Ljósmæðrablaðið - 01.09.1948, Qupperneq 9

L J ÓSMÆÐR ABL AÐIÐ
55
leggöngin. Einn þeirra varð að skera þrisvar sinnum. Hinir
bötnuðu allir eftir fyrstu aðgerð.
Tvær af konum þessum voru einkum athyglisverðar. Önn-
ur þeirra hafði gengið með fistilinn í 16 ár og hafði verið
skorin fjórum sinnum fyrstu tvö árin. Hún naut því ör-
orkustyrks, en síðustu 8 mánuðina hafði héraðslæknirinn
neitað að gefa henni örorkuskírteini. Hún var treg að
ganga undir fleiri uppskurði, en lét þó til leiðast. Líðan
hennar var gott dæmi um hið ömurlega ástand þessara sjúk-
linga. En henni fannst það auðsjáanlega borga sig fyrir 54
krónur á mánuði! Þess má geta, að hún var sveitastúlka af
lágum stigum og hálfgerður fáviti í þokkabót. Nú hefur hún
fengið fullan bata og er vinnufær.
Hin konan, sem hafði verið skorin upp mánuði eftir
barnsburðinn, var viti sínu f jær vegna ástands síns. Eftir
fyrstu aðgerð mína greri fistillinn, sem rúmaði litlafing-
ur, að mestu. Þó seytlaði dálítið þvag gegnum tvö smá-
op. Meðan hún lá í sjúkrahúsinu var hún meira og minna
biluð á geðsmunum og var flutt í geðveikrahæli í tvo
mánuði. Smáfistlarnir lokuðust alveg eftir næstu aðgerð,
sem jafnframt var þriðji uppskurður hennar. Eftir 3 mán-
uði fékk hún þó fistil á nýjan leik, sennilega eftir sam-
farir. Við fjórða uppskurðinn tókst að lækna þennan
fistil. Nú er hún barnshafandi og er áformað að gera á
henni keisaraskurð.
Tveir hinna sjúklinganna hafa eignazt börn eftir að-
gerðina. Önnur fæddi 16 marka barn án þess að nokkuð
kæmi fyrir. Nú á hún von á þriðja barninu. Hjá hinni
konunni varð að taka barnið með töng nokkrum árum
eftir aðgerðina. Fistillinn tók sig upp, en læknaðist án
uppskurðs, með því að leggja inn þvaglegg.
Þegar vel tekst, eru slíkar aðgerðir öðrum fremur laun-
aðar með þakklæti sjúklinganna og lækninum oft til meiri
gleði en þær, sem stærri eru.
Þýtt úr „Jordemoderen" af Jóni G. Nikulássyni lækni.