Eining - 01.12.1953, Qupperneq 1

11. árg.
Reykjavík, desember 1953.
12. tbl.
Huggun og von kynslóitanua
I.
Enn horfa vitringar upp á við,
og enn Ijómar jólastjarna.
Enn þráir mannsbamið frelsi og frið,
og forsjónarhönd, að styðja sig við,
opið sjá standa himins hlið
á hátíðarstundum Guðs barna.
Enn signir yfir byggð og borg,
blessar, huggar og eyðir sorg,
Jesús — vor jólastjarna.
Lýsi hans ásýnd björt og blíð,
blessandi yfir öllum lýð.
Slíðri sverðin og stöðvi stríð
hin sterkasta hönd allra varna,
færi heiminum friðarjól,
fagnaðarár með hækkandi sól,
farsældar ár um alla jörð,
alþjóðafrið og sáttargjörð.
Fæðist í sálu sérhvers manns
sjálfur drottinn og andi hans.
Leið oss visi til lausnarans
Ijómandi jólastjarna.
II.
Skín inn í bæinn, björt og skær,
blessaða jólastjarna.
Heimurinn færir sig himni nær,
hjarta hvers manns af fögnuð slær,
leikur um sálirnar Ijósheima blær,
Ijóma ásjónur barna.
„Barn er oss fætt“, sem börnum skal fá
barnarétt þann, sem guðsríkið á,
og ófarsæld allri mun varna. —
Ljóma skal öllum lýðum lijá
Ijósið Guðs dýrðar bjarta.
Aldrei mun daprast sólna sól,
síglöð skína um eilíf jól,
hrjáðum veita huggun og skjól,
og lirekja burt myrkrið svarta.
Fagnaðarhátíð höldum vér,
himnaríkið komandi er,
sízt skal því kvíða né kvarta.
Heimurinn gengur tíða til,
af trúar-, vonar- og kærleiksyl
brennur hvert barnslegt hjarta.
P. S.
,,Er vetrar geisar stormur stríður,
þá stendur hjá oss friðar engill blíður,
og þegar Ijósið dagsins dvín,
oss drottins birta kring um skín“.
,,0g engillinn sagði við þá: Verið
óhræddir, því sjá, eg boða yður mikinn
fögnuð, sem veitast mun öllum lýðnum;
því að yður er í dag frelsari fæddur“.
Þannig er hinn sígildi jólaboðskapur,
alltaf hinn sami, alltaf jafnhuggunarrík-
ur og ávallt sama fagnaðarefnið. En
löngu áður en jólabarnið fæddist og guð-
spjöllin voru rituð sáu miklir spámenn
í fjarsýn mesta viðburð sögunnar. Þar
er sennilega spádómsbók Jesaja einstök
í bókmenntum heimsins, skínandi perla,
er ljómar af huggunarríkri eftirvæntingu
og fagnaðarboðskap:
„Stíg upp á hátt fjall, þú Zíon fagn-
aðarboði! hef upp raust þína kröftug-
Iega, þú Jerúsalem fagnaðarboði! hef
upp raustina, óttast eigi, seg borgunum
í Júda: Sjá, Guð yðar kemur! Sjá, drott-
inn Jahve kemur sem hetja, og arm-
leggur hans aflar honum yfirráða; sjá
endurgjald hans fylgir honum, og feng-
ur hans fer á undan honum. Eins og
hirðir mun hann halda hjörð sinni til
haga, taka unglömbin í faðm sér og
bera þau í fangi sínu, en Ieiða mæðurn-
ar“. — Jesaja, 40, 9.
I 52. kapítula segir sami spámaður:
„Hefjið gleðisöng, æpið fagnaðaróp
allar í einu, þér eyðirústir Jerúsalem,
því að drottinn huggar lýð sinn, leysir
Jerúsalem. Drottinn hefur beran gert
heilagan armlegg sinn í augsýn allra