Símablaðið - 01.03.1939, Qupperneq 21

S í M A lí L A Ð 1 Ð
21
þeir fyrst, að þeir hafa gleymt að
stimpla. „Tímavélin“ sýnir „með vís-
indalegri nákvæmni“ óstundvísi
þeirra. Þeir hafa ekki unnið trúlega
„fgrir sínu kaupi“. Og vélar-„prófess-
orinn“ dæmir þá i viti.
Dygð og dugnaður og áhugi, er laun-
að með hegningum, af þvi að hlutað-
eigendur muna ekki eftir að taka þátt
í einhverjum vitlausum og niðurlægj -
andi skrípaleik. En sviksemin er laun-
uð með virðingu fyrir stimdvísi, og
kannske, ef svo her undir, með hækk-
un í starfa-stiganum og hættu kaupi.
Slík eru laun heimsins!
Þessar „vísindalega nákvæmu“
„tímavélar" eru líka óvíða notaðar,
þar sem yfirmenn sýna deilda- og'
verkstjórum fulla tiltrú, og mjög víða
lagðar niður aftur þar, sem svo hag-
ar til, þótt stofnunin liafi glæpst á að
taka þá tímaskráningar-aðferð upp.
Aðallega eru þær notaðar þar, sem
enginn er til að líta eftir komu- og
farar-tíma. Það sýnir þó hvort mað-
urinn hefir komið. En hvort hann
„vinnur fyrir sínu kaupi“, það getur
stimplunin aldrei sýnt. Og líttþekt er,
að utunstofnunarmenn sé sóttir til að
gæta stimpilklukku stofnunar, og til
að leggja mat á starfsmenn hennar.
„Soviet“ ])að, sem J. J. og fleiri stofn-
uðu við Landssímann og fleiri stofn-
anir, mætti ætla að sé sett til höfuðs
óheppilegum, illa völdum ráðsmönn
um og af einræðísku vantrausti á há-
um og lágum.
Það er fyrirbrigði, sem ekki á við
liér á Islandi, sprottið upp í hugskoti
manna, sem hafa látið iieillast af „roð-
anum i austri“.
Frá því Island hygðist, hafa hænda-
heimilin verið „ríki i rikinu“. Góðu
húsbændurnir, sem voru í öllu trúir
og traustir, sem lögðu verkin vel upp
i hendur hjúanna, og gættu þess að
þeim liði vel í alla staði, og ætluð-
ust ekki til meira af hverju einstöku
hjúi, heldur en það var maður tii
að láta í té, þeir voru aldrei í hjúa-
vandræðum. Þeir vændu aldrei hjú
sín um sviksemi eða leti né aðra lesti,
því að sjálfir áttu þeir þá ekki til.
Til þessara húshænda völdust líka
góðu og dyggu hjúin. Kæmi það fyr-
ir, að i hópinn slæddist gallagripur,
þá annaðhvort tamdist hann með þeim
góðu, fyrir gott atlæti og tiltrú, og varð
nýtur maður, eða hann var látinn fara,
eða fór, við fyrsta tækifæri. Hjá hin-
um húshændunum, sem lieimtuðu
vinnu og kapp — án forsjár og að-
búnaðar, — þeim, sem af sjálfsreynd
hugðu aðra svikula og ódvgga, þar
toldu fáir lengi.
Tímarnir hreytast og mennirnir
Eg annast kaup og sölu verðhréfa og
fasteigna.
GARÐAR ÞORSTEINSSON
hæstaréttarmálaflutningsmaður.
Vonarstræti 10. — Símar: 4400, 3442.