Akranes - 01.09.1944, Qupperneq 2

110
AKRANES

Frú Helga Guðbrandsdóttir
Minningarorð s5®®53®8®®*®5*
nefnd bæjarins sendi bæjarstjórninni
hinn 16. marz s. 1. Það er allmikið rit, í
stóru broti, 30 prentaðar síður að stærð.
Þar cx drepið á viðhorf bæjarins gag~-
vart framtíð og framleiðslu, bent á ýmsa
galla nú og bent á nokkur ný úrræði,
sem að gagni mættu koma -'g viðráðan-
leg væru og auðgert að leysa.
Auk þessa álits hefur þescsi sama nefnd
nú komið fram með nýja tillögu — og
sent hana bæjarstjórn — um byggingu
tveggja fiskiskipa — hér á staðnum. —
Akraneskaupstaður pantaði á sínum
tíma 10 Svíþjóðarbáta, til handa þeim
einstaklingum hér, sem eignast vildu
þessar fleytur. Þegar nú kunnar urðu
endanlegar niðurstöður þessara tilboða,
þóttu þau að ýmsu leyti óaðgengileg og
ýmsu ábótavant. M. a. að semja nú um
hæsta stríðsverð, en bíða þó eftir af-
hendingu skipanna allt að 19 mánuði. Af
þessum orsökum fannst bæjárstjórninni
alveg fráleitt að gera þessi kaup eða
hvetja til þess, og afsalaði sér allri þátt-
töku um þessi kaup. Hér voru 15 ein-
staklingar búnir að telja sig líklega til
bátakaupa, en enginn þeirra vildi held-
ur sinna þessum kaupum.
Okkur hér vantar stórlega ný skip,
bæði til aukningar og endurnýjunar. Þar
sem svo var háttað, sem sagt var um Sví-
þjóðarbátana, fannst atvinnumálanefnd
mjög svo nauðsynlegt að fram færi
gagngerð athugun á því, hvort ekki væri
rétt og skynsamlegt að hefjast hér nú
þegar handa um byggingu tveggja báta,
50—60 tonn að stærð. Að því litla leyti
sem nefndin hefur athugað þetta mál,
sýnist skynsamlegt að kaupa nú þegar
allt efni í byrðing skipanna, semja um
vinnu og byrja bygginguna, en láta svo
— til að byrja með — allt annað bíða, að
því er kaup og ákvörðun snertir, þar til
frekar verður séð um endalok stríðsins.
Þetta er mergur þeirra tillagna, sem
nefndin gerði til bæjarstjórnarinnar. —
Var þeim vel tekið og vísað til bæjar-
ráðs, sem vonandi athugar þetta mál
sem fyrst og afgreiðir á þann hátt sem
bezt hentar.
Vér megum ekki sofa. Ekki veitir af
að nota tímann, því margt er enn ógert
af því, sem gera þarf og gera skal. Aðal-
atriðið er alltaf, að allir standi einhuga
saman um framkvæmd og lausn hvers
máls, sem framtak er í og til heilla horf-
ir fyrir bæ vorn og byggð. Vér verðum
að hætta að gera tilraunir til að „fleyga“
hvert mál, togast á um þau eða leggja
„Lokaráð“ á leið þeirra.
Nefndarálit það, sem hér var minnst á,
ættu sem flestir að lesa. í því eru marg-
ar merkilegar tillögur og bendingar. —
Það fæst í Bókabúðinni og kostar 5 kr.
H ER B E R G I
óskast til leigu nú þegar. — Upplýs-
ingár gcfur ritstjóri blaðsins.
Hún andaðist hér á sínu gamla og góða
heimili hinn 11. septemeber s. 1. nær 85
ára að aldri.
Alla þessa löngu ævi hafði hún verið
heilsugóð, að undanteknu þessu síðasta
ári. Allt fram á síðustu stund hafði hún
ráð og rænu, en þessa síðustu mánuði,
er heilsan var farin að láta ásjá, var hún
umvafin umhyggju ástríkrar dóttur
sinnar, Valdísar, sem aldrei hefur yfir-
gefið þetta indæla heimili, nema um
stundar sakir, — til náms eða dvalar er-
lendis. — Kunnugir vissu, að þær voru
samrýndar, og það sást bezt hina síð-
ustu mánuði í alúð þeirri og umhyggju,
er dóttirin sýndi móður sinni, er hún
þurfti þess mest með.
Frú Helga var fædd að Kaldrananesi
í Strandasýslu 20. september 1859, og
vantaði því aðeins 9 daga í 85 ár, er hún
lézt.
Foreldrar hennar voru Guðbrandur
Sturlaugsson, Einarssonar í Rauðseyjum
á Breiðafirði Ólafssonar.
Móðir frú Iiclgu og kona Guðbrandar
var Sigríður Guðmundsdóttir, Arasonar
bónda á Reykhólum.
Þegar frú Helga var á 5. ári fluttist
hún með foreldrum sínum að Hvítadal í
Saurbæ í Dalasýslu. Var Guðbrandur
bóndi víst lengst af kenndur við Hvíta-
dal. Þau Guðbrandur og kona hans áttu
margt barna; meðal þeirra var Margrét,
móðir læknisins alkunna í Vesturheimi,
Dr. Brandson, og Þórunn, sem giftist
norskum skipstjóra, Hansen að nafni.
Þau bjuggu í Bergen.
í Saurbænum er allt grasi vafið og
virðist vera búsældarlegt með afbrigð-
um. Dettur manni ósjálfrátt í hug, að
um þá sveit eigi það fremur við en ýms-
ar aðrar, að „þar drjúpi smjör af hverju
strái“.
A þessu heimili í Saurbænum ólst frú
Helga upp og dvaldi til 18 ára aldurs, en
þá fór hún til Reykjavíkur, til náms í
Kvennaskólanum. í Reykjavík lærði
hún og matreiðslu, saum o. fl. Veturinn
áður en hún giftist dvaldi hún í Saurbæ
á I-Ivalfjaröarstr. hjá tengdaforeldrunum.