Norðurland - 22.02.1979, Side 6

NORÐURLAND
Fimmtudagur 22. febr. 1979
MÁLGAGN SÓSÍALISTA GERIST
í NORÐURLANDSKJÖR- ÁSKRIFENDUR
DÆMI EYSTRA - Síminn er 2-18-75 -
AUGLYSIÐ I
NORÐURLANDI
- Síminn er 2-18-75 -
Soffía Guðmundsdóttir rœðir við píanóleikarann Berkovsky:
„Ég hef lœrt af þessu sjálfur“
Það var heilmikið um að vera í
Tónlistarskólanum á Akureyri
vikuna 8.-15. febr. Er banda-
ríski píanóleikarinn Martin
Berkofsky, sem einnig lék á
vegum Tónlistarfélags Ak. var
leiðbeinandi á námskeiði, sem
skólinn efndi til. Er skemmst frá
að segja, að þessa námskeiðs og
frábærra leiðbeininga af hálfu
Martin Berkofsky nutu í ríku
mæli þeir, sem heyrðu,og engu
síður þeir, sem ekki koma nærri
píanóleik og telja það hljóðfæri
engan veginn sitt uppáhald. Þá
var hann óspar á að láta
viðstadda njóta sinnar eigin
leikgleði og snilli og kom víða
við. Kennsla hans einkenndist
öll af stakri hæversku og nær-
færni, en ekki leyndi sér snerpan
og skarpskyggnin. Námskeið-
inu slotaði með því að einn af
kennurum skólans Anna Mál-
fríður Sigurðardóttir lék píanó-
konsert nr.3 í c-moll eftir
Beethoven, og lauk leiðbein-
andinn miklu lofsorði á leik
hennar. Síðan var farið nánar í
saumana á þessu volduga verki
svo sem gert var við önnur
viðfangsefni, er tekin voru fyrir
á þessu námskeiði, en þar léku
samtals 17 nemendur í píanó-
leik.
Þetta voru góðir dagar, en
hvað segir leiðbeinandinn
Martin Berkofsky, og hvað
finnst honum um gagnsemi
námskeiða áborð viðþað, ernú
stóð?
- Má ég taka það strax fram
áður en lengra er haldið, að fyrir
mig sjálfan er mikils virði að fá
tækifæri til að mynda til þess að
koma hingað og kenna á
nýafstöðnu námskeiði. Þaðgef-
ur tilefni til þess að koma saman
og ræða í dálitlum hópi fjöl-
margt, sem máli skiptir í
píanóleik og tónlist yfirleitt.
Tengsl við þá, sem eru í námi og
eru að fást við margþættan
vanda hljóðfæraleiks knýja
mann til þess endurmats varð-
andi eigin leik, sem sífellt þarf
að eiga sér stað og vinnur gegn
því, að maður fari að gera
hlutina eins og stutt sé á hnapp
án nauðsynlegrar sjálfsrýni,ein-
faldlega vegna þess, að það er
ekki tími eða tækifæri til slíks.
- Nú voru þetta hóptímar og
vel sóttir alla dagana. Við
heimafólkið tókum eftir því, að
ekki gœtti teljandi óstyrks hjá
nemendunum, sem léku. Það
var gaman og uppörvandi að sjá
hvað í okkar fólki býr, þegar
það er tekið þínum tökum og
reynir á þess viðbrögð.
-Mér fannst nemendurnir
taka leiðbeiningum sérlega vel
og vera snöggir að taka við sér.
Þarna var líka áhugasamur
áheyrendahópur, og það hefur
sitt að segja.
- Þú fjallaðir ekki að ráði um
tœknilega hlið málsins nema
svona í leiðinni að þvífrátöldu,
að þú tókst einn hálfleik bein-
línis í að rœða slíkt og sýndir
okkur nokkuð af þínum eigin
œfingum þess eðlis.
- Til þess að fara ofan í tækni-
málin hefði þurft lengri tíma en
þarna var til umráða. Ég kaus
fremur að benda á mikilvægi
þess, að hver og einn geri sér
hugmyndir um það hvað hann
vill fá fram, hvað hann vill
heyra og finni svo út hvernig
það megi gerast. Tæknin og
verklega kunnáttan er nú einu
sinni aðeins tæki, aðeins tæki
segi ég, því að það er sjálf tón-
hugsunin, sem skiptir máli.
Heyrnin verður að vera vegvís-
irinn, henni þarf ævilega að
beita til þess að meta það, sem
fram kemur, og hið innra
heyrnarskyn, hljómfyrirmynd-
ina verður hver og einn að
rækta með sér.
-Hefurðu ekki trú á þeim
hamagangi við tœkniœfingar
sem margir iðka og telja nauð-
synlegar?
- Vitanlega er staðgóð tækni
og verkleg kunnátta nauðsyn,
en vélrænar tækniæfingar leiða
í sjálfu sér ekki til neins, ef
tilgangurinn og markmiðið með
þessu öllu saman gleymist.
Tæknihliðin við píanóleik bygg
ist eins og kunnugt er ekki sízt á
því að nota líkamann rétt þ.e.
án áreynslu. Píanóleikur þarf
að koma eðlilega fyrir eins og
ekkert sé sjálfsagðara en að tjá
sig á þennan máta. Oft þarf ekki
nema dálitla umhugsun í stað
þess að æfa og æfa án þess að
velta því fyrir sér hvernig maður
vill láta hljóma.
- Þú lagðir á það töluverða
áherzlu, að nemendurnir mœttu
ómögulega vera alltof hrœddir
við feilnótur og þvíumlíkt, það
héldi þeim niðri og fyrir bragð-
ið þvrðu þeir ekki að koma út
með það, sem inni fyrir býr.
- Þetta er mikilsvert atriði. Ef
ABA hélt félagsfund sl. fimmtu-
dagskvöld. Fundarefnið var
tillaga Böðvars Guðmunds-
sonar um stjórnarslit vegna
aðgerðaleysis ríkisstjórnarinnar
í herstöðvarmálinu. Tillagan
sem birtist í 2. tbl. NORÐUR-
LANDS þessa árs, hafði verið
send til allra félaga ABA.
Framsögu um hana höfðu
flutningsmaður Böðvar Guð-
mundsson og Guðjón E Jóns-
son, sem talaði á móti.
Flestir fundarmanna tjáðu
sig efnislega um málið og í heild
má segja að flestir félaga hafi
tjáð óánægju sína og vonbrigði
með stöðu þjóðfrelsismála
innan okkar flokks, Alþýðu-
bandalagsins. Meirihlutifundar
manna var þó þefrrar skoðunar,
að svo mikið væri í húfi, að
ríkisstjórnin héldi velli til
varnar almenningi í landinu, að
jafnvel herstöðvamálið mætti
ekki verða til þess að slíta
stjórnarsamvinnunni. Tillaga
Böðvars var því felld með 6
atkvæða mun.
Umræðunni um þjóðfrelsis-
málin lauk með samþykkt eftir-
farandi tillögu:
„Almennur félagsfundur
ABA haldinn 15. febrúar 1979
ályktar:
Að flokkurinn taki nú þegar í
stórauknum mæli inn í daglega
umfjöllun sína amerísku her-
maður ætti endlaust að vera
svona hræddur við feilnóturn-
ar, myndi maður aldrei þora að
snerta hljóðfæri,aldrei að gera
neitt. Þarna þarf vissa dirfsku og
áræði og sannarlega þarf að
yfirvinna eitt og annað.
- Hefurðu oft áður tekið þátt
t svipuðum námskeiðum og
þessu?
- Á námsárunum tók ég þátt í
námskeiðum og hafði ærið gagn
af. Það var fróðlegt og skemmti
legt bæði að leika sjálfur, heyra
aðra leika og finna viðbrögð
lei ðbeinenda við einu og öðru,
sem upp kemur. Ég hef líka
nokkuð oft verið leiðbeinandi
og haft af því bæði ánægju og
gagn. Svona námskeið gefa
nemendum tækifæri til að leika
hver fyrir annan og fá þannig
veður af því, sem aðrir eru að
takast á við. Nemendur eru
mjög kröfuharðir og gagnrýnir
áheyrendur, og stundum hvarfl-
ar að mér, að þar fari þeir
örðugustu áheyrendur, sem
hægt er að hugsa sér. Ég lít svo
á, að svona námskeið séu mikil-
vægur og raunar nauðsynlegur
þáttur í starfi hvers tónlistar-
skóla og vil fyrir mitt leyti
stuðla að slíku eftir föngum.
- Nú að aflokinniþessari lotu
eru áhöld um það hvorir séu
upplyftari, kennarar eða nem-
endur.
- Það er augljóst mál, að
kennslustarf er þess eðlis, að þar
þarf ætíð að koma til einhver sá
hvati, sem vinnur gegn því, að
kennarinn fari að vinna sitt verk
vanabundið, og hann þarf sífellt
að vera að læra sjálfur, það
gefur auga leið. Kennarinn
setuna á Miðnesheiði og aðild
íslands að NATO.
Að lögð verði aukin áhersla á
starf flokksfélaga í samtökum
herstöðvaandstæðinga.
Að flokkurinn beiti lipurð
sinni og mætti til að hafa þau
áhrif á ísl. verkalýðshreyfingu,
þannig að hún í náinni framtíð
flétti þjóðfrelsisbaráttuna inn í
daglega kjara- og stéttabaráttu
sína.
Að flokkurinn verði að taka á
herstöðvamálinu ogNATO-að-
ildinni í því efnahagslega sam-
hengi að öllum verði ljós sam-
tvinnun ísl. auðvalds og ame-
rískrar hersetu ogNATO-aðild-
ar.
Jafnframt lýsir fundurinn því
yfir, að skoða beri pólitíska
framvindu í landinu síðustu
misseri í því ljósi að Alþýðu-
bandalagið og verkalýðshreyf-
ingin hafi vanrækt eða ekki gert
sér grein fyrir samhengi ofan-
greindra atriða með ófyrirsjá-
anlegum afleiðingum. Vonast
fundurinn til að verði starf
flokks og verkalýðshreyfingar
tendrað með fyrrgreindum
hætti, þá sé þess enn kostur að
forðast braut kratisma og
krónuhyggju og efla víðtæka
stéttabaráttu, sem þokar okkur
áleiðis að markmiðinu, -sósíal-
ísku samfélagi.“
Hrísey 19.2. Leikritið Beðið í myrkri, var frumsýnt
sl. föstudagskvöld. Sýningin var vel sótt og
viðtökur áhorfenda góðar. Leikfélagið Krafla
sýndi svo leikritið aftur á mánudagskvöld íHrísey.
Eins og áður hefur komið fram í NORÐUR-
LANDI þá eru sýningar fyrirhugaðar í nágranna-
byggðum á næstunni. - Guðjón.
Framhald á bls. 5.
ABA:
Enn kostur að forðast
Kratisma og
krónuhyggju
Listamanna-
laun
að sunnan
Kjartan Guðjónsson mynd
listarmaður ánafnaði
Myndlistarskólanum á Ak-
ureyri listamannalaun sín.
Hér er um að ræða 150
þúsund krónur, sem lista-
maðurinn fékk.j sinn hlut
frá úthlutunárnefnd lista-
mannalauna, sem frægt er
orðið.
Dalvíkur-
skerfur
Á sunnudaginn var komu
herstöðvaandstæðingar á
Dalvík saman til fundar um
undirbúning dagskrár í til-
efni 30 ára aðildar að
NATO. Herstöðvaandstæð
ingar á Dalvík hafa ekki
lengi verið skipulagðir, en
sjá-nú ærnar ástæður til að
gera bragabót. Ásmundur
Ásmundsson formaður
miðnefndar samtaka her-
stöðvaandstæðinga mætti
á fundinn og skýrði upp-
byggingu samtakanna og
fyrirhugað menningar- og
fræðslutímabil syðra
vegna 30 ára NATOaðild-
arinnar. Þá var hvatt til
umræðna um þjóðarat-
kvæðagreiðslu um þjóð-
frelsismálin og hún rædd.
Dalvíkingar hafa nú hafið
undirbúning dagskrár og
hyggjast halda fund 30.
mars nk.
Alþýðu-
bankinn
Hætt er við að mörg
Skjaldan verði drepin úr
fjósi fátæka mannsins áður
en bankar verði fjárhagsleg
vörn fólks og skjól. Eins og
kunnugt er þá reka verka-
lýðssamtökin í landinu
Álþýðubankann. Vinnandi
fólk um allt land er því í
rauninni hluthafar í bank-
anum. Það hefur oft komið
til tals að stofnsetja útibú
Alþýðubankans hér á Ak-
ureyri en aldrei orðið úr.
Nú virðist á ný vera komin
einhver hreyfing á málið.
Halldór Björnsson ritari
Dagsbrúnar og Kristján
Ólafsson skrifstofustjóri
Alþýðubankans voru
nyrðra á dögunum til að
ræða um málefni bankans
við Akureyringa, sem telja
tengslin við hluthafana
nyrðra of lítil. Stofnun
útibús fékk nýjan hljóm-
grun og Akureyringarnir
munu kanna málið á næst-
unni.
Ríkið á
Raufarhöfn
Raufarhöfn 19.2. Ríkis-
valdið hefur veitt 20 milj. í
íþróttahús og sundlaug.
Áætlaður kostnaður við
bygginguna er 45 milj.
króna. Þá veitir ríkið 22.5
milj. í hafnargerð til að
ljúica við viðlegukant í smá-
bátahöfninni. Við það er
áætluð vinna fyrir u.þ.b. 40
miljónir. Líney.
Hríseyjar-
tjáning
Hrísey 19.2. Alexandra
Kurugei kennir Hríseying-
um að tala með kroppnum
þessa dagana. Nemendur
hennar svífa nú frjálslega
um eyna án þess þó að iðka
pólitískar líkamstjáningar
að marki, amk. ekki á
mannamótum. Guðjón.