Safnaðarblaðið Geisli - 23.01.1949, Blaðsíða 12

GEISLI
8
JANÚAR 1940
GSTU LESENLURNIR.
Komið þið bl^seuð op 8*1.
f'jg Þpkke ykkur innilepp fyrir liðnp prið og óskp
þess,nð þið verðið öll umvpfin blessun Guðs á ný~
byrjpðp prinu.
fg tók eftir bví p jólptrésskemmtuninni,þegpr sung-
inn vpr sólmurinn "Heims um ból",að þpr vpr lítill
drengur,eem plltpf öðru hvoru ver pð grípp inn í
sönginn.En hpnn song plltpf "Heims um ból helg eru
jól".Hpnn hefur sjplfsegt ekki kunnað meira af sélm-
inum.Og eg hugse,pð hpnn kunni enn ekki meirp pf honum.LÍklegp syngur hann
ennþa öðru hvoru þettp,bó pð jólehetíðin sé búin.Rn væri b?ð ekki dpspmlegt,
ef við öll gætum tekið undir með litlp drengnum?Við vorum'öll góð á jólun-
um og þess vegnp fundum við svo vel,að þpu voru helg.Og ef við erum plltpf
eins góð og við vorum þp,getum við fundið,pð þpð er yndislegt að megp lifp.
Og við skulum reyne að vera góð p bessu ari,eins og við vorum á jólunum.
Hernp komp tvö bréf og er það síðarp
gott sýnishorn af því,hvernig sumir
yngstu lesendurnir skrifp mér.
"Kæra Ella.
Fabbi minn hló,þegar ég spp'ði honum,
að ég ætleði að skrifp EÍlu í GEISLA.Og
svo spurði hpnn mig,hvað ép- ætlaði pð
skrifp.En þp vissi ég ekki hvað ég ætti
að skri.fa.En þp sagði hpnn,að ég skyldi
skrifp um þeð,þegar fulli kallinn kom
héim til okkpr.Þa varð ég voðel egp hrædd
Mamma var búin pð segj? mér að ferp að
sofa.Þegar ég var pð hptta,kom maðurinn.
Fabbi segir,að ég skuli ekki segjp hveð
maðurinn heitir.En þessi mpður fór að
tele við ppbba.Svo tók hpnn flösku upp
úr vasp sínum og beð ppbba að drekkp úr
henni.En ppbbi vildi þpð ekki.Þp fór
maðurinn pð segja pð ppbbi væri ræfill,
og svo drekk maðurinn úr flöskunni.Hpnn
talaði voðel.ega hp.tt p eftir.ýg varð svo
hrædd, að eg hljóp fram í eldhús til
mömmu.Svo kom hún inn með mér og var hja
mér meðpn ég ver pð hatta.En ég þorði
ekki eð fprp með bænirnar mínpr,ef því
pð þessi mpður var þprnp og hpnn tpleði
mikið pf ljótum orðum.Hann sagði líka
margt ljótt um merga menn.Það var ega-
legt eð heyre til hpns.Loksins fór henn.
Þó verð ég glöð.Ég vildi pð þpð kæmi
aldrei fullur kpll heim til mín éftur,
Vertu sæl.ÞÍn 6."
"Elsku Ella mín.
ÉG ÞAKKA ÞÍR MFP MÖRGUM ÓSKUIi
EIRIR SÖGURNAR ÞÍNAR.
H, "
Vegnp þess,pð sagan Li.tlp Ipmbið verð-
ur,framheldsaga í sunnudagaskólpnum,
S-egir séra jón.að við fpum hanp síðar.
En hér kemur þp ný frpmhaldssaga.
Það vpr heldur eré'-ékki gleði hja óla
og Asujþegar Einpr föðurbróðir þeírra
kom heim til þeirra kvöld nokkurt í
júlí og spurði þau,hvort þau vildu
koma með sér í bíl upp s Eljótsdals-
hérað daginn eftir.Þau héldu nú það, en
sögðust verða að fá leyfi til þess hja
foreldrum sínum.Og leyfið fengu þau.
01i var 9 éra,en Ása 8 ára.Þau áttu
heimp í Seyð i sf jarð prkaupstað og höfðu
oft komið i bíl,eh aldrei út úr firð-
inum,svo pð það var von að þau hlökk-
uðu mikið til.Þpu áttu að leggja af
stað klukkan 9 um morguninn.En þau
vöknuðu mikið fyr og spurðu hvað kl.
væri.Mamma þeirra sayði,að hún væri 7
og bpu skyldu vera róleg.En hvernig
sem þpu reyndu það,tókst það ekki.Þau
voru alltaf að byltp sér í rúmunum og
tala ssmsn,
Loks fór mpmma þeirra pð klæða sig.
Þp voru bpu ekki sein á sér að rjúkp
frsm úr rúmunum og klæða sig.Ferða-
fötin þeirra voru á stól inni i svefn-
herberginu,Þegar þau voru búin að
klæða sig,flýttu þau sér fram í eld-
hús til mömmu sinnar^sem var að taka
til mat henda þeim.Hun brosti,þegar
þpu komu.
"Ykkur liggur ekkert á.Klukkan er
ekki nema 8",sagði hún.
(Eramhald).