Norðurland - 22.02.1979, Síða 2

NORÐURLAIMD
Málgagn sósíalista I Norðurlandskjördæmi eystra
Ritnefnd: Erlingur Sigurðarson, Páll Hlöðvesson, Katrfn Jónsdóttir,
Guðrún Aðalstelnsdóttlr og Kristfn Á. Ólafsdóttir.
Ritstjóri: óskar Guðmundsson (ábm.).
Drelfing og auglýsingar: Tryggvi Jakobsson.
Ritstjórn, afgreiðsla, auglýsingar: Eiðsvallagata 18, simi 21875.
Póstfang: Box 492, 602 Akureyri.
Offsetprentun: Prentsmiðja Björns Jónssonar.
Gefið út af kjördæmisráði Alþýöubandalagsins.
Ódýrara
að
smíða nýtt
Forsætisráðherra hefur óskað þess að Alþýðubanda-
lagsmenn lesi betur frumvarp sitt hið fræga um
efnahagsmál, svo að þeir komist að þeirri niðurstöðu að
það sé nú miklu betra en þeim hafi virst við fyrstu sýn.
Þó er nú plaggið þess eðlis, að ekki batnar það við
nánari ígrundun: Hér er stefnt að sjálfvirkri kjara-
rýrnun, skipulögðum samdrætti efnahagslífs og skerð-
ingu ýmisskonar réttinda, sem launþegasamtökin
höfðu öðlast með áralangri baráttu.- Plagg þetta er í
heild sinni sniðið að skapi þeirra íhaldshagfræðinga á
landi hér í þá veru sem dæmin sanna. í heild er
frumvarpið þess háttar, að höfundum þess má hafa
verið það Ijóst að Alþýðubandalagið myndi ekki fallast
á efni þess án svo róttækra breytinga, að “ódýrara væri
að smíða nýtt“ - svo enn sé tekið líking af húsakaupum
fyrrverandi ríkisstjórnar af ónefndum sjálfstæðismanni
í Reykjavík.
Ólafur Jóhannesson leggur nú áherslu á aðfrumvarp
sitt hafi frá upphafi verið ætlað til breytinga í meðferð
ríkisstjórnarinnar og að fengnum athugasemdum
launþegasamtakanna. Nú liggur fyrir að gera þess
háttar breytingar. Takist Alþýðubandalaginu að koma
fram þess háttar lagfæringum sem til þess nægi að
uppfylla lágmarkskröfur um kjaratryggingu, atvinnu-
öryggi og skipulagsbreytingar á efnahagskerfinu, þá er
einsætt að ríkisstjórnin mun sitja áfram. Takist það
ekki er jafn augljóst að Alþýðubandalagið getur ekki
staðið að setningu laga sem brjóta myndu gjörsamlega í
bága við fyrirheit flokksins í síðustu kosningum.
I frumvarpi Ólafs Jóhannessonar er ráðgert lögbann
við launahækkunum án tillits til verðlags. Ráðgert er að
framlög til atvinnuleysistryggingarsjóðs verð afnumin.
Umsaminn launaskattur, sem renna á til húsbygginga,
yrði tekinn beint inn í ríkissjóð. Framlög til
byggðasjóðs yrðu aflögð og sett í vald meirihluta
Alþingis hverju sinni. Kveðið er á um hávaxtastefnu,
sem setja myndi atvinnurekstur í voða ef miðað er við
verðbólguástand undanfarinna áratuga, og loks eru
ákvæði um samdrátt í opinberum framkvæmdum, sem
auðsýnilega myndi valda stórfelldu atvinnuleysi. Það
má vera nokkur mælikvarði á eðli frumvarpsins, að
Geir Hallgrímsson formaður Sjálfstæðisflokksins,
hefur gefið hressilega undir fótinn þeirri hugmynd að
flokkur hans gangi í stjórnarsamstarf með Framsóknar
flokki og Alþýðuflokki um framkvæmd þeirrar stefnu,
sem Ólafur Jóhannesson boðar, með lítilsháttar
breytingum einum saman.
A allra næstu dögum verður það efalaust fullreynt
hvort Alþýðubandalaginu auðnast að snúa málunum á
þann veg að hægt verði að halda áfram því starfi, sem
þegar hefur leitt til þess að verðbólgan hefur minnkað á
sex mánaða tímabili um röskan helming.Það kemur nú
í ljós hvort forystumenn Alþýðuflokks og Framsóknar
ætla að miða stjórn efnahagsmálanna og kjör alþýðu
manna við það að heildsalastéttin fái enn sem fyrr að
skammta sér sjálf sinn hlut af þjóðararðinum. Hvort
enn skuli beitt atvinnuleysisjárnunum til þess að hefta
sókn fólksins til betra lífs. Hvort frelsi braskaranna til
auðsöfnunar skuli tekið fram yfir þau félagslegu
markmið, sem stefna verður að ef þessari blessuðu þjóð
á að takast að koma málefnum sínum í sæmilegt horf.
Alþýðubandalagið vill miklu til kosta að núverandi
stjórnarsamstarf geti haldist - en það mun ekki styðja
stjórnarstefnu, sem er andstæð grundvallarsjónar-
miðum þess sjálfs.
SJ
Betri er krókur en helda
Bréf frá þremur kennurum um
framhaldsskóla á Norðurlandi
Nýverið lásum við undirrituð - kennarar við Flensborgarskóla í
Hafnarfirði - grein í Norðurlandi sem skýrði frá hugmyndum
framhaldsskólanefndar um skipulag og uppbyggingu fram-
haldsskólastigsins á Norðurlandi eystra. Þar sem blaðið óskaði
þess beinlínis að fólk legði orð í belg um þetta mál, stingum við
nú niður penna til að segja frá reynslu okkar af rekstri
áfangakerfis við Flensborgarskóla.
Áfangakerfi fjölbrautaskóla
Áfangakerfi var tekið upp í
Flensborg haustið 1976 eða fyr-
ir rúmum tveimur árum. Skóla-
meistari og kennarar sáu um
gerð þess og höfðu með sér
ágæta samvinnu, héldu t.d.
fund innan skólans og fóru í
vinnuferð að Munaðarnesi í
Borgarfirði. Kerfið var að
nokkru leyti sniðið eftir áfanga-
kerfi því sem notað hafði verið
um hríð við MH en í Flens-
borgarkerfinu voru einnig
ýmsar nýjungar, sem miðaðar
voru sérstaklega við nemendur
fjölbrautaskóla - þar sem meiri
munur er á kunnáttu þeirra en
nemenda í menntaskólum.
Einnig var reynt að sjá til þess
að kerfið gerði nemendum kleift
að breyta um þyngdastig áfanga
allt eftir getu og áhuga. Þannig
voru t.d. mótaðir sérstakir
áfangar þar sem tímafjöldi er
hinn sami og í verjulegum
áföngum en minni námskröfur
gerðar og einkunnargjöf höfð
rýmri. Eitt meginmarkmið
áfangakerfis er, eins og kunnugt
er, að tengja saman verknám og
bóknám. Því markmiði höfum
við aldrei náð.
Skortur á starfsliði - skortur á
húsnœði
Áfangakerfið hóf feril sinn í
skólahúsnæði Flensborgar-
skólans en byggt hafði verið við
gamla skólann. Viðbyggingin
var skipulögð sem gagnfræða-
skóli og hentar á margan hátt
illa. T.d. eru sérstofur alls
ófullnægjandi auk þess almenn
kennsla fer þar fram vegna
þrengsla. Síðastliðið haust fékk
skólinn viðbótarhúsnæði sem
notað er til kennslu á viðskipta-
braut og er aðeins takmörkuð
lausn á húsnæðisvandanum.
Gert var ráð fyrir að við
stjórnun skólans kæmi til
aðstoðar skólameistara, kenn-
urum og nemendum sérhæft lið
áfangastjóra, náms- og félags-
ráðgjafa auk bókavarða og
skrifstofufólks. Yfirstjórn
skólans er í höndum fræðslu-
ráðs Hafnarfjarðar og Reykja-
neskjördæmis. Sá hængur er á
stjórninni að hvorki hefur feng-
ist fjárveiting til að ráða menn i
starf áfangastjóra, náms- eða
félagsráðgjafa né bókavarðar
og hafa kennarar gegnt nauð-
synlegustu þáttum þessara
starfa, en öðrum ekki verið
sinnt. Helst hefur þetta bitnað á
nemendum sem þurfa með til-
komu áfangakerfis miklu rýmri
vinnuaðstöðu innan skólans
vegna slitróttar stundatöflu.
Mataraðstöðu hafa þeir enga og
vinnuaðstaðan sem þeim er
boðin væri ekki talin boðleg á
neinum almennum vinnustað.
Þannig eru borð í bókasafni af
stærð sem hentar barnaskóla-
börnum. En kennarar hafa
heldur ekki farið varhluta af
ástandinu. Vinnuherbergi
þeirra eru notuð sem kennslu-
stofur og innréttingum í kenn-
arastofu er enn ekki lokið. Um
60 kennarar skólans verða því
að láta sér nægja lítið glugga-
laust vinnuherbergi sem hýsir í
mesta lagi einn í einu. Yfir-
völdum virðist ofbjóða sá kostn
aður sem lagfæringum fylgir
svo fjárveitingar nægja ekki
einu sinni til eðlilegs viðhalds,
t.d. ekki til að mála glugga eða
þétta þakið, en eðlilega lekur
húsið eins og flest skóla-
húsnæði.
Afleiðingarnar eru áhugaleysi
Afleiðingarnar hafa ekki látið á
sér standa. Nýr kennari - sem
kom frá öðrum skóla - sagði að
sér fyndust nemendur vera þeir
neikvæðustu (latir og áhuga-
lausir) sem hann hefði kennt.
Félagslíf nemenda er í molum:
- Skólablaðið kemur út með
auðum síðum.
- Skólaleikritið fellur vegna
þess að 20 áhorfendur
sækja frumsýningu.
- Tónlistarkynningar falla
niður vegna þess að ekki
mæta aðrir en flytjendur.
Framhald á bls. 3.
Félagslífið er einn nauðsynlegasti þáttur námsins.
Andstœður auðvaidsþjóð-
félagsins ólu af sér sósialisma
nútimans, hann er andsvar við
þeim. Jafnframt er sósialism-
inn viðleitni til að sigrast a
‘ mótsögnum auðvaldsþjóðfé-
lagsins og leysa það af hólmi.
Frá öndverðu felur sósíal-
isminn í séF vísindalega grein-
Samtimis er sósialisminn
frœðileg leiðsögn um það
hversu mófsagnir þessar skuli
leystar og hvernig þeir mögu-
leikar, sem þróun iðnaðar-
þjóðfélagsins hefur skapað en
samrýmast ekki þeirri um-
gjörð sem auðvaldið hefur sett
þvi, verði nýttir til fulls iþágu
vinnandi stétta og mannkyns-
ins alls. Hér er ekki eingöngu
um að ræða háþróaða tœkni-
og efnahagsundirstöðu held-
ur og margs konar menningar-
og félagslegar framfarir sem
fylgt hafaþróun auðvaldssam-
fé/agsins en það hefur um leið
takmarkað og afskrœmt.
(Almenn stefnuskrá Alþýðu
bandalagsins, Sósíalisminn 1).
Rekist þú á rikan mann
þá reyndu ef þú getur
að bregða fœti fyrir hann
svo fjöldanum líði betur.
(Gamall húsgangur)
Rétt eins og borgarastéttin
kollvarpar í rauninni öllum
gömlum og grónum og œru- j
verðugum stofnunum með
stóriðnaðinum, samkeppninni
og heimsmarkaðinum, svo
ónýtir hin díalektiska heim-
speki allar hugmyndir um
óhagganlegan, algildan sann-
leika og tilsvarandi algild
lokastig mannkynsins. Frá
hennar sjónarmiði er ekkert
til, sem er óhagganlegt, algilt,
heilagt. Hún sýnirfram á fall-
valtleika al/s ogfaílvaltleikann
í öllu, og hún lítur svo á að
ekkert sé til nema hi ð órofa
ferli verðandi og hnignunar,
hin endalausa þróun upp á við
frá hinu lœgra til hins hærra,
og sjálf er hún ekki annað en
endurspeglun þessarar þróun-
ar í hugsandi heila mannsins.
(Fr. Engels: Ludwig Feuer-
bach og endalok klassísku
þýsku heimspekinnar).
ingu á gerð auðvaldsþjóðfé-
lagsins, þeim lögmálum sem
það lýtur og þeim innri mót-
sögnum sem marka alla þróun
þess þó íbreytilegum myndum
sé.
Þú getur sagt þeimfrá mér að
ísland haft ekki verið selt; ekki
' i þetta sinn. Þeir skilja það
seinna.
\ (Arnas Arnæus við Jón
Hreggviðsson , Eldur í Kaup-
inhafn, Halldór Laxness)
2 - NORÐURLAND