Neisti - 31.05.1949, Blaðsíða 2

NEISTI'
•2
—-
— VIKUBLAÐ —
Utgefandi:
Alþýðnflokksfélag Sigluf jarðar
Ábyrgðarmaður :
ÓLAFUK GUÐMUNDSSON
Ritstj. annast blaðnefnd Neista
i BlaJðið kemur út alla föstudaga
r- r’B<JÆ^riftagjald kr. 20,00 árg.
1 Afgreiðsla í Aðalgötu 22.

SPORIN HRÆÐA
Á dögum Hitlers-fasismans í
Þýzkalandi reis hér upp nokkur
nópur manna, sem dáði mjög naz-
ismann og vann að því að við Is-
lendingar tækjum hann okkur til
fyrirmyndar. Hlér í Siglufirði voru
iþessir ógæfusömu menn sízt færri
en annarstaðar á landinu að tiltölu
við fólksfjölda, þó margir þeirra
tileinkuðu sér aldrei til fulls vinnu
brögð nazistanna og skrílslæti.
Þegar nazista-skrímslið var lagt
af velii á blóðvellinum í Evrópu í
síðustu heimsstyrjöld, hurfu þessir
menn af sjónarsviðinu, að minnsta
kosti í svipinn. Þá var hvorki
„fint“ né ,,praktiskt“ að vera naz-
isti. Þeir hjöðnuðu niður eins og
gorkúla á haug, er þeir sáu ófarir
sálufélaga sinna, „Herraþjóðarinn-
ar“ í Þýzkalandi. En einmitt Þýzka
land höfðu íslenzku nazistarnir
gert að sínu öðru föðurlandi, á
svipaðan hátt og kommúnistar
gerðu Rússland og gera það enn
þann dag í dag. Nú vitum við það,
að flestir þessara ólánsmanna, sem
aðhylltust nazismann á velmektar-
dögum hans, eru enn í fullu f jöri.
Manni verður því á að spyrja:
Hvar eru þessir menn niður komn-
ir ? Hafa þeir — á pólitískum vett-
vangi, — lagt niður skottið? Eða
eru þeir enn að verki? Og ef svo
er, hvar hafa þeir þá fundið sér
politíska samstarfsmenn ?
Þar sem það er viðurkennt að
nazistar og kommúnistar eru of-
beldis- og einræðisflokkar, hvar
sem þeir skjóta upp kollinum, væri
ékki fjiarri sanni áð gera ráð fyrir
að hinir uppflosnuðu íslenzku naz-
istar hefðu hafnað innan vébanda
Kommúnistaflokksins, enda hefur
svo farið fyrir nokkrum þeirra,
svo sem dæmin sanna. En álitlegur
— eða öllu heldur — óálitlegur
hópur þeirra, hefur runníð til upp-
haifs síns, leitað til föðuríhiisanna,
eftir að hafa tekið þátt í nazista-
æfintýrinu og orðið sér með því til
æyarandi minnkunar. Þeir hafa
sem sé ,fun,dið friðland hjá hinum
t svokahaða Sjálfstæðisflokki, —
íþaldínú,. Og íhaldið hefur tekið
þessum glátaða syni sínum eins
mjf
Rógburður eða raunhæfar aðgerðir
(Framhald
núverandi etjórnarsamstarfs er
geyst fram á orustuvöllinn af and-
stæðingunum og reynt að sverta
sem hægt er Alþýðuflokkinn. Slag-
orðin „aðstoðaríhald,“ ;,sósíal-fas-
istar“ og önnur álíka, eiga að
hrífa og einnig er básúnað út, að
flokkurinn sé klofinn. En til hrell-
ingar fyrir rógberana er hægt að
fullyrða, að Leitis-Gróu-aðferðin
mun ekki styðja þá í baráttu þeirra
fyrir því, að ganga af jafnaðar-
stefnunni dauðri á. Islandi.
Alþýðuflokkurinn' hefur staðizt
rógiburgarherberðir kommúnist-
anna og mun ekki verða lagður að
velli þótt kommúnistar æpi sig
hása á slagorðinu ,,aðstoðaríhald.“
Hann mun heldur ekki verða berg-
numinn, þótt 'ihaldið setji upp það
andlitið, sem sakleysislegast lítur
út eða þótt nazistarnir kalli Alþýðu
flokkinn „veikbyggða sápukúlu.“
Alþýðuflokkurinn er þegar búinn
að skjóta svo traustum rótum í
íslenzku þjóðlífi, að meira þarf að
ske, en að framan getur, ef takazt
á að slita upp rætur hans. Hvað
klofningi innan flokksins nú líður,
verður því miður að hrella þá sem
hæst hrópa út þá fullyrðingu, þar
á meðal íhaldskommúnistana Stef-
án ritstjóra og Einar ,,petit“-ritstj.
með því að sá óskadraumur þeirra -
verður aldrei að veruleika. Jafnað-
armenn geta deilt um leiðir og at-
hafnir í ýmsum mikilvægum mál-
um, en hafa allir eitt sameiginlegt
af 1. síðu).
markanið, og að því munu allir jafn
aðarmenn vinna, — en það er að
koma á þjóðskipulagi jafnaðar-
stefnunnar á Islandi. Og í stað
þess að hopa af hólmi fyrir stór-
yrtu skvaldri andstæðinganna og
þótt þeir láti Leitis-Gróu ríða við
éinteyming þindarlaust, til hvers
byggð bóls á íslandi, smjattandi
helztu slefsögurnar og kyrjandi
kjarnmestu slagorðin munu jafn-
aðarmenn samt hefja sókn, og sú
sókn mun fyrr eða síðar leiða til
sigurs. Jafnaðarmenn munu ekki
freistast til að.láta grjótkast ráða
úrslitum 'í þeirri baráttu, heldur
mun vera skírskotað til dómgreind-
ar hvers og eins.
Alþýðuflokkurinn hefur varað
við aukinni dýrtíð og verðbólgu,
sem harðast mun koma niður á
launastéttunum, — Alþýðufl. telur
grunnkaupshækkanir því aðeins
verða kjarabætur fyrir verkalýð-
inn að lækkun dýrtíðarinnar eigi
sér jafnframt stað, eða trygging
þess, að dýrt'xðin fari ekki vaxandi.
— Þessi varnaðarorð hefur hann
talað til fólksins og þau eru aug-
ljós og auðskilin.
Alþýðuflokkurinn mun hér eftir
sem hingað til miða aðgerðir sínar
í þjóðmálunum og stjórnarsam-
starfi við það hvað alþýðu landsins
má helzt að gagni verða, hverju
hann getur til leiðar komið af vel-
ferðarmálum hennar og hvað hann
getur komið 'i veg fyrir að unnið sé
og við var að búast, tveim höndum
og innbyrt íslenzku „Hitlers-æskr
una“ með óbreyttar tilhneygingar
í Sjálfstæðisflokkinn svokallaðá.
Það skal fúslega viðurkennt,' að
meðal kjósenda Sjálfstæðisflokks-
ins em lýðræðissinnaðir og frjáls-
lyndir borgarar, sem vegna mis-
skilnings á vinnubrögðum þess
fiokks og stefnu, —- ef um stefnu
væri að ræða, — hafa glæpst á að
veita honum fylgi sitt til þessa. En
sem betur fer, fer þeim mönnum
nú fækkandi ár frá ári, sem eru
haldnir þeirri meinlegu villu, að til
Ihaldsins sé nobkuð að sækja af
því sem álmenningi 'i þessu landi
mætti verða til gagns og þroska.
Og ætla má, að viðburðir síðustu
daga, tillögur um mamiréttinda-
skerðingar í spamaðarskyni, sem
þingmenn þessa flokks hafa látið
sér sæma að bera fram á Alþingi,
verði til þess að snúa nokkrum.af
fylgjendum hans frá villu síns
vegar.
En því miður er það nú svo, að
síendurtekin ,,skyrtuskifti“ hafa
til þessa dugað Iháldinu til þess að
slá ryki í augu furðu margra kjós-
enda, þrátt fyrir augljósan vilja
þess til að flækjast fyrir eðlilegri
þróun og almennum hagsmunum.
En nú hefur það að lokum gleypt
sinn bölvunarbita. Með því að veita
móttöku í flokk sinn hinum ísl.
nazistmn hefur það búið sér feigð.
Svo langminnug er íslenzk alþýða,
að hún mun ekki, hvar í flokki sem
hún stendur, sætta sig við starfs-
aðferðir nazistanna né stefnu. En
einmitt í „Sjálfstæðisflokknum“
eru nú þessir æfintýrameim að
hreiðra um sig sem ákafast og það
svo, að gætnari mönnum flokksins
þykir meira en nóg um. Þetta á við
hér í Siglufirði ekki hvað sízt, þar
sem þessir legátar virðist nú vera
ofan á, innan Sjálfstæðisfl., í það
minnsta í bili. Málgagn Sjálfst.fl.
hér „Siglfirðingur“ hefur verið í
höndum þessara manna nú um
nokkuð skeið.
Alþýðuflokkar allra landa hafa
frá öndverðu veríð sárastur þymir
í augum nazista. Nú er þetta mál-
gagn notað til þess að rógbera Al-
þýðuflokkinn og ekki hi'kað við að
beita svívirðilegum ósanningum og
blekkingum 1 því skyni. T. d. hafa
skrif blaðsins og ritstjóra þess um
þátttöku Alþýðufl. í bæjarmálum
verið með þvílíkum endemum að
ótrúlegt mun þykja.- En spor Sigl-
fírðings-ritstjórans hræða. Þess-
vegna tekur engin sannur lýðræðis-
sinni rógskrif hans um Alþýðufl.
alvarlega.
hermi til óþurftar af þeim floíkikuin
sem eru andstæðingar hennar eða
fjandmenn. Það ber svo að meta
hverju sinni, hvort kröfunum í
þessu efni fæst fullnægt að því
marki, að alþýðan hafi ávinning 1
af. Ef svo reynist ekki, er óhjá-
kvæmilegt, að taka afstöðu í sam-
ræði við það, og gera landslýð öll-
um igrein fyrir ástæðunum. SlBct
mat mun Alþýðuflokurinn
leggja á málefnin og eigin störf,
án þess að leita um það nokkurra
ráða til íhalds eða kommúnista,
hvað sem í tanklum þeirra syngur
og hversu hátt sem þeir láta.
Það er hverjum manni ljóst, að
ríkisstjórninni hefur ekki tekizt að
vinna .bug á dýrtíðinni og að til-
raunir hennar í því efni hafa verið
árangurslitlar og ófullnægjandi. —
og þar sem dýrtíðarvandamálið er
mest aðkallandi og stórvægilegast
af þeim vandamálum þjóðarinnar,
sem nú krefjast úrlausnar, hlýtur^
þess að verða skammt að bíða að
flokkarnir sem nú standa að ríkis-
stjórninni geri, hver um sig, full-
komna grein fyrir því, hvað þefr
hafa lagt til málanna í þessum
efnum innan ríkisstjómarinnar og
hvað þar hefur staðið í vegi fyrir
sameiginlegum, raunhæfum fram-'
kvæmdum.
Óheilla'fuglamir í íslenzku þjóð-t
lífí, — kommúnistamir — láta nú
sem fyrr einskir ófreistað til þess
að egna til fjandskapar og öng-
þveitis. Aðgerðarleysið í dýrtíðar-
málunum er vatn á millu þeirra og
eflir þá til óhappaverka þeirra, sem
þeir hafa að aðaláhugamáli.
Skrumlausar, raunhæfar tillög-
ur í dýrtíðarmálunum á borðið, —
það er krafa almennings til stjóm-<
málaflokkanna.
Notið hinar beinu
flugferðir
vorar til og frá Reykjavfk.
MÁNUDAGA
MIÐVIKUDAGA og
LAUGARDAGA
Afgreiðslu í Siglufirði ahnast
Víkingur h.f., Aðalgötu 21,
sími 251.
LOÍ TLKIMR H. F.
Vantar fólk
til netahnvtinga
Hehnahnýtingar koma til greina,
JÓN JÓHANNSSON
Þormóðsgötu 18 — Sími 181 ,
V