Hamar - 26.11.1953, Side 1
Níu ungir sjómenn fórust, er m.s. Eddn
hvolfdi í ofviðri á Grundarfirði 16. þ. m.
Síðla dags, mánudaginn 16. nóv. fór það að berast manna á milli, að
eitthvað hefði komið fyrir m.s. Eddu héðan úr bæ, þar sem hún var
stödd á Grundarfirði.
Maður spurði mann, en enginn gat svarað. Stöðugt var reynt að fá
fregnir að vestan á mánudagskvöldið, aðfaramótt þriðjudags og á þriðju-
dag. Hafnfirðingar biðu óttaslegnir, en í veikri von um að betur hefði
farið en á horfði.
Á þriðjudaginn um kl. 4 barst svo fregnin. Fregnin um það, að
níu ungir og vaskir sjómenn hefðu látið lífið í baráttunni við hamfarir
náttúruaflanna. Átta komust lífs af eftir að hafa hrakizt á nótabát stjórn-
lausum í um 7 klukkustundir. Flestir skipverja voru Hafnfirðingar. Er
hér um að ræða eitt með stærstu slysum hin síðari ár.
Þeir, sem fórust voru:
Sigurjón M. Guðmundsson 1. vélstjóri, Austurgötu 19 hér í bæ. Hann
lætur eftir sig konu og fimm börn, sem fædd eru á árunum 1946—’53.
Sigurjón var fæddur 20. marz 1919 og átti hann aldraða foreldra á lífi.
Sigurður Guðmundsson, 2. vélstjóri, Vesturbraut 1 hér í bæ. Hann
lætur eftir sig konu og eitt fósturbarn. Hann var fæddur 23. okt. 1923
Jósep Guðmundsson, háseti, Vesturbraut 1. Hann var bróðir Sigurð-
ar. Jósep var fæddur 15. júní 1934. Þeir bræður voru frá Norðfirði og
eru foreldrar þeirra þar eystra.
Albert Egilsson, háseti, Selvogsgötu 14 hér í bæ. Hann lætur eftir
sig konu og fimm ára dóttur, einnig móður og fósturmóður. Hann var
fæddur 13. júní 1923.
Einar Kr. Olafsson, háseti, Skeljabergi, Sandgerði. Hann lætur eftir
sig unnustu í Sandgerði og foreldra, sem búa á Isafirði, en þaðan var
hann ættaður. Hann var fæddur 18. desember 1933.
Guðbjartur Guðmundsson, háseti, Suðurgötu 94 (Melshúsum) hér í
bæ. Hann var fæddur 29. júní 1911 og lætur eftir sig konu og fimm
börn fædd á árunum 1938—’47. Einnig átti hann aldraða foreldra á lífi.
KVEÐJA
Ekki óraði okkur, sem lögðum
að heiman á m.s. „Eddu“ frá Hafn
arfirði, 12. nóv. s. 1.; fyrir því að
svo færi sem fór og að níu af hópn-
um yrði ekki afturkvæmt til heim-
ila sinna og ástvina. Svo stutt er
bilið milli þess að vera vonglað-
ur til hins skelfilega. Við mennirn-
ir áformum, en guð ræður er stað-
reynd, sem við rekum okkur á dags
daglega og svo var líka í þetta sinn.
Eg reyni ekki að lýsa tilfinningum
mínum, sem eins þátttakanda í
þeim harða leik og hörmulega, sem
átti sér stað í Grundarfirði nóttina
og í dögun 16. nóvember og öll
þjóðin hefur haft sagnir af. Þær
hræringar skilur enginn til hlítar,
nema sá, sem í það kemst að skilja
við félaga sína með þeim hætti,
sem þar varð. Allir voru þeir mér
kærir, þessir hugprúðu vaskleika-
menn og góðu drengir, svo kærir,
að ég sakna þeirra allra sem væru
þeir bræður mínir. Alla þá hafði
ég reynt að frábærri trúmennsku í
störfum og þeim kostum, sem
prýða íslenzka sjómanninn bezt.
Við suma þeirra hafði ég við ára-
löng kynni og samvistir á sjónum
myndað órjúfandi bönd vináttu og
bræðralags. Mér finnst því að
vonum að höggvið sé á báðar hend-
ur mínar, þegar bilið er orðið það
mikið á milli, að ég fæ ekki fram-
ar notið þeirra á þá sömu lund,
drenglyndu drengjanna minna, hug
rekki þeirra og uppörvunar.
Ég kveð þá alla nú kærstri
kveðju með hjartans þökk. Góður
guð vaki yfir þeim og blessi þá.
Og til ástvina þeirra allra, nær
og fjær, vil ég hugsa hræðnim
huga. Þeirra er missirinn sárastur.
Gefi alfaðir þeim að mega reyna,
að í spoi’um missis og sorgar stend-
ur enginn óstuddur.
Guðjón lllugason.
Guðbrandur Pálsson, háseti, Köldukinn 10 hér í bæ. Hann lætur eft-
ir sig konu og sex börn fædd á árunum 1935—’47. Hann var fæddur
6. nóvember 1911. Einnig átti hann aldraða móður á lífi.
Sigurjón Benediktsson, háseti, Vesturbraut 7, hér í bæ. Hann var
fæddur 16. sept. 1936 og yngstur þeirra, sem fórust, aðeins 17 ára. Hann
lætur eftir sig foreldra, Viggó Jónsson og konu hans.
Stefán Guðnason, háseti, Hofstöðum, Garðahreppi. Hann var fædd-
ur 28. maí 1935 og ættaður frá Stöðvarfirði og þar býr móðir hans með
fjórum börnum sínum.
M.s. Edda var á síldveiðum á Grundarfirði eins og mörg önnur
skip, þegar óveðrið skall yfir sunnudaginn 15. nóv. og leitaði hún þá
landvars og lagðist fyrir akkeri skammt út af bryggjunni í Grundarfirði.
Aðfararnótt mánudagsins náði ofviðrið hámarki og um kl. 4.30 kom
feikna stormsveipur á hlið skipsins og hvolfdi því, sem næst á svip-
stundu. Fimmtán af skipverjum komust á kjöl og þaðan komust 11 í
annan nótabát skipsins, sem við það var bundinn, en hinn báturinn
hafði verið losaður frá skipinu til þess að hann lenti ekki í skrúfu þess,
því að vél skipsins var stöðugt í gangi.
Báturinn losnaði frá hinu sökkvandi skipi og hrakti hann undan sjó
og vindi án þess að skipsbrotsmenn gætu nokkuð við ráðið. Var bátur-
inn hálffullur af sjó, en skipsbrotsmenn gátu þurrausið hann með stíg-
vélum og sjóhatti. Bátinn bar fram hjá tveimur bátum á bátalegunni,
en skipbrotsmenn gátu ekki látið til sín heyra fyrir veðurofsanum
og ekkert sást fyrir náttmyrkri og slydduhríð
Bátinn rak út fjörðinn og strandaði hann á skerjum, sem heita Bár-
sker framundan bænurn Norður-Bár. Var hann fastur um tvo tíma, en
þá tókst skipsbrotsmönnum að ná honum á flot og komast til lands.
Höfðu þá tveir menn látizt í bátnum og svo var af þeim þriðja dregið,
að hann lézt á leiðinni heim að Suður-Bár, en það var næsti bær. Þar
var tekið vel á móti skipsbrotsmönnum og þeim veitt öll sú aðhlynning,
sem kostur var.
Þeir, sem af komust voru:
Guðjón Illugason, skipstjóri, Norðurbraut 15; Guðmundur Á. Guð-
mundsson, stýrimaður, Hringbraut 15; Ingvar Ivarsson, matsveinn,
Hlíðarbraut 8; Óskar Vigfússon háseti, Kirkjuvegi 33; Guðjón Armann
Vigfússon, háseti, Silfurtúni 6; Guðmundur Ólafsson, háseti, Lang-
eyrarvegi 9; Ágúst Stefánsson, háseti, Holtsgötu 7 og Bjarni Hermunds-
son, háseti, Norðurbraut 21.