Símablaðið - 01.03.1939, Qupperneq 20

20
S í M A B L A fí I fí
eða stærri, úr sameiginlegri fjárhags-
jötu.
Hvað verður svo starf þessara
manna? Þeir liafa ekkert vit á vinnu-
brögðum eða starfrækslu þeirra stofn-
ana, sem þeir eru settir yfir, eru auð-
vitað misjafnlega gefnir, eins og ger-
ist, — langoftast meira og minna fyr-
ir neðan meðallag, því að slíkir menn
eru ætíð framastir í að viðra sig upp
við valdamennina í hverju einasta
þjóðfélagi, hverri einustu stofnun, —
og gera það alltaf á kostnað hinna,
sem valdaminni og veikari eru og ó-
framfærnari. En þeir þykjast lika liafa
vit á öllu allra manna hest — og trúa
því líklega sjálfir. Þetta er hvoru-
tveggja þrautreynt, svo langt sem sög-
ur ná.
Um ,,‘Soviet* í Landssímanum“ skrif-
ar J. J., einn af aðalhöfundum Soviets
á íslandi.
Líkt og illi húsbóndinn, er sam-
kvæmt sjálfsþekkingu sinni, grunar
hjúin um græsku og sýnir engu
þeirra traust, vill liann hafa „tíma-
vél“, sem „með vísindalegri ná-
kvæmni“ segir „glöggt til um það,
hvenær hver starfsmaður kemur eða
fer“, svo að „þeir, sem koma of seint
og fara of snemma; þeir, sem svik.j-
ast um að vinna fyrir sínu kaupi“,
skuli „standa í þessari vél afhjúpað-
ir í allri sinni nekt“.
En þau pólitískt innsettu vinnulijú,
sem helst hugsa um það, að fá sem
mest kaup fyrir sem minsta vinnu, þau
þekkja vel liina „vísindalegu ná-
kvæmni“ „tímavélarinnar". Þau vita
vel, að varðstjórunum, verkstjórun-
um, er ekki treyst til að gæta stund-
vísi starfsmanna, og að þá varðar
því harla lítið um vinnubrögð þeirra.
Þau koma nákvæmlega á réttum tíma
að „tímavélinni“ og stimpla. Siðan
ganga þau sinna erinda, utan liúss eða
innan, lesa blöð, reykja nokkrar síg-
arettur, masa saman, segja sögur;
tefja sig og' aðra. Og að lokum fara
þau á nákvæmlega réttum tíma.
Með hjálp stimpilklukkunnar er af
„vísindalegri nákvæmni“ lagt mat á
manngildi þeirra og starfshæfni(!)
En þeir eru líka til, sem hugsa að-
eins um verk sitt. Þess vegna gleyma
þeir iðulega „tímavélinni“. Þeir hafa
setið langan tíma að verki, þegar þeir
allt í einu minnast þess, að þeir liafa
gleymt að stimpla komu sína. Og' það
ber ekki ósjaldan við, að þeir eru svo
niðursokknir i verk sitt og keppast
svo við það, að þeir gleyma burtfar-
artímanum og vinna langt fram yfir
liann. Þegar heim er komið, athuga
Onnumst allskonar
prentmyndagerð
fljótt og vel.
PR ENTM YN DASTOFAN
LEIFTUR
Hafnarstræti 17. — Sími: 5379.