Morgunblaðið - 27.01.2011, Blaðsíða 10
atvinna Mitt fyrsta starf var að passa asna. Ég var sex ára og bjó í Svíþjóð. Asn-inn hét Natalie, hún var yngst í asnafjölskyldunni, smákjáni og allt-af seinust í öllu. En við fórum mikið saman í göngutúr, spjöll-uðum saman og urðum ágætis vinkonur, Nanna og Natalie!
Nanna Kristín Magnúsdóttir leikkona
Fyrsta starfið
Passaði asnann Natalie
Atvinnuleysi eykst, atvinnuþátttaka verður
minni og fólki á vinnumarkaði fækkar sem og
vinnustundum. Þetta er niðurstaða vinnu-
markaðskönnunar Hagstofunnar sem birt
var í sl. viku. Langtímaatvinnulausum hér á
landi hefur fjölgað mikið. Um 3.200 manns
höfðu í lok síðasta árs verið atvinnulausir í
eitt ár eða lengra eða um fjórðungur atvinnu-
lausra. Á sama tíma 2008 var þetta hlutfall
2,5%. Á síðustu mánuðum ársins í fyrra voru
165.600 starfandi 3.600 færri en haustið
2008. sé mið tekið af síðasta fjórðungi ársins
2008. Fólk hefur því dregið sig út af íslensk-
um vinnumarkaði í kreppunni og sækir í
auknum mæli t.d. í nám.
Samdráttur í vinnu, segir Hagstofa
Vinnustundum fækk-
ar og fleiri fara í nám
„Ég hef einu sinni fengið
vinning í lottóinu. Snjáður
miði gleymdist í brjóstvasa.
Þegar ég kom í verslun lét
ég renna honum í gegnum
kassann var ég með
happatölurnar og fékk 20
þúsund króna vinning,“
segir Reynir Örn Þrast-
arson nýr þulur í lottói Íslenskrar getspár. Nýi
þulurinn var frumsýndur sl. laugardagskvöld
en aðrir eru Elva Dögg Melsted, Katrín Brynja
Hermannsdóttir og Vignir Freyr Andersen.
„Þetta tækifæri bauðst óvænt. Eftir að hafa
kynnt mér málið ákvað ég að slá til. Þetta er
vissulega vandasamt. Mæta þarf vel undir-
búinn í beina útsendingu þar sem úrdráttur
fer fram eftir kúnstarinnar reglum,“ segir
Reynir sem er matreiðslumaður að mennt en
starfar hjá heildverslun Ásbjörns Ólafssonar
sem best er þekkt fyrir Íslandsumboð Prins
póló.
sbs@mbl.is
Nýr Lottóþulur frumsýndur
Kynnir vinningstölur
og selur Prins póló
Að vilja standa sig sem best og finnafyrir fiðringi í maga áður þú talarfyrir framan fjölda fólks er eðlilegt.En þegar kvíðinn er orðinn þrálátur
og veldur mikilli vanlíðan er ástandið orðið
óeðlilegt og þá ætti fólk að huga að því að leita
sér hjálpar,“ segja Unnur Valborg Hilmars-
dóttir markþjálfari og Helena Jónsdóttir sál-
fræðingur.
Kvíðameðferðarstöðin stendur nú fyrir sex
vikna námskeiði við yfirdrifnum ræðukvíða.
Markmið námskeiðsins er að draga úr kvíða
þátttakenda við að halda ræður, fyrirlestra eða
að tala fyrir framan hóp fólks við hin ýmsu
tækifæri. Miðast námskeiðið við þá sem finna
fyrir því að ræðukvíði trufli þá í daglegu lífi
eða hafi hamlandi áhrif á störf þeirra. Áður en
námskeiðið hefst er fólki boðið í viðtal þar sem
vandinn er greindur þannig að ljóst sé að þau
ráð sem bjóðast á námskeiðinu henti viðkom-
andi.
Hjartsláttur og vöðvaspenna
„Fólk sem þjáist af alvarlegum ræðukvíða
getur fundið fyrir mikilli hömlun, bæði í einka-
lífi eða starfi. Algengt er að fólki forðist það að
halda tölu fyrir framan stóran hóp, jafnvel
þannig að námsleiðir, störf eða verkefni eru
valin með tilliti til þess hvort slíkt sé hluti af
kröfum. Einnig getur ræðuhöldum fylgt um-
talsverð vanlíðan af völdum líkamlegra ein-
kenna kvíða á borð við aukinn hjartslátt,
vöðvaspennu, munnþurrk og svo mætti lengi
telja – einkenni sem fólk reynir á slá á með
ýmsum hætti. Til að mynda með óhóflegum
undirbúningi eða lyfjatöku svo úr verður víta-
hringur sem í raun viðheldur vandanum,“ seg-
ir Helena Jónsdóttir.
Samkvæmt sálfræðinni er ræðukvíði ein af
birtingarmyndum félagskvíða. Byrjar nám-
skeiðið raunar á fræðslu um eðli kvíða og sér í
lagi ræðukvíða. Í framhaldinu er vandinn kort-
lagður með tilliti til þeirra þátta sem líklegir
eru til að viðhalda vandanum ásamt því sem
þátttakendur fá fræðslu um aðferðir hug-
rænnar atferlismeðferðar til að takast á við
ræðukvíða. Áhersla er lögð á að vinna með nei-
kvæðar hugsanir og vítahringi ýmiskonar og
er á námskeiðinu gert ráð fyrir heimavinnu
þátttakenda á milli tíma.
Myndríkt mál og þekkja efnið
„Algeng birtingarmynd ræðukvíða er óttinn
við að mistakast. Slíkt ætti þó í flestum til-
vikum að vera óþarfi; ekkert okkar er full-
komið og mistök eru eðlileg við slíkar að-
stæður,“ segir Unnur Valborg sem um langt
árabil hefur þjálfað fólk í framkomu og ræðu-
mennsku.
Á námskeiðinu verður auk áherslu á kvíða
og aðferða við að draga úr honum lögð áhersla
á þjálfun í ræðumennsku þannig að fólk geti
flutt mál sitt af öryggi og dregið þannig úr ótt-
anum við að gera mistök. „Aðalatriðin og gull-
Unnur Valborg Hilmarsdóttir og Helena Jónsdóttir með námskeið til að takast á við ræðukvíða
Sigrast á miklum vanda
sem veldur oft vanlíðan
Morgunblaðið/RAX
Þær Unnur Valborg Hilmarsdóttir, til vinstri, og Helena Jónsdóttir hjá Kvíðameðferðarstöðinni ganga
óhræddar fram, nú með námskeið sem er fólki sem þarf að takast á við yfirdrifinn ræðukvíða.
Algeng birtingarmynd ræðukvíða
er óttinn við að mistakast. Slíkt
ætti þó í flestum tilvikum að vera
óþarfi; ekkert okkar er fullkomið
vægar reglur ræðumennsku eru þó alltaf hinar
sömu; það er að byrja á áhugaverðan hátt, tala
á góðu og myndríku máli, vera ekki of lang-
orður og þekkja efnið vel,“ segir Unnur Val-
borg sem ásamt Helenu Jónsdóttur sálfræð-
ingi stýrir námskeiðinu sem hefst hjá
Kvíðameðferðarstöðinni mánudaginn 31. jan-
úar og stendur yfir í sex vikur.
sbs@mbl.is
Morgunblaðið/Kristinn
Smiður, lögreglumaður og lögmaður.
Viðfangsefni starfsins eru afar fjölbreytt.
Mér hefur oft reynst vel að hafa sinnt ólík-
um störfum áður en ég fór út í laganámið
– en kjarni þess eru spurningar um menn,
málefni og hvað sé rétt og rangt sam-
kvæmt því regluverki sem þjóðfélagið
starfar eftir,“ segir Grímur Hergeirsson
lögmaður hjá JP-lögmönnum.
Skipti á þrotabúum, vörn brotamanna,
réttargæsla þolenda brota, innheimta og
bótamál eru meðal fjölbreyttra viðfangs-
efna á borði Gríms þessa dagana. Hann
lauk sveinsprófi í húsasmíði fyrir rúmum
tuttugu árum og starfaði lengi sem slíkur
auk þess sem hann gat sér gott orð sem
handknattleiksmaður með liði Selfoss.
Hann gekk í lögregluna 1996 og starfaði
sem slíkur í nokkur ár. Var meðal annars
varðstjóri og rannsóknarlögreglumaður á
Selfossi og kennari við Lögregluskóla rík-
isins um skeið.
„Í lögreglunni kynntist ég lögfræðinni.
Sagði sem svo að gaman væri að kynna
mér námið og innritaðist í Háskóla Ís-
lands haustið 2003. Nýtti uppsöfnuð frí til
að fara í leyfi sem ég nýtti til lesturs. Það
dugði mér að komast í gegnum síuna og
eftir það var ég kominn á beina braut.
Misjafnt var frá önn til annar á hvaða
hraða ég tók þetta, en þegar ég sá hilla
undir lokin ákvað ég að einbeita mér alveg
að námi og lauk meistaraprófi frá Háskóla
Íslands fyrir tæpum tveimur árum,“ segir
Grímur sem hefur aðsetur á skrifstofu JP-
lögmanna á Selfossi.
Sigurinn er sjaldnast vís
Máltækið segir að betri sé feit sátt en
magur dómur. Grímur segir að afgreiðsla
þeirra mála sem lögmenn fá til úrlausnar
taki oft mið af þessu – enda þótt umbjóð-
endur geti vissulega valið hvaða leið sé
farin.
„Að fara dómstólaleiðina í einkamálum
getur þegar upp er staðið reynst kostn-
aðarsamt og sigurinn sjaldnast vís. Við
reynum að leiðbeina og ráðleggja fólki og
bendum á hvaða leiðir við teljum vænleg-
astar til að ná hagstæðum málalokum,“
segir Grímur sem öðru fremur hefur beint
kröftum sínum að sakamálum og refsi-
rétti auk mála sem snúa að slysabótum
og svo kölluðum gallamálum í fasteigna-
viðskiptum.
„Við höfum sérhæft okkur í uppgjöri á
slysabótum en þeim fylgir oft ströggl og
slík mál getur tekið nokkurn tíma að leiða
til lykta. Þá eru gallamál í fasteigna-
viðskiptum stór málaflokkur. Þau eru oft
snúin úrlausnar þar sem deilt er um hvort
gallar séu til staðar, hvers eðlis þeir séu
og hver beri ábyrgð. Þar getur komið sér
ágætlega að vera húsasmiður og hafa á
þeirri þekkingu að byggja. Smiðsaugað
kemur sér vel.“
sbs@mbl.is
Starfið mitt Grímur Hergeirsson, lögmaður
Smiðsaugað kemur sér vel