Neisti - 13.11.1941, Blaðsíða 2

2
NEISTI
Húsaletéuvísitala.
Samkvæmt útreikningi kauplagsnefndar er húsaleiguvísi-
talan fyrir tímabilið 14. maí til 1. oktober 1941 109 stig
og fyrir timabilið 1. oktober til 14. maí 1942 111 stig,
hvorttveggja miðað við grunntöluna 100 hinn 4. apríl 1939
Félagsmálaráðuneytið,
17. september 1941
Lesið þetta með athygli og berið
svo saman við það, sem Ólafur
Thors sagði á sinum tíma er, hann
hann átti í deilum við Jón Blöndal
í Alþýðublaðinu, að það munaði
hvorki til né frá um hækkunina á
farmgjöldunum!!
Þá er það hækkunin á innlendu
afurðunum og kaupgjaldið. Um það
segir svo:
»1. október 1940 er hækkun
kaupgjaldsins ekki orðin nema
27 prc. hjá þeim, sem hæsta kaup-
uppbót fengu. Þá höfðu innlendu
vörurnar hækkað að meðaltali
nærri 70 prc. Nýtt kindakjöt hafði
hækkað um'67 prc. frá því 1. okt.
árið áður, smjör um 50 prc., ný-
mjólk um 42 prc., kartöflur um
120 prc., en nýr fiskur frá 67—78
prc. og saltfiskur um 118 prc. 1.
okt. 1941 hefir kaupgjald hækkað
um 66 prc. en meðalhækkun á
innlendum matvörum er 124 prc.
eða nálega helmingi meiri. Hækkun
á nýju kindakjöti er þá 152 prc.
í smásölu, á smjöri 155 prc. á ný-
mjólk, 100 prc., á kartöflum 150
prc., á nýjum fiski 70—107 prc.,
en á saltfiski 208 prc.
Til þess að sýna hver áhrif þetta
verðlag hefir á visitöluna, skal
þess getið, að hækkun á þeim inn-
lendu matvörum, sem tekna'r eru í
vísitöluna, öðrum en brauði, smjör-
líki og kaffibæti, en það eru kjöt,
flskur, mjólk, feitmeti og inn-
lendir garðávextir, nam samtals
kr. 1.408.66 — eitt þúsund fjögur
hundruuð og átta krónum og 66
aurum — og eru það 27 stígvísi-
tölunnar eða meir en helmingur
af hækkun hennar 1. október.
(Pramhald).
Mjölnismenn
og KFS.
í síðasta tbl. Mjölnis er greinar-
klausa um framhaldsaðalfund KFS.
Það hefði nú mörgum, sem hafa
kynnt sér það mál, sem þar var
til umræðu, sem var brottvikning
Erlendar Þorsteinssonar, fundist
það sæmra fyrir Mjölnismenn að
þegja um það mál, heldur en byrja
stöðugt á nýjum ýfingum. Eða
ætla þeir sér að halda áfram að
reyna að ýta meðlimunum úr fé-
laginu með nýjum árásum og á-
róðri á flokka og einstaklinga. Að
minnsta kosti verður ekki annað
dregið út úr grein þeirri, sem um
ræðir. Þar er um ómaklegar árásir
að ræða í garð þeirra manna, sem
á framhaldsaðalfundinum vildu
ekki taka þátt í verki því, sem
þeir Aðalbjörn, Friðleifur og fé-
lagsmenn þeirra voru að vinna.
Til þess að menn geti gert sér
ljóst í hverju menn þeir, sem
Mjölnir deilir á, unnu á móti hags-
munum kaupfélagsins, eins og
blaðið orðar það, skal birt hér
tillaga sem lögð var fram á fund-
inum:
• Framhaldsaðalfundur Kaup-
félags Siglfirðinga, haldinn 2/11
1941, leggur að jöfnu þærórétt-
mætu ásakanir Erlends Þor-
steinssonar, sem fram komu í
árás hans á stjórn KFS, og það
gjörræði meirihluta stjórnarinnar,
að víkja Erlendi úr félagínu án
knýjandi nauðsynjar og að lítt
rannsökuðu máli.
Um leið og fundurinn vítir þá
framkomu beggja aðila, að veikja
deilur innan félagsins í því skyni
að afla sér eða flokki sínum
stjórnmálafylgis eða koma póli-
tískum andstæðingi á kné, sam-
þykkir fundurinn, að brottvikning
Erlendar Þorsteinssonar sé ógild,
og að allar sakir beggja aðila
gagnvart félaginu séu látnar
niður falla að þessu sinni í því
trausti, að félagsmenn KFS yfir-
leitt efni ekki framvegis til slíkra
ýfinga.
Magnús Vagnsson.
Baldvin Þ. Kristjánsson.
Árni Kristjánsson.
Þetta kalla Mjölnismenn ósvífna
tillögu, og staðhæfa að með sam-
þykkt hennar hefði kaupfélaginu
verið stefnt i voða, líklega af því
að þessi deila hefði fallið niður. Flutn-
ingsmönnum og öðrum, sem voru
tillögunni fylgjandi, er brugðið um
siðleysi og annan aumingjahátt,
svo að helzt Iítur út fyrir að nýjar
deilur og brottrekstraráætlanir svífi
í heilum þeirra Mjölnismanna.
Annars dylst engum, að þessi
lúafega árás í garð ýmsra félags-
manna og þá sérstaklega á Erlend
Þorsteinsson, er ekkert annað en
pólitísk herferð á hendur þeim
mönnum, sem Mjölnismenn og
Framsóknarsauðir þeir, sem þeim
fylgja, eru hræddir við að hafi
þekkingu og einurð á að gagn-
rýna gjörðir þeirra.
Um brottvikningarmálið sjálft
skal ekki verða rætt að þessu
sinni, aðeins bent á, að samkvæmt
tillögu aðalfundar í vor, var fund-
inum frestað þar til Erlendur gæti
verið heima og mætt á fundinum.
Að þvi leyti var framhaldsfundur-
inn ekki Iöglegur, andi samþykkt-
'arinnar frá í vor átti að rikja.
Mjölnir veit vel, að blöð og útvarp
sögðu frá því, að þingmenn yrðu
kallaðir til Reykjavíkur, löngu áður
en það kom til framkvæmda, svo
þvaður hans um að Erlendur hafi
laum'ast burt úr bænum, er ekkert
annað en vanalegur uppspuni hans
um málefni.
Nei, það átti betur við geð þeirra
Aðalbjörns og Friðleifs og dáta
þeirra, að halda fundinn á þessum
tima. Það var Iika mikið vissara
og gerði þá lika ekki mikið til; þó
andi samþykktarinnar frá í vor
glataðist, og sannast það forn-
kveðna, að aðferðin fer eftir inn-
rætinu.
Auglýsið í »Nelsta«.