Neisti - 19.10.1949, Side 8
38. tölublað.
17. árgangur.
Miðvikudagurinn 19. október 1949.
N E l
Almennur
borgaraffundur
fordæmir harðlega brottvlkningu Gunnars Vagns-
sonar úr bæjarstjórastarfi, — lítur þannig á, að með
þeirri samþykkt, hafi bæjarfélaginu verið gert beint
og óbeint f járhagslegt tjón, auk þess sem álit bæjar-
ins útávið hafi verið skaðað
Gunnar Vagnsson kom hingað
til bæjarins með Esju s. 1. miðiviku
dagskvöld. Ákvað hann þegar að
halda álmennan borgarafund, þar
sem flutningsmönnum brottvikn-
ingartillögunnar gæfist tækifæri til
að lýsa sökum í heyranda hljóði
og honum sjálfum aðstaða til að
svara til saka, ef nokkrar væru.
Þessvegna skrifaði ihann þeim
Pétri Björnssyni og Gunnari Jó-
hannssyni strax á fimmtudag og
skoraði á þá að mæta á fundinum
með samtals jöfnum ræðut'ima við
hann, og krafðist þess jafnframt,
að þeir færðu fram rök fyrir brott-
vikningu sinni, enda var þeim gef-
inn kostur á að vera málshef jend-
ur.
Undirtektir þessara forustu-
manna í samfylkingu ihalds og
kommúnista voru heldur óthressi-
legir. Gunnar Jóhannsson svaraði
bréflega og kvaðst ekki mundi
mæta; tilkynnti ekki heldur hver
mæta myndi í hans stað, svo sem
Gunnar Vagnsson hafði þó gefið
bæði honum og Pétri kost á, ef
þeir ekki gætu mætt sjálfir. —
Pétur Björnsson var sagður veikur
en sendi mann til að semja um
fundartilhögun, ræðut'ima og
fleira. Þegar fundurinn átti að
hefjast var mættur af hálfu Pét-
urs Björnssonar A. Schiöth, en
fregnir bárust um að Gunnar Jó-
hannsson myndi ef til vill mæta.
Vildu nú 'hvorki Schiöth né Óskar
Garibaldason, fyrir hönd G. Jóh.
hlíta því að hafa samtals jafnan
ræðutíma við Gunnar Vagnsson,.
heldur kröfðust þess að hafa hver
um sig jafnan t'íma á við hann,
m.ö.o. samtals helmingi meiri tíma.
Var augljóst, aðhvorum þeirrafyrir
sig langaði lítið til að dæmast hafa
samstöðu með hinuhi og vildu
gjarnan reyna að rífa sig út úr
flatsænginni. Var borin fram til-
laga um að tilhögun um ræðut'ima
skyldi vera sú, sem fundarboðandi
hafði lagt til og hún samþykkt
með öllum greiddum atkvæðum
gegn 40—50 atkv.
Fundarhúsið var þá þegar orðið
troðfullt, hvert sæti skipað uppi
og niðri, og auk þess hundruð
manna standandi meðfram báðum
hUðarveggjum og fyrir enda húss-
ins í fordyri og út á götu. Er það
mál manna að sjaldan eða aldrei
hafi annar eins mannfjöldi verið
samankominn í Nýja-Bíó, og þó
urðu margir frá að hverfa.
Með þessari atkvæðagreiðslu
mn ræðut'ímann dæmdu fundar-
menn íhald og kommúnista í sam-
stöðu, svo sem rétt er, en hitt er
svo annað mál, hver sómi þeim,
hvorum fyrir sig,ermeðþvígerður.
Umboðsmenn íhaldsmanna og
kommúnista tóku þann kost að fær
ast undan að vera málshefjendur,
og hóf því fundarboðandi umræð-
urnar með þv'i að rekja tildrögin
að því að fundurinn var haldinn.
Skýrði hann stuttlega frá gangi
málanna, eftir því sem þeir komu
honum fyrir sjónir, skoraði á máls
svara þeirra, er að brottrekstri
hans stóðu, að lýsa þeim sö'kmn á
hendur sér, sem fyrir hendi hlytu
að vera, að öðriun kosti væri sýnt
að hér væri á ferðum auðvirðileg-
asti skrípaleikur. Á eftir Gunnari
Vagnssyni töluðu þeir Schiöth og
Gunnar Jóhannsson. Hafði Schiöth
'í upphafi fundar. lýst því yfir að
hann myndi ekki taka þátt í fundin
um, þar eð hann fengi ekki ásamt
kommúnistum helmingi meiri ræðu
tíma en Gunnar Vagnsson. Þegar
Sehiöth hinsvegar fann fyrirlitn-
ingu fundarins á þessari afstöðu
hans, drattaðist hann með, en
kvaðst mundi nota þann tíma sem
honum sýndist ,en lét á sér skilja,
að hann þyrfti mikið að segja. —
Nú brá svo við, sem reyndar var
við að búast, að Schiöth hafði alls
engar sakir fram að færa, aðeins
^ndurtók nöldrið i „Siglfirðingi",
sem allir eru nú farnir að sjá að
er fram sett af fuUkomnum óheil-
indum. Svo aumlega tókst nú þeim
Schiöth og Gunnari Jóhannssyni
að verja málstað íh'alds og komm-
únista að til athlægis varð, enda
veittu fundarmenn því athygli að
engin rök komu frá þeim fyrir
brottvikningu bæjarstjórans og
svo langt gekk Schiöth, að hann
bergmálaði heimskuþvættinginn úr
„Siglfirðingi“ að þetta væri nú svo
sem engin brottvikning, og að
Gunnar Vagnsson hefði rekið sig
sjálfur með þvi að mæta ekki á
bæjarskrifstofunni þegar eftir
S TI_____________________________
komu s'ina til bæjarins!! Skoraði
Schiöth á forseta bæjarstjórnar að
lesa skeyti, sem hann myndd hafa
fengið frá félagsmálaráðuneytinu,
en við þeirri áskorun varð Gunnar
Jóhannsson ekki, hvað sem valdið
hefur. Hvorugur bar fram nokkr-
ar sakir, heldur tóku þann kostinn
að teygja lopann um ómerkileg-
ustu smámuni, sem Gunnar Vagns-
son í síðari ræðu sinni hrakti lið
fyri'r lið, auk þess sem hann þá
gerði ítarlega grein fyrir gangi
þessa máls, sannaði að hann hefði
sett fyrir sig bæjarstjóra, bæjar-
gjaldkerann innivið, og bæjarverk-
fræðinginn útivið, og tætti sundur
falsrök og tylliástæður hins nýja
bæjarstjórnarmeirihluta fyrir rétt
mæti brottvikningarinnar. Er sá
hluti ræðu hans birtur á öðrum
stað hér i blaðinu. I seinni ræðum
félaganna kom ekkert nýtt fram,
en þeir notuðu sér að tala s'íðastir
og endurtóku dylgjurnar, vitandi,
að Gunnari Vagnssyni gafst ekki
tækifæri til andsvara.
Á eftir þessum umræðum, reyndu
nokkrir bæjarfulltrúar og snápar
'ihaldsins og kommúnista að verja
gerðir meirihluta bæjarstjórnar-
inhar, en fórst óhönduglega, sem
von var, enda bar útlit þeirra
sumra vott um að samvizkan var
langt frá því að vera góð. Kristján
Sigurðsson og Gísli Sigurðsson
veittu íhaldskommunum viðbótar-.
ráðningu og fluttu ásamt Ólafi
Guðmundssyni eftirfarandi,tillögu:
„Almennur borgarafundur,
haldinn í Nýja-Bíó, föstudag-
inn 14. okt. 1949, fordæmir
harðlega þá samþyklxt meiri-
hluta bæjarstjórnar Sigluf jarð
ar Iiinn 4. þ. m., að víltja Gunn
ari Vagnssyni frá störfum
fyrirvaralaust í sem , bæjar-
stjóra, og telur fundurinn að
með þeirri samþykkt liafi b.æj
arfélaginu verið gért beint og
óbeint f járhagslegt tjón, jafn-
framt því að álit kaupstaðar-
ins út á við liefur verið rýrt.“
THlaga þessi var samþykkt með
á annað hundrað at'kvæðum gegn
12 (Ól. Ragnars, Einar Albertsson
og Co.). Duldist og engum, að það
andaði köldu tH forkólfa hinnar
nýju samfylkingar, enda veit aUur
sá mikli fjöldi, sem fundinn sótti,
og hlýddi á mál manna, að það
er ekki of mælt, að fyrirlitning
fundarmanna á framkomu og mál-
flutningi íhalds og kommúnista er
alger. Má þó fuHyrða að sú fyrir-
Htning hlýtur að aukast stórlega
þegar menn leiða hugann að því,
í hvent öngþveiti þessir flokkar
hafa komið bæjarmálunum, með
framkomu sinni og gerðum hinar
s'íðustu vikur, og verður þeirri
hlið málsins gerð nánari skH á
öðrum stað í blaðinu.
★
Ábyrgðarleysi bæjar-
stjórnarmeirihlutans
(Framliald af 1. síðu).
vinnuskilyrði hafa að bjóða, og
jafnframt gera tilraun tU- að leysa
úr aðsteðjandi fjárhagsvandræð-
um. Sú nefnd hefur ekki verið
köHuð til starfa tH þeirra verka,
sem henni voru ætluð og hér var
lýst, síðan 1. okt., en formaður
nefndarinnar er Pétur Björnsson.
Hvað fuUtrúa Alþýðufl. 1 nefnd-
inni snertir, er hann, svo sem
hann hefur opinberlega lýst yfir,
fús og reiðubúinn til að taka þátt
í viðreisnarstarfi, sem 4ra manna
nefndinni var ætlað að vinna, þótt
þann hinsvegar neiti þv'i harðlega,
að eiga hlut að þeim skrípaleik,
sem meirihluti nefndarinnar hefur
verið látinn leika.
Afleiðingar af ábyrgðarleysi
hins nýmyndaða meirihluta eru
því þessar:
1. Meirihluti bæjarstjórnar er
fordæmdur og fyrirhtinn af
almenningi í bænum.
2. Sami meirihluti hefur orðið
kaupstaðnum út á við til aévar-
andi háðungar.
3. Bærinn er framkvæmdastjóra-
laus.
4. Bæjarskrifstofan er ábyrgðar-
laus um afgreiðslu daglegra
verkefna.
5. Mikilsvarðandi og aðkallandi
verkefnum bæjarfélagsins er
ekki sinnt.
6. Bæjarfélagið eða meirihluta-
flokkarnir í bæjarstjórn, verða
að sjálfsögðu fyrir stórkost-
legum f járútlátum vegna kaup-
greiðslna og skaðabóta fyrir
tilraun tH mannorðsspjalla,
auk þess sem beint og óbeint
fjárhagslegt tjón bæjarins af
aðgerðum meirihlutans vex
með degi hverjum og verður
ekki með tölum talið.
7. Þær tilraunir, sem bæjarstjórn
hafði áður hafið um atvinnu-
aukningu í bænum, liggja niðri
iþótt fjölmargir verkamenn séu
atvinnulausir og geti ekki gert
sér grein fyrir, hvernig þeir
eigi að sjá fjölskyldum sínum
fanborða.
Dánarfregnir
★ Þann 12. október lézt að heimili
sínu, Túngötu 9, Gísli Gíslason,
verkamaður, 78 ára að aldri. —
Þessa mæta manns verður minnzt
nánar s'íðar.
★ Þann 13. okt. s.l. lézt að heimHi
sínu, Eyrargötu 25, frú SvanhUdur
Einarsdóttir, kona Bjarna Kjart-
anssonar, forstjóra.