Siglfirðingur - 09.02.1950, Blaðsíða 3

SIGLFIR ÐINGUR
3
Margar hendur
vinna létt verk
, v,
„I deilu vorri er beztur drengur
sá, er býður fyrri sætti.“
Hin nýkjörna bæjarstjóm hefur
hafið störfin. Varla verður sagt,
að samstarfsviljinn hafi ráðið
ríkjum á hinum fyrsta fundi nýju
bæjarstjórnarinnar. Forseta- og
nqfndakosningum varð ldkið og
samþykkt að auglýsa bæjarstjóra
starfið laust. En hvern veg meiri-
hluti myndast í bæjarstjórninni
og á hvem hátt viðfangsefnin
verða tekin er allt í óvissu inn
enn. Loforðin fyrir kosningar um
BÆ JARST J ÓRNARFUNDUR
(Framhald af 1. síðu)
Gunnlaugsson, Sigurjón Sæmunds
son.
að duga vel, sem drengir góðir,
nú er á öllu þarf að taka, virðast
hafa of lítið gildi nú að kosning-
um loiknum. Þrátt fyrir það, að
bezta, og e.t.v. einasta, ráð flokik-
anna til að standa undir gefnum
loforðum sé að kasta flokkssundr-
ung og að ýmsu leyti ástæðulaus-
umríg og vinna saman að hags-
muna- og vandamálum bæjarfé-
lagsins, bar liítið á samstarfhug
á þessum fundi.
Siglufjörður á við erfiðleika að
etja og er í hættu staddur. Þarf
þá fleiri ástæður til þess, að floikk
arnir vinni saman og sjái sóma
sinn í þvií að setja hagsmuni bæj-
arins ofar einstaka floikikssjónar-
miðum? Vissulega ekki ef fyrir-
kosningaloforð f'lokkanna hafa
verið sett fram af heilum hug. En
hin ólýgna reynsla leiðir sannleik-
ann í ljós næstu dagana um það
efni. Og bæjarbúum er skylt að
veita dómum reynslunnar verð-
uga athygli.
Sjálfstæðisflolkikurinn hefur í
þjóðmálum beitt sér fyrir sam-
starfi hinna ýmsu starfsstétta
þjóðfélagsins, þar eð Mtiili þjóð
hentar betur eining en innbyrðis
erjur. Sjálfstæðisfl. í Siglufirði
mun gera sitt til samstarfs hinna
óiíku flokka í bæjarmálefnunum,
þar eð slíkt samstarf virðist nauð
synlegur undanfari úrlausna í
vandamálum og erfiðleikum Siglu-
f jarðar, en ósamkomulagið eykur
á vandræðin og er Þrándur í
Götu framþróunar málefna bæjar-
félagsins. En nú reynir • á heil-
indi, og næstu dagar munu leiða
það á ljós, hvort tekst samstarf,
sem leiðir til farsældar, eða hvort
bæjarstjórnin verður lítt eða ekiki
starfhæf vegna sundurþykkju og
ósamkomulags. Hver sem reyndin
verður verða liugsandi þorgarar
að fylgjast með gangi málanna og
draga réttar ályktanir af því sem
gerist.
Rússar „öllum frernri4*!
Hafnarnefnd: Jón Stefánsson,
Kristján Sigurðsson, Barði Barða-
son, Jón Jóhannsson, Gunnar Jó-
hannsson.
Vega- og holræsanefnd: Bjarni
Bjarnason, Egill Stefánsson, Har-
aldur Gunnlaugsson, Kristmar
Ólafsson, Óskar Garibaldason.
Togaranefnd: Hafliði Helgason,
Kristján Sigurðsson, Þóroddur
Guðmundsson.
Sjúkraliúsnefnd: Pétur Björns-
son, Gestur Fanndal, Gunnar Jó-
hannsson.
Rauðkustjórn: Ólafur Ragnars,
Kristján Sigurðsson, Gunnar Jó-
hannsson, Ragnar Guðjónsson,
Haraldur Gunnlaugsson.
Hólsbúsnefnd: Bjarni Bjarnason,
Gunnar Jóhannsson, Sigurjón Sæ-
mundsson.
Bygginganefnd: Jón Stefánsson,
Bv. Ásmundsson, Kristján Sig-
urðsson, Kristján Sigtrygsson,
Þóroddur Guðmundsson.
Vatnsveitunefnd: Jón Stefánsson,
Egill Stefánsson, Gunnar Jó-
hannsson, Haraldur Gimnlaugs-
son, Guðm. Einarsson.
Rafveitunefnd: Páll Erlendsson,
Kristmar Ólafsson, Sigurjón Sæ-
mundsson.
Kjörskrárnefnd: Ól. Baldvinsson,
Gunnl. Hjálmarsson, Páll Ás-
griímsson.
Barnaverndamefnd: Árnfinna
Bjömsdóttir, Jóhann G. 'Möller,
Sigrún Kristinsdóttir, Steinþóra
Einarsdóttir, Páll Ásgrímsson.
Heilbrigðisnef nd: Ól. Þorsteins-
son, Jón Hj. Gunnlaugsson, Sigur-
jón Sæmundsson.
Endurskoðendur bæjarins: Krist-
ján Sturlaugsson, Benedikt Sig-
urðsson.
í Brunamat: Jón Björnsson, Ljóts
stöðum.
Rússnesku blöðin hafa undan-
farið verið að þakika rússneskum
vísindamönnum allar uppgötvanir
og uppfyndingar, og ganga jafn-
vel svo langt að fullyrða, að Rúss-
ar hafi fyrstir fundið Ameríku!!
Sögulegum staðreyndum er varp-
að fyrir ' borð í rússneskum
ikennslubókum og uppfræðslan
byggð á þvá, sem hentar valdhöf-
unum og er í samræmi við hinn
rússneska ofmetnað.
Svo langt er gengið, að málgagn
júgóslavneska Kommúnistaflokks
ins, Borba, fullyrðir, að brögð hafi
verið höfð d frammi til að tryggja
rússneskum íþróttamönnum sigur
í milliríkjakeppnum austan járn-
tjalds. „Borba“ vitnar í ummæli
William Jones, aðalritara alþjóð-
lega körfuboltafélagsins, sem við-
staddur var á Búdapest-mótimi,
en hann sagði m. a.: „Það er ákaf-
lega eriftt að tilnefna dómara,
þegar rússnesk lið keppa, því það
er ekki ætlast til að þau tapi“! —
Svo langt er undirokun lepprílkj-
anna komin, að það er „ekki ætl-
ast til“ að þau megi sigra Rússa
d íþróttum! Sigurvegararnir verða
að vera frá Sovétríkjunum!
Og íslenzku kommúnistarnir
urðu að taka þátt í lofsöngnum
um ,,herraþjóðina.“ Dag eftir dag
lofsyngur „Þjóðviljinn" rússneska
vísindamenn, þótt hann þalkki
þeim ekki enn útvarpið simann og
flugvélamar eins og rússnesku
blöðin. Og „Mjölnir“ má ekiki láta
sitt eftir li^gja. Ein fyrirsögnin í
blaðinu í gær var svohljóðandi:
„Moskva er hreinasta stórborg í
í lieimi“!! Já, það er nú einhver
munur á henni og „auðvaldsborg-
unum“!
Þannig er haldið áfram, sínkt
og heilagt, en menn og blöð, sem
liggja alltaf hundflöt í duftinu
fyrir erlendu stórveldi hafa glatað
eigin þjóðerniskennd og slitið
tengslin við íslenzka fósturmold.
Þeir eru orðnir erlendir „agentar“
i eigin landi. Þeir hafa tökið að
sér hlutverk þeirra, sem sögu-
spjöldin telja ættjarðarandstæð-
inga.
Islendingar hafa, sem betur fér,
kunnað að varast rússneska fag-
urgalann. En þó þarf enn að taika
á í þeirri baráttu, sem miðar að
því, að ítök kommúnista þverri í
landi okkar og hverfi í fortíðina
saman við liðna sögu erlendrar
kúgunar og áþjánar. Takizt það
verður framtíð okkar íslenzk.
I
Laxness um gyðinga-
andúð í Rússlandi
Athygli er hér vakin á grein
Halldórs Kiljans 1 támariti „Máls
og menningar", sem m. a. sýnir
fram á ikynþáttaandúð í Sovét-
ríkjunum. Ennfremur missir þessi
sovétvinur út úr vér athyglisverð-
ar upplýsingar varðandi pólitíska
fjötra á listamönniun þar eystra.
f
Fyrirspurn
svarað
1 tilefni af fyrirspurn, sem birt
var i blaðinu „Siglfirðingi“ 26.
þ.m. svohljóðandi:
„Getur „Siglfirðingur” upplýst,
hvort eftirfarandi saga, sem geng
ur um bæinn, sé á rökum reist.
Heimilisfaðir leitar til bæjarins
um framfærslustyrk og gengst
bærinn inn á að verða við beiðni
hans. En á sama tíma er f járhags-
geta sama manns það rifleg, að
hann kaupir flygil, sem Karlakór-
inn Vdsir gekk frá að kaupa, senni
lega vegna þess, að fjárhagsgeta
hans leyfði það ekki —“, og þar
sem blaðið vísar henni til réttra
aðila, vil ég undirritaður upplýsa
ef tirf arandi:
1) Mér hefur verið tjáð, að ökiki
hafi staðið tii, að Karlakórinn
„Vísir“ keypti flygel.
2) Fyrir rúmum 4 árum keypti
ég píanó mun Karlalkórinn Vísir
hafa ætlað að kaupa en hætt við.
3) Annað hljóðfæri hef ég ekki
keypt, eða ætlað að kaupa síðan.
4) Noikkru fyrir jól var ég beð-
inn að skoða pdanó það, sem
Kristján Eiríksson keypti siðar
fyrir bróður sinn, bónda í Eyja-
firði, en af þvíí hefur ef til vill
þessi misskilningur hlotizt.
5) Eg hefi ekki beðið nm né
fengið framfærslustyrk frá bæn-
um, en hef í þess stað fengið
l~2ja mánaða lán, að upphæð
nokkur hundruð krónur, á meðan
ég er að Ijúka sveinsprófi.
Ef áðurnefnt er í einhvern stað
ógreinilegt eða ófullnægjandi, er
mér bæði ljúft og slkylt að svara
fleiri fyrirspurnum frá „Þór“,
ekki siízt, ef hann þyrði að birta
sitt rétta nafn.
Siglufirði, 27. jan. ’50.
Ingvi Br. Jakobsson
1 sambandi við ofanritað skal
það tekið fram, að í síðasta tbl.
„Siglfirðings“ var birt fyrirspurn
til blaðsins, án þess að nafngreind
ur væri nokkur maður, og vísaði
„lSiglfirðingur“ þá fyrirspurninni
frá sér sökum ókunnugleika á mál-
inu* Þó taldi blaðið rétt að leyfa
birtingu ofanskráðrar athuga-
semdar, þvd skylt er að hafa það,
sem sannara reynist í máli
hverju.
Ritstj.
* iSjá „Siglfirðing“ 4. tbl. 1950.