Mjölnir - 28.04.1972, Blaðsíða 2

Mjölnir Einar
Indríðason
MINNINGAKORÐ
tJtgef.: Alþýðubandalagið í Norðurlandskjördæmi vestra.
ÁbyrR'ðarmaður: Hannes Baldvinsson. — AfgTelðsla: SuðurKÖtu 10,
SlgluflrðL Sími 71294. Argjald 75 kr. — Slgluf jarðarprentsmlðja h. *.
Verkalýður og völd
1. maí er í nánd, dagur verkalýðs og vinnandi fólks
hugar og handa. )
Samkvæmt venju mun huga rennt til baka um liðið ár
og kannað livað áunnist hafi og hvað tapast í átökum um
kaup og kjör og pólitísk völd.
Það, sem hæst ber af slíkum atburðum eru úrslit al-
þingiskosninganna í júní s.l., — myndun vinstri stjórnar
í júlí mánuði, — samningar í desember, sem tókust án
verkfalia.
' Úrslit kosninganna sýndu að verkalýðs- og vinstra fólk
skildi að þörf var á breytingum í stjómarfari landsins.
Gamla viðreisnarstjórnin féll eftir 12 ára setu, — 12 ára
valdatíma auðstéttarflokksins og embættismannaklíku Al-
þýðuflokksins.
Hin nýja ríkisstjórn er mynduð af þrem flokkum, sem
sammála eru um lausnir þýðingarmikilla málafiokka, en
hafa að öðru leyti skiptar skoðanir um ýmis grundtallar-
atriði í þjóðfélagsmálum. Það er því í slíku samstarfi á-
vailt hætta á að ekki fáist framkvæmt alit, sem allir óska,
heldur ráði samkomulag milli aðila um framkvæmdamál.
En „hrollvekju“ arfur viðreisnarstjórnarinnar féll vinstri
stjórninni í skaut.
Verkalýður og launafólk yfirleitt hefur að undanförnu
litið gagnrýnisaugum á þrónu verðlagsmála, verðhækkan-
ir dynja yfir á flestum sviðum, kaupgetan rýmar og ár-
angur iangvinnrar kaupgjaldsbaráttu verður að engu. Þetta
er eins og undir „viðreisn“ segir fólk. En hvað hefði þá
orðið ef „hrollvekjan“ hefði fengið að ganga yfir tak-
markalaust?
! Gagnrýni er góð og nauðsynleg, en hún má ekki draga
í skuggann af því neikvæða allt, sem jákvætt og mikilvægt
er. Vinstri stjómin hefur þegar snúist við ýmsum óleyst-
um vandamálum af stórhug og myndaskap, og fái hún
starfsfrið munu framkvæmdir gerast, er breyta munu
miklu um alla afkomu almcnnings I landinu.
Verkalýðsstéttin og samtök hennar hafa geysilega þýð-
ingarmiklu hlutverki að gegna, að vera bakhjarl vinstri
stjórnar í viðleitni hennar til framkvæmda á verklegu og
félagslegu sviði, og að vera gagnrýnin og vökul gegn öll-
um tilhneyingum til undanláts fyrir kröfum auðstéttar-
innar.
Völd auðstéttar byggjast á yfirráðum yfir ýmsum lykil-
stofnunum þjóðfélagsins miklu fremur en kjörfylgi og
þingstyrk, og þau völd haldast þar til breytt verður um í
því stjórnarkerfi.
Völd verkalýðsstéttar byggjast nær eingöngu á kjör-
fylgi og þingstyrk þeirra stjórnarflokka, sem hún styður,
því breytingar á skipan stjórna og stofnana taka lengau
tíma. \
Því er það árverkni og styrkur samtaka verkalýðsins,
sem skapað getur þeirri ríkisstjórn, sem þau styðja, afl
og áræði til átaka við gamlar grýlur og ný nauðsynja- og
framfaramál.
Það er ósk blaðsins Mjölnis að íslenzk verkalýðssamtök
megi eflast að styrk, félagslegum og menningarlegum, og
geti af auknum ltrafti treyst þau völd, sem þau þegar
hafa í ríkisstjórn landsins.
INNILEGAR ÞAKKIIv til allra, sém sýndu okkur sam-
úð og lilýhug við andlát og útför mannsins mins,
EINARS INDKIÐASONAR
Fyrir mína hönd, barna, tengdabama og bamabarna.
Lovísa Ilelgadóttir
Einar Indriðason fyrrv.
Verkstjórj lézt á heimili sínu,
Illíðarveg 44, Siglufirði, hinn
13. þ. mán. Útför han-s fór fram
frá Siglufjarðarkirkju 19. apríl.
Einar var fæddur að Víðimýr-
arseli í Skagafjarðarsýslu 22.
september 1898. Foreldrar hans
voru hjónin Indriði Jóhanns-
son og Oddný Björg Jólianns-
dóttir. Þau hjón fluttust til
Siglufjarðar um aldamótin með
börn sín tvö, Einar og Maríu
Sigríði, sem síðar giftist I-'áli
Ásgrímssyni, en lézt frá ung-
um börnum þeirra. Á Siglufirði
eignuðust þau Indriði og Oddný
þrjú börn, en ekkert þeirra
komst til fullorðinsára.
Árið 1931 kvæntist Einar
eftirlifandi konu -sinni, Lovísu
Helgadóttur. Börn þeirra eru
Indriði, rafmagnsverkfræðing-
ur, búsettur í Rey-kjavík, kvænt-
ur Krístínu Leifsdóttur, og Sig-
ríður, fædd 1935, búsett á
Akureyri, gift Sigurði Bárðar-
syni bifvélavirkja.
Indriði faðir Einars mun
haía stundað hér almenna
vinnu se.m til félst, og fyrir
Einari lá það beint að gerast
verkamaður og sjómaður, þvi
á æskuárum hans máttu aðrar
leiðir heita lokaðar börnum
fátæks fólks, hvað sem hæfi-
leikum leið. Þessi fyrirfram
markaða lífsbraut hinna fátæku
hefur vafalaust vakið margan
greindan ungling til umhugs-
unar um orsakirnar fyrir mis-
munandi aðstöðu einstakling-
anna í þjóðfélaginu. Svo mun
hafa verið um Einar Indriða-
son, sem var greindur inaður,
raunsær, rökhugull og með
trausta ályktunarhæfni. Það
hefur þvi komið af sjálfu sér
að liann yrði sósialisti. Hann
gerði sér mjög glögga grein
fyrir stéttaskiptingunni í þjóð-
félaginu og stöðu sinni innan
þess. Sósíalismi hans var ekki
bundinn tilf in ni ngalegum for-
sendum; frekar mætti líkja hon
um við afstöðu manns, sem er
búinn að reikna dæmi til l'ulls
og er viss um að niðurstöður
sínar séu réttar. Pólitísk af-
staða Einars var því óháð geð-
þótta og persónubundnum við-
liorfum.
Einar stundaði fram yfir
fertugt sjómennsku o-g verka-
mannavinnu, en gerðist síðan
verkstjóri hjá síldarsöltunar-
stöðinni Pólstjarnan h. f. og
síðar hjá Síldarútvegsnefnd.
H-ann var góður starfsmaður,
verkhygginn, röskur og sam-
vizkusamur. Hann var því jafn-
an eftirsóttur til vinnu. Hann
hafði því yfirleitt sæmilegar
tekjur, eftir því sem gerðist
um verkamenn. Þar við bæti-
ist, að þau Lovísa voru bæði
forsjál og ráðdeildarsöm í með-
ferð fjármuna, enda komust
þau alltaf vel -af.
Einar Indriðason kom til
Siglufjarðar barn að alcfri, óx
hér upp, vann hér lífsstarf sitt
allt og hefur nú fengið legstað
í siglfirzkri mold. Stéttarsyst-
kin hans hafa misst góðan fél-
aga, bæ-rinn góðan þegn. En
við þv-í er ekkert að segja; allir
verða að -gjalda hina síðustu
skuld. Einar Indriðason var
skilvís maður, og það er trú
mín, að einnig síðasta uppgjör-
inu hafi hann gengið frá á
þann liátt, að reikningar hafi
verið lireinir.
Konu Einars, börnum þeirra
og barn-abörnuin votta ég inni-
legustu samúð.
Benedikt Sigurðsson
V«3&K/
FASTEIGN ASKATT AR
Sarúkvæmt heimild Félagsmálaráðuneytisins hef
ur ibæjarráð Sigliuf jarðar ákveðið, að fasteignaskatt-
ar skuli innheimltir nú þegar á sama hátt og í sömu
fjárhæðum og á sl. ári, að viðbættu sorphreins-
unargjaldi.
Greiðslur þessar ber að skoð-a sem fyrirframr
greiðslu upp í fasteignagjöld ársins 1972, eins og
þau ve-rða endanlega ákveðin í samræmi við vænt-
anle-ga lagasetningu um teikjustofna sveitarfélaga
á yfirstandandi ári.
Er hér með sikorað á húseigendur í Sigluf jarðar-
kajupstað að inna þessar fyrirfram-greiðslur fast-
eignagjalda af hendi nú þegar.
Siglufirði, 4. apríl 1972.
BÆJARSTJÓRINN í SIGLUFIRÍ)!
Verkalýðsfálaglð Vaka
ósikar félögum sínum og Siglfirðingum öllum
GLE2HLEGS SUMARS
SAKAHORN
Svo sem lesendum Mjölnis
er kunnugt, hefir 1 tveim síö-
ustu biöð-um birst ákæra á
hendur viðsemjendum verka-
lýðssamtakanna. Þeir eru á-
kærðir fyrir að virða ekki
samningsbundin loforð, jafnvel
þó séu bundin í löggjöf lands-
ins. 1 þessu blaði af Mjölni
verða ekki birtar nýjar ákærur
þótt, því miður sé af nokki-u að
taka.
Mikið hefur borið á því, að
fólk sé forvitið um hverjir
sakborningar séu, og dæmi eru
þess, að vinnuveitendur krefj-
ist þess, að nöfn séu birt, svo
saklausir liggi ekki undir g-un.
Sakahornið hefir svarað þvi
til, að hér í fásinninu geti
þetta verið nokk-urs konar get-
raunastarfsemi fyrir þá, sem
vilja. En þá verða menn líka að
láta fylgja uppástungu sinni og
hverri ákæru nafn og lieimilis-
fang, sem auðvelt væri að birta
• -hvenær sem er.
Sem betur fer era þeir -tímar
löngu liðnir er allur réttur var
vinnuveitandans megin og
samningur þar sem atvinnu-
rekandinn og verkamaðurinn
voru aðilar að ekki til.
En ástandið í dag er árang-
ur þrotlausrar baráttu og fórna.
Vökufélagar höldum vöku
okkar. Stöndum vörð um
það sem áunnizt hefur og
hyggjum að framtíðinni.
íi________________________
2 — MJÖLNIR