Framsóknarblaðið - 29.05.1963, Blaðsíða 2

FRAMSÓKNARBLAÐIÐ
2
Framsóknar-
blaðið
RITNEFND
SIGURG. KRISTJÁNSSON
JOHANN BJÖRNSSON, áb.
AFGR. ANNAST:
SVEINN GUÐMUNDSSON
GJALDKEFJ:
HERMANN EINARSSON
Baráttusætið
Þegar kjósendurnir ganga að
kjörborðinu þann 9. júní næst-
komandi, kveða þeir upp dóm
yíir þeirri stjórnarstefnu, sem
hér- hefur ríkt síðustu árin. Ber
þar fyrst að minnast á fjármála-
stefnuna, sem hefur einkennzt
af kjaraskerðingu, lánsfjár-
kreppu, vaxtaokri og dýrtíð.
Það er hin svokallaða „viðreisn“
Óhætt mun að fullyrða, að allur
þorri þjóðarinnar hefur þegar
fengið nóg af svo góðu, og vili
iáta breyta um fjármálastefnu.
Hins vegar fara stjórnarflokk-
arnir ekki dult með það, að ef
þeir halda sínum nauma meiri-
hluta á Alþingi, þá verði haldið
áfram á sömu braut. Það er þeg
ar farið að bollaleggja um geng-
islækkun eftir kosningar, og er
bezt að átta sig á því strax, að
stjórnarflokkarnir verða aldrei
tillitslausari en að kosningum
loknum, ef þeir lialda velli.
Nú standa málin þannig, að
„viðréisnarstjórnin“ trónar á
veikum meirihluta, sem er raun
ar fenginn út á loforð, sem hún
er löngu búin að svíkja. Fram-
sóknarflokkurinn vann mikinn
sigur í bæjarstjórnarkosningun-
um á s .1. vori og hefur nú
möguleika til að vinna nokkur
þingsæti og velta þar með nú-
verandi ríkisstjórn frá völdum.
Þeir kjósendur, sem á annað
borð eru óánægðir með stjórn-
arstefnuna verða að gera sér
það ljóst, að einmitt liér í Suð-
urlandskjördæmi verður eitt
sæti að vinnast, eigi að takast
að hindra framgang hennar
næstu fjögur árin. Menn og kon
ur, hvar í flokki, sem þau hafa
verið, ættu að hugleiða, að það
er ekki liægt að losna undan
.oki „viðreisnarinnir" með því
að styðja þá flokka, sem hafa
komið því á. Það er Framsókn-
arflokkurinn, sem liefur mögu-
lejka til að vinna þetta sæti, og
Vestmannaeyi'ngar geta hæglega
lag't það lóð á vogarskálina, sém
dugir. í bæjarstjórnarkosningun
r.Viðreisnin" leiðir
Frainhald af 1. síðu.
„viðreisnarinnar“, kallaðir svik-
arar og skemmdarverkamenn,
fyrir að mæta veikalýðsfélögun-
um með hóflegum kjarabótum.
Og enn vofir gengisfellingar-
vopnið yfir íslenzkri alþýðu, ef
sérhagsmunasjónarmiðin hafa
mátt til að beita því eftir kosn-
ingar.
Framtak almennings
er lamað.
Þegar núverandi stjórnarsam-
steypa tók völdin í landinu, fóru
liðsoddar hennar ekki dult með
það, að dýr kapítuli í stjórnmála
sögu þjóðarinnar væri að hefj-
ast. Framsóknarflokkurinn hafði
þá um þrjátíu ára skeið átt rík
an þátt í mótun þjóðfélagsins
og uppbyggingu. Þjóðfélags, sem
einkenndist af tiltölulega rnörg-
um sjálfstæðum framleiðend-
um og bjargálna mönnum. Ör-
eigar og auðmenn voru fáir. Fyr
ir atbeina Framsóknarflokksins
studdi þjóðfélagsvaldið einstakl-
inginn almennt til að koma sér
upp eigin húsnæði og atvinnu-
rekstri. Þá efldi Framsóknar-
flokkurinn samvinnustefnuna
til áhrifa og hefur hún þegar
komið miklu góðu til leiðar.
Það er þessi þróun íslenzka
þjóðfélagsins, sem íhaldsöflin
eru nú að stöðva. Fjármagni er
beint til fárra máttarstólpa í-
haidsins, en framtak hinna
mörgu einstaklinga dregið í
dróma.
Eirsar fær lánsfé.
Vestmannaeyingar hafa eins
og aðrir landsmenn fundið fyr-
ir áhrifum „viðreisnarinnar“.
Jóhann Pálsson, skipstjóri og út-
gerðarmaður sá strax að hverju
stefndi, og benti á að hún inyndi
verka líkt á útveginn og eitur á
meindýr. Hann seldi bátinn og
hætti útgerð. Síðan hafa útgerð
armenn hér lielzt úr lestinni á
hverju ári, annaðhvort nauðug-
ir eða viljugir. Aftur er það
hrein undantekning, ef menn
byrja þann atvinnurekstur ,enda
vitað að harðduglegir aflamenn,
sem hófu útgerð og keyptu báta
í upphafi „viðreisnarinnar“,
eiga enn í vök að verjast. Yngsti
báturinn í flotanum hér er frá
árinu 1960, og bátakaup, sem nú
eru ráðin byggjast á von um upp
gripa síldarafla, og er óskandi,
um sýndu þeir, að Framsóknar-
flokkurinn á hérna vaxandi
fylgi að fagna, og nú er að
leggjast svolítið fastar á árarnar,
þá er sigur vís.
til stórkapílalisma
að þær vonir rætist, en þar er
öðrum fyrir að þakka en höfuð-
smiðum „viðreisnarinnar“.
Meðan þessu fer fram, að út-
gerðin hér dregst saman, og
eignalitlir menn hafa ekki
möguleika til að hefja útgerð,
færast sérhagsmunasjónarmið í-
haldsaflanna í aukana. En aðal
fundur Lifrarsamlags Vest-
mannaeyja bendir í þá áttina.
Þá er fullyrt, að Einari Sigurðs
syni liafi verið úthlutaðar marg
ar milljónir króna til bátakaupa
og byggingar síldarverksmiðju,
Þátturínn um
Tryggingar sjómanna.
Það hefur gengið erfiðlega
að leita til „viðreisnar“-stjórnar
innar með mál sjómanna og út-
vegsmanna. Þau hafa yfirleitt
verið í athugun eða svarað hefur
verið að skipuð væri nefnd í
málinu og síðan ekkert gert. Svo
hefur farið með eitt af aðalmál-
um sjómanna, sem nú skal nán-
ar frá greina.
Vestmannaeyingar hafa liaft
forystu í skipatryggingum yfir
100 ár og jafnhliða í björgunar
málum, því til þeirra rná rekja
byrjun í landhelgisgæzlu íslend
inga og björgunarskipa, auk þess
liafa þeir barizt mjög fyrir því,
að fá viðurkennda gúmmíbáta
á öllum fiskiskipum, má þakka
það sérstaklega Vestmannaeying
um live mörgum mannslífum
þeir hafa bjargað á síðasta ára-
tug. En þeir hafa barizt á öðr-
um vettvangi, það er að frá lög-
gilta líftryggingu sjómanna á
bátaflotanum þannig, að hver
maður, sem stígur um borð í
sjóhæft skip, sé þar með tryggð-
ur líftryggingu og slysatrygg-
ingu og helzt að skiþatrygginga-
félögin annist þær, enda greidd
iðgjöld til þeirra trygginga á
sama hátt og til skipatrygginga.
Vestmannaeyingar liafa tekið
upp tryggingar þessar, en það
hefur ekki fengizt lögfest, að
maður um borð í skipi, sé þar
með tryggður án sérstakra samn-
inga, en það þarf að vera. Komi
síldar- eða fiskitorfa að landi
eða innanhafnar, rúka sjómenn
á bátana og stundum ótryggð-
ir, og eins út um land, þar sem
engin tryggingafélög eru, og fara
í meiri aflaleit, og þá í flestum
tilfellum ótryggðir.
Þegar þessu hefur verið hreyft
við stjórnarflokkana, hafa þeir
sagt þetta í athugun, eða við höf
um skipað sérstaka tryggingar-
«og er það fé hluti af enska lán-
Jinu, sem ríkisstjórnin tók til að
■ hafa handbært fyrir kosning-
’ arnar.
Framangreind þróun er eng-
in tilviljun, heldur áhrif frá
stjórnarstefnunni, sem lamar
smærri útgerðarmenn hér, en
hleður um leið undir Einar Sig
urðsson og aðra slíka. Þetta eý
fyrsta skrefið á leið til stórkapí-
talismans.
Á sama tíma eru landsmenn
skattlagðir til að standa strauni
af hallarekstri togara, sem saini
Einar Sigurðsson gerir út frá
Reykjavík.
fiskinn no. 14
nefnd í málinu. Afleiðingin af
aðgerðarleysi ríkisstjórnarinnar íl
þessu máli hefur því orðið sú,
að fjöldi heimila sjódrukknaðra
manna, sitja uppi fyrirvinnulít-
il og tryggingafé hefur ekki ver-
ið greitt, nema litlar slysabæt-
ur, sem hrökkva skammt í því
dýrtíðarflóði, sem nú er velt yf-
ir þjóðina.
Þeir, sem hafa liaft forustu
útgerðarmála hjá Sjálfstæðis-
flokknum á þingi, eru 2 skulda
kóngar með hengingarólina uiu
hálsinn, og verða þeir að dansa
eins og lánadrottnarnir vilja,
en fyrir sjómenn Pétur sjálf-
stæðismaður og kratinn Eggert
G. Þorsteinsson gala eins og
hanar á haug, um livort kjöl-
festa eigi lieldur að vera í lest-
inni eða uppi í siglutré. En þeir
þurfa ekkert að athuga uin
hvort sjómennirnir eru tryggðirj
eða ekki.
Öðruvísi er aðhafst, þegai'1
togaraeigendur eiga hlut að
máli, þá þarf enga nefnd og
enga umhugsun, þeir eru tryggð
ir með stórfjárframlögum, og
það 2 ár aftur í tímann og það
jafnvel sótt fé til þess í aflahlut
sjódrukknaðra manna, eða til
ekkna þeirra og munaðarleys-
ingja, og það þó að þeir lig'gtj
óbættir hjá garði.
Nú þessa dagana leita aðstand
1 ' ‘1 '
endur sjódrukknaðra manna tn
lögfræðinga um leiðréttingu
sinna mála og svo til almennings
um aðstoð heimilum þeirra til
verndar.
I
Sjómannakonur og aðrir góð-
ir Vestmannaeyingar! Er ekki
gott að lofa stjórnarflokkunuiP
að sitja heima næsta kjörtíma-
bii til þess að þeim gefist tíffli
til að athuga málefni þjóðarinn-
ar.
* X
Sluðningsienn B-lisians hafid samband vil skfiístoíuna, að Strandvegi 42.