Austurland - 05.02.1965, Blaðsíða 2

2
AUSTURLAND
Nes-kaupstað, 5. febrúar 1965.
Hvað er í íréttum?
Frá Borgarfirði
Borgarfirði, 2. febrúar. G.E./B.S.
Leiksýning
Það hefur verið nokkurn veginn
árviss þáttur í fábreytilegu
skemmtanalífi hér, að sýndur
befur verið 'sjónleikur um hátíða-
leytið. Að þessu sinni var sýnd-
ur gamanleikurinn Svefnlausi
brúðguminri eftir Arnold og Bach,
í þýðingu séra Sverris Haralds-
sonar. Voru þrjár sýningar og
góð aðsókn að þeim öllum og
leiknum vel tekið af áhorfendum.
Þótt stunduim heyrist kvartað
um deyfð yfir félagsmálum hér,
hefur þó á hverjum vetri tekizt
að færa upp a. m. k. eitt leikrit.
Hefur þessi Jeikstarfsemi haft
tvíþættan tilgang: í fyrsta lagi
að gefa fólki kost á kærkominni
skemmtun, jafnframt því að
styrkja það félag fjárhagslegaj
sem gengizt hefur fyrir þessum
leiksýningum hverju sinni, en
oftast hefur það verið ungmenna-
félagið á staðnum.
Áliadans
Á þrettándanum var álfadans
og brenna í stilltu og góðu veðri.
Safnaðist saman allmargt fólk í
kringum brennuna bæði mennsk-
ir menn og álfar, sem sungu ýun-
is álfaljóð og dönsuðu kringum
bálið. Þegar brennan var kulnuð,
var haldið til samkomuhússins
og þar héldu álfarnir áfram söng
og dansi um stund. Og er þeir
höfðu tekið af sér grímurnar,
hófst almennur dansleikur.
Þorrablót
22. janúar var haldið þorrablót
og þar saman kounið margt fólk.
Undir borðum var flutt ýmislegt
gamansamt efni, bæði í bundnu
og óbundnu máli og mikið sung-
ið. Þorrablót hafa verið hér ár-
lega um langt árabil og þótt
mjög vinsælar skemimitanir, enda
fjölsóttustu skemmtanir, sem hér
eru haldnar.
Burt í atvinnuleit
Og nú eru menn farnir að týn-
ast að heiman í ýmsar áttir til
vertíðarstarfa, eins og vant er
am þetta leyti árs. Er ferðinni
heitið suður á firði, til Eyja og
á Suðurnes, og álíka hópur fer
að heiman að þossu sinni og áð-
ur. Er þetta hálf öimurlegt at-
vinnuástand, að menn þurfi ár-
lega að vera langdvölum frá
heimilum sínum, bæði fyrir þá,
AmXnrlmú
IRitstjóri: Bjarni Þórðarson. ;
Áskriftarverð kr. 100.00
Kemur út einu sinni í viku.
NESPRENT
sem að heiman fara og hina, sem
licima sitja.
En hvað ,er til úrbóta á þessum
stöðuun hins árstíðabundna at-
vinnuleysis, eins og þetta ástand
er svo skáldlega nefnt?
Það er sú stóra spurning, ,sem
íbúar þessa staðar sífellt leita
svars við án teljandi árangurs.
Ymislegt kemur þó til álita, sem
hægt væri að gera þessum stöð-
um til hagsbóta, t. d. að koma
á fót einhverjum léttum iðnaði.
Tíðarfar
Veðrátta hefur verið mjög ó-
stöðug, það seimi af er þessum
vetri, enda þótt ekki verði sagt,
að mikið hafi verið um hörð veð-
ur. Snjór var orðinn mikill, en
töluvert hefur hlánað að undan-
förnu og nokkra undanfarna
daga hefur verið veðurblíða.
Vegir voru allir orðnir ófærir öll-
um farartækjum bæði innan sveit-
ar og til Héraðs. Vegurinn til
Héraðs hefur verið ófær, síðan
fyrir jól og að þeim tíma ófær
langtímum saman.
Af völduiin1 ótíðar hefur gengið
mjög illa að koma burt ýmsum
afurðum héðan, t. d. hafa skip,
sem áttu að taka hér síldarmjöl
og síldarlýsi o. fl., oft orðið frá
að hverfa. Undanfarna daga hef-
ur þó verið óvenjumikið um
skipakomur og 26. og 27. janú-
ar voru Katla og Helgafell hér
að taka saltsíld. Auk þess voru
strandferðaskipin Herðubreið og
Esja hér þessa dagana og í dag
var skipað út rúmlega 300 lestum
af síldarmjöli.
—o—
Frá Eskifirði
Eskifirði, 2. febr. G.E.J./B.S.
Síhl — síhl
Hingað berst síld af miðunum
syðra og bræðsla er hér í fullum
gangi. 1 nótt og dag komu
hingað eftirtaldir bátar: Krossa-
nes með 1400 mál, Steingrímur
trölli 1200, Guðrún Þorkelsdóttir
1000, Jón Kjartansson 450 og
Snæfugl 500.
Mestur hluti síldarinnar fer í
bræðslu, en þó er bæði saltað og
fryst eitthvað af henni.
Smærri bátarnir, Björg, Einir
og Jónas Jónasson, eru farnir til
Vestmannaeyja á vertíð, en
stærri skipin imnnu halda áfram
síldveiðum. i | ' í
Nýir bátar
Sem kunnugt er kom hið nýja
skip Krossanes hingað rétt fyrir
jólin. Það er 260 lesta stálskip,
smíðað í Austur-iÞýzkalandi. Eig-
andi þess er Hraðfrystihús Eski-
fjarðar -hf., en skipstjóri er
Árni Halldórsson.
Kristmann Jónsson, útgerðar-
maður hefur nú gert samning um
sniíði 300 lesta skips, en hann
seldi sinn bát, Seley í haust, ein,s
og sagt hefur verið frá í blaðinu.
Hálka — beinbrot.
Varla er fært um fyrir hál'ku
og ísingu, enda hafa orðið mörg
slys vegna þessa í- haust og vet-
ur — fleiri beinbrot á þessum
vetri en menn minnast, að áður
hafi orðið á jafn skömmum
■ t'ma.
Samgöngur á landi hafa verið
mjög gloppóttar vegna snjóa, en
nú er þó fært til Egilsstaða og
fært mun vera um Staðars-karð
til Fáskrúðsfjarðar, en hálka
kvað vera þar mikil.
Iðnskólinn
Þriðja bekk Iðnskólans lauk
Á dögunum var ég að blaða í
bók Stefáns Einarssonar, próf,
Austfirzk skáld og rithöfun-dar,
sem út kom fyrir fáum imánuð-
um.
Það fer ekki milli mála, að i
bók þessari er samandreginn
mikill fróðleikur um austfirzka
hagyrðinga og skáld, en það sem
einkum vakti athygli anína var,
að ekki er minnzt einu orði á
suma þeirra, er tvímælalaust
eiga sæti á austfirzkum skálda-
bekk, og það miklu fremur en
sumir þeirra, sem þar eru leidd-
ir til sætis.
Éig veit, að það er alltaf álita-
mál, hvar draga skal mörkin, er
velja skal imienn í skáldaflokk.
Það er ekki auðhlaupið að skera
úr um það svo öllum líki, hvern
telja ska-1 skáld og hvern að-
eins skáldmæltan eða hagyrðing
— eða bara leirskáld.
En vinnubrögð þau, sem mér
virðist höfundur við haf-a, eru
alveg fráleit. Þeir, sem vísu eiga
geymda á Landsbókasafni, skulu
teljast skáld. Við þá bætir svo
höfundur þeim, sem hann hefur
spurnir af, og líklega þá helzt
þeim, sem næstir hafa verið
æskuheioiili hans. Þetta eru
austfirzk skáld, en ekki hirt um
að grennslast eftir þeim, sem
ekkert -er eftir í Landsbókasafni
o-g ekki búa í næsta riágrenni við
Breiðdalinn. Mér komu í hug
allmargir menn, sem mun-du
sóma sér með ágætum í skálda-
flokknuim1, en ekki hefur verið
skipað þar til sætis, en læt mér
nægja að nefna tvo, sem báðir
áttu heima hér í bæ um langan
aldur.
Jónas Þorsteinsson var mjög
góður vísnasmiður og ágætt ljóð-
skáld. Þorsteinn faðir hans var
sonur Jens Magnússonar, skálds
í Skuggahlíð, og átti Jónas því
ekki langt að sækja hagmælsk-
una.
fyrir jól, og nú er fjórði bekkui’
tekinn til starfa og lýkur um 2C.
marz. Nemendur í 4. bekk eru 10.
Læknisbústaður
Unnið er af kappi í hérað >-
læknisbústaðnum og vonazt til,
að þeirri byggingu ljúki á árinu.
Byggingameistari er Ragnar
Björnsson.
Allmikið er um byggingar
íbúðar-húsa og vinna næg fyrir
alla.
Þorrablót
I þorrabyrjun var haldið hér
geysifjölmennt þorrablót, sem
l'ram fór með ánægjulegu sniði.
Var þorra karlinujn þar veglega
fagnað. Blótsstjóri var Guð-
mundur Auðbjörnsson, málara-
meistari.
Fátt eitt mun hafa birzt af vís-
um og iljóðum Jónasar. Þó hef-
ur sýnishorn af þeim birzt hér
í blaðinu. Líklega er ekkert af
ljóðmœlum Jónasar á Landsbóku-
safni, en ljóðabækur frá hans
hendi munu vera í vörzlu afkom-
enda hans og ættu þeir ekki að
láta undan dragast, að koma
þeim á safnið.
—Emair Sveinn Frimann var
mikill smekkmaður á íslenzkt
mál og lipurt ljóðskáld. Einnig
skrifaði hann þó nokkrar smá-
sögur, sem suimar eru regluleg-
ar perlur, fágaðar og ihnitmiðað-
ar. Líklega er ekkert af verkurn
Einars Sveins í handritasafni
Landsbókasafnsins. En nokkuð
af þeim hefur birzt á prenti í
blöðum og tímaritum. í svipinn
m-an ég eftir verkum frá hans
hendi í þessum ritum: Skírnir,
Sunnudagur, Þjóðviljinn, Eini'-
reiðin, Sjómannablaðið Víkingur
og Réttur. Til dæmis um að Ein-
ar Sveinn var engin-n liðléttingur
á sviði smásagnagerðar má geta
þess, að fyrir sögu þá, er birt-
ist í Eimreiðinni, hlaut hann
fyrstu verðlaun í samkeppni við
ýmsa snjöllustu smásagnahöf-
unda þjóðarinnar og man ég
ekki betur en sjálfur Guðmund-
ur á Sandi hafi verið einn í
þeirra hópi. Er það furðule.gt, og
ber ekki vott uim mikla könnun,
að dr. Stefáni skyldi sjást yfir
slíkan mann.
Bók Stefáns er ágæt svo
lamgt sem hún nær. En svo mör.g-
um skáldum hefur verið vísað
frá því að setjast á skáldabekk
hjá honum, að til stórra lýta ei'
og verður ek-ki úr bætt, nema
með nýrri, aukinni útgáfu bók-
arinnar, eða viðbótarbindi.
K.irkj[an
Sunnudagur 7. febrúar:
Sunnudagaskóli kl. 11 árdegis.
Messa kl. 2 síðdegis.
Skáld eða ekki skáid