Neisti - 01.11.1958, Side 2

2
N E I S T I
Falsanir kommúnista
Framhald af Í síðu
Skulu nú leiðréttar nokkrar
helztu falsanirnar, þótt í rauninni
að slík skrif séu ekki svaraverð.
Það sem fyrst vekur athygli i
nefndri ,,Mjölnisgrein“, eru eftir-
fárandi ummæli: ,,En fljótlega
kom í ljós, að skipið var ekki eins
vel búið til þess starfs og ráð
hafði verið fyrir gert og var þá
bæjarstjóra falið að ganga eftir
því við leigusala að úr þessu yrði
bætt, en skipinu skilað að öðrum
kosti.” — Hér í landi ritfrelsisins
er mönnum frjálst að setja á
prent næstum hvað sem vera skal,
en ósannindi og falsanir dæma sig
venjulega sjálft, vegna þess að
allir heiðarlegir menn hafa and-
styggð á slíku. í þessu tilfelli er
staðreyndum alveg snúið við.
Bæjarstjóra var aldrei falið að
ganga eftir því við leigusala að
bæta um útbúnað á Birninum um-
fram það sem samningar kváðu á
um, og því síður var samþykkt að
skila skipinu fyrr en eftir hinn
samningsbundna leigutíma. Hins-
vegar bar Vigfús Friðjónsson
í'ram tillögu í hafnarnefnd sam-
hljóða þessum ummælum hans í
,,Mjölni,“ en sú tillaga var felld,
með samþykkt breytingartillögu
frá Baldri Eiríkssyni og Kristjáni
Sigurðssyni, þess efnis, að þar
sem skipið sé samningsbundið í
þrjá mánuði og næg verkefni fyrir
hendi, þá verði skipið látið vinna
áfram á þann hátt sem hentugast
sé.
Þarna setur Vigfús Friðjóns-
son fram augljósar falsanir í
tnausti þess að almenningur þekki
ekki gang þessara mála. Um til-
gang þessarar tillögu Vigfúsar
verður rætt síðar í þessari grein.
Þá véfengir V. F. það, að
dregin verði frá leiga fyrir þá
daga, sem Björninn var frá störf-
um vegna bilana og eins við-
gerðarkostnaðar, ,,að undanskild-
um 3-4 þús. kr.“. „Annan kostnað
vegna tafa og bilana er því miður
fyrirsjáanlegt, að bærinn verður
að greiða“, segir Vigfús Frið-
jónsson.
9. grein leigusamningsins um
Björninn hljóðar svo:
„Verði á leigusamningnum bil-
anir eða skemmdir á skipinu, sem
ekki er hægt að rekja til óhappa
vegna verks þess, sem skipið er
við eða á annan hátt hægt er að
kenna leigutaka um, að skipið
ekki er notkunarhæft, greiðist
fyrir þá daga eða dag engin
leiga.“ (Leturbr. Neista).
Nú veit Vigfús Friðjónsson, sem
hafnarnefndarmaður, um þetta á-
kvæði leigusamningsins, en samt
leyfir hann sér að bera fram
slíkar fullyrðingar, sem ekki geta
talist annað en fölsun á stað-
reyndum.
Þá endurtekur sig sama sagan,
þegar um er að ræða samanburð
á uppfyllingu fluttri með bílum
og því, sem mokað er upp með
Birninum.
1 skýrslunni, sem lögð var fram
fyrir hafnarnefnd og bæjarstjórn,
er áætlað að 2 rúmmetrar (20
tunnur) séu að meðaltali á bíl.
En út af þvargi Vigfúsar Frið-
jónssonar í hafnarnefnd og bæjar-
stjórn, og rakalausum fullyrðing-
um í „Mjölni“ um að afköst bíl-
anna hafi verið vanreiknuð um
23'/t, lét bæjarstjóri framkvæma
nákvæma mælingu á efnisflutningi
bílanna af óvilhöllum mönnum og
reyndist meðaltal á bíl vera 1,6
rúmmetrar (16 tunnur.) Er þvi
tvennt sýnilegt: að fleypur Vig-
fúsar er staðlausir stafir eins og
við mátti búast, og að efnis-
flutningur á bílum hefur frekar
verið ofreiknaður í skýrslunni
heldur en að af honum hafi verið
dregið, þar sem þarna virðist vera
um 20 % minna efnismagn en
skýrslan gerir ráð fyrir. Kemur
þá einnig í ljós, að það var rétt
ályktað hjá þeim, sem skýrsluna
tóku saman og áætluðu 20 tunnur
á bíl, að hlutur bílanna væri það
ríi'lega áætlaður, að þar mætti
frekar draga úr en bæta við.
Sama villan kemur þá einnig í
ljós hjá Vigfúsi hvað snertir
efnisflutninga með Birninum. Ef
ganga má út frá þeirri staðreynd,
sem Vigfús virðist ekki rengja, að
komnir séu rúmlega 11 þús. rúm-
metrar inn í bryggjuna, og
reiknað er með þeirri vissu, að
bílarnir hafi flutt heldur minna
magn en þeim var áætlað í
skýrslunni, þá hlýtur Björninn að
hafa flutt a.m.k. það magn sem
í skýrslunni greinir, og að öllum
líkindum öllu meira. Enda het'ur
Jón Daníelsson, sem var starfs-
maður á Birninum, gefið skriflegt
vottorð um það, að hann álíti að
Björninn hafi flutt meira magn
inn í bryggjuna en skýrslan gef'ur
til kynna. .......
Að öllu þessu athuguðu virðist
þó réttast að halda sig við það
sem í skýrslunni greinir, jafnvel
þótt hlutur bílanna sé gerður
aðeins betri, en hlutur upp-
mokstursskipsins lakari, og er
þá tekið tillit til þess, að hlöss á
bílunum munu hafa verið stærri
meðan ekið var úr króknum við
Öldubrjótinn.
Þá er enn eitt atriði, sem Vdg-
fús hafnarnefndarmaður falsar í
nefndri „Mjölnisgrein“. Hann telur
að fæðiskostnaður í þrjá mánuði
hafi orðið „um eða yfir 50 þús.
kr.“ Fæðiskostnaður starfsmanna
á Birninum var þann 30. sept. kr.
24.562,69, eins og í skýrslunni
segir. Þessa upphæð hikar Vigfús
ekki við að tvöfalda, og segir að
ráðinn hafi verið matsveinn á
Björninn í sumar. Sannleikurinn í
þessu máli er sá, að matsveinn
var á Birninum fyrstu þrjá dag-
ana, meðan áhöfnin var að koma
sér fyrir í fæði 1 landi, og ekki
degi lengur. Utanbæjarmennirnir
borðuðu á matsölum í bænum,
Gránugötu 14, Borgarkaffi, meðan
það var opið, og síðast lijá
Ingibjörgu Jósefsdóttur, en bæjar-
menn auðvitað heima hjá sér.
Kaffi hafði áhöfnin hinsvegar um
borð og skiptist áhöfnin um að
sjá um það eftir því hvernig á
stóð, en enginn sérstakur mat-
sveinn starfaði að því verki.
Þessi auðvirðilega lygasaga um
„kokkinn á Birninum,“ sem
hvergi virðist finnast nema í
heilabúi Vigfúsar hafnarnefndar-
manns, er einkennandi fyrir allan
þennan dæmalausa málflutning.
Þar er allt af sama toga spunnið,
og ætti ekki að þurfa að eyða að
því fleiri orðum. Þó er eitt mál,
sem rétt er að minnast á, en það
er viðaukakaupkrafa Jóns Dan-
íelssonar. Virðist tilhugsunin ein
um að ef til vill gæti tekist að
hafa nokkur þúsund krónur rang-
lega út úr hafnarsjóði, vera alveg
sérstakt gleðiefni fyrir Vigfús
Friðjónsson og félaga hans. Mála-
vextir eru þessir:
Þegar ákveðið var að Björninn
skyldi vinna fyrir hafnarsjóð í
sumar, var Jón Daníelsson ráðinn
sem starfsmaður á skipið. Kjör
hans voru þessi — eftir ósk hans
sjálfs. — eins og þau eru skráð í
fundargerð hafnarnefndar þ. 5.
júlí sl.: „Vélstjóri (Jón Daníels-
son) hafi kr. 6.500,00 á mánuði,
frítt fæði og kr. 30.00 á tímann
fyrir aukavinnu.“ Þessi kaupkrafa
var samþykkt af öllum hafnar-
nefndarmönnum, einnig Vigfúsi
Friðjónssyni, og kom engin önnur
kaupkrafa fram frá Jóni Daníels-
syni.
En þegar Björninn* hafði lokið
störfum og allt kaup greitt
skv. samþykktum launakröfum,
þá kemur Jón Daníelsson með
kröfu, til viðbótar áður greiddu
kaupi, að upphæð kr. 7.800,00
fyrir ,,verkstjórn“ um borð í
Birninum. Hafnarnefnd vísaði
kröfu þessari frá, enda var með
'jeigusamningnum um Björninn
sérstaklega áskilið, að maður
þessi væri undir verkstjórn verk-
stjóra hafnarinnar. Kaupkrafa
þessi var auðsjáanlega búin til á
skrifstofunni hjá íslenzkur fiskur
h.f., með aðstoð lögfræðings
kommúnista. Og svo áfjáður var
Vigfús Friðjónsson í að „vernda“
hagsmuni bæjarins (sem hann
mun kjörinn til sem bæjarfull-
trúi), að þegar hafnarnefnd hafði
vísað kröfunni frá sem hreinni
fjarstæðu, þá hækkaði Vigfús
kröfuna upp í kr. 14.000,00, og
tók þá upphæð með í útreikninga
sína við kostnað á rekstri Bjarn-
arins, eins og upphæðin væri
þegar greidd!
Menn skilja almennt ekki,hvers-
vegna Vigfús bætti kr. 6.200,00
ofan á það, sem Jón Daníelsson
taldi sanngjarnt að kæmi í sinn
hlut. Kemur helzt til álita, að
Vigfús hafi tekið kröfuna að sér
á hendur bænum og ætlað að
svíkja þessar krónur út til við-
bótar handa sjálfum sér. Má
segja, að görótt sé trúmennskan
við það, sem menn eru kosnir til
að varðveita!
Hver er tiigaágiir
Vigfúsar Friðjónssoiiar
með fölsunum sínum og
rógskrifum?
Fyrr í þessari grein er getið
um tillögu Vigfúsar Friðjónssonar
sem felld var í hafnarnefnd, um
að reka uppmokstursskipið heim
og telja það ónothæft, og útvega
þegar í stað annað uppmoksturs-
skip. Menn veltu fyrir sér, hvaða
tilgang slík tillaga gæti haft, þar
sem ekkert uppmokstursskip var
tiltækt hér á landi til þessa starfs.
En svarið kom von bráðar. Tilboð
barst frá Vigfúsi Friðjónssyni um
að selja bænum uppmokstursskip
frá Bretlandi fyrir 2 - 3 millj. kr.
og fór þá tilgangur Vigfúsar með
tillöguflutningnum að verða býsna
gagnsær. Hér var sem sagt á
ferðinni ,,bisness“-maðurinn Vig-
fús Friðjónsson, sem var að
undirbúa viðskiptagrundvöll fyrir
sjálfan sig! Þá var um að gera að
reka Björninn heim og telja öll
vinnubrögð í sambandi við hann
mistök og hneyksli og reyna svo
í leiðinni að ná sér niðri á bæjar-
stjóra fyrir að hafa útvegað slíkt
tæki.
En mjög er hætt við, að öll hin
vel hugsuðu „plön“ mn að auðgast
á viðskiptum við bæinn beri lítinn
árangur fyrir Vigfús Friðjónsson,
hvorki með því að ætla að núrla
inn nokkrum krónum í nafni Jóns
Daníelssonar eða í von um „pro-
vision“ af stórviðskiptum. Menn
hafa yfirleitt ekki trú á slíkum
„Dawson“-æfintýrum og yppta
tómlátlega öxlum yfir öllum til-
burðunum.
Annar tilgangur er augljós hjá
þeim félögum, kommúnistunum í
minnihluta bæjarstjórnarinnar, en
hann er sá, að koma því inn hjá
vörubílstjórum bæjarins að þeir
sem standa fyrir hafnarfram-
kvæmdunum séu alveg sérstakir
óvinir bilstjórastéttarinnar. Þessi
fjandskapur við bílstjórana er
talinn birtast í margvíslegum
myndum, í fyrsta lagi í því að
leggja fram reikninga yfir kostnað
við efnisflutninga á landi (ásamt
með öðrum kostnaði), í öðru lagi
með því að láta Björninn dýpka
framan við hafnarbryggjuna og í
þriðja lagi með því að bílstjórarn-
ir hafa nú unnið fyrir á þriðja
hundrað þúsund krónur, með
akstri á uppfyllingu í bryggjuna.
Framhald á 4. síðu