Einherji - 27.01.1967, Síða 1
Blað Framsóknarmanna í Norðurlandskjördœmi vestra.
1. tbl.
Föstudagur 27. janúar 1967.
• Samviimufélögin
skapa sannvirðl á
vöru og auka öryggi
hvers byggðarlags
• Gangið í sam-
vinnufélögin.
• Verzlið við sam-
vinnufélögin
• Samvinnan skap-
ar betri lífskjör.
36. árgangur.
RAGNAR JÓHANNESSON:
Hvað á að gera til eflingar
atvinnuiítinu í Sinlufirði?
EE til vill má segja, að
Sigluf jörður hafi nokkra sér-
stöðu, hvað uppbyggingu at-
vinnulífsins snertir, með því
að þar eru staðsett mörg
stór og mikil atvinnutæki,
sem aðeins vanta meira hrá-
efni til að geta framleitt
verðmæti, sem mtmdi skipta
himdruðum milljóna króna í
útflutningi. Það, sem þarf
að gera, að mínu áliti, er
þetta:
1. Tryggja hraðfrystihúsum,
síldarsöltunarstöðvum,
síldarverksmiðjiun og nið-
urlagningarverksmiðjum í
Siglufirði meira hráefni.
2. Tvöfalda timnusmíði í
nýju tunnuverksmiðjunni
í Siglufirði.
3. Útvega skip til flutninga
á síld af fjarlægari mið-
um, til söltunar í Siglu-
firði.
intADFIlYSTIIIlJSIN
Hráefni til hraðfrystihús-
anna mætti einfaldlega stór-
auka með því, að það opin-
bera (t.d. atvinnujöfnunar-
sjóður) greiddi smærri ibát-
um (40—100 lesta) 100—
200 þús. kr. fyrir vertíðina,
eða fyrir einhvem ákveðinn
úthaldstíma, og stærri bát-
um eitthvað meira, gegn því
að aflinn færi til hraðfrysti-
húsanna. Svona upphæð get-
ur munað bátana miklu, og
kannski ráðið úrslitum um
útgerð þeirra. En fyrir það
opinbera eru þetta smámun-
ir einir, ef það á annað borð
meinar eitthvað með öllu
þessu tali og ráðstefnum um
aukna atvinnuuppbyggingu á
Norðurlandi og víðar.
iÞetta er því tiltölulega ó-
dýr atvinnuaukningaraðferð,
en gefur margfalt í aðra
hönd, bæði aukna atvinnu,
útflutningsverðmæti og gjöld
til bæjarfélagsins og fyrir-
tækja þess.
Þetta á ekki einungis við
um Siglufjörð, heldur og
nærliggjandi sjávarpláss eins
og Ólafsfjörð, Sauðárkrók
og Skagaströnd. Auðvitað
þurfa hér einnig nýir bátar
að koma til, en út 1 það skal
ekki farið frekar í þetta
sinn.
TUNNUVERKSMIÐJAN
Eina raunhæfa og skyn-
samasta leiðin til að lækka
verð á íslenzkum síldartunn-
iim, og jafnframt bæta gaeði
þeirra, er að auka afköst
hinnar nýju og fullkomnu
tunnuvenksmiðju á Siglu-
firði með því að láta vinna
þar á tveim vöktiun og tvö-
falda þannig tunnusmiðina.
Með því og bættri vinnuhag-
ræðingu gefur það auga leið,
til lægri framleiðslukostnað-
ar á hverja tunnu, ef hægt
er að tvöfalda afköstin, án
nýrrar fjárfestingar, og
deila hinum föstu kostnaðar-
liðum eins og t.d. vöxtum,
afborgunum o.fl., niður á
helmingi fleiri tunnur, ár-
lega, en nú er gert.
SÍEl) aksöltunin
Þá komum við að síldar-
söltuninni, sem kannski ætti
að vera nr. 1 í þessum að-
gerðum.
I Siglufirði eru nú 20 síld-
arsöitunarscöðvar, þaulþjáif-
að siidverkimarfólk, konur
og karlar, og margir kunn-
áttumenn um alia meðferð
saitsiidar með mikla reynslu
að baki.
Til þess að hefja síldar-
söltun aftur í Sigiufirði, í
stærri stíl, þurfa saltendur
að fá eitt vei útbúið síidar-
flutningaskip, sem hentaði
til að fiytja síld frá veiði-
skipum á íjarlægum miðum
til söltunar í Sigiufirði. En
til þess að þetta sé hægt
þarf góðan stuðning og fyrir
greiðsiu þess opinbera, til
fjárfestingar og útvegun
nauðsynlegra lána, því svona
skip mundi sennilega kosta,
með öllum nauðsyniegum út-
búnaði, 25—30 miilj. kr.
Þessi fjárfesting er ekki
anikil miðað við alla þá miklu
atvinnu, sem hún mundi
skapa í Siglufirði. Ef t.d.
væri hægt með þessu móti
að auka síldarsölttm þar upp
í 50 þús. tunnur af vel verk-
aðri síld og skaffa annað
eins magn í bræðslu. Gera
eigendum söltunarstöðva í
Siglufirði kleift að endur-
bæta stöðvar sínar, í stað
þess að láta þær grotna nið-
ur. Skaffa bæjarfélaginu
stórauknar tekjur í hafnar-
og útflutningsgjöldum, vatns
skatti, aðstöðugjaldi og
mörgu fleiru. Setja nýjan
þróttmikinn svip á allt at-
vinnulíf í Siglufirði og auka
á bjartsýni manna til ibúsetu
þar og fjárfestingar.
'Þetta er allt og sumt, sem
þarf að gera til að snúa hlut
unum við og lyfta Siglufirði
upp úr þeim öldudal, sem
hann hefur verið í um mörg
undanfarin ár.
í Siglufirði er nú í undir-
búningi stofmm hlutafélags
til að hrinda í framkvæmd
kaupum á slíku síldarflutn-
ingaskipi, sem hér hefur
verið lýst. Varla þarf að efa,
að stjómvöld og ráðamenn
Ársþing Iþróttabandalags Siglufj. 1967
peningastofnana, sem vænt-
aniega veröur brátt leitað til,
með tyrirgreiðslu og útveg-
un nauösyniegra lána, bregó-
ist fijott og vel við okitar
beiðni. Því þurfum við að'
hraða öllum undirbúningi
sem mest og semja vel rök-
studda greinargerð fyrir á-
formum okkar. Það er þegar
komið 1 ljós, að þessi féiags-
stofnun er studd af öllum al-
menningi í íSigiufirði og mikl
ar vonir við það bundnar, að
vel takist til um framkvæmd
málsins og alla fyrirgreiðslu.
Með aukinni síldarsöltun í
Sigiufirði ætti að vera auð-
velt að láta niðurlagningar-
veriksmiðjuraar þar hafa nóg
af góðri og vel verkaðn
saltsiid til framleiðslu sinn-
ar, sem ekki þyrfti þá að
flytja, með ærnum kostnaði,
austan af landi eins og oft
hefur verið gert að þesu.
Með þessum aðgerðum eru
auðvitað ekki öll vandamál
Siglufjarðar leyst, en stór-
um áföngum náð til efhngar
atvinnulífi bæjarbúa og vei-
gengni bæjarfélagsins í
heild.
Ársþing íþróttabfindalags Siglu-
fjarðar 1967 var haldið miðviku-
daginu 4. jan. sL Þingið sátu 17
fuUtrúar frá þremur féiögum:
Knattspyrnufélagi Siglufj., Skíða-
íélagi Siglufjarðar, Skiðaborg, og
Tennis- og badmintonfélagi Siglu-
fjarðar. Kosin var ný stjórn, og
hana skipa:
Júlíus Júlíusson form., Tómas
Jóhannsson, Bjarni Þorgeirsson,
Skarphéðinn Guðmimdsson, Gunn-
ar Guðmundsson, Guðlaugur Hen-
riksen og Daniel Baldursson. A
þinginu ríkti einhugur um að
auka íþróttastarfsemina í bæn-
um, og í þvi augnamiði voru sam-
þykktar eftirtaldar tillögur:
1. Þing fþróttabandalags Siglu-
fjarðar samþykkir að skora á
bæjarstjórn að láta strax á vori
komanda fara fram gagngerða
endurbót á iþróttavellinum við
Túngötu, svo hann verði í keppn-
isfæru ástandi þegar knattspyrnu-
mót íslands hefst, því fyrirsjáan-
legt er að fyrirhugað íþróttasvæði
á Langeyrinni verður ekki tUbúið.
Jafnframt skorar þingið á bæjar-
stjórn að hraða svo sem unnt er
framkvæmdum við íþróttasvæðið
á Langeyri.
2. íþróttabandalag Siglufjarðar
beitir sér fyrir eftirfarandi:
a. Athugun á byggingu æfinga-
brautar fyrir skíðastökk inni í
bænum, í samræmi við sam-
þykkt síðasta ársþing ÍBS.
b. Að komið verði upp raflýsingu
við minnsta kosti tvær skíða-
brekkur tU viðbótar þeirri sem
fyrir er, og að valdir verði
staðir þar sem snjóaiög eru
heppUeg og gott að koma fyrir
skíðalyftum.
c. Að framkvæmd verði raunhæf
athugun, í samráði við skíða-
félagið á því hvar heppUegast
er að byggja í Siglufirði
stærri mannvirki tU skíðaiðk-
ana, svo sem stóra stökkbraut
(50 m), skíðalyftu og skíða-
skála.
d. Að stóraukið verði framlag
bæjarins tU íþróttamála, tU
samræmis við það, sem nú á
sér stað hjá öðrum bæjar- og
sveitarfélögum.
e. Vegarlagningu að SkíðafeUi í
sambandi við væntanlegar hita
veituframkvæmdir.
3. Leggjum tU í sambandi við
Utla æfingastökkbraut inni í bæn-
um, að ÍBS láti fara fram athug-
un á svæði nyrzt á svonefndu
Jónstúni, milU Hverfisgötu og Há-
vegs, sunnan Hávegs 14, og ef
sá staður reynist heppilegur, sem
við áUtum, þá verði þess óskað
við bæjarstjórn að íþróttasamtök-
um verði afhentur þessi staður
tU fyrrnefndra nota.
4. Arsþing ÍBS 1967 skorar á
bæjarstjórn Siglufj. að hækka
fjárframlag sitt tU Iþróttabanda-
Framhald á 6. síðu
Ný tegund sláttuvélar
Véladeild SlS segir frá tilraun-
um, sem gerðar voru hér á landi
sl. sumar á nýrri tegund sláttu-
vélar.
HoUenzku P.Z.-verksmiðjurnar
framleiða bessa vél, sem hér hef-
ur verið kölluð sláttuþyrla. Vélin
er þannig byggð, að hlið við hlið
standa fjórir ásar lóðréttir frá
jörðu, utan um hvorn þeirra er
sívalur hólkur af sömu lengd en
neðan á hólkinn eru hnífarnir eða
ljárinn festur, tveir á hvorn hólk.
HóUíarnir eru gírdrifnir áfram
með miklum hraða og slá þá
hnífarnir grasið.
Vélin er borin uppi af þrítengi-
beizU traktorsins að aftan en
einnig eru eins konar diskar und-
ir vélinni sem koma í veg fyrir
að hún skemmi jarðveginn. Hún
slær nokkuð krappan hring, og
áðurslegið gras þvælist ekki fyrir
henni. Vinnubreiddin er fimm fet
og þyngd 250 kg.
Tvær sláttuþyrlur voru reyndar
hér á landi sl. sumar, önnur af
Verkfæranefnd ríkisins á Hvann-
eyri, og hin af Grasmjölsverk-
smiðju SlS á StórólfsveUi. Niður-
sú, að vélin hafi reynst vel, jafnt
‘staða skýrslu Verkfæranefndar er
á sléttu túni sem Ulsléttu og haU-
andi. Hún sé Iipur í notkim, hirð-
ing sé hverfandi UtU og bUanir
hafi ekki komið fram í drifbúnaði
hennar.
FRAMHALD Á 6. SÖHT
P.Z. sláttuvélin
tengd á traktor.
Verð vélarinnar er
ca. 24 þús. krónur
með tengibeizU.