Einherji - 29.07.1944, Qupperneq 1

át /É>
loð Jfr atneóknatmanna í ^tglufirðt
XIII. árgangur.
Laugardaginn 29. júlí 1944.
EINHERJI
Blað Framsóknar-
manna í Siglufirði.
7iitstjóri og ábyrgSarm.:
Jóhann Þorvaldsson
BiaöiS kemur út annan-
hvern fimmtudag.
Áskriftargjald kr. 6,00
árgangurinn.
1 lausasölu 25 aura eint.
15. tölublað.
Samvinnustetnan á ekki samleið
með niðurrilsöflum þjóðíélagsins.
Þessvegna urðu nú átök milli SÍS og stofukommún-
istanna, sem st jórna Sósíalistaf lokknum.
í blöðum kommúnista er nú ekki
rætt um annað meira en síðasta
aðalfund S. I. S. og „stríðsyfir-
lýsingu“ þess á hendur kommún-
istum og klofnings- og niðurrifs-
starfsemi þeirra.
Það er rétt eins og ritstjóri
Mjölnis finnur á sér, að með þeim
samþykktum, sem gerðar voru á
aðalfundi SÍS, og lýst var hér í
síðasta blaði, hefir fimmta her-
deildar herferðin mistekizt, og
hernaðaráætlun kommúnista um,
að liða sundur Kaupféíögin farið
út um þúfur, og að vissu leyti er
þetta líka þannig
Það er langt síðan, að hers-
höfðingjar niðurrifsaflanna á Is-
landi, forystumenn sósíalista-
flokksins fundu það út, að sam-
vinnuhreyfingin, og sá félagsskap-
ur, kaupfélögin og SlS, sem byggð
ur er á starfsemi hennar,‘myndu
verða hættulegur þröskuldur á
leið þeirra að því marki, að leggja
í rústir fjárhags og atvinnulíf
þjóðarinnar. Vissulega var þetta
rétt ályktað, þar sem samvinnu-
stefnan og kaupfélögin hafa fest
rætur og náð nokkurri útbreiðslu,
er ekki jarðvegur fyrir öfgafullan
niðurrifsflokk, eins og f orystumenn
kommúnista. Samv.hreyfingin hef-
ur óvíða náð meiri útbr. en hér á
landi. Hún hefur líka ekki ein-
göngu fært okkur betri verzlunar-
háttu, heldur og einnig fjárhags-
og félagslegar framfarir. Allt
þetta vita niðurrifsmennirnir og
þessvegna verða nú átök milli
SlS og stofukommúnistanna, er
stjórna Sósíalistaflokknum.
MISHEPPNAÐAR HERFERÐIR
I fyrstu beittu kommúnistar
þeirri bardagaaðferð, að þeir
sögðu, að samvinnufélagsskapur-
inn, kaupfélögin og -S. I. S. væru
búin til af Framsóknarflokknum
sem pólitískt hreiður fyrir flokk-
inn og einstaka menn hans, það
væru því ekki aðrir í kaupfélögun-
um en Framsóknarmenn. I verki
vildu þeir sýna þetta með því að
Skeiðsfossvirkjunin hefir lengi
verið á dagskrá Siglfirðinga, og
hörmung, áð því máli skyldi ekki
hafa verið lokið fyrr en á há-
punkti styrjaldarverðlags, svo
sem fór um nokkrar stórvirkjanir
EFTIR
Guðmund Hannesson
bæjarfógeta
í Noregi í fyrri heimsstyrjöldinni,
og olli fjárhagshruni nokkurra
norskra bæjarfélaga. — Því miður
,mun kynslóðin, sem nú lifir, eiga
eftir að finna afleiðingar slíkra ráð
stafana. Samt er ekkert fyrir oss
Siglfirðinga annað að gera héðan
af en þjappa oss betur saman til
þess að bera þessa þungu byrði.
Hitt ætti og að vera áhugamál
allra, að svo fljótt, sem verðlag
leyfir, yrði framhaldsvirkjun
Skeiðsfoss framkvæmd og þeirra
fallvatna, sem að haldi mætti
koma. Það mun nú öllum Siglfirð-
ingum ljóst, að nauðsyn beri til
þess að virkja Skeiðsfoss að fullu
eins fljótt og verðlag leyfir. Hitt
stofna hin svonefndu pöntunarfé-
lög á ýmsum stöðum. En þessi
herferð mistókst. Kaupfélögin
héldu áfram að vaxa og í þau
gengu menn úr fleiri »stjórnmála-
flokkum.
Þá tóku kommúnistar'upp aðra
bardagaðaferð. Nú létust þeir
vera einlægir samvinnumenn og
tilkynntu á strætum og gatnamót-
(Framhald á 4. síðu)
mun færrum ljóst, að möguleikar
kunna að vera fyrir liendi með
virkjun fleiri fallvatna í Fljótum
fyrir Siglufjörð en Skeiðsfoss.
(Fljótaá). Ef til vill eru þessir
möguleikar verulegum annmörk-
um háðir, ef til vill ekki, og er
Siglfirðingum því nauðsyn mikil
á, að þessir möguleikar séu rann-
sakaðir til hlítar. Framtíð Siglu-
fjarðar sem iðnaðarbæjar er að
. miklu leyti háð heim virkjunar-
möguleikum, er nálæg rafvirkjun
fyrir bæinn ætti við að búa. Er
því hin mesta nauðsyn á, að fall-
vötnin í Fljótum séu nákvæmlega
mæld allt árið, því að fyrr en slík
mæling hefir farið fram er ekki
hægt með nokkurri vissu að ræða
um möguleika þá, er hér kunna
að vera.
Því hefir árangurslaust verið
hreyft við einn mann úr verk-
smiðjustjórninni fyrir allöngu, að
t. d. vatnsmælingar færu fram
í Laxfoss í Fljótum, og fyrir
mönnum í bæjarstjórn Siglufjarð-
ar, en ennþá hefir ekki verið haf-
izt handa með mælingar. Hefði
það þó átt að vera Skeiðsfoss-
virkjuninni innan handar síðan
(Framliald á 2. síðu.)
ÖR HEIMA HÖGUM
'rsrsrr^srsrsrrsrsrrrrsrsrsrrrrsrsrrsrsrsrsrsrrsrrrsrrr
Það mun vera sjaldgæft liér í
Siglufirði, að ekki komi dropi úr
lofti vikum saman í júlímánuði, en
svo hefur nú verið undanfarnar
viluir. Blessað sólskinið og þurrkur-
inn, ekki ættum við Siglfirðingar að
hafa á móti því, við sem lifum í
þessum „táradal“. „En fátt er svo með
öllu illt, að ekki fylgi nokkuð gott.“
segir máltækið, og svo má segja með
rigninguna í Siglufirði. Pegar ekki
þornar af steini allt sumarið, eins og
verið liefur undanfarin sumur, er
alrei neitt ryk á götunum, og jafnvel
hréfaruslið hverfur niður í forarpoll-
ana. En nú í sólskininu er nóg af
hvorutveggju, rykinu og bréfarusl-
inu á götunum. Hvernig stendur
annars á því, að maður verður aldrei
var við, að göturnar séu hreinsaðar
núna eins og var í fyrra? Er það
sparnaðarráðstöfun? Ef svo er, ætti
heldur að^byrja sparnaðinn á ein-
hverju öðru.
★ BÍÓIN. Nú erum við Siglfirðingar
búnir að eigngst tvö híó, og er sízt
að lasta það, því oft er gaman að fara
í híó og ódýrasta skemmtun, sem völ
er á, nema lestur góðra bóka og
blaða í Sjómannaheimilinu.
Nýja Bíó, (sem ætti frekar.að lieita
Gamla Bíó) er sjálfu sér líkt enn,
þótt það hafi eignast keppinaut.
Dyravarzlan er afleit. Enguin manni
er vísað til sætis og oft vond lykt í
lnisinu.
Þá er og leiðinlegt fyrir þá, sem til
þekkja, að sjá auglýst með stórum
stöfum: „Börn innan 14 ára bannað-
ur aðgangur, munið að sýna skírteini.“
en ]>egar inn kemur geta þeir, sem
kunnugir eru talið í tugatali börn, sem
ekki eru orðin 14 ára, sitjandi í áhorf-
endasætum. Það eru betri engar regl-
ur, en reglur, sem eru þverbrotnar
næstum á hverju kvöldi.
1 Siglufjarðarbíó er dyravarzlan
góð. Þar er fólki vísað tik sætis, og
miklu meiri regla á öllum hlutum.
Hér um daginn var í einhverju blað-
anna minnzt á reykingar í bíó. Síðan
liefur þessi ósiður næstum liorfið, og
er það vei, því það ætti ekki að líða
nokkrum manni að reykja inni í bíó-
sal, en það er annar ósiður, sem
mikið ber á, en það er hvað fólk
kemur seint á sýningar. Eilífur
straumur af fólki eftir að byrjað er
að sýna, svo að þeir, sem komnir eru
í sæti hafa engan frið, og þetta
gengur frain á miðja sýningu. Þetta
er óþolandi ósiður. Væri ekki reyn-
(Framhald á 8. síðuj
ER HtEGT AÐ VIRKIA FLEIRI FAU.VÖTN
FVRIR SIGUIFIðRÐ EN SKEHISFOSS?