Nýr Stormur - 27.05.1966, Qupperneq 5

FÖSTUDAGUR 27. maí 19G6
'xiiiiiiiiiiininiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiimiiiiinimmiiiiiiiiiiiiiimiiiiiir^
NÝR , I
Í TOMIUR |
= Útgefandi: Samtök óháSra borgara E
| Kitstjórar: Gunnar Hall, siml 15104 og Páll Finnbogason, ábm.
\ Ritstj. og afgr. Laugav. 30. Sími 11658
i Auglýsinga- og áskriftarsími: 22929
Vikublað — Útgáfudagur: föstudagur
Lausasöluverð kr. 10.00. ■ Áskriftarverð kr. 450.00.
1 Prentsmiðjan Edda h.f. I
tfviiiimiiiimiiiiimiuiimiiiiiiiimmmiiiiiimiiiiiiiiimmiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimmiiiiiiiiimiiiimimimimiiiiimii’t*
SIGUR - UTAN ENNIS!
Trúlega mun enginn stjórnmálaflokkur hérlendur í fram-
tíð reyna aS vinna kjörfylgi meðal íslenzkra kjósenda með
skrumskældri persónudýrkun eftir hina hraklegu niðurlæg-
ingu, sem Geir Hallgrímsson, borgarstjóri í Reykjavík hlaut
í síðustu kosningum. Það er langt seilst til fanga, þegar
slíkur loddaraleikur er á borð borinn fyrir vel mentaða og
gáfaða þjóð, eins og íslendingar eru. Hér hefur aldrei fyrr
verið höfð í frammi slík óvirðing við reykvíska kjósendur og
eftirtekjur Sjálfstæðisflokksins og borgarstjóra hans fóru
að sjálfsögðu eftir því. Sjálfstæðisflokkurinn hefur ekki um
langa hríð goldið annað eins afhroð og í síðustu kosningum
og má með réttu segja, að fylgistap flokksins hafi verulega
sagt til sín um allt land. Aðeins í örfáum tilvikum er hægt
að merkja frávik í þessum efnum og ber þá hæst sá „stór-
sigur“ sem flokkurinn vann á Hellissandi! Það er svo annað
mál og einungis á það bent sem táknmynd, að Hellissandur
heitir réttu nafni Neshreppur UTAN ENNIS. — Það er alls
ekki úrleiðis, þegar rætt er um fylgishrun Sjálfstæðisflokks-
ins, að vekja athygli manna á því að í einasta kjördæminu
þar sem flokkurinn vann fylgi af andstæðingum sínum og
fékk hreinan meirihluta — þá var það UTÁN ENNIS! —
Fólk ber gjarnan heilabúið INNAN ENNIS, en lætur það ekki
lafa framan á líkt og bítlahár! Menn geta verið þrautheimsk-
ir í stjórnmálabaráttunni og þarf ekki endilega að rekja þá
heimsku til þess, að enginn sé heilinn í hausnum. Allt fyrir
það þykir mörgum hugsandi manninum það vera verðugur
vegsauki fyrir Sjálfstæðisflokkinn, eins og hann hagaði sér
gagnvart kjósendum í kosningabaráttunni, að sigur var hon-
um aðeins vís í hreppi UTAN ENNIS!
Þannig svarar heimskan gjarnan sjálfri sér og segir sögu
sína umbúðalaust, þegar alveg keyrir um þverbak.
í Reykjavík urðu úrslit kosninganna í rauninni hin beztu
og ákjósanlegustu, ef betur er að gáð. Sjálfstæðisflokkurinn
hefur stjórnað borginni samfellt um 40 ára skeið, en and-
stöðuflokkarnir hafa ekki talið öllum kosningaloforðum full-
nægt. Sannarlega ber að viðurkenna, að margt gott og far-
sælt starf hefur meirihluti Sjálfstæðisflokksins unnið, en
hinu ber eigi að leyna, að víða er margt ógert af því, sem
lofað hefur verið að gera. Einnig hefur værukærð meiri-
hlutans orðið hvað augljósari, sem fleiri kjósendur hafa
sýnt Sj álfstæðisflokknum aukið traust. Af þessum ástæð-
um þurftu kjósendur að beita meiri hörku gagnvart meiri-
hlutanum og það var gert með því að gera meirihluta flokks-
ins naumari en nokkru sinni fyrr í trausti þess, að hinir
svefnþungu forustumenn borgarmálanna rumskuðu og tækju
til höndum. Allir minnihlutaflokkarnir gerðu haröa hríð að
Sjálfstæðisflokknum og kröfðust aukins aðhalds og það fengu
þeir einnig kjörfylgi til að framkvæma. Enginn minnihluta-
flokkanna reyndi að vinna Sjálfstæðisflokknum til falls í
Reykjavík, heldur gerði sanngjarnar og réttmætar kröfur
um það, að staðið væri við gefin loforð. Nú er þann veg
komið að allir flokkarnir hafa sigrað í Reykjavík og þá er
komið að skuldadögum. Kjósendur krefjast þess að allir
flokkarnir standi við gefin loforð. Sjálfstæðisflokkurinn hef-
ur fengið nægilegt kjörfylgi til að stjórna borginni en minni-
hlutaflokkarnir þrír hafa fengið nægjanlega marga full-
trúa kjörna til að fylgja því eftir að meirihlutinn standi við
loforðin og auki framkvæmdir. Loks er nauðsynlegt að fylgj-
ast vel með því að ekki sé bruðlað með fé borgaranna og í
þeim efnum þarf hvað öflugast aðhald. Það er í fyrsta skipti
um tuga ára skeið, sem allir stjórnmálaflokkarnir hafa orðið
sammála um hvernig haga skuli stjórn Reykjavíkurborgar.
Kjósendur hafa fallist á það, að Sjálfstæðisflokkurinn fram-
kvæmi verkefni þau sem fyrirliggja, en Alþýðuflokkur, Al-
þýðubandalag og Framsóknarflokkur hafa á móti lofað
kjósendum því að fylgjast rækilegá með gjörðum meirihlut-

Hið æsilega ævintýri árs
ins er í þann veginn að
hefjast . Eltingarleikurinn
við þann litla' og litfagra
fisk, er ræður örlögum okk
ar sem einstaklinga og
þjóðar — næst guði sjálf-
um.
Bretar hafa einkarétt á
þeirri sérkennilegu mann-
gerð, sem gengur með ein-
hverja eina lausa skrúfu í
kollinum, en stendur að
öðru leyti öllu venjulegu
fólki á sporði hvað snertir
heilbrigða skynsemi, og á
stundum langt fram yfir
það. Og enginn hreinrækt
aður~ Breti lætur sem
hann heyri skröltið og
hringlið í þessari skrúfu
náunga síns; hún er alger-
lega einkamál hans sjálfs.
Þannig er Bretinn. Kann
ski hefur það verið vegna
þess arna, að hann hélt
forystu í heiminum öldum
saman og fram á okkar
daga — eða þangað til all-
ar skrúfur losnuðu í öllum,
og þeir þóttu vænlegastir
til forystu, sem hæst
skrölti í. En það er annað
mál. Sumum kann að finn-
ast að allt sé þetta annað
mál en það, sem minnst
var á í upphafi. En við skul
um athuga það betur.
■«* ★ •*
Það var einu sinnj Breti,
vel lærður maður og vel
metinn í sínu heimalandi,
sem gekk með þá lausu
skrúfu, að íslendingar
væru guðs útvalda þióð og
ættu eftir að frelsa heim-
inn. Hann vissi að vísu ekki
á hvaða hátt — svo laflaus
var skrúfan sem sagt ekki.
En þar sem hann var mað-
ur sögufróður, benti hann
á að guð hafði áður útval-
ið sér sérstaka bióð endur
fyrir löngu, sem stóð vel
í þeirri stöðu sinni um all-
langt skeið og lagði meðal
annars grundvöllinn að
þeirri siðmenningu, sem
verið hefur hæstráðandi í
heiminum æ síðan, að svo
miklu leyti sem nokkur sið-
menning hefur verið þar
ráðandi. Og hann benti
líka á það, að síðan hefði
þessi þjóð algerlega brugð-
ist guði sínum og því hlut-
verki, sem hann hafði fal-
ið henni, lagzt í auðsöfn-
un og stórgróðabrask og
annað þess háttar og fyrir
það hefði guð útskúfað
henni fyrir löngu.
En þó að þessi tilraun
guðs tækist ekki sem skyldi
í það skiptið, vildi hann
ekki gefast upp. Og nú
höfðu íslendirtgar sem sagt
„KVIKASILFUR *
HAFSINS"
orðið fyrir valinu fullyrti
sá brezki....
+«★*►>
Ekki minntist hann neitt
á það, er Jahve leiddi þessa
sína áður útvöldu þjóð út
á eyðimörkina, til þess að
herða hana og styrkja svo
að hún yrði hæfari að
gegna hinu mikilvæga hlut
verki, sem hann hafði val-
ið hana til. Ekki heldur
hvernig hann sá henni fyr
ir mat og drykk, með því
að senda henni daglega
brauð af himnum ofan og
dögg á steina, svo að hún
þyrfti ekki neinar búk-
sorgir að hafa. Ekki heldur
hvernig hún ,datt út úr“
hinu dýrlega hlutverki
sinu í fyrsta sinn, þegar
hún hóf dansinn í kringum
gullkálfinn. Manni finnst
sem Jahve hefði bá þegar
átt að geta sagt sér það
sjálfur, að henni væri ekki
treystandi og sennilega
hefur hann líka séð það,
þó að hann vildi ekki svipta
hana hlutverkinu fyrr en
fullreynt væri.
Látum þá lausu skrúfu
Bretans liggja á milli hluta,
að við séum guðs önnur og
síðari útvalda þjóð og eig-
um fyrir höndum að frelsa
heiminn, þegar fylling tím
ans er komin. En undar-
lega er það ^kt, þetta með
mannabrauðið og síldina,
þó að brauðið kæmi af
himni en síldin sé sótt í
sjó. Hvernig guð sér um
það, aö þjóðin þurfi ekki
neinar búksorgir að hafa,
ef hún bara nennir að bera
sig eftir björginni. Kann-
ski er ekki auðvelt að finna
samlíkingu með göngu okk
ar eigin þjóðar nú og eyði-
merkurgöngu hinnar fyrri
....og þó, það er mörg
eyðimörkin, allt eftir því
hvernig litið er á allar að-
stæður.
*• ★ »*
Og svo þetta með dans-
inn kringum gullkálfinn.
Það er nú það.... t sjálfrl
ritningunni getur að lítá
allskilmerkilega lýsingu á
þeim örlagaríka dansi, að
minnsta kosti nógu skil-
merkilega til þess að mað-
ur getur gert sér ýmislegt
í hugarlund, sem ekki er
nema ymprað á, og er þó
heilög ritning yfirleitt ekki
með neitt tæpitungumál,
þegar svo ber undir. Og
þegar það er allt tekið með
í reikninginn, þá fer sam-
líkingin ekki að verða sér-
lega langsótt.
Kannski.... kannski það
eigi fyrir okkur að liggj-a
aö frelsa heiminn; kann-
ski....
ans. Minnihlutafulltrúunum ber því að gegna þeirri nauðsynlegu skyldu sinni að hafa
strangt eftirlit með því að embættismenn borgari.nnar vinni verk sín af útsjónasemi og
atorku. Borgarfulltrúum hefur verið falið það verkefni að kynna sér rækilega alla stjðrn
borgarinnar og eiga þeir að vinna það verk af dugnaði og vera bókstaflega með nefið
ofan í hverri krús og.hverri bók hjá embættismönnum borgarinnar. Svo bezt verður að-
haldið rækt, að með öllu sé fylgst af gaumgæfni og gagnrýni — og það skal gert RÆKI-
LEGA næsta kjörtímabil. w w , .