Mjölnir - 25.01.1950, Blaðsíða 3

MJÖLNIR
8
Það er hverjum manni ljóst,
sem nokkuð hugsar, að aliþýða
íhvers lands er megin. stoð og
stytta þjóðarinnar. Án. hennar
væri sérhver þjóðfélagsmyndun
óhugsandi. Það er alþýðan, —
hinn vinnandi f jöldi, sem annast
öll framleiðslustörfin og skapar
þann arð, sem hvert þjóðfélag
á yf ir að ráða.
Þánnig er það alþýða Islands,
sem aflar okkar htlu og fá-
mennu þjóð, verðmæta, svo
hundruðum milljóna skiptir, úr
skauti Ægis ár hvert, og það er
aiþýða þessa lands, sem með at-
orku sinni ræktar þetta land, og
einnig er það ailþýða þessa lands
sem öll| mannvirki þess hefir
reist. Það er alveg sama hvar
við drepum niður, ahur .9,uður
iþessa lands er ávöxtur af striti
alþýðu þess.
Það hggur því beint við að
ætla, að sú alþýða sem ahan
auð skapar, njóti stærsta hlut-
ans af honum, því enginn axmar
hefir eins milkinn rétt th hans.
Þetta er sannieikur, sem augljós
er hverjum þeim, er ekki hefh
þjófsinnræti.
Frá upphafi sagna vors lands
hafa hér ávaht verið menn, sem
ekki hafa játað þennan sann-
leika, og breytt gegn honum. —
Hér hafa ávaht verið th arð-
ræningjar, sem hafa lifað á hin-
um vinnandi fjölda, hkt og
snýkjudýr, og þeir eru th enn.
Þessi snýkjudýr þjóðfélagsins
eru gædd mannlegum vitsmun-
um upp að vissu marlki, og þeim
hafa þeir meðal annars beitt til
að stofna sér samtök th vemdar
ránsiðju sinni, og nefnast þau í
dag Sjálfstæðisflokkurinn. —
InnihaM þessa flokks eru líkt
og mjöhð í tunnunum, sem ein-
okunarkaupmennimir frægu
sendu hingað á sínum táma. I
miðjunni höfðu þeir verst mjöl-
ið, maðkað og úldið. í miðju
, ,Sjálfstæðisflolkksins“ eru hehd
salar, stórútgerðarmenn, stór-
kaupmenn og atvinnurekendur,
menn sem Kristur hefði hiklaust
kallað ræningja, og samskonar
og þeir, er hann rak út úr must-
erinu með hnútasvipu. —
Næst miðjunni var svo minna
skemmt mjöl, en auðvitað gagn-
sýrt af óþverra þess innra. Þar
hefur Sjálfst.fl. montna smá-
borgara, sem ganga með þá von
í maganum, að þeir verði eitt
sinn stórir og geti líkst kjarn-
anum. Th endanna var svo haft
sæmhegt mjöl, en þó töluvert
smitað og samdauna hinu. Þar
hefir Sjálfst.fl. „forheimslkaða"
iverkainenn, sjálfstæðisverkam.,
. sem honum hefir tekizt að smita
með áróðri sínum, og blekkja th
fylgis við sig, gegin þeirra eigin
hagsmunum og allrar alþýðu.
Það er lífsnauðgyn allri al-
þýðu, að hún átti sig vel á eðh
þessa flokks og því hversu ger-
pamlega andstæður hann er öh-
um hagsmimum hennar. Og það
er engum vafa undirorpið, að
þetta er auðskhið, hverjum
verkamamii og konu, imgum
sem gömlum, einungis ef skýrri
hugsun er beict, og henni ber
hverjmn og einum að beita, en
láta ekki blekkjast af slagyrðum
og áróðri andstæðinda sirma. —
Það þarf t. d. engan speking til
þess að sjá það, að 4. og 5. mað-
ur D-listans eiga engra sameig-
inlegra hagsmuna að gæta. —
Annar er stórgróðamaður, kaup
maður með einokunaraðstöðu,
en hinn er fátæikur verkamaóur,
er gengið hefur atvinnulaus
langan tíma vegna þess skipu-
lags, sem arðrán hins fyrr-
nefnda byggist á, — arðráni
kapítalistanna á alþýðunni, —
þeirri alþýðu, sem hinn siðar-
nefndi raunverulega tilheyrir, en
hefur verið blekktur til að berj-
ast gegn.
Klof ningur arðræning j-
anna á samtökum ai-
þýðunnar
Tðn íhaldi allra tíma er þó
fuhljóst að gegn sameinuðum
og einhuga verkalýð gæti ekkert
vígi þeirra staðizt. Þvi sáu þeir
sér leik á borði og hafa miðað
aha sína pólitík hin síðari ár við
að kljúfa raðir aliþýðunnar, þó
ekki þannig, að þeir hafi unnið
sjálfa aLþýðuna th fylgis við sig,
heldm- hafa þeir keypt hluta af
foringjum hennar og valdið
þannig srmdrung innan samtaka
hennar. Árangurinn er sá, að
hér eru tveir flokkar alþýðrmn-
ar, þar sem mejðlimir beggja
hafa sömu hagsmuna að g,æta
vegna samstöðu i þjóðfélaginu.
Foringjahð annars flokksins, A1
þýðuflokksing, liggur hundflatt
fyrir kapítahstunum af ótta við
að missa eitthvað af bitlingum
þeim, er íhaldið hefur fært þeim
að launum fyrir JúdaSarkossinn
á alþýðuna. Hlutverk þessara
svikara, er að halda hinum heið-
arlegu Alþýðufiokksmönnum í
fáfræði og vihu um sína eigjn
hagsmuni og fá þá th að vera
hlutlausa í þeirri hagsmunabar-
áttu, eða berjast gegn þeim.
Fyrir ófróðan, heiðarlegan A1
þýðuflokksmann má geta hér
allra helztu foringja flokksins
og nokkurra af rþéuaasihrdlu
Ber þar fyrstan að telja hinn váð
fræga æfintýramann, Stefán Jó-
hann Stefánsson, forsætisráð-
herra Alþýðuflokksskattastjórn
arinnar heimskunnu. Einn af
bitlingum hans er forstj.staða
hjá Brunabótafél. Islands og
nokkrar vehaxmaðar póhtískar
valdastöður. Emh Jónsson, einn
af eigendum „Rafha,“ er vita-
málastjóri Islands og í fleirum
feitum embættum; Guðmundur
1. Guðm. situr í hæstlarmaðasta
sýslumanns og bæjarfógetaemb.
landsinSj sem hann fékk að laun
um fyrir m. a. sölu á eignum
verkalýðsfélaagnna í Reykjavilk
— Haraldur Guðmundsson, sem
er forstjóri „Tryggingarstofnun
ar r’ikisins“ ásamt fleiru; Finnur
Jónsson, maður hinna ehífu ráð-
herralauna, er forstjóri „Inn-
kaupastofnunar ríkisins,“ tví-
burafyrirtækis heildsala Reykja
vikur; Gylfi Þ. Gíslason er
prófessor við Hásikóla íslands,
þrátt fyrir minni menntrm og
styttri skólagöngu en flestir aðr,
ir Islendingar í grein þessari, —
Asgeir Ásgeirsson, guðfræðingr
ur að menntun, er bankastjóri
Útvegsbankans og stjómar þar
mönnum með sérþekkingu í við-
skipta- og fjármálum. Þannig
mætti lengi teija, en hér skal þó
staðar numið að sinni, nema
hvað geta skal Erlendar Þor-
steinssonar hins bitlingasjúka
farmjbjóðanda AJþýðufloikksins
hér |í bæ. Hann er meðlimur
íhalds og krata í stjórn Síldar-
útvegsnefndar og stjóm Shdar-
verksmiðja ríkisins; hann er
sjálfikjörinn í allar verzlunar-
sendinefndir th útlanda og mun
sennilega hafa fengið nýjan stór
bitling nú á dögunum, sem kunn
gjörður mun verða nú eftir kosn
ingar.
Þetta em því miður ömurlegar
staðreyndir mn forustumenn
þessa flokks, sem kennir sig við
alþýðuna, — en þær eru sannar,
og sýna fádæma vel, ,að þessir
menn berjast ekki fyrir hags-
munum alþýöunnar, heldur fyrir
sínum eigin persónuiegum hags-
munum. Það er því nauðsyn-
legra en nokkuð annað, að alþýð
an snúi bakinu við þessum mönn
um og fylki sér um Sósalista-
flokkinn, hinn eina sanna verka-
lýðsflokk landsins, sem ávallt
hefur staðið í fylkingarbrjósti
í hagsmrmabaráttu ahrar alþýðu
að þeir berjist fyrir hagsimmium
auðvaldi þessa lands.
Siglfirzk alþýða! Nú standa
kosningar fyrir dyrum. Það
sama gildir um þessar sem allar
aðrar. Gæfa og gengi alþýðunn-
ar eftir þær, byggist að öhu
leyti á þvi, að' hún beri gæfu til
að velja þá menn til stjórnar,
sem reiðubúnir eru th að stjóma
eingöngu með hennar hagsmuni
fyrir augum. Hún á ekki að ljá
neinum flokki atkvæði sitt
vegna þess, sem flokkarnir segj
ast vera, því ahir afturhalds-
flokkarnir þrír státa sig af því,
að þeir berjist fyrir hagsmunum
hins vinnandi fólks.
Siglfirzk alþýða! Við þessar
Ikosningar ber þér að athuga at-
hafnir allra flokka hin síðari ár.
Þér ber að kynna þér hverjar
tillögur í framfaraátt, sem mið-
að hafa að aukinni velmegun
bæjarbúa, hafa komið fram, og,
hverjir hafa flutt þær og stutt,
og hverjir barist gegn þeim og
komið þeim fyrir kattarnef. —
Þér ber að haf a hugfast, hverjir
það voru, sem komu í veg fyrir
endurbyggingu Rauðku á sínum
t'íma, og hversu geyshega bæjar
búar hafa tapað á því, og þér
ber einnig að minnast þess,
hverjir það voru sem á sonum
tíma komu í veg fyrir að raf-
stöðin við Skeiðsfoss var byggð,
og hve mörgum sinnum dýrari
þær framkvæmdir urðu síðar
meir. Einnig átt þú að vera minn
ug þess, hverjir það voru, sem
komíi í veg fyrir, að hér var
reist niðursuðuverksmiðja, sem
séð hefði tugum manna og
kvenna, er nú sitja auðurn hönd-
um fyrir nægri atvinnu. Og
sönnheiðis átt þú að minnast
þess, hverjir hafa tafið fyrir
byggingu tunnuverksmiðju hér,
að hér rísi lýsisherzlustöð og i
þess stað ákveðið að reisa hana
í Reykjav'ík (og veitt forstjóra-
stöðu hennar sem póhtískan
bitling).
Að öllu þessu hefur staðið hið
sameinaða afturhald, íha'ld, Fram
sókn og kratar. Og þetta aftur-
hald gengur nú fram fyrir þig,
kjósandi góður, og biður þig að
ljá sér atkvæði sitt enn að nýju.
Fáist nógu margir th að hlýða
þeirri beiðni og afturha'ldið komi
sterkt út úr kosningunum, þá
þarf alþýðan ekki lengi að b'íða
afleiðinganna.
Framundan eru geysheg átöik
við launastéttirnar og mun aft-
urhaldið ganga því lengra 1 ár-
ásum sínum á lífskjör alþýðu
manna, því sterkara, sem það
keimur út úr þessum kosningum.
Afturhaldið mun lofa gulh og
grænum skógum í þeirri kosn-
ingabaráttu, sem framundan er,
eins og alltaf áður, en þér ber
ekki að dæma flokikana sam-
kvæmt fagurgala þeirra fýrir
kosningar, heldur samkvæmt
gjörðum þeirra.
Þér ber að íhuga athafnir og
eðli hvers flokks og bera hann
saman við hagsmuni alþýðu
þessa lands. Kynntu þér vel
starfs- og sögu hvers floklks í
Siglufirði og aðgerðir og afstöð-
ur bæjarstjórnarfuhtrúa þeirra.
Og þú munt komast að raun um,
að fulltrúar sósíalista hafa allt-
af fylgt hverju og einu einasta
framfaramáli, sem fram hefur
komið og flutt flestahar thlögur
í þá átt sjálfir, en hinir þrír
flokkarnir hafa ávalt verið drag
(Framhald á 4. síðu).
Oetur alþýðufólk kosið Framsókn ?
Framsóknarflokkurinn biðlar nú th kjósenda í flestum bæj-
um landsins. Það er því viðeigandi, áður en gengið er að kjörborð-
inu, að alþýðufólk í bæjunum rif ji upp viðhorf þess flolkiks th hags-
munamála þess og velferðar á liðnum árum. Hér skal minnt á
fáein dæmi um framkomu Framsóknarflokksins í garð þeirra, sem
lakast eru settir í þjóðfélaginu:
Þegar atvinnuleysið var sem harðast að verkamönnum í
Reykjavík á kreppuárunum fyrir stríð, urðu margir að leita á
náðir bæjarfélagsins um aðstoð til þess að bjarga sér og sínmn
frá hungri. Á þessum árum kom fulltrúi Framsóknar í bæjar-
stjóm Reykjavíkur með nokkrar tihögur, sem frægar hafa orðið.
Ein thlagan var á þá leið, að þeir, sem hefðu orðið að leita
á náðir bæjarfélagsins um framfærslustyrk, skyldu látnir
ganga í sérstökum einkennisbúndngum, svo ékki yrði villzt á
þeim og „almennilegu fólki“!
Þessi tillaga Framsóknar um að brennimerkja fátækt fólk með
því að láta það klæðast sérstökum háðungarbúningi, náði þó ekki
fram að ganga. En Framsókn var ekki af baki dottin. 30. janúar
1941 rak þessi ágæta hugmynd upp höfuðuð á ný í líki annarrar
tillögu, sem fuhtrúi Framsóknar í bæjarstjórn Reykjavíkur flutti
varðandi framfærslumálin. Fuhtrúinn lagði til,
„að gefin sé út áriega nákvæm skýrsla, með nöfnum og heim-
ilisföngum þeirra, sem eru á framfæri á einn eða annan hátt,
og tilgreint, hve mikið kemur í hvers hlut, svo og ástæðu til
styrkþágu“!!
Tíminn tók það sérstak'lega fram um þetta leyti, að þessi til-
laga og fleiri, sem bæjarfulltrúi flokksins bar fram um leið, væru
tillögur fiditrúaráðs fiokksins, er fjallað hefði um þær!
Þessi thlaga var fehd. Ekki einu sinni íhaldið treysti sér til
að fylgja henni.
Það var líka á kreppuárummi, sem fulltrúi Framsóknar í
bæjarstjórn Reykjavíkur lagði til að bærinn kæmi upp sér-
stakri matstofu fyrir það fólk, sem fengi atvinnuleysisstyrk,
í stað þess að láta það fá styrkinn til frjálsra afnota á heim-
ilunum. Lagði hann sérstaklega áherzlu á, að matur, sem
veittur yrði í matstofu þessari, ætti að vera fábreyttur, því
ekki kæmi til mála, að þetta fóik byggi við sama kost og
„sjálfbjarga borgarar“, sem stæðu imdir framfærslu þess!
Þá má minna á það, að á Alþingi hefur Framsóknarflokkur-
inn barist hatramlega á móti f jölda mála, sem horfa til heilla fyrir
ahnenning.
Meðal þeirra mála, sem flokkurinn hefur barizt hvað
harðast á móti og greitt atkvæði gegn á Alþingi, eru lög um
ELLILAUN, ÖRORKUBÆTUR, BARNALÍFEYRI, FJÖL-
SKYLDUBÆTUR, IÆÐINGAHJÁLP, EKKJUBÆTIJR, —
SJÚKRABÆTUR, DÁNARBÆTUR, SLYSABÆTUR, —
IIEILSUGÆZLA og ALIVLAN NATIÍ YGGING AKNAR 1
HEELD!
Getur alþýðufólk bæjanna greitt flokki með svona fortíð
fittovæðit _ ___........J _ _ __