Safnaðarblaðið Geisli - 23.03.1947, Qupperneq 3
3 —
UPP .. ~ "j' OGJJAUÐA^
(Pramhald).
Jeriy þrysti sér upp að klettinum, ttl
es^ að Sim Þyrfti ekki að fara tæpar
t s gljufurbrunina.Hann 1 ey etjL.. slongu-
yað (lasso) sinn, tók tyssu sína 1 hend-
Ina og heygði sig niður.Svo skreið hann
i'nn undlr^Sím^og fram mllli framfota
hans og hélt, áfram stuttan spöl eftir
einstlginu.Það yar ekki suðvelt fyrir
dreng að taka, upp barattu vlð Örn, sem
atti unga í hreiðri sínu,Auð sýnilega
var örninn elnníg hungraður, því að
anixars^hefðI hann varla vogað sér inn
a svæðl bugarð sins, og einmitt það var
til þess að gera hann enn hættulesrri.
Það var lifsnauðsyn að læðast hljóð-
laust afram. 0
líú var hann kominn fram á klettasnös.
Hann mjakaðl ser út á brúnlna og lelt
niður.Hann svimaði,þegar hann sa nlð-
ur I hyldýpið,en aðeins augnablik, þá
sá hann hreiðrið,
" öjGuði' sagðl hann lágt,
Ja,þarna niðri var hreiðríð.l því var
eínn ræfilslegur ungi.Kvenömlnn sat
rétt hja, hrelðrinu og sklmaði út í
geimlnn.Og ofurlítið lengra burtu lá
María.HÚn baðaði út lltlu höndunum.
Vel heppnað skot myndi geta gert út
af við ömlnn, en þegar Jerry reyndi að
miða þyssunni nlður,varð honum Ijóst,
að hann myndl ekki geta. hltt örninn
nákvæmlega, svo að skotið yrði honum
að bana.Og skot,sem aðeins særði örn-
Inn,nryndl gera illt verra.Jerry braút
hellann um það,hvað hann ætti að gera.
Henn varð að gera tilraun.Hann hafði
líka fleirl en eitt skot.Ef til vill
ættl hann að byrja með skotí, semfældi
örnlnn.Ef tll vill tækist honum með
því að ná því,sem hann ætlaði sér.
--Bomm.--
Skotið bergmálaði milll hárra klett-
anna.Kúlan þaut niður í hyldýpisgjána.
Örninn rak upp háan skræk.Hann baðaði
út vængjunum og hoppaðl til hreiðurs-
Ins.Unginn v^r óskaddaður„Svo sveifl-
aðl orninn ser út yfir'gjána og flaug
l storan boga yfir henni.Þetta gekk f
eins og æskile&ast -va.r.Jerry mlðaðl á
örninn.Hann vildi raunar ekki deyða
hann,heldurjata kúluna þjóta fyrir
neðan hann.Örninn skrækti aftur og
vængir hans baru hann ofar,hsrra,hærra,
Jerry lagði rjúkandi lyssuna ,frá ser.
Nú varð hann að sýna snilli sína.Eað-
ir hans hafði oft hrósað honum fyrin
það,hvað vel hann kynni að nota slöngu
vaðlnn sinn- a.ð hann gerði það elns
vel og fullorðinn maður.Og nu var tækp
færið.HIn sterka,en mjóa lína þaut í
ge'gnum lof tlð .Lykkjan féll um höfuð
Maríu.'Hann beið ofurlitla stund,meðan
vaðurinn var að kyrrast.Svo togaði
hann hægt í og lykkjan mjakaðist hægt
áfram.Hann lagði sig fram um aðmjaka
lykkjunni' betur undir líkama Maríu.En
það gekk voðalega seint. SÍf elldir smá-
kippir. Svona, svona.Gætile^a, -- Svona.
nú - aðeins smáklpp enn,þa væri lykkj -
an komln um mitti Maríu,- Hann lyfti
hægt og gætilega,- Hann varð að vera
gætinn.Það var um að gera að vera nú
vIss.Hú relð á.ó.það var svo mikið I
húfi,- Ef til vill kæmí nú örninn til
baka,þegar hann sæi,að verið væri að
ræna sig braðinni,
Svona,- Jorry kreppti fingurna um
línuna og dró hægt að sér.Hann lokaði
augunum augnablik,Tár streymdu niður
kinnar hans.Hítastraumur fór um lík-
ama hans,
Þumlung eftir þumlung mjakaðist byrð-
in upp, - Gætilega - gætilega.
- O-o-o-ó.
(Niðurlag næst).
T7 : 777TTrTT777T~V'?777
Mikið efni verður að bíða næsta blaðs
Þa.r á. meðal er grein um eitt af fram-
faramálum byggðarlagsins.Auk þess hafa
borlst. 3 frumsamdar smásögur eftir
börn í sunnudagaskólanum og skemmti-
leg þraut, sem margir munu hafa gaman
af að spreyta sig á,
Hæsta blað kemur,að forfallalausu,
laugardaglnn fýrir páska.
Minnisvers.
Eænln má aldrei bresta þig,
búin er freisting ýmisligí
þá líf og sál er lúð og þjað,
lyklll er hún að Drottins náð „
(4„Fassíus),
ooOoo. .