Austri - 01.11.1956, Page 4

4
AUSTRI
Neskaupstað, 1. nóvemb'er 1956.

Nær og fjœr

*******sr>*>#0>
Ör fjölgun sláturfj ár á félags
svæði Kaupfélags Héraðsbúa
Sjósókn hefur verið lítdl frá
Neskaupstað í októbermánuði
vegna stöðugra ógæfta. Tveir
vélbátar fóru á sjó á mánudaginn
og var afli dræmur.
Flestir bátarnir ligga í heima-
höfn. Gullfaxi stundar rekneta-
veiðar í Faxaflóa og hefur aflað
vel þegar gefið hefur, en ógæftir
hafa hamlað veiði. Huginn er nú
í Danmörku, þar sem verið er að
skipta um vél í bátnum. Sú gamla,
sem reyndar var nærri ný, reynd-
ist gölluð. Goðanesið er nú í
Þýzkalandi og seldi afla sinn í
gær fyrir 71000 mörk.
Móðgaður mjólkursali: „Hvort
mjólkin sé ný! Fyrir fjórum
klukkustundum var hún gras“.
Undanfarin ár hafa víða um
land verið gerðir flugvellir fyrir
sjúkraflugvélar eða merktiij
gjálfgerðir flugvellir í þessu
skyni. Skapast af þessu mikið
öryggi og oft hafa vellir þessir
komið í góðar- þarfir, er slys eða
bráða sjúkdóma hefur borið að
höndum. Hér Austanlands geta
sjúkraflugvélar víða lent. Nú er
byrjað, eða áformað, að gera
sjúkraflugvelli við Starmýri,
Djúpavog og Heydali í Breiðdal.
Nærri lokið er byggingu veg-
legs sjúkrahúss í Neskaupstað og
standa vonir til að starfsemi
sjúkrahússins hefjist innan tíðar.
Ráðinn hefur verið yfirlæknir,
Elías Eyvindsson, víðkunnur
maður í sinni grein með merkan
náms- og starfsferil að baki.
Olíufélagið h. f. hefur hafið
undirbúning að því að reisa geymi
fyrir dieselolíu í Neskaupstað.
Mun hann rúma um 350 smálestir.
Togarinn Isólfur kom tiýlega úr
„klössun" frá Þýzkalandi. Við-
gerðin kostaði um 700 þús. kr.
enda hefur heildarviðgerð á skip-
inu ekki verið gerð sl. 8 ár. Skip-
ið fór strax á veiðar, en svo illa
tókst til að spil skipsins bilaði og
hefur togarinn tafizt í Reykjavík
í 10 daga vegna viðgerða á því.
Verið er að athuga hvort skipa-
smíðastöðin, sem viðgerðina gerði
í Þýzkalandi, er bótaskyld fyrir
óhapp þetta.
Nýlega lauk haustslátrun í
sláturhúsum Kaupfélags Héraðs-t
búa. Slátrað var 31.750 fjár, en
í fyrra var tala sláturfjár liðlega
27.000. Frá árinu 1953 hefur
sáturfé stórlega fjölgað, komst
það ár niður í 15.606 og hefur
því liðlega tvöfaldazt á fjórum
árum. Veldur hér mestu um, að
með bólusetningu ungfjár hefur
tekizt að sigrast á gamaveikinni,
sem hafði breiðst nálega um allt
Hérað og hvarvetna valdið stór-
tjóni. Þá hefur aukin ræktun og
fjárhúsbyggingar gert bændum
fært að fjölga fé sínu, sem raun
er á og gera menn sér vonir um
að svo haldi fram næstu ár.
Meðal fallþungi dilka var 14.42
kg. og hefur aukizt lítillega frá
því í fyrra, var þá 14.36 kg.
Dilkar reyndust, að sögn, mun
vænni vestan Fljóts eti austan,
enda virðist þar sauðland betra.
Af Jökuldal komu þyngstu dilk-
arnir og hæstu meðalvigt 18.86
náðu 141 dilkur Halldórs Sigurðs-
Heim skal halda
Fréttastjóri Þjóðviljans sneri á
sl. sumri sinni för austur til
Rússlands. Um reisu þá getur að
fræðast í greinum mörgum og
trúverðugum, er fréttastjórinn
reit í blað sitt, gæfusamlega
heim kominn. Má þar lesa, að
hann lagði sína leið að sið fornra
víkinga, um Eystrasalt. Hafði
hann landsýn af tanga þeim við
Fitinland er nafn hefur hlotið af
borginni Hangö. Hófu þá sænskir
reisufélagar að uppfræða hinn
hánorræna víking um, að þar
hefði hinn „austræni fjándi“ her-i
stöð átta. Þótti honum það lítil
tíðindi en hin mikil er hann herm-
ir okkur fáfróðum löndum sínum
að hersetumenn hafi fljótlega
fundið að heimamönnum þótti
herseta þessi eigi ástsamleg og
hefðu þeir ekki fyrr formerkt
að pakka til útflutnings vænati
farm Isólfs af Grænlandsmiðum.
sonar, Brú. Þyngstir og nálega
jafnir voru tveir sammæðra tví-
lembingar, fyrirmálslömb en
gengu báðir undir sömu ánni.
Vóg annar 62 kg., eli hinn 62 y2
kg. lifandi, en fallþungi hvors um
sig reyndist 27 kg. Mun sá kropp-
þungi með fádæmum mikill. Eig-
andi dilkanna var Einar H. Elí-
asson, Eyjaseli, Hlíð.
Sj á varútregsmál
Framhald af 2. síðu.
þann stjórnmálaflokk, sem hann
var málsvari fyrir.
Nú er ennþá svo komið, að út-
gerðarmerJi sjá sér ekki fært að
hefja vertíð eftir n. k. áramót, að
óbreyttum aðstæðum. Viðræður
munu hafnar milli LlO og ríkis-
stjórnarinnar um rekstursgrund-
völl fyrir útgerðina á næsta ári.
Vonandi ber hin nýja ríkis-
stjórn gæfu til þess að finna ein-
hverja leið til varanlegrar lausn-
l
þann andbyr landsbúa, er þeir
samansöfnuðu síniun tólum og
með vinabros á vör eftirlétu
landsbúum skika þennan.
Trúverðugheit
Ekki er þess að vænta að ó-
sannsögulir menn heima fyrir
leggi af óvat.ida þann á ferðalög-
um og enginn skyldi áfellast
fréttastjórann fyrir það, þótt at-
burðir brenglist í hugskoti myrkv.
uðu af hatursfullri ofsatrú. Sann-(
leikur þessarar frásagnar er sá,
að eftir lok árásarstríðsins 1940,
lirifsuðu Rússar til sín borgina
Hangö ásamt nágrenni. Næsta
sumar voru þeir hraktir þaðan
eftir snarpar, blóðugar orustur og
létu þá fyrst undan síga, er svo
hafði verið að þeim þjarmað, að
frekari vörn var vctilaus. — En
hverju skiptir sannleikurinn
fréttastjórann hjá því að vera
trúr sinni köllun.
Niður með kúgarana — upp
með kúgarana
Islendingar hafa ríka samúð
með þeim þjóðum sem nú eru á
svipaðri frelsisgöngu og þeir
sjálfir hófu á síðustu öld.
Blað fréttastjórans hefur verið
„brennandi í andatium" og rétti-
lega fordæmt af orðsins kyngi-
krafti þá ófrelsisfjötra, sem ýms-
ar vestrænar þjóðir hafa hneppt
í lönd mörg og lýði. En austur
stefndi fréttistjórinn sinni för og
Heyrt á sjómannabar:
„Hjónabandið er eins og höfn,
þar sem tvö skip mætast“.
„Rétt segir þú, vinur sæll, en
ég var bara svo óheppinn að mæta
þar herskipi".
Á Seyðisfirði hefur næg at-
vinna verið. Auk venjulegra
haustanna, hafa margir unnið við
byggingarvinnu og undirbúöing
síldar til útflutninga. Nú *r verið
Fyrirhugað er að endurbyggja
sildarbræðsluna á Seyðisfirði,
þannig að vinnsluafköst verði
1250 mál á sólarhring og hægt um
vik að auka afköstin um helming
síðar. Síðasta AJþingi heimilaði
ríkisábyrgð fyrir 1V2 milljón
króna láni til þessara fram-
kvæmda auk 1 milljón kr. lán til
kaupa á verksmiðjunmi sem
Seyðisfjarðarkaupstaður hefur nú
keypt.
Á PALLSKÖRINNI
ar á þessu mikla v < .öamáli, en
neyðist ekki til að grípa til
vandræðaaðgerða, sem eftir lítinn
tíma leggjast sem baggi á út-
gerðina í aukinni dýrtíð.
Því er haldið fram af stjórn-
málamönnum að bátagjaldeyris-i
álag og framleiðslusjóðsgjald
hækki ekki kaupgjald, þar sem
sem skattar þessir leggist ekki á
nauðþurftir. Þetta er mjög vafa-
söm ályktun, því að íslenzk al-
þýða sættir sig ekki lengur við
það, að hafa aðeins „til hnífs og
skeiðar'í, heldur gerir einnig
kröfu til rýmri lífskjara. Hljóta
því launastéttirnar að miða kaup-
kröfur sínar við fjölmörg lífs-
þægindi, en á þau leggjast áður-
nefndar álögur með fullum þunga.
Um tiltækar leiðir til varan-
legrar lausnar á þessu mikla
vandamáli, verður ekki bent að
þessu sinni.
Frá blaðinu
Myndamót að nafni blaðsins
barst ekki í tæka tíð, varð því að
uotast við hversdagslegri höfuð-
búnað í þetta sinn.
mátti ætla, að nú skyldi að því
gáð, hvort nokkurs staðar þar
væri skert frelsi eða réttur lítil-
magnans. Um það er fréttastjór-
inn fáorður. Þeir, sem vas.izt
höfðu frásagna um kosningafyrir-i
komulagið austur þar, eru litlu
nær. Enginn fær um það að vita
hvort kosningabandalög eru þar
tíðkanleg, eða hve mikill meiri-
hluti íbúa Austur-Karelen eða
austurhéraða Póllands lýstu sig
fylgjandi innlimuninni í Ráð-
stjómarríkin. Eða heyrði frétta-
maðurinn nokkuð um, hvort ein-
hverjir í Eystrasaltslöndunum
hefðu greitt atkvæði gegn upp-
tökubeiðninni í Ráðstjómarríkja-
sambandið á sínum tíma?
Fáið yður sæti, Herra Bjarnason
Þótt fréttastjórinn sé það
glöggskyggn, að skýjabólstrar
Ipysist sundur fyrir fránum
sjónum haias, þannig að hann
megi glögglega greina úr flugvél
auðuga og lífsglaða samyrkju-
bændur á steppum Rússlands, þar
sem áður snapaði horað tötrum-
vafið leiguþý hins rússneska há-
aðals, verður að efast um, að
dómur hans sé þyngri á metun-)
um, en íbúa leppríkjanna, sem nú
um 10 ára skeið hafa dregið að
sér lífssæld og andams frelsi hins
kommúnistíska þjóðskipulags, en
þó fórna nú lífi og limum í von-
lausri, blóðugri baráttu gegn inn-
lendum og erlendum herjum, bún-
um rússneskum morðvélum. Vera
má, að sú frelsishreyfing, sem nú
fer um Austur-Evrópu verði
kæfð í blóði og kúgurunum heppn.
ist um sinn að sitja að völdum á
rússneskum byssustingjum. Vel
færi fréttastjórsnum að fá sér
sæti við þeirra hlið.