Siglfirðingur - 31.10.1936, Blaðsíða 2

2
SIGLFIRÐINGUR
Norrœni dagurinn
og samvinna Norðurlanda.
Pað hefir orðið að samþykkt
meðal deilda Norræna félagsins,
að helga sér 27. október til út-
breiðslustarfsemi, og var sá dagur
nú helgur haldinn um öll Norð-
urlönd af félagsmönnum. Víðast-
hvar niunu skólar þá hafa haldið
helgan dag, og þar verið brýnt fyr-
ir nemendum þýðing þess starfs, er
félagið leggur stund á, en það er
að efla andlegt og viðskiptalegt sam-
band Norðurlanda allra.
Pess væri full þörf, ef svo mætti
fara, að á kæmust hagkvæmir við-
skipta og verzlunarsamningar milli
íslands og allra Norðurlanda.
Ekki sízt væri þess þörf 3Ö jafn-
virðiskaup yrðu meiri en áður hefir
tiðkazt milli Danmerkur og Islands
og Noregs og íslands. Hefir allt
til þessa verzlunarjöfniíður vor við
Dani verið oss mjög óhagstæður og
sömuleiðis við Noreg.
Pað er nú hafi við orð, að Danir
muni ætla að sjá aumur á oss og
kaupa mun meira en áður af af-
urðum vorum. Er ekki nema gott
um það að segja, ef úr verður
meira en pólitískt orðagjálfur. sbr.
árangurinn af flest öllum störfum
Dansk-íslenzku nefndarinnar.
Hinsvegar er ekfert vit í því, að
skipta fremur við Norðurlönd en
önnur lönd, nema hagkvæmara sé.
Menningarlegt og bókmenntalegt
samband Norðurlanda hefir lengi
staðið með blóma og hafa íslend-
ingar þar frá fornu fari lagt lang-
mest af mörkum, að tiltölu við
fólksfjölda og þeirra fornu bók-
menntir staðið himinhátt yfir bók-
menntum hinna frá sama tíma,
að listrænni snilli. Enda hafa frænd-
ur vorir gerzt óþarflega ásælnir um
það, að tileinka sér vora fornu
snillinga og verk þeirra.
Er það því harla ómaklegt, að
minnsta kosti af íslendingi, að
kveða svo að orði, að vér höfum
alla okkar menningu sótt til írænda
vorra, en þeir lítt eða eigi til vor.
Pað er að minnsta kosti heldur
strembinn Skandinavismus til þess
að ná tökum á íslendingum svona
almennt, Og sannast bezt að segja,
þá virðist fullrnikill agitations eða
áróðursblær hafa verið á allri
„norrænu“ dýrðinni nú í sambandi
við þenna síðasta norræna dag.
Að vísu er það gott og blessað
og jafnvel aðdáunarvert, að heyra
þrjá konunga tala i útvarpið á einni
klukkustund, og svo auk þeirra Ás-
geir og Harald auk fjölda smærri
spámanna, en tæplega þarf íslenzka
þjóðin að vænta sér neinnar yfir-
náttúrlegra fjármálahagsbóta né við-
skiptagæða af því einu saman.
Hitt er annað mál, að ekki er
nema skyldugt og sjálfsagt af oss
íslendingum, að styrkja Norræna
félagið um allt það er oss má til
gagns og frama verða og miðar að
því að íslendingar megi, þegar þar
að kemur, verða algjörlega
frjáls og fullvalda þjóð. Og einmitt
í því að undirbúa þau úrslit til far-
sællegra lykta, mun, ef vel er á
haldið af ísfendinga hálfu, Norræna
félagið geta á marga lund létt oss
róðurinn.
Hér á Siglufirði var Norræna
dagsins minnzt í skólunum og með
samkomu í kirkjunni. Gerðist þá
barnaskólinn deild í Norræna fé-
laginu. Mun það geta orðið skól-
anum nokkur styrkur.
rar sem
Sjálfstœðis-
menn ráða.
Reykjavík er nú eini bærinn á
landinu, sem kalla má fjár síns
ráðandi sakir skulda. Enda hefir
fjármálastjórn bæjarins hingað til
verið laus við sósíalistiskan meiri-
hluta. En þeir bæir, þar sem sós-
íalistar eru einráðir, eru svo djúpt
sokknir i fjárhagslega eymd og
skuldabasl, að þeim verður tæplega
bjargað úr þeirri eymd á næstu
áratugum.
Eignir Reykjavíkurbæjar voru i
árslok 1935 22 miljónir króna og
skuldlausar eignir 18 miljónir. Ars-
reikningur bæjarins var hallalaus,
þrátt fyrir háar afskrif tir eigna,
geysilega framfærzlubyrði, sem nam
á aðra miljón króna og stóraukin
framlög til meniiingarmála og verk-
legrar hjálpar.
Sósíalistar og Tíma-framsóknar-
menn hafa aldrei linnt á rógi og
níði um höfuðstaðinn og lýst þar
öllu í mesta eymdarástandi, en prís-
að hafa þeir og lofsungið fjármála-
sukkið í sínum eigin hreið.rum.
Ekki hefir þetta þó borið tilætl-
aðan árangur, þvi allir, sem til
höfuðstaðarins koma og fylgjast dá*
lítið með, undrast framkvæmdirnar
og framfarahuginn. Fólksstraumur-
inn beinist þangað meir en í nokk-
urn annan stað á þessu landi, og
þrátt fyrir fjöldann, mun flestum
þykja þar lífvænlegra til afkomu,
en víðast annarstaðar. Ekki hefir
hvað minnst verið aðstreymið í
höfuðstaðinn úr sumum háborgum
sósíalistanna, t. d. Isafirði.
Pannig hefir alþýðan svarað róg-
inurn um Reykjavík og þegjandi
kveðið upp dóminn um það, hvorir
betur kunni með féð að fara, Sósar
eða Sjálfstæðismenn.
Fréttir.
Rirkjan.
Mes=a fellur niður á morgun.
Síðastliðið mánudagskvöld
var, að tilhlutun bæjarstjórnarinnar,
prófessor Bjarna Porsteinssyni, haldið
veglegt samsæti.
Fjöldi Siglfirðinga heiðruðu hinn
aldraða heiðursborgara með nærveru
sinni og hefðu þó fleiri verið ef hús-
rými hefði verið stærra og hentugra.
Margar ræður voru haldnar til heiðurs
prófessornum og karlakórinn Vísir
söng lög eftir hann. Elnnig sungu
þeir Daníel Pórhallsson og Sigurjón
Sæmundsson einsöngva og tví-
söng eftir tónskáldið.
Kirkjunefndin
hérua hefir ákveðið að halda hér
fræðslukvöld við og við í vetur_ þeg-
ar ástæður leyfa. Fyrsta fræðslukvöld-