Siglfirðingur - 21.04.1943, Síða 2

2
SIGLFIRÐIN GUR
Fyrsti Pálmasunnu-
dagurinn.
---0O0---
Ýmislegt úr lífi Gyðinga á síðustu
dögum Krists.
^ ^ ^ ‘ --o Lauslega þýtt.
E. B. NISSEM
Rómverskur herforingi reið
austur eftir veginum, frá Akka.
Vorsólin var hátt á lofti. Geislar
hennar spegluðust í skyggðum
hjálmi og brynju riddarans og
spjótum fylgdarliðsins. Þeir riðu
nú eftir djúpum dal í Galeleufjöll-
unum og hitinn var mikill. Berar
klettahlíðarnar endurvörpuðu
brennandi heitum geislunum. For-
inginn reið á undan fylgdarliði sínu
og var í djúpum hugsunum. I gær
steig hann á land í Akka. Og nú
var hann á leið inn í landið, til að
framkvæma skipun hins volduga
Tiberíusar keisara. Hann átti að
afla nákvæmra upplýsinga um á-
standið í Palestínu. Keisaranum
bárust daglega kærur og kvartan-
ir frá Gyðingunum yfir umboðs-
stjórninni rómversku þar í landinu,
og Rómverjar, er heim komu frá
Gyðingalandi, kvörtuðu sáran yfir
þessari frávita Júðaþjóð, sem ó-
gerningur var að gera til hæfis og
illmögulegt að lynda við. Foringi
þessi hét Valeríus. Hann átti forn-
vin einn og æskuleikbróður þarna
í Gyðingalandi. Hann var höfuðs-
maður í Galileu í umboði hins róm-
verska lénskonungs, Heródesar
Antipasar. Og hann bjó þarna
austur í bæ einum er hét Kapern-
aum.
Jæja. Hann var þá kominn í
land hinnar einkennilegu og þver-
lyndu Júðaþjóðar. En fallegt var
þarna! Þessi dalur var óslitinn
aldingarður. Blómaskrúðið þúsund
litt blasti við allstaðar milli á-
vaxtaekranna. Það var ekkert und-
arlegt, þótt þetta töfraland gæti
framfleytt miklum fólksfjölda. En
sennilega var það orsök allsnægt-
anna, að Gyðingarnir voru svona
óþjálir í sambúðinni. Rómverjar
reyndu að gera þeim allt til hæfis.
Þeir voru undanþegnir herskyldu,
og þeir voru látnir frjálsir um trú-
arbrögð sín, sem ekki var þó
venja Rómverja í lénsríkjunum,
því næst keisaraskattinum var sú
krafan hörðust, að lénsríkin legðu
til liðsmenn í keisaraherinn, og að
hinir rómversku guðir væru dýrk-
aðir að minnsta kosti jafnhliða
heimaguðunum. En þrátt fyrir all-
ar ívilnanir frá Rómverjanna
hálfu, gerðust Gyðingar æ óviðráð-
anlegri og ofstopasamari. Stöðugt
voru uppþot og óeirðir daglegir
viðburðir. I þessu litla kotríki urðu
Rómverjar að hafa öflugt setulið
til að halda öllu í skefjum. Hálfa
legíon (um 3000) hermanna varð
að hafa undir vopnum að staðaldri.
Það var eins og enginn Rómverji
mætti hreyfa sig í þessu landi, svo
að eigi yrðu árekstrar við ill-
skiptna ofstopamenn Gyðinganna,
og trúarkenjar þeirra. Allt þetta
átti Valerius að rannsaka og gefa
um það, skýrslu til keisarans. Og
um þetta var hann nú að hugsa.
Um þetta ætlaði hann að leita sér
upplýsinga hjá vini sínum, höfuðs
manninum, áður en hann gengi á
fund landshöfðingjans, Pontíusar
Pílatusar.
Ójá. Þarna fór veginum að halla
niður á við frá Galíleuhálendinu.
Og þarna sást blika á silfurskyggð
an flöt Genesaret-vatnsins. Og nú
lá vegurinn meðfram vatninu áleið
is til borgarinnar Tíberías, er
Heródes hafði nýlegá látið reisa
og gefið nafn keisarans. Þar sást
þegar blika á hvolfþökin og turn-
ana á hinum rómversku goðahof-
um. Þessi hof urðu til þess, að
Gyðingar forðuðust borgina eins
og heitan eldinn. Þarna við vega-
mótin hófst frjósöm slétta við
vatnið, fegurri en allt, er Valeríus
hafði áður séð þarna, og beint
í norður lá vegurinn til Kaper-
naum, sem var stærsti bærinn við
vatnið, því að um hann lá lestaveg-
urinn frá Damaskus til Akka. Nú
var krökkt á vegi þessum af fólki
og flutningalestum og vögnum.
Aðalatvinna bæjarbúa var þá veið-
in í vatninu, því vatnið var frægt
fyrir fiskignægð, og fiskur var,
næst brauðinu, aðalfæða Gyðing-
anna. Þarna var líka fullt af fiski-
bátum bæði að veiðum úti á vatn-
inu og bundnum við ströndina, en
innanum þá brunuðu stór róm-
versk farþega og flutningaskip og
lystisnekkjur frá Heródesarhirð-
inni í Tiberías. En svipvindasamt
var á vatninu, og gerði veiðina og
siglingar um það hættulegar, og
ótrúlegt hve ,,sjógangur“ gat orð-
ið þar illur. Vel var Valeríusi tekið
hjá höfuðsmanninum, vini hans.
Honum var búið bað og líkami
hans smurður ilmolíu eins og sið-
ur var heldri manna og að því
búnu sezt að máltíð. Vinirnir
Frh. á 3. síðu
í skuggsjánni.
í 10. tbl. Siglfirðings eru fyrir-
spurnir til Barnaverndarnefndar
frá siglfirzkum borgara. Finnst
honum hann vera beittur órétti af
nefndinni.
Tvær nefndarkonur svara þess-
um fyrirspurnum í síðasta tbl. Sigl
firðings, en þar sem ég ekki er
fyrirspyrjandinn, er mér svarið ó-
viðkomandi að öðru leyti en því,
að í lok greinarinnar tala nefndar-
konurnar um hversu hreingerning
á bíóhúsinu sé ófullkomin. Vegna
þessara ummæla rita ég þessar
fáu línur.
Vinnumaður minn, sem hefur
starfað hjá mér í mörg ár, og unn-
ið störf sín sómasamlega, hefur
haft hreingerningu hússins á hendi
En til þess að fullnægja ósk hinna
óánægðu um fullkomnari hrein-
gerningu hef ég ráðið Kristínu Sig-
urðardóttur til að gera húsið
hreint, ásamt vinnumanni mínum,
og vona ég, og efast ekki um, að
starf þetta verði eftirleiðis þannig
af hendi leyst, að hinir óánægðu
verði ánægðir með það.
Nefndarkonur kvarta um það í
grein sinni, að Barnaverndarnefnd-
in sé að verða óvinsæl hér í bæ, og
má vel vera að svo sé. En er þá
ekki ástæðan sú, að Barnaverndar-
nefnd Sigluf jarðar er miklu strang
ari og kröfuharðari en samskonar
nefndir í öðrum kaupstöðum. Ætla
ég að koma hér með óhrekjanleg-
ar staðreyndir:
1. Nefndin bannar unglingum allt
til 16 ára aldurs að fara í bíó
á kvöldin kl. 9—11 á þær mynd-
ir, sem annars eru leyfðar. I
öðrum kaupstöðum mega ungl-
ingar, sem búið er að ferma,
fara einir í bíó á kvöldin, og
unglingar innan fermingar, ef
þeir eru í fylgd með foreldrum
sínum eða vandamönnum.
2. Nefndin bannar 15 ára ungling-
um hér á Sigluf-irði að horfa á
myndir, sem 5 ára börnum er
leyft að sjá bæði í Reykjavík
og á Akureyri, og hvar sem
er á landinu nema hér á Siglu-
firði. Vil ég taka t. d. myndina
„Útlagarnir“, sem sýnd var
hér fyrir fáum dögum. Þessari
mynd fylgir sá dómur mynda-
eftirlitsins í Reykjavík, sem
ætti að gilda fyrir allt landið,
að myndin sé leyfð fyrir öll
börn, en hér mega unglingar
innan 16 ára aldurs ekki sjá
myndina. En þetta er ekki eina
myndin. Þær eru orðnar marg-
ar myndirnar, sem leyfðar eru
fyrir börn alstaðar á landinu
nema á Siglufirði.
3. Stúkan ,,Framsókn“ hefur sýnt
hér sjónleikinn „Maður og
kona“. Sýningin hefst kl. 8 að
kvöldi og er ekki lokið fyrr en
kl. 12,30. Þarna mega börn og
unglingar vera án þess að nefnd-
in skipti sér af því, vaka á
skemmtun til kl. hálf eitt að
nóttu, ef þau eru í fylgd með
foreldrum eða vandamönnum.
En séu börnin í fylgd með for-
eldrum sínum á leyfðar myndir
í bíó, sem varir ítæpatvo tíma,
frá kl. 9—11, þá eru þau sótt
inn í húsið og rekin út.
Að mínu áliti er ástæðulaust að
banna unglingum, sem búið er að
ferma, að fara á bíó kl. 9 að kvöldi
á leyfða mynd. Unglingum á þess-
um aldri finnst þeim vera órétti
beittir með slíku banni. Þessi til-
finning skapar reiði gagnvart þeim
sem beitir þá þessum órétti. Einn-
ig finnst börnum og unglingum
hér í bæ þau vera beitt órétti, að
fá ekki að sjá þær myndir, sem
börnum og unglingum í Rvík og á
Akureyri er leyft að sjá.
H. Thorarensen.
1 í páskamatinn: |
Svínakótelettur
Svínasteik
Lambasteik og
Kótelettur
Nautasteik
Nautabuff
Gullash
Lambasvið 4
Hangikjöt
Allsk. áskurður
o. m. fl.
jjTryggið yður það bezta|
|Pantið strax í dag.
| Kjötbúð Sigluf jarðar |
Íllllllllllllllllllllllllllilllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllillllllllllllll
i > ...—
'Mjólkursam-
salan
tilkynnir:
Mjólkurbúðir vorar verða opn-
ar sem hér segir:
Skírdag kl. 10—12 f. h.
Föstud. langa kl. 10—12 f. li.
Lokað á páskadag.
Annan í páskum 10—12 f. h.
Mjólkursamsalan.
f