Austurland - 25.02.1977, Blaðsíða 4

4
AUSTURLAND
Neskaupstað, 25. febrúar 1977
Bréf til Wflisins:
„Ekki við Mshliitflsflmtökin nð snkosr
Herra ritstjóri.
í morgunútvarpi mánudaginn i4.
]). m. var lesin úrdráttur úr for-
ystugrein Austurlands. Þar er vikið
að nauðsyn ]>ess að taka til yfirveg-
unar tillögur nefndar um staðarval
ríkisstofnana og sú nauðsyn undir-
strikuð m. a. vegna vonbrigða varð-
andi landshlutasamtök sveitarfé-
laga. Nú vill svo til að nokkur tengsl
eru á milli málefnabaráttu lands-
hlutasamtaka sveitarfélaga og ]>ess
að skipuð var sérstök nefnd til að
gera tillögur um dreifingu ríkisstofn-
ana um landið. Á haustjúngi 1971
flutti lngvar Gíslason að nýju til-
lögu sína um að efla Akureyri sem
skólabæ.
Þetta mál fór til umsagnar Fjórð-
ungssambands norðlendinga, sem
að sjálfsögðu mælti með sampykki
tillögunnar, en í umsögn ]?ess var
Ur einu
Sambandið 75 ára
Um þessar mundir eru liðin 75
ár frá því að fulltrúar þingeysku
kaupfélaganna þriggja komu saman
að Ystafelli í Köldukinn og stofn-
uðu Sambandskaupfélag þingeyinga,
sem telst vera fyrsti vísir að SÍS.
Af þessu tilefni hefur undanfarið
verið töluverð umræða í dagblöð-
um, útvarpi og sjónvarpi um hug-
sjónir samvinnuhreyfingarinnar,
vandamál hennar og þær breyting-
ar, sem á hreyfingunni hafa orðið
á þessu skeiði.
Engum dylst, að samvinnuhreyf-
ingin hefur lyft mörgu grettistakinu,
en jafnframt hefur orðið á sú nei-
kvæða breyting, að fólk lítur ekki
lengur á kaupfélögin sem félög,
heldur fyrirtœki.
Ekki er ætlunin að ræða hér hlut-
verk samvinnuhreyfingarinnar, en
við viljum færa Sambandi íslenskra
samvinnufélaga árnaðaróskir á þess-
um tímamótum í sögu þess um leið
og við minnum Sambandið á skyld-
ur þess í baráttunni gegn ásælni út-
lends auðmagns.
Betri fiskbúð
Oft, þegar maður er staddur í
Reykjavík og talið berst að því,
hvort dýrara sé að lifa úti á landi
eða í höfuðborginni, kemur fram
þessi röksemd: „Já, og svo getið
þið alltaf fengið nógan fisk úti á
landi fyrir ekki neitt“. Þegar maður
pess getið að nauðsyn væri að taka
þessi mál upp í stærra samhengi,
|>ar sem stefnt væri að stofnanatil-
færslu í landinu. Síðar þennan vetur
snéri Fjórðungssamband norðlend-
inga sér til forsætisráðherra og lagði
til að þetta verkefni væri sett í sér-
staka nefnd. Þetta var gert í sam-
ráði við alþingismenn og fulltrúa
landshlutasamtaka. Það er engin
launung að persónulega benti ég á
]>ann mann, sem valinn var for-
maður nefndarinnar.
Á starfsferli sínum hafði nefndin
náið samband við landshlutasam-
tökin, sem mörg þeirra kynntu sér-
staklega á aðalfundi sínum. Nú á
síðasta hausti leitaði forsætisráðu-
neytið eftir umsögn þeirra um til-
lögur staðarvalsnefndar. Ég veit
fyrir víst að flest landshlutasamtök-
in lögðu til að ríkisstjómin legði
í annað
leyfir sér að andmæla þessari full-
yrðingu, trúa þeir því mjög varlega,
og vogi maður sér að halda því
fram, að fjölbreytnin sé jafnvel
minni en í fiskbúðum höfuðborgar-
innar, segja þeir mann hiklaust
ljúga. Þetta kom upp í hugann í
gær, þegar húsmóðir ein stoppaði
mig á götu og hafði orð á J>ví, að
ergilegt væri að lilusta dag eftir
dag á auglýsingar fiskbúða í
Reykjavík um hrogn og lifur og
fleira góðgæti, en hér væri þetta
jafn ófáanlegt og skírasta gull.
Undir það hljóta allir að geta
tekið, að það er lítið spennandi að
koma inn í fiskbúð Kf. Fram. Sé
tap á fyrirtækinu er ]>að vafalaust
einkum vegna þess, að fólk fer ekki
]>angað inn ótilneytt. Það er ekkert
sem laðar að.
Það þótti ekki sérlega gáfulegt
hjá kaupmanninum á Raufarhöfn,
sem oft er vitnað í, ]>egar hann
sagðist ekkert geta staðið í að panta
vinnuvetlinga, J>ví ]>eir væru alltaf
strax búnir. Engu er þó líkara en
essi fiskbúð sé rekin eftir sömu
formúlu. Kannski húsmæður ættu
að taka sig til, fjölmenna í fisk-
búðina og syngja með lagi Guðrún-
ar Olgu: „Það vantar lifur og }>að
/antar hrogn . . .“
Að rífa eða ekki rífa
undanfarið hef ég oft verið
Framhald á 3 s'ðu
fram frumvarp, sem nefndin samdi
um svonefnt flutningsráð ríkisstofn-
ana, ]>ar sem gert er ráð fyrir sjö
manna þingkjörnu ráði, sem hefur
umsögn um staðarval starfsemi rík-
isstofnana og skal hlutast til um
dætlanagerð um tilfærslu um landið.
Það er fullkomlega tímabært hjá
„Austurlandi" að vekja ríkisstjóm-
ina og beita sér fyrir ]>ví að ]>ing-
menn úr öllum landshlutum leggi
þetta frumvarp fram. Svo heppilega
vill til að Helgi Seljan alþingismað-
ur átti sæti í staðarvalsnefnd og ]>ví
viðeigandi að hann athugi hvernig
heppilegast er að koma málinu á
íramfæri. Það má vera að lands-
hlutasamtökin hafi valdið yður von-
brigðum. Um ]>að held ég að við
getum verið sammála að ]>að er alls
ekki hlutverk þeirra að verða stofn-
anasamsteypa. Þau hafa unnið að
þessu máli ekki með það fyrir aug-
um að verða sjálf miðstýriafl í krafti
stofnanatilfærslu, heldur til að hafa
áhrif á löggjafa og stjómvöld að
stofnanadreifingin verði í samræmi
við byggðahagsmuni og til að auka
]>jónustujöfnuð á milii byggðarlaga
og landshluta. Það ]>arf ekki að
brýna það fyrir yður að hér hefur
Alþingi síðasta orðið og ]>ví ekki
við landshlutasamtök að sakast. í
því ágæta blaði „Austurlandi“ hef-
ur ]>að réttilega verið undirstrikað
að landshlutasamtökin ættu að vera
samtök sveitarfélaganna sjálfra, en
ekki „kerfuð" samtök eða hluti rík-
iskerfisins.
Á sínum tíma þegar fulltrúar
landshlutasamtakanna höfnuðu
fylkjaskipulagi með beinu kjöri inn-
an kjörsvæða var ]>að m. a. af }>ví
að ]>á hefðu samtökin ekki verið
lengur frjáls samtök sveitarfélaga.
Það er að mínu viti ekkert laun-
ungamál að ]>essi afstaða landshluta
Gjöf til fjórðiuiðs-
sjirnliúw
Björg Helgadóttir, Neskaupstað
hefur. gefið.-. Fjórðungssjúkrahúsinu
50 þúsund krónur til minningar um
eiginmann sinn Aðalstein Jónsson
og bróður sinn Guðmund Helgason,
en þeir fórust báðir í snjóflóðunum
20. des. 1974.
Hér með færi ég Björgu kærar
]>akkir.
F. h. sjúkrahússtjórnar.
Stefán Þorleifsson.
samtakanna hefur átt stóran ]>átt í
]>ví að staða þeirra er ekki lögfest
og að um ]>au ríkir viss tómleiki í
herbúðum stjómmálanna. Hér við
situr enn. Hitt sýnist mér augljóst af
kynningu af samtökum ykkar aust-
firðinga, að samtökin hafa haslað
sér traustan völl meðal sveitarfélag-
anna. Þetta er aðalatriðið og }>etta
er vettvangur þeirra. Hvað sem líð-
ur árangri af starfi landshlutasam-
taka, pá er ekki réttlátt að segja að
störf þeirra á þessu sviði hafi vald-
ið vonbrigðum. Hefðu þau ekki ver-
ið til staðar hefði engin staðarvals-
nefnd verið skipuð.
Áskell Einarsson,
framkvæmdastfóri
Fjórð u ngssambands
norðlendinga
Listkynning
r
i
Neskaupstað
Menningamefnd Neskaupstaðar
og Félagsheimilið Egilsbúð standa
fyrir listkynningu sunnudaginn 6.
mars n. k. Kynnt verða verk Ástu
Sigurðardóttur, en sunnudaginn 27.
febr. fer fram kynning á verkum
Astu í Norræna húsinu í Reykja-
vík.
Tilgangurinn með þessari dagskrá
er að minna á góðan listamann,
sem ýmsir hafa sjálfsagt aldrei
kynnst. Ásta Sigurðardóttir, fæddist
1930 og lést 1971. Hún lagði stund
á leirkerasmíði, málaði, teiknaði,
orti ljóð, skrifaði smásögur og var
auk ]>ess menntaður kennari. Á
dagskránni verður lesið upp úr rit-
verkum Ástu og myndir eftir hana
og af henni verða til sýnis. Þarna
verða m. a. kynnt verk, sem ekki
hafa komið fyrir almennings sjónir
áJur. Gunnar Reynir Sveinsson hef-
ur í tilefni þessarar listkynningar
samið lög við fjögur ljóð eftir Ástu.
Dagskráin hér verður auglýst nán-
ar í „Austurlandi“ næsta föstudag.
ÚR B/ENUM
Ftá Al)iýðubandalaginu
Félagsvi'st í Egilsbúð í kvöld,
föstudag kl. 21.
Bœjarmálaráð, fundur miðviku-
dag, 2. mars kl. 20.
Skrifstofan opin mánudag kl.
17—19, sími 7571.