Hamar - 06.06.1955, Blaðsíða 3
HAMAR
3
Furðulegt ábyrgðarleysi
Undii* ráðstjórii
(Framhald af bls. 1)
hverju fyrr en nú fyrir skömmu,
að það upplýstist, að Gísli Sig-
urbjömsson hafði tilkynnt, að
ekki væri hægt að fá lán það,
sem upphaflega var gert ráð fyr-
ir.
Nýtt tilboð í allt annarri
mynd
Svo var það miðvikudaginn
25. maí s.l., að bæjarfulltrúar eru
kvaddir kl. 8.30 um kvöldið til
að ræða við Gísla Sigurbjörnsson
og tvo þýzka menn, sem með hon
um voru. Kom þá á daginn, að
þeir voru með nýtt tilboð á hend
inni og er nánar skýrt frá þeim
samningum á öðrum stað hér í
blaðinu. Bæjarfulltrúar Sjálf-
stæðisflokksins vissu ekki hvað í
tilboðum þessum fólst fyrr en á
fundinn kom, en ætlun meiri-
hlutans var sú að setja formleg-
an fund, ganga að tilboðinu at-
hugasemdalaust og skrifa undir
strax um kvöldið. Sjálfstæðis-
menn töldu slíkt ekki koma til
mála, ekki mætti vera minna en
sólarhringur, sem menn hefðu
samningsuppköstin til athugun-
ar áður en frá þeim yrði gengið.
Var þá fundur ákveðinn daginn
eftir, en af einhverjum ástæðum
var sá fundur afboðaður og boð-
aður fundur aftur á föstudaginn
27. f. m.
Neyðarsamningar.
Það kom fljótt í ljós við at-
hugun samninganna, að þeir
væru mjög óhagstæðir, enda lét
jafnvel Olafur Þ. Kristjánsson
falla þau orð, að það væri blóð-
ugt að þurfa að henda pening-
um í afföll eða annað. En Akur-
eyringar hefðu skrifað undir og
þá væri ekkert annað fyrir Hafn-
firðinga að gera en að skrifa
undir líka.
Eins og frá er skýrt á öðrum
stað hér í blaðinu, þá krefst hið
þýzka firma „Habag“ 10% þókn-
unar fyrir að koma nálægt þessu
verki og verður ekki séð að mik-
Tóulistarskól-
aiiuni slitið
Tónlistarskólanum var slitið
um næst liðin mánaðarmót að
undanteknum nemendatónleik-
um, sem haldnir voru fyrra föstu
dag við sæmilega aðsókn og góð-
ar undirtektir. Þar komu fram
nemendur í barnadeild, fiðlu-
deild og píanódeild og auk þess
flokkur úr listdansdeild.
Kennarar skólans voru auk
skólastjórans, Páls Kr. Pálsson-
ar, Erna Másdóttir og Björg
Bjarnadóttir.
Skólinn starfaði s.l. vetur af
ennþá meiri krafti en áður og
nú eru í skólanum nokkrir efni-
legir nemendur, sem mikils má
af vænta.
Nýja Bílstöðin
SÍMI 9888
ið komi fyrir þá þóknun annað
en útvegun lánsins. Sé því þókn-
un þessi reiknuð sem vextir af
láninu, verða vextirnir ekki 6%
eins og látið er í veðri vaka held-
ur minnst 10—12% p. a. og hafa
slík vaxtakjör verið kölluð okur
og hafa bæði kommúnistar og
kratar ekki verið eftirbátar í því.
Fáránleg ósvífni.
Kristján Andrésson leyfði sér,
að viðhafa þá fáránlegu ósvífni
í garð Framkvæmdabanka Is-
lands, að reikna nokkum hluta
af þeirri þóknun, sem renna á
til „Habag“ sem viðbótarvexti
af væntanlegu láni frá bankan-
um. Er það löngu vitað að ekki
hefur þurft að vænta mikillar
háttvísi af manninum þeim, en
að hann gengi svona langt hafa
fáir búizt við. Enda er slíkt hin
mesta firra. Samningurinn við
„Habag“ er að öllu leyti óháður
Framkvæmdabankanum, að
öðru en því, að lánið frá bankan-
um fer til að greiða firmanu.
Bankinn hefur ekkert með þessa
samninga að gera, hvað sem
Kristján Andrésson reynir að
gefa í skyn.
Stefnt með festu að lausn
málsins.
Tillögur þær, sem bæjarfull-
trúar Sjálfstæðisflokksins lögðu
fram sýna ábyrga afstöðu í þess-
um efnum. Þar er bent á leiðir,
sem gætu orðið til lausnar máli
þessu, leiðir, sem myndu spara
/2 til 1 milljón króna fyrir bæjar-
búa, jafnframt því, sem lægri
kostnaður við að koma hraðfrysti
húsinu upp mundi tryggja sjó-
mönnum meira verð fyrir þann
afla, sem þar yrði verkaður.
Þetta er öllum þeim ljóst, sem
hugsa um mál þetta af festu og
hleypidómalaust, enda munu
mjög hafa runnið tvær grímur
á suma Alþýðuflokksmenn áður
en þeir léðu því lið að ganga til
samninga. Mun fresturinn, sem
varð á bæjaistjórnarfundinum
stafa af því, að nokkur innbyrðis
átök hafi átt sér stað. Óttinn við
komma og e. t. v. nýjar vítur
frá þeirra hendi munu þó hafa
orðið skynsamlegri athugun
málsins yfirsterkari en eins og
allir vita hugsa kommar ekki um
það að fyrirtækið standi á föst-
um fótum f járhagslega, þeir ætla
bara að láta fólkið í bænum
borga brúsann.
Samstarfsleiðin felld
í annað sinn.
Kratar og kommar felldu ofan-
ritaðar tillögur Sjálfstæðismanna
án þess að færa nokkur rök fyrir
því, að þær gætu ekki leyst þessi
mál á sómasamlegan og öruggan
hátt. Felldu þeir þannig sam-
starfsleiðina í annað sinn. Síð-
an samþykktu þeir uppköstin að
samningunum eins og þau voru
lögð fyrir, en Sjálfstæðismenn
sátu hjá við þá atkvæðagreiðslu,
þar sem þeir vildu ekki vera
þátttakendur í því að bærinn
gengi að slíkum afarkostum.
Frá Flensborgarskóla
Flensborgarskólanum var sagt
upp 20. maí s. 1. Skráðir nem-
endur í skólanum voru 219 og
starfaði skólinn í 4 bekkjum, 10
deildum. Runólfur Þórarinsson
var ráðinn íslenzkukennari við
skólann í haust.
I fyrsta skipti í vetur voru
kenndar þrjár námsgreinar, sem
nemendur voru frjálsir að, hvort
þeir tóku þátt í eða ekki. Er
þetta í fyrsta skipti að gerð er
tilraun með valfrjálst nám í skól-
anum.
Greinar þessar voru: Vélritun,
sem allir 4. bekkingar áttu kost
á og tóku flest allir þátt í henni.
Þá var stúlkum í 4. bekk kennd
hjúkrun og piltum í 4. bekk og
3. bekk B kennd véltækni og
tóku allir nemendur þátt í þess-
um námsgreinum, sem áttu þess
kost. Voru námsgreinar þessar
mjög vinsælar og varð árangur
góður.
Gagnfræðaprófi luku 26 nem-
endur, bæði A- og B-bekkur, en
þetta er í fyrsta skipti síðan nú-
verandi skipan varð á námi í
skólanum að hægt var að halda
uppi kennslu fyrir A-bekk, því
svo margir hafa venjulega geng-
ið undir landspróf upp úr 3.
bekk, að þeim fáu, sem eftir
voru hefur orðið að koma fyrir
í skólum í Reykjavík.
Hæstu einkunn á gagnfræða-
prófi hlaut Sigurður Jónsson,
Silfurtúni, 8,49.
II nemendur gengu undir
landspróf að þessu sinni.
Unglingapróf er tekið upp úr
2. bekk og hafa nemendur þá
lokið skyldunámi. Luku 26 nem-
endur prófi úr bóknámsdeild og
34 úr verknámsdeild. Hæstu
einkunn hlaut Eyjólfur Haralds-
son, Hafnarfirði, 8,43.
Skólabragur var með betra
móti í vetur, en veikindi voru
mikil.
Guðmundur Kjartansson hætt-
ir nú störfum við skólann þar
sem hann er ráðinn til starfa við
náttúrugripasaf nið.
Við skólauppsögnina mættu
25 ára gagnfræðingar og færðu
þeir gjöf í móðurmálssjóð síra
Þorvaldar Jakobssonar.
- Tveir samningar
(Framhald af bls. 1)
Firmað gætir þess að skuld-
binda sig á engan hátt um
framkvæmd verksins, hvenær
verkinu verður lokið og hvort
komi fram gallar á framkvæmd
um og hvað verðhækkanir
snertir. „Habag“ tryggir sér sín
10% af öllum stofnkostnaði, sem
nemur 600.000.00 kr. eða meira
og af einhverjum ástæðum
þykir ekki mega láta slíkt koma
fram í samningi þeim, sem á
að leggjast fyrir þýzk stjómar-
völd, hvað sem því veldur.
Þá hefur ekkert verið gert upp
skátt um það, hvað Gísli Sigur-
björnsson á að fá stórar greiðsl-
ur fyrir milligöngu sína, en vafa
laust hækkar það nokkuð þessi
10%.
(Framliald af bls. 1)
verkin væm lítt unnin o. s. frv.
og vildi hann kenna Kristni
Gunnarssyni um allt saman. Þá
taldi hann það mjög ótilhlíði-
legt, að Kristinn skyldi taka sæti
á alþingi, án þess að hann (þ. e.
Kristján) og aðrir útgerðarráðs-
menn leyfðu honum slíkt.
Vítur bókaðar.
Ut af þessu öllu saman lét
Kristján Andrésson svo bóka vít-
ur á Kristinn Gunnarsson í fund-
arbók útgerðarráðs. Kratar létu
þá bóka traustyfirlýsingu á
Kristinn, en Sjálfstæðismenn létu
bóka það, að hvorugur fram-
kvæmdarstjórinn við Bæjarút-
gerðina starfaði á þeirra ábyrgð,
enda ekki ráðnir af þeim, hins
vegar teldu þeir atriði eins og
Kristján Andrésson væri að tína
fram svo fáfengileg, að ekki væri
ástæða til að bóka vítur á ann-
an framkvæmdarstjórann þeirra
vegna, það lægi beinna við, að
taka til athugunar störf fram-
kvæmdarstjóranna beggja, hvað
snerti önnur og þýðingarmeiri
atriði varðandi rekstur Bæjarút-
gerðarinnar.
Hefur traust tveggja af fimm.
Kristinn Gunnarsson hefur
þannig aðeins traust tveggja út-
gerðarráðsmanna af fimm og við
þau skilyrði heldur hann áfram
að starfa.
En kommar létu ekki við það
sitja að samþykkja víturnar,
heldur fluttu þeir tillögu um það
sem hann segði því um Stefán
ætti við flokkinn í heild. Var
engu líkara en, að Ólafur
teldi það mjög niðrandi að
vera talinn „persónugerving-
ur“ flokks eins og Sjálfstæðis-
flokksins, sem er stærsti flokk
ur þjóðarinnar og ört vaxandi
og það ekki sízt hér í bæ.
Þótti mörgum, að Ólafi hafi
nokkuð skotizt, þótt skýr sé
talinn, því það hafi orðið að
lofi, sem hann ætlaðist til að
yrði last.
„PERSÓNUGERVINGUR"
ALÞÝÐUFLOKKSINS
Ólafi til ánægju má geta
þess, að mörgum datt það í
hug, að hann væri mjög góð-
ur „persónugervingur" Al-
þýðuflokksins. Allir muna
það, þegar hann var sendur
í framboð fyrir Alþýðuflokk-
inn í átthaga sína, Vestur-
Isafjarðarsýslu. Þar vann
hann mikil afrek. Honum
tókst að tapa stórum hluta
af fylgi flokksins í sýslunni.
En það var ekki nóg, að hann
væri látinn vasast í þessu
eina kjördæmi, heldur var
hann látinn koma fram á kosn
ingafundi hér í bæ og auk
þess„ sem hann skammaði
Hafnfirðinga fyrir lélega
fundarmenningu, sagði hann
að taka völdin af framkvæmdar-
stjórunum um að ráða starfsfólk
á skrifstofu Bæjarútgerðarinnar
°g leggja það undir útgerðar-
ráð. Emil Jónsson bað um frest
á afgreiðslu þessarar tillögu. Við
það situr, þangað til hann kem-
ur heim úr utanför sinni. Verði
tillaga þessi samþykkt í útgerð-
ari er talið, að Kristinn Gunnars-
son geti ekki annað, en sagt af
sér störfum.
Beygja kratarnir sig einu
sinni enn?
Sumum finnst, að kommúnist-
ar hafi gengið svo Iangt, að ekki
sé hægt fyrir kratana að vera
áfram í samstarfi við þá, nema
þeir dragi verulega í land.
Kommar munu vera þar á allt
öðru máli. Þeir telja sig vera
að kenna krötunum að lifa. Og
þeir muni ekki gera neitt ann-
að en að taka hirtingunni, þeir
séu orðnir svo vanir við. Komm-
amir segja og fara ekki leynt
með, að vilji þeir fá einhverju
framgengt, þá verði þeir að hóta
samvinnuslitum og þá láti krat-
amir undan. Þannig sé hægt að
reka þá áfram eins og meinlaus-
ar skepnur. Svo brosa kommam-
ir í kampinn og hafa hið mesta
gaman af snúningalipurð Al-
þýðuflokksforingjanna.
Margt virðist benda til þess,
að kommar hafi rétt fyrir sér
hvað Alþýðuflokkinn snertir,
hann virðist lippast niður laf-
hræddur, þegar kommar sýna
tennurnar.
miklar hetjusögur af sér og
öðrum frambjóðendum Al-
þýðuflokksins á Vestfjörð-
um. Sagði hann m. a., að það
væri gott að tala máli Al-
þýðuflokksins.
VEL SKIPAÐ SÆTI
En svo kom að leikslok-
um. Þá fór mesti ljóminn af
frægðarsögum Ólafs Þ.
Kosningaúrslitin sýndu mikið
hrun Alþýðuflokksins og að
Ólafur ætti því sæti á bekk
með raupurum og að hans
sæti væri mörgum öðrum bet-
ur setið í þeim hópi. Ólafur er
því mjög góður fulltrúi Al-
þýðuflokksins og gæti verið
persónugervingur hans.
Eitt og annað--