Austurland - 31.05.1979, Blaðsíða 2

Um landbúnað
__________Æusturland_________________________
Málgagti Alþýðubandalagsins á Austurlandi
Blaðncfnd: Ágúst Jónsson, Árni Þormóðsson, Bjarni Þórðar-
son, Guðmundur Bjarnason og Kristinn V. Jóhannsson.
Ritstjóri: Óiöf Þorvaldsdóttir s. 7571 — h. s. 7374.
Auglýsingar og dreifing: Birna Gcirsdóttir s. 7571 og 7454.
Pósthólf 31 — 740 Neskaupstað.
Ritstjórn, afgreiðsla, auglýsingar: EgUsbraut 11, Neskaupstað
síml 7571.
Prentun: Nesprent.
Útgefandi kjördæmisráð Alþýðubandalagsins
VIÐ ÞINGLOK
Þá hefur Alþingi lokið störfum að pessu sinni. Þingið
stóð lengi og var að ýmsu leyti sérkennilegt. Það sem einkum
hefur gert það frábrugðið, er mikill og opinn ágreiningur stuðn-
ingsflokka ríkisstjómarinnar, f>'ngmcnn stjómarflokkanna
deildu hart um ýmis meirihátar pólitísk málefni. Þá munu þess
vera fádæmi úr stjórnmálasögunni að jafnoft hafi opinberlega
hrikt í stjómarsamstarfi, á fyrsta þingi eftir stjómarmyndun.
En hverjar em ástæðurnar til pess.
f fyrsta lagi er rétt að nefna ]>að sérkennilega fyrirbæri
stjómmálaflokks, sem Alþýðuflokkurinn er nú. Þar er um að
ræða 14 manna Júngflokk, sem |>ó lýtur ekki lögmálum venju-
legs flokks nema endrum og sinnum. FJokkurinn er stjórnlaus.
Nolekrir háværustu þingmenn hans virðast vera í algjörri stjóm-
arandstöðu og flytja tillögur og boðskap um ómengaða íhalds-
stefnu.
f öðru Jagi má nefna, að núverandi ríkisstjóm var barin
saman við býsna sérkennilegar kringumstæður. Alþýðuflokkur-
inn var nánast negldur í þessa stjóm, hann vildi í stjóm með
Sjálfstæðisflokknum. Framsóknarflokkurinn gek til stjómar-
samstarfsins í fýlu, hafði tapað miklu fylgi og gekk f>ví særður
og reiður til samstarfs við „fjandmenn“ sína.
Alþýðubandalagið eitt vildi vinstri ríkisstjóm, stjórn sem
breytti um stefnu í grundvallaratriðum frá gömlu íhaldsstefn-
unni, ríkisstjóm, sem réðist til atjögu við vandamál efnahags-
lífsins í góðu samstarfi við samtök launafólks.
Núverandi rikisstjóm, var málamiðlunarstjórn og bar ein-
kenni bráðabirgðastjómar, sem mynduð var m. a. til að forða
frá allsherjar atvinnuleysi og áframhaldandi meiriháttar átök-
um á vinnumarkaði.
Og hver hefur orðið reynslan í stuttu máli?
Tekist hefur að halda uppi fullri atvinnu. Meiriháttar
deilur, sem yfir stóðu á vinnumarkaði voru leystar. Kaup-
máttur launa hefur haldist eins og um var samið sumarið 1977.
Vemlega dró úr verðbólguhraðanum á 6 fyrstu mánuðunum.
Aljjýðuflokkur og Framsóknarflokkur hafa krafist sam-
dráttar í opinberum framkvæmdum og í öllu sem varðar fjár-
festingu atvinnuveganna, j>annig hefur framkvæmdafé til orku-
mála verið skorið mikið niður.
AljjýðufJokkurinn krafðist 30% minnkunar á fjárfram-
lögum til vegamála. Framsókn stóð lengi föst á tillögum um
20% samdrátt þar en fyrir harðfylgi Alj>ýðubandalagsins verða
framlög til vegamála p\i sem næst hin sömu í ár og á sl. ári,
en eiga síðan að fara ört vaxandi. Alpýðuflokkurinn hefur
ítrekað lagt fram tillögur um að binda vísitölubætur á laun
langt fyrir neðan verðlagshækkanir og Framsókn hefur tekið
undir. Alþýðuflokkurinn hefur verið eins og naut í flagi. j>egar
minnst hefur verið á málefni landbúnaðarins. Framsóknar-
flokkurinn hefur látið undan honum á ýmsum sviðum eins og
varðandi ýmis fyrirgreiðslulán og styrki til landbúnaðar, sem
nú er stefnt að að fella niður.
Stefna Sjálfstæðisflokksins hefur einkennst af takmarka-
lausu ábyrgðarleysi og lýðskrumi. Flokkurinn bar höfuðábyrgð-
ina á launalækkunarstefnu síðustu stjómar, en hefur nú gert
allt sem hann hefur getað til að auka óróa á vinnumarkaði og
spana pá hæst launuðu til verkfalla. Verkamannasamtökin
undir forystu Sjálfstæðismanna hafa riðið á vaðið með miklar
kaupkröfur. Háskólamenn hafa búið við forystu Sjálfstæðis-
manna og krafist fullra vísitölugreiðslna á hæstu laun. Nú
stendur Vinnuveitendafélagið fyrir verkbönnum og reynir með
öllum ráðum að koma launa- og kjaramálunum í harðan hnút.
Og á síðustu dögum J>ings stóð Sjálfstæðisflokkurinn að upp-
hlaupi með krötum gegn j>ví að Framleiðsluráð landbúnaðarins
fengi ríkisábyrgð fyrir Iáni, til að létta undir með bændum,
sem annars standa frammi fyrir 30% launalækkun.
Framtíð núverandi ríkisstjómar er óviss. Ýmislegt bendir
pó til þess, að j>au öfl í Alj>ýðuflokknum sem leikið hafa fífl
á síðasta júngi og gert hafa ríkisstjórninni erfiðast fyrir, séu að
láta í minni pokann í j>ingflokki Aljiýðuflokksins. Reynist j>að
rétt, gæti ríkisstjórnin á ný náð tökum á vandamálunum og pá
væri líka nokkur von til j>ess, að stefna stjórnarinnar yrði mark-
vissari og meira í samræmi við óskir vinstri manna, sem stjóm-
ina vilja styrkja. — L. J.
Garðeígendur
Austurlandi
Höfum til sölu nú í vor eftirtaldar tegundir af trjám og runn-
um í garða:
Tegund
stærð cm
verð pr. stk. kr.
Birki 50—150
Birkir í limgerði
Reyniviður 75—200
Gráelri 75—150
Alaskaösp 75—200
Alaskavíðir, Viðja, Brekkuvíðir
Gullvíðir, Glitvíðir, Loðvíðir
Rifs í pottum
Fjallarifs, Sólber
Birkikvistur
Runnamura, Döglingskvistur
Blátoppur, Dúntoppur
Alaskarós
Blágreni, Broddgreni 50—150
Hvítgreni, Rauðgreni 50—150
Sitkagreni, Svartgreni 50—100
Bergfura 30—75
Broddfura, Lindifura 50—150
Stafafura 50—100
Siberiulerki 50—200
Fjallaþinur 50—100
800—2000
500
1400—3500
1500—2400
1300—3000
250—350
250—350
110
900
850
900
1000
1000
verð kr. pr. cm 90
verð kr. pr. cm 60
verð kr. pr. cm 75—100
verð kr. pr. cm 100
verð kr. pr. cm 120
verð kr. pr. cm 70
verð kr. pr. cm 40
verð kr. pr. cm 130
Söluskattur innifalinn í verðinu.
Hafið samband við umboðsmenn okkar sem fyrst og fáið pönt-
unarlista:
Vopnafirði: Una Einarsdóttir.
Seyðisfirði: Bjarni Þorsteinsson.
Egilsstöðum: Gunnar Gunnarsson.
Neskaupstað: Guðbjörn Oddur Bjarnason.
Eskifirði: Sigtryggur Hreggviðsson.
Reyðarfirði: Björn Jónsson.
Fáskrúðsfirði: Hjálmar Guðjónsson.
Stöðvarfirði: Petra Sveinsdóttir.
Breiðdalsvík: Geirlaug Þorgrímsdóttir.
Djúpavogi: Óli Björgvinsson.
Höfn: Einar Hálfdánarson.
Þegar afgreiðsla getur hafist, væntanlega eftir hvítasunnu, verða
farnar auglýstar söluferðir til áðurnefndra staða.
SKÓGRÆKT RÍKSINS,
Hallormsstað.
Framhaldsnám í Neskaup-
stað næsta skólaár
Iðnskóli Austurlands og Gagnfræðaskólinn í Neskaup-
stað bjóða upp á framhaldsnám í eftirtöldum náms-
brautum skólaárið 1979—’80, ef j>átttaka verður nægi-
leg:
— fyrri hluti náms til stúdentsprófs á ýmsum braut-
um (4 annir)
— heilsugæslubraut (undirbúningur undir sérskóla í
heilbrigðismálum og sjúkraliðanámi)
— iðnbrautir (málmiðnir, tréiðnir, rafiðnir)
— stýrimannabraut (skipstjómarbraut)
— tónlistarbraut
— uppeldisbraut (m. a. undirbúningur undir fósturnám
og þroskaþjálfun)
— vélstjórabraut
— verslunar- og skrifstofubraut
— fomám (fyrir nemendur, sem ekki hafa náð tilskild-
um einkunnum á grunnskólaprófi eða gagnfræða-
prófi).
Upplýsingar gefa:
Valur Þórarinsson, skólafulltrúi sími 7625 og 7613.
Kristinn V. Jóhannsson, skólastjóri Iðnskólans sími
7620 og 7560.
Gerður G. Óskarsdóttir, skólastjóri Gagnfræðaskólans
sími 7285 og 7616.
Framhald af 4. síðu.
vandamál er nú steðja að íslensk-
um landbúnaði auk óhagstæðs tíð-
arfars, bjóða þeirri hættu heim, að
enn fleiri bændur bregði nú búi
og flytjist úr hinum dreifðari
byggðum landsins.
Þessi vandamál eru því
vandamál þjóðarinnar
allrar
og við þeim þarf að bregðast með
það sjónarmið fyrir augum. Al-
gert frumskilyrði er, að á ein-
hvern hátt verði aflað fjár til að
mæta þeim fjárhagsvanda, sem
bændastéttin stendur frammi fyr-
ir, þar sem augljóst er að lög-
bundnar útflutningsuppbætur
munu ekki duga til að tryggja
bændum umsamið grundvallar-
verð á þessu ári. Óhugsandi er
með öllu, að bændur taki sjálfir
á sig 5—6 milljarða tekjumissi,
sem mun þýða 12—13 hundruð
þúsund króna tekjuskerðingu að
meðaltali á hvern bónda í landinu.
Nauðsynlegt er að tryggja bænd-
um með öllum tiltækum ráðum
strax á þessu ári sambærileg laun
og viðmiðunarstéttirnar, auk þess
sem tryggja þarf félagslega réttar-
stöðu sveitarfólks á við aðrar
vinnandi stéttir. Athuga þarf
möguleika á að draga úr þeim
mikla mun sem nú er á afkomu
bænda og styðja þarf sérstaklega
við bakið á frumbýlingum. Auk
þess þarf, ef til lengri tíma er
iitið, að huga vel að skipulagi í
framleiðslumálum landbúnaðar-
ins, hvað varðar samræmingu á
framboði afurðanna miðað við
markaðsskilyrðin sem fyrir hendi
eru og skipuleggja þarf í heild
markaðs- og sölumál landbúnað-
arafurða með það fyrir augum að
sem lægst verð náist til neytenda
og greiðslur útflutningsbóta
minnki.
Mér segist svo hugur um, að þau
harðindi er hér hafa geysað að
undanförnu, leysi sjálfkrafa hinn
svokallaða og margumtalaða „of-
framleiðsluvanda". Þess sjást nú
þegar merki, þar sem mjólkur-
framleiðslan það sem af er þessu
ári er töluvert minni en á sama
tíma í fyrra. Einnig eru líkur á
að grasspretta verði með minna
móti í sumar og þar af leiðandi
útlit fyrir að færra búfé verði á
fóðrum næsta vetur. En þá blas-
ir við hrikalegri en fyrr sá vandi
er snýr að bændastéttinni sjálfri
og afkomu fólksins í sveitum
þessa lands.
Það má ljóst vera, að á þessum
erfiðleikatímum, þegar auk þess
blasir við stórfelldur fjárhags-
vandi, veltur efnahagsleg afkoma
íslenskra bænda að miklu leyti á
ákvarðanatöku ríkisvalds í mál-
efnum landbúnaðarins. Þar vegur
þyngst, að ríkisstjórnin hafi vilja
til að greiða eða afla fjár til að
greiða þá 5—6 milljarða er vant-
ar upp á að lögbundnar útflutn-
ingsuppbætur nægi.
Nú reynir því á, hvern vilja
ríkisstjórnin hefur til að stuðla að
bættri afkomu sveitafólks og hvort
hún hefur getu til að sýna það
í verki á næstu mánuðum.
Þorbjörg Arnórsdóttir
Bílaleiga
Höfum til leigu góða bíla.
Upplýsingar í símum 7639
og 7553, Neskaupstað.