Safnaðarblaðið Geisli - 24.12.1959, Síða 10

--- XIV. iÍRGAITGrUR — SARITADARBIAÐIÐ GUISII --- JÓIAI3IAÐ 1959 — 10
Hann haföi aftur ráðin x hendi sér.
ITæsta norjan fengu þoir að rcyna, hvcrnig Guð launar þein, ser_: halda
boðorð hans. Þeir fengu þann dag svo nikla veiði, að hvorki fyrr eða sxð-
ar höfðu þeir vitað annað oins. Jafnvel þeir vantrúuðustu af áhöfninni
sáu, aö það borgar sig alltaf að hlýðnast Guði.
Þossi einbeitti skipstjóri hét Sven Royn, og varð allcunnur norskur
veiðigarpur. Hann fann síðar upp hvalaskutulinn. Sven Royii varð auðugur
iv.aður, en jafnan hélt hann sér fast við það að gera sen réttast og hlýða
booun Guðs. Hann vildi fyxst og frenst leita guðsrxkis.
jl'rá liðnun árun:
PÓS13PERÐIR.
Melstað í Sclárdal dvaldi Reinald 13 ár. Segir hann þannig
(Erh.).^i^
sjálfur frá í síðari hluta békar simiar, "A sjé og landi";
'x var ég péstur rxilli Jíldudals og Selardals,og þétt sú leið,,.r
neðfran svoit,sé bæði styttri og að sunu leyti grciðfærari en
" ST ö
öll lig ur
hinar fyrri péstleiðir nínar,fékk ég þé stundun vond veður og varð allill
til reika. - Þannig var þaö rétt fyrir jélin 1932,að ég lagði af stað í
péstfcrö frá Melstað snenrxa norguns• lér ég á undan norgunkaffinu,borðaði
íkkert og gekk svo allan dagteæt^—Sn-er ég-köírV.i^ að Hvestu-vaÖlinuvx, var
'jo
'O c.
farið
að dinna. lítið var fallið að,og áræddi ég ab leggja
inn á Dalanúpunun. Sn x sönu andránni hleypti á hafvestan áhlaupi neð s
svörtu kafaldi,að ekkvrt grillti. Meii*a var bá fallið aö en ég hugöi, o
vr.
út í'vaðal-
vo
, u j'^xia vax ya xaxxxu cxu cj^ xxol(j,wx. , Og
rð bví að fara nokkru ofar en eg hafði ætlað, og lenti þar í sandkviku.
Brauzt cg þé yfir
til reika hélt
gott, og konst
Ðll
un upp a líf o
til Bíldudals. yildi ncr
klaklaust leiðar ninnar.
dauða og náði vatnið r.ér
bað til líf

nitti.Þannig
að gangfæri var
hva
l}1
ég í iieinni klípu
Dalaiiúpunun. Er. þoga.r
Auðahrísdals,var év c
cr r.u tvisynt un,að
1 Xi *y» r, Jr 4“ r-' *í m"V'vrr
5g kor. dálítið inn á Ytri-Ejörurnar,nilli Hvestu^og
■ðinn voikur af þroytu og riðaði í hverju spori.Þétti
?g hofði þrek til að konast að Auöahrísdal^ því að ég
mn þrétt ninn þvei-ra neð hverju spori. í Auðahrísdal var þá Jön Þérður
Guönuiidssoii og kona har.s Mai'ía Tonsdéttir. Var ég tvo klulckutír_a frá Gelt-
hein að bænun. Yegalengd bossi er tæpur kílénetri
i—ur. o
c
og varo eg sexr-
að skríða hein túnið til að konast að bænur. Barði ég að dyrun,og var
væri að jafr.a .ig
og var paö rusiega veitt. Eaffi var hitað
r.ig ásaut brauði, on ældi bví sanstundis uon
þá konið út. Bað ég ur leyfi aö uega sitja iimi,neðan 6(
bvx ofan
þar til lasloiki ninr. liði fr
harida nér, og kon
af ■tur.
Eftir tvær
Þérö, hvort hann
Kvaöst haim nundi
En bað or eg viss
Cv a
*
1
kluk-:.ustug.dir tok ég að hressast og spurði cg þá Jén
troysti sér út í bylinn til að fylgja nér til Bxldudals.
rcyr.a það og ekki trúa því, ^að viö hofðun það ckki af.
uu, að í Auðahrísdal hofði éc; orðið úti, ef eldci hoföi
verið þar nannabyggð".
(T ok i ð úr " S ö guþ áttun 1 andp é s t anna," ).
mmrmnmmrfflmimnrmmmr
■tmtm i í