Ísfirðingur - 13.11.1976, Blaðsíða 2

2
ISFIRÐINGUR
&

jmttpr
SCAC fgAMSÓKNAVMANNA / 1/ÍSirjARDAKJÓPUtMI
Otgefandi:
Samband Framsóknarfélaganna í Vestfjarðakjördæmi.
Rilstjórar:
Halldór Kristjánsson og Jón k. Jóhannsson, áb.
Afgreióslumaóur:
Guðmundur Sveinsson, Engjavegi 24, sími 3332.
VINSTRI - HÆCRI
Orðin vinstri og hægri hafa löngum verið notuð í stjórn-
málaumræðum. Sumum virðist vera höfuðatriði hvort menn
séu hægra eða vinstra megin. En við hvað ier miðað? Hvað
er hvað?
Vinstri stefna í stjórnimálum hefur alltaf einkennst af því
að hún miðar að jöfnuði. Hún er viðlditni þess að jafna
kjör manna og aðstöðu. Hún er barátta gegn forréttindum.
Þetta er kjarni málsins. Svo leiðir það af eðli mála og
þróun, að það er ekki víst að sama aðfierð eigi alltaf við
til að þjóna þessum tilgangi.
Tökum skattamál til dæmis. Það var emu sinni einkenni
á vinstri stefnu að vilja afla ríkistekna með beinum sköttum.
Þá voru engar álmannatryggingar og rfkistekjur hlutfalls-
lega miklu minni en nú. Það var vinstri stefna að auka
ríkistekjurnar til jöfnunar, — færa milli man.na til að útrýma
skorti og neyð. Sumir halda að það séu til einhverjar al-
mennar reglur um það hvað ríkistekjur mega nema miklum
hluta af þjóðartekjum. Ætli það fari þó ekki eitthvað eftir
því hvað gert er við tekjur ríkisins? Skyldi það engu breyta
hvort t.d. póstur og sími er ríkisfyrirtæki eða ekki? Skyldi
það engu breyta hvort tekjur sjúkratrygginga fara allar
gegnum ríkissjóðinn eða eru in.nheimtar sem nefskattur og
sveitarútsvar? Og hverju skyldi það breyta í þeim efnum
þegar einn eða tveir milljarðar eru færðir af fjárlögum og
lagðir ofan á útsvar til sveitarsjóðs?
Sumir virðast trúa því að þær aðferðir sem einhverntíma
voru notaðir til að ná réttri og jafnari kjörum séu alltaf og
ævinlega einkenni á vinstri pólitík. Svo er t.d. um verkfalls-
réttinn. Enda þótt ýmsir forréttindahópar í þjóðfélaginu, að
því er fjárhag snertir, noti þennan rétt til raunverulegrar
fjárkúgunar, telur Alþýðusamband íslands að engu megi
breyta, því að óskertur og óbreyttur verkfallsréttur sé einn
af hornsteinum hins frjálsa samfélags.
Vitanlega verða menn sífellt að hafa allar aðferðir undir
endurskoðun. Aðferðir verða úreltar. Þjóðfélagið breytist og
þá þarf líka að breyta aðfierðum til þess að vel sé stjórnað.
Það er hægt að telja upp mörg dæmi um virka vinstri
stefnu hér á landi á seinni árum. Byggðastefna er vinstri
stefna. Hún miðar að því að jafna lífskjörin í landinu. Og
láglaunabætur eru vinstri stefna.
Hitt er aftur á móti hægri stefna, að vilja ekki fallast á,
að tekjur bænda séu miðaðar við hvað aðrar starfsstéttir
bera úr býtum. Sú hægri villa sæmir illa þeim sem kenna
sig við jöfnuð og alþýðu.
Að síðustu þetta:
Það verður aldrei brýnt um of fyrir mönnum að til þess
að vinstri stefna njóti sín í reynd þarf þegnlegar, almennar
dyggðir. Auðgunarbrellur eins og skattsvik og smygl eru
ósamboðin sönnum vinstri mönnum, rétt eins og hnupl úr
búðum. Án félagshyggju og þegndyggða verða fegurstu
draumar sem bundnir hafa verið við vinstri stefnu, aldnei
að veruleika.
H. Kr.
Fjórðungsþing Fiski-
deildanna á Vestfjörðum
Á Fjórðungsþingi Fiski-
deildanna á Vestfjörðum, sem
haldið var á Þingeyri 10. f.m.
voru samþyfcktar eftirfarandi
ályktanir:
SJÓNVARPSMÁL:
36. fjórðungsþing Fiski-
deildanna á Vestfjörðum
minnir á samþykktir sínar
um nauðsyn þess, að sköpuð
verði sikilyrði til móttöfcu
sjónvarps um borð í fiski-
skipum, er veiðar stunda um-
hverfis landið. Sérstafclega
viil þingið benda á, að endur-
varpsstöð á Barða gæti náð
til meginhluta fiskimdða úti
fyrir Vestfjörðum og myndi
þar með þjóna stórurn hluta
ísilenskra fiiskiskipa.
LÍNUVEIÐAR:
36. fjórðungsþing Fiski-
deildanna á Vestíjörðum vek-
ur athygli á, að línuveiðar
hafa verið meginuppistaðan
við fisköflun í fjórðungnum
og eru enn mikilvægar. Kostn-
aður við þessar veiðar hefir
aukist mun meira, en al-
mennri verðlagshækkun nem-
ur. Hefir það m.a. mjög dreg-
ið úr línuútgerð.
Þingið teiur nauðsyn á, að
hagur línuútgerðar verði
bættur og bendir á, að við-
bótarverð það, sem ríkissjóð-
ur greiðir á iínufisk verði
fært til sama hlutfalls við
fisikverð og það var, þegar
þessar greiðslur hófust.
Ég get ekki orða bundist
útaf þeim gífuriega ógæti-
lega akstri ökutækja, sem
maður aliitof oft verður vitni
að hér í bænum. Þetta má þó
ekki skilja svo, að allir eða
flestiæ ökumenn aki ógætilega,
svo er sem betur fer ekki.
Langflestir ökumenn aka af
fyllstu varúð .og gætilega og
gera sér augljóslega fulla
grein fyrir þeirri ábyrgð sem
á þeim hvílir. En samt sem
áður eru það alltof margir
sem ógætilega og ég vil segja
kæruleysislega aka sínum
farartækjum og virðast jafn-
vel efcki fcunna skil á almenn-
um umferðarreglum, hvað þá
að þeir sýni öðrum þá tillits-
semi, sem góðir ökumenn að
jafnaði gera.
Þeir sem áberandi ógæti-
lega aka farartækjum sínum,
bifhjólum og bitfreiðum, eru
ungir menn, jafnvel ungling-
ar, sem líklega hafa nýlega
aflað sér réttinda til aksturs.
Nú verður enginn æfður og
góður ötoumaður með því einu
saman að fá í hendur öku-
sfcírteini, og því er mjög áríð-
andi, að viðvaningar séu ekki
að gera tilraunir með það að
HAFNARMÁL:
36. fjórðungsþing Fiski-
deildanna á Vestíjörðum
mininir á fynri samþykktir
sínar varðandi hafnarmál og
samþykktir 34. Fiskiþings um
sama efni. Þingið leggur
áherslu á:
1.
Að Hafnarmálastofnuninni
verði sett sérstök stjórn.
2.
Að hafnir eru aðalsamgöngu-
æðar hinna ýmsu fiskveiði-
staða umhveríis landið. Vega-
kerfi er þar fábrotið og teppt
verulegan hluta úr árinu, því
berd Aipingi og ríkisstjórn að
létta útgjöidum af viðkomandi
stoöum vegna haínaframkv.,
með því að taka í giidi nú
þegar ákvæði hafnariaga, um
að rikissjóður greiði ekki
minna en 90% af stofnkostn-
aði við hafnarframkvæmdir.
RANNSÓKNASTOFNANIR
SJÁVARÚTVEGSINS:
36. fjórðungsþing Fiski-
deildanna á Vestíjörðum
fagnar því að Rannsókna-
stoínun fiskiðnaðarins og
Hafrannsóknastofnunin hafa
nú opnað útibú á ísafirði.
Skorar þingið á stjórnir
stofnananna að setja útibúun-
um sérstakar stjórnarnefndir,
sem geri starfsáætlanir fyrir
þau og fyl'gist með starfsem-
inni. Telur þingið eðlilegt, að
F j ór ðungsisamböndin tilnefni
I HM—I fTIIIIT—.. . m H IHI
sýnasit meiri en þeir eru í
þessum efnum. Það hefur oft
orðið dýrt gaman og endað
með skelfingu. Það tekur
nef nilega langan tíma að sam.
hæfast ökutæki og að kunna
skil á réttum viðbrögðum við
hinum ýmsu og fjölbreyttu
aðstæðum í umferðinni. Það
er of seint að sjá að sér eftir
að slys hefur orðið. Það hefur
orðið mörgum dýrkeypt
reynsla, að verða valdur að
slysd fyrir of hraðan akstur
eða aðra ógætni.
Það er ekkert nýtt að sjá
menn aka bifreiðum, og þá
ekki síður bifhjólum, á það
miklum hraða um götur hér
í bænum að næstum óhugs-
andi er, að þeir gætu forðað
slysum ef eitthvað óvænt
kæmi fyrir. Það er heldur
ekkert nýtt að sjá menn aka
rétt framan við tæmar á
fólki, sem er á leið yfir götu
og á því fullan rétt. Fyrir
fáeinum dögum mátti sjá tvo
unga pilta aka fremur litlum
bifhjólum á mjög ógætilegum
hraða, miðað við aðstæður,
hringinn í kring um gamla
og nýja barnaskólann. Þeir
fulltrúa fjórðunganna í þær
nefndir.
Þingið væntir þess, að úti-
bú Hafrannsóknastofnunar-
innar leggi áherslu á að fylgj-
ast með uppvexti seiða, svo að
komist verði hjá veiðum
á þeim svæðum, sem ungviði
nytjafiska halda sig hverju
sinni.
REGLUGERÐIR UM
MÖSKVASTÆRÐIR:
36. fjóröungsþing Fiski-
deildanna á Vestíjörðum telur
að reynslan hafi sýnt, að þær
breytingar á möskvastærð
botnvörpu og flotvörpu, sem
ákveðnar voru með regiugerð
nr. 104/1974, þegar möskv-
anum var breytt í 135 m/m
hafi borði jákvæðan árangur.
Hins vegar teiur þingið, að
reynslan af þessari möskva-
stærð sé ekki orðin svo löng,
að hún réttlæti að breyta
möskvastærðinni alfarið í 155
m/m um n.k. áramót og telur
æskilegt að lemgja aðlögunar-
tima þeirrar breytingar.
Einnig vill þingið benda á,
að þeir, sem fcunnugir eru
staðháttum og veiðum með
dragnót, telja að möskvastærð
í dragnót á Vestíjörðum eigi
að vera 155 m/m í aldri nót-
inni og muni sú möskvastærð
koma í veg fyrir veiðar á
smáfiski.
Allar þessar ályktanir voru
samþykktar samhljóða.
bundist
óku úr Aðalstræti inní hið
þrönga sund milli gamla
skólans og Aðalstrætis 32,
yíir leikvöl barnanna og eftir
örstutta stund komu þeir úr
Austurvegi í Aðalstræti og
endurtóku margoft þennan
hringaikstur. Sá sem þetta
ritar hefur oft séð pilta aka
bifhjólum eftir hinni breiðu
og fjölfömu gangstétt með-
fram gagnfræðaskólanum og
barnaskólanum, og komið
hefur fyrir að bifreiðum hafi
verið ekið eftir gangstéttinni.
Undanfarna vetur hefur oft
mátt sjá, að bifreiðum hefur
verið snögghemlað á götum í
hálifcu, t.d. í Austurvegi milli
gagnfræðaskólans og hús-
mæðraskólans, svo að bifreið-
arnar hafa snúist í hálfhring
eða meira.
Hér haifa aðeins verið nefnd
örfá atriði, sem ber að forðast
við akstur öfcutækja. Þeir sem
öfcutækjum stjóma, og þá
hvað helst byrjendur, ættu að
muna vel gömlu og góðu ráð-
legginguna „að flýta sér
hægt”. Og öllum ætti að vera
það kappsmál „að aka heilum
vagni heim”.
J. Á. J.
Ég get ekki orða