Alþýðublaðið - 04.12.1923, Blaðsíða 3

AtfcYfcUlLÁ'ÐIÐ
33
vinnubóta í stórum stfl, því að
það geta þrii\ et þeir einungis
vilja.
Reykjavfk, 27. nóv. 1925.
St, M.
Fréttaberi Morgnn'
blaðsins.
Jón BjörnS'On, fréttaberi Morg-
unblabsins, játar í grein þar 1.
dez., aö rangt hafi haun haft eftir
mér og síöan aðrir skrifarar í
Morgunblaðinu, að óg hafi á »opin-
berum fundic »gert þá tiliöguc, að
meira sé gefið út af seðlum. Tek
ég það ekki nærri mér, því við
erum slíku vanir af hans hendi, I
jafnaðarmennirnir, enda mun hann
vera lélegasti fréttaritari þessa
lands og þó að viðar væri leitað.
Jafnvel flokksmenn hans eins og
Jón Þorláksson hafa ekki getað
látið vera að lýsa á bæjarstjórnar-
fundum fyrirlitningu sinnigá frétta-
burði hans, fullum blekkinga og
skilningsleysi.
Þó að Morgunblaðið vilji hafa
fréttaritara, sem flytji blekkingar
um mótstöðumennina, þá er gagns-
Söngvar jafnaðarmanna
er Jítil bók, sem hver einasti Al-
þýðuflokksmaður verður að eiga.
í henui eru fáein kvæði, sern hver
einasti alþýðumaður þarf að kunna,
ekki eitt þeirra, heldur öil. þeir
aurar og sá tími, sem fer til að
kaupa hana og lesa og læra, ber
ávöxt, ekki þrefaldan, ekki tífáldan,
heldur hundraðfaidan. Bókin kostar
50 aura og fæst í Sveinabókband-
inu, á afgreiðslu Alþýðublaðsins,
í Verkamannaskýlinu og á fund-
um verklýðsfólaganna.
Nýkomið:
Stangasápur, hvítar, margar
teg. Karbólsápur. Blæsápa.
Mest úrva! í bænum.
Kuupfélagið.
Hveltl, Hrísgrjón, Haframjól,
Kartðflumjól. Sagógrjón, Hrís-
grjón. Nýkotnið í Kaupfélagið.
laust fyrir það að hafa menn, sem
ekkert botna í því, sem gerist.
Jón þessi Björnsson kannast
ekki við, að óg hefl sagt það á
bæjarstjórnarfundi um seðlaútgáf-
Nýkomlð:
Handsápur, morgar tegundir
og góðar, frá 25 aur. stk,
Raksápa og BriIIiantine.
Kaupféiagið.
Framnesveg 20 C. Fatahreinsun,
afpressun, einnig vent og gert við
föt. Áherzla lögð á vandaða vinnu
Framnesveg 20 C.
Útbrelðið Alþýðublaðlð
hvnt* sem þið eruð og
hvert eem þlð farlðl
Nýkomið:
Krystalssápa, í iausri vigt
í pökkum og í dósum —
sérstaklega góð tegund.
Kaupfélagið.
Stangasápan með blámanum
fæst mjög ódýr í
Kanpféiaginu.
una, sem ég ritaði í Alþýðublaðið,
en þess eru mörg vitni af fund-
inum, enda heflr hann nú eftir
mér alt önnur ummæli en þau,
I sem áður hafa staðlð í Morgun-
Edgar Rice Bnrrougha: Sonur Tarzans,
meira en fullorðinn karlapi hefði gert. Hún var óboðin
og átti þvi að deyja. Hann bretti grönum, er hann
nálgaðist, og honum til undrunar bretti Kórak li!f.a
gi-önum og það gegn honum.
„Á!“ hugsaði Akút. „Kórak hefir tekið sér konu,“ og
eins og siður var ættingja hans, |Iót hann þau ein og
tók að leita sór orma. Samt gaut hann hornauga til
Kóraks. Hann hafði látið byrði sina niður á stóra grein
0g hólt hún sér þar nú dauðahaldi.
„Hún verður með okkur,“ sagði Kórak við Akút og
benti á stúlkuna. „Gerðu henni ekki mein. Við verndum
hana.“ '
Akút ók sér. Hann langaði sizt til þess, að maður
iþyngdi þeim. Hann sá það af hræðslu hennar, að hún
var alveg ófær. En ef Kórak vildi hafa þennan kven
mann, þá gat liann ekki annað gert en umborið hana.
Eklíi kærði Akút sig um hana, — það var hann vis
um. Hún var of hál og’ hárlaus. Eins og snákur var
hún og leiðinieg i framan. Hún var eltki lík einni
apynjunni, sem hann sórstaldega hafði veitt athygli um
nóttina á hátiðinni. Já; þar var þó sannkölluð fegurð —
með stóran, sterklegan skolt, yndislegar, gular tennur
og vel loðna kjálka! Akút andvarpaði. Iíann rétti úr
sór og þandi brjóstið, svo að jafnvel þessi vesæla ltven-
vera hans Kóráks gæti dáðst að stærð hans og styrkleik.
En veslings Meriem litla hjúfraði sig hara fastara að
Kórak, og lienni lá við að óska, að hún væri aftur
komin i þorpið, þar sem hún að vis 1 varð fyrir illri
jneðferð, en þó af manna hálfu. Hún óttaðist þennan
mikla apa. Hann var svo stór og ögurlegur. Hún skildi
látbragð hans sem grimd, þvi að hvernig átti hún að
vita, að hann var bara að sýna henni fegurð sinaí
Enda þekti hún ekki sambandið, sem var á milli þessa
apa og mannsins, er hafði bjargað hemii frá höfðingj-
anum.
Nóttin var sannkölluð skelfingamótt fyrir Meriem
litlu. Kórak og Akút fóru með hana ótal króka, er
þeir leituðu fæðu.. Einu sinni földu þeir hana i tró,
meðan þeir eltu hjört. Einveran í skóginum olli henni
þó engrar hræðslu hjá þvi, er hún sá þá stökkva 4
dýrið, fella það til jarðar og bita það til bana. Henni
fanst það ógurlegt að sjá fallegt andlit mannsins af-
|3HSE3EHS3E5HE!H3HHHH0E3E3g
| QUýr Tarzans© |
þriðja sagan af hinum ágætu Tarzan-
sögum nýútkomin. Verð 3 kr. og 4 kr.
Vitjið hennar sem fyrst á afgreiðslu tg
j Alþýðublaðsins. gg
i I. og H. sagan enn fáanlegap. HI
IHEHHHiaHEaHHB3B3EaHHHHB