt, eða jafnvel algerðan
skilnað iandanna, annan en kon-
ungssambandið. Peíta getur blað-
ið ekki melt, og er því með sífelda
kveinstafi um þetta, hnútur og dylgj-
ur til Sjáifstæðismanna og ýmsar
illar getsakir í þeirra garð. í stað
þess að það ætti aðvfá sjer meðul
við sjúkdómnum — heilbrigða
skynsemi, almenna, óbrjálaða dóm-
greind. —
Nú beinast þrautastunur blaðsins
sjerstaklega að Sig. Eggerz. Hann
hafi verið harðánægður með sam-
bandslögin 1918, og kvatt aðra til
að greiða atkvæði með þeim. En
nú telji hann þau háskagrip. Af
þessu sjáist, að Sig. Eggerz meini
ekkert með þessum látum öllum.
Og síst sje ástæða til að byggja
tiiveru stjórnmálaflokks á slíkum
hjegóma. — Á þessu sjest að sjúk-
dómur blaðsins er all-alvarlegur.
Ekki ætti nú að þurfa annað, en
að benda blaðinu á það, að maður
sá, sem Dagur mun telja að mest-
ur ljómi sje yfir allra íslenskra
stjórnmálamanna, Jón Sigurðsson,
fór mjög svipað að og Eggerz nú.
Jón var ekki neinn eintrjáningur í
íslenskum sjálfstæðiskröfum. Hann
lagði altaf áhersluna á það að taka
það sem fengist og ynnist í hvert
sinn, sleppa engu fótmáli, sem unt
væri að stíga fram á við, þó hið
endanlega takmark næðist ekki nema
í smá-áföngum. Eitt skref í senn
— svo næðist alt á endanum.
Það var þetta, sem fylgjendur
sambandslaganna gerðu 1918.
Mönnum eins og S. Eggerz duldist
ekki, að með sambandslögunum
var ekki alt fengið. En þau gáfu
meira en nokkurntíma hafði fengist
áður. Pau voru stærsta sporið,
sem stigið hafði verið. Pað var
augljós stjórnmálaheimska að hafna
því — stíga það ekki. Reynslan
hefir sýnt, að það átti að ganga
fram.
En — nú vilja þessir sömu menn
taka baráttuna upp á ný —• eða að
minsta kosti síanda á verði gegn
því, að það, sem ekki fjekst með
sambandslögunum, verði noíað til
óheilla íslendingum. Peir vilja fara
að dæmi Jóns Sigurðssonar og nota
nú þá afstöðu, sem fjekst með
sambandslögunum, til þess að
vernda ónotaðan auð íslands og
tryggja hann landsmönnum einum.
Þeir telja þetta svo alvarlegt mál,
að fullkomlega sje rjettmætt að
grundvalla eina hliðina á starfsemi
stjórnmálaflokks á þessu atriði.
Af þessu verður bert, að það er
ekkert annað en barnaskapur hjá
Degi, að halda því fram, að þeir
menn geti ekki gert fylstu kröfur
um sjálf'stæði íslands nú, sem voru
með sambandslögunum 1918, það
hljóti að vera loddaraskapur og
meiningarleysa. Pað er þvert á
móti! Pað er eðlileg afleiðing af
samþykt satnbandslaganna, að það
sem þá vanst, sie notað til að vinna
meira, standa fastara, komast enn
nær takmarkinu.
Erlendar sfmfregnir.
Rvík í morgun.
Frá Nobile.
Símað er frá Pragn að Nobile
sje þar staddur, og segi frá því,
að hann hafi tekið tilboði frá Ame-
ríku um að taka þátt í flugi til
Norðurpólsins 1930.
Arabar líflátnir.
Níu Arabar hafa verið dæmdir
til dauða fyrir að myrða Gyðinga
í óeirðunlim í september í haust.
_ ______________
I Reyktóbak munntó- ^
bak, neftóbak, vindla
og sigarettur
er best að kaupa í
| Nýja söluturninum. |
Til landsog sjávar.
Jafnaðarmeun i bæjarstjórn Siglu-
fjarðar hafa fengið þá tillögu samþykta
þar, að send væri beiðni til stjórnar-
ráðsins, að það fastsetti tölu bæjar-
fulltrúa kaupstaðarins, og hefði þá 9,
Til þessa hafa þeir verið 8 og bæjar-
fógeti sá 9, en hann er ekki bæjar-
fulltrúi, þó hann hafi rjettindi þeirra
á fundum. Vafalaust verður Jónas við
þessari bón þeirra siglfirsku vinanna.
Fjelag útvarpsnotenda í Reykja-
vík hefir nýlega haldið fund út af óá-
nægju, sem er innan þess, yfir fram-
komu stjórnarinnar í skipun manna í
útvarpssráðið. Áttí fjelag útvaips not-
enda, samkvæmt lögum, að útnefna
einn manninn. En stjórnin brýtur lög-
in, og gengur alveg fram hjá fjelaginu
og nefnir til tvo menn í ráðið í siað
eins.
Harmoniku-konsert ætla þeir
Marino Sigurðsson og Haraldur Björns-
son, að halda í Nýja Bío kl, 3 á
morgun. Hafa þeir undanfarið haldið
slíka konserta þrisvar fyrir fullu húsi í
Reykjavík undanfarið, og sömuleiðis
einu sinni við ágæta aðsókn bæði í
Hafnarfirði og Keflavík. Fyrirhugað
var, að þeir Færu erlendis og spiluðu
þar á grannophon plötur. En þeirri
för var fresfað þangað til nú eftir
nýár.
80 pokar af pósti komu hingað
með báðum skipunum, íslandi og Esju.
Esja kom hjer í morgun snemma,.
og fór aftur í dag.
Staka.
Bygð á stofni staðreyndar
stendur bjargföst vissa mín:
að aldrei læri aumingja
Erlingur að skammast sín.
Hrafn.