Austurland - 01.03.1979, Blaðsíða 2

___________Æusturland_________________________
Málgagn Alþýðubandalagsins á Austurlandi
Blaðnefnd: Ágúst Jónsson, Árni Þormóðsson, BJarnl Þórðar-
son, Guðmundur Bjarnason og Kristinn V. Jóhannsson.
Ritstjóri: Ólöf Þorvaldsdóttir s. 7571 — h. s. 7374.
Auglýsingar og dreifing: Birna Geirsdóttir s. 7571 og 7454.
Pósthólf 31 — 740 Neskaupstað.
Ritstjórn, afgreiðsla, auglýsingar: Egilsbraut 11, Neskaupstað
simi 7571.
Prentun: Nesprent
Útgefandi kjördæmisráð Alþýðubandalagsins
Borgarfjarðarbrýr og
Oddsskarðsqöng
Benedikt Sigurðsson, kennari á S:glufirði ritar grein í
Dagblaðið 21. febrúar. Fjallar hann þar um gatnagerð og
kemst að þeirri niðurstöðu, að áður en lagt er í fleiri stór-
framkvæmd'r á borð við Borgarfjarðarbrúna, Oddsskarðs-
göngin og fleiri framkvæmdir af pví tagi, eigi að leggja bundið
slitlag á götur í þéttbýli.
Margt er vel sagt og athyglisvert í grein Benedikts og ég
sem þetta rita er á sama máli og hann um nauðsyn þess að
leggja bundið slitlag á götur í þéttbýli. Jafnnauðsynlegt er að
leggja bundið slitlag á vegi, sem liggja um þéttbýlar sveitir og
verða að búa við mikla umferð með tilheyrandi rykmengun.
Ágætt dæmi um slíka sveit er Norðfjarðarsveit.
En varðandi framkvæmdir á þjóðvegakerfinu er ekki sama
hvers eðlis þau eru. Þar er einkum ástæða til að greina á milli
tvennskonar framkvæmda. Annars vegar þeirra sem stytta
mönnum leið, þótt fyrir hendi séu sæmilega góðir vegir, aðeins
lengri. Hins vegar eru svo framkvæmdir, sem miða að því fyrst
og fremst að rjúfa einangrun einstakra byggða og gera meiri
samskipti og samvinnu milli einstakra sveitarfélaga færa eða
auðveldari.
Benedikt virðist ekki gera sér grein fyrir því, að með
Oddsskarðsgöngunum er að mestu leyti brotin niður einangrun
sú, sem Norðfirðingar máttu búa við misjafnlega lengi á hverj-
um vetri. Af sama tagi hygg ég að telja megi Strákagöngin,
veginn um Ólafsfjarðarmúla og fleiri vegaframkvæmdir. Vart
munu Siglfirðingar og Ólafsfirðingar telja þessar framkvæmdir
síður nauðsynlegar en malbikun gatna innan kaupstaðanna.
Benedikt heldur því fram, að Oddsskarðsgöngin séu fyrst
og fremst samgöngubót fyrir Norðfirðinga og Eskfirðinga og
að fyrir það fé, sem göngin kostuðu hefði mátt leggja bundið
slitlag á alla vegi í þessum kaupstöðum. Vafalaust er það rétt
til getið. Líka varpar hann fram þeirri spumingu hvort íbúar
þessara kaupstaða hefðu ekki fremur kosið að fá varanlegt
slitlag á alla innanbæjarvegi, en klöngrast í staðinn yfir skarðið
nokkur ár í viðbót.
Fyrir Norðfirðinga eru göngin mjög þýðingarmikil sam-
göngubót. Auk þess er þess að geta, að ríkið kostaði
gerð Oddsskarðsganga, en bærinn vegagerð í. kaupstaðnum.
Frestun á gerð ganganna hefði ekki fært okkur vitundarögn
nær því marki, að leggja bundið slitlag á alla vegi í bænum,
nema ríkið hefði fengið okkur vemlegan hluta vegafjár til
umráða.
Það er misskilningur, að Oddsskarðsgöngin séu sam-
göngubót fyrir Eskfirðinga, nema í sambandi við samskipti
við Norðfjörð. Sömu þýðingu hafa göngin fyrir alla aðra, sem
til Norðfjarðar þurfa að komast eða hafa samskipti við Norð-
firðinga.
Það er þörf á fleiri stórframkvæmdum á þjóðvegakerfi
Austurlands til að rjúfa eða draga úr þungbærri einangmr.
byggðarlaga og skapa möguleika á auknu samstarfi og aukn-
um viðskiptum nágrannasveitarfélaga. Með einhverjum hætti
þarf t. d. að koma Vopnafirði í ömggt samband við þjóðvega-
kerfi Austurlands. Og svo annað dæmi sé nefnt, þarf að tryggja
Seyðfirðingum traustar vetrarsamgöngur við Héraðið. Það
verður varla gert með jarðgöngum, en hvemig væri að byggja
yfir veginn?
Það er ekki ástæða til að telja eftir þær fúlgur, sem Odds-
skarðsgöngjn hafa kostað. Líklega mundu þau álíka dýr og
eitt stykki Víðishús. — B. Þ.
NESHREPPUR í NORÐFIRÐI
NESKAUPSTAÐUR
Sveitarstjórnarmannatal
BJARNI ÞÓRÐ ARSON TÓK SAMAN
17. Brynjar Júlíusson, verslunarmaður f. á Dalvík 9. jan. 1935. For-
eldrar: Júlíus Halldórsson, sjómaður og kona hans Kristín Sigmars-
dóttir. Varabæjarfulltrúi Sjálfstæðisflokksins 1974—1978. Sat 1 bæjar-
stjórnarfund. Kona: Fríður Björnsdóttir f. í Neskaupstað 3. nóv. 1935.
Foreldrar: Björn Björnsson, kaupmaður nr. 15 og kona hans Guðlaug
Ingvarsdóttir.
18. Dagmar Sigurðardóttir f. í Sandgerði, Miðneshreppi 8. sept. 1929.
Foreldrar: Sigurður Guðmundsson, smiður og kona hans Guðbjörg
Bjarnadóttir. Varabæjarfulltrúi Alpýðubandalagsins 1974—1978. Sat 7
bæjarstjórnarfundi. Maður: Friðjón Þorleifsson verkstjóri f. í Nes-
kaupstað 13. ág. 1928, albróðir Stefáns Þorleifssonar nr. 96. Foreldrar:
Þorleifur Ásmundsson, verkamaður og kona hans María Aradóttir.
19. Einar Hilmar Bjarnason, lyfsali f. á Seyðisfirði 6. des. 1896.
Foreldrar: Bjarni Bjarnason og Margrét S. Einarsdóttir. Varafulltrúi
Sjálfstæðisflokksins 1942-1947 að hann fluttist brott. Sat 13 bæjarstjórn-
arfundi. Kona: Hansína Benediktsdóttir f. á Reyðarfirði 17. ág. 1900.
Foreldrar: Benedikt Eyjólfsson og kona hans Jakobína N. Hansdóttir.
20. Einar Einarsson, sjómaður f. á Stöðvarfirði 6. nóv. 1902, d. 26.
apríi 1933, drukknaði pegar v/b Friðþjófur frækni fórst í Norðfjarðar-
flóa. Foreldrar: Einar Brynjólfsson, verkamaður og kona hans Oddný
Jónsdóttir. Varabæjarfulltrúi Alþýðuflokksins 1930 til dauðadags. Sat
17 bæjarstjórnarfundi. Kona: Gíslína Haraldsdóttir f. 10. júlí 1904.
Foreldrar: Haraldur Brynjólfsson nr. 39 og kona hans Þórey Jónsdóttir.
í Neskaupstað.
Nú þegar er lokiö múrhúöun, hitalögn tengd,
vatns- og skolpiagnir frágengnar aö taekjum og
loftræsistokkar uppsettir aö mestu.
Verkinu skal skila í þrem áföngum.
Verklok eru áætluö 15. nóv. 1981.
Útboðsgögn veröa afhent gegn 25.000.- kr.
skilatryggíngu á skrifstofu vorri, Borgartúni 7,
Rvk. og ennfremur hiá sjúkrahússráösmanni.
Neskaupstaö.
Tílboö veröa opnuö á skrifstoíu vorri þriöjudag-
inn 3. apríl .1979, kl. 11.00 f.h.
INNKAUPASTOFNUN RÍKISINS
80RGARTÚN1 7 SÍMS 26844 PÖSTHÓLF 1441 TELEX 2006
Hús til sölu
*
Tilboð óskast í húseignina Hafnarbraut 28 Neskaupstað
eign M.F.N.
Áskilinn réttur til að taka hvaða tilboði sem er, eða
hafna öllum. — Tilboðum sé skilað fyrir 10 mars í
pósthólf 70. — Uppl. gefur Einar Sólheim s. 7375.
Myndlistarfélag Neskaupstaðar
Búið að frysta
Framhald af 1. sfðu.
Fáir hafa sýnt eins mikið fram-
tak í því og Norðfirðingar að
veiða þessa fiskitegund og lagt í
eins mikinn kostnað við að vinna
hana til manneldis og skeþnu-
fóðurs, þar sem við höfum bæði
þurrkað koimunnann og unnið úr
honum mjöl.
Nú bindum við miklar vonir við
það framtak sem þeir sýna sem
Jóna Kata við fœribandið
eru að vinna að því að ná sér í
skip, mikið til þess að veiða kol-
munna og fleiri fisktegundir. Von-
andi hafa stjórnvöld og fleiri aðil-
ar þann skilning að greiða fyrir
því að þeir komist yfir þetta skip“.
Hertir þorskhausar
á bandi
Úti við dyr stóðu kassar með
þorskhausum sem þræddir voru
upp á band.
Þessa hausahnýtingu sagði Guð-
jón vera vaxandi framleiðslu og
hafi hún verið tekin upp nú í
janúar í fyrsta sinn.
„Þessi framleiðsla er fyrir
Nigeríumarkað og hefur þróast í
nokkur ár hér á landi og farið
ört vaxandi í seinni tfð.
Hausarnir eru þræddir uþp á
spotta og bundnir fastir einn og
einn. Síðan eru þeir settir í skreið-
arhjall, þurrkaðir og þakkaðir í
30 kg pakningar. Sums staðar eins
og t. d. á Suðurnesjum þar sem
saltfiskþurrkunarklefar eru fyrir
hendi eru hausamir jafnvel alveg
þurrkaðir í þeim.
Með þessari framleiðslu er fisk-
urinn nýttur í kringum 80%, að-
eins innyflin eru eftir. Þetta er
stórt skref í þá átt að nýta hrá-
efnið betur en gert hefur verið“,
sagði Guðjón Marteinsson að lok-
um. — lóa
1
Austurlandi
SÍMAR 7571 og 7454
Gistið
í hjarta
borgarinnar
Bjóðum mjög hag.stætt
vetjarvcrö. Björr og rúmgóð
horbcrgi og viðurkenndan
vejslumat, Sérsiakt aídáttar-
verð fyrir hópa.