Fylkir - 18.08.1950, Blaðsíða 4

4
FYLKIR
Nú eru dóm
Fyrir nokkrum mánuðum eða
í febrúarmánuði 1949 átti mál-
gagn kommúnista, Þjóðviljinn í
deilum við Tímann, og er það
ekki neitt óvenjulegt en þessari
deilu lauk með tilefnislausri á-
rás á þáverandi fjármálaráð-
herra Jóhann Þ. Jósefsson og
bar á hann ærumeiðandi sakir.
Síðar á sama ári, nokkru fyrir
alþingiskosningarnar, voru þessi
sömu ummæli tuggin upp af
Eyjablaðinu hér og áttu þau
að leggja J. Þ. J. að velli í kosn-
ingunum, hvað þó algerlega mis
tókst.
Loks voru þessi sömu um-
mæli „Komma" enn endurtekin
af uppfræðaranum Þ. Þ. V., á
opinberum umræðufundi til bæj-
arstjórnarkosninga, sem fram
fóru í janúar s.l., og mun hann
þar hafa fundið til skyldunnar
um að uppfræða lýðinn þó jafn-
vel væri um eitthvað sem ekki
kom málinu við, þar eð J. Þ. J.
kom ekki nærri þessum kosn-
ingum .
„Uppistaðan í öllum þessum
óhróðri kommúnista og skóla-
stjórans um J. Þ. J. var 5 ára
gömul fréttarangfærsla, sem ein
hver gamansamur náungi hafði
látið isfirzka blaðið Skutul
hlaupa með sumarið 1945 og
síðan hefur verið eina haldreipið
.fyrir andstæðinga J. Þ. J. til
þess að ófrægja hann og hefir
verið óspart notað."
Jóhann Þ. Jósefsson taldi rétt
ast að dómstólar landsins fjöll-
uðu um þessi mál og stefndi því
hverjum af öðrum eftir því sem
tilefni gafst.
Nú hafa fallið dómar á við-
komandi menn og hefir þeim
lítið orðið til varnar, þegar þeir
áttu að standa ábyrgir gerða
sinna. Niðurstöður héraðsdóm-
anna, sem gengið hafa í öllum
þessum málum, eru sem hér
greinir:
Sig. Guðmundsson ristj. Þjóð-
viljans var með dómi bæjarþings
Reykjavíkur uppkveðnum 25.
marz s.l. dæmdur í 1200 króna
sékt til ríkissjóðs eða 9 daga
varðhalds, og til að greiða 600
króna málskostnað.
Einar Bragi Sigurðsson ritstjóri
Eyjablaðsins var með dómi bæj-
arþings Vestmannaeyja, upp-
kveðnum 30. maí s.l., dæmdur
í 800 króna sekt til ríkisstjóðs
eða 8 daga varðhald og til að
greiða 300 krónur í málskostn-
að og 100 krónur fyrir dóms-
birtingu.
Hin umstefndu ummæli voru
dæmd dauð og ómerk.
Þorst. Þ. Víglundsson gagn-
fræðaskólastjóri var með dómi
ar hrepptir
uppkveðnum í bæjarþingi Vest-
mannaeyja 3. júlí s.l. dæmdur í
1000 króna sekt til ríkissjóðs
eða 10 daga varðhald og til að
greiða að auki 300 kr. í máls-
kostnað og 100 kr. fyrir opin-
bera birtingu á dómnum.
Ummæli hans um stefnda
voru dæmd dauð og ómerk.
Sorgarsaga bæjar-
útgerðarinnar.
Framhald af 1. síðu.
isflokkurinn notaði aðstöðu
sína í bæjarstjórn og kaus tvo
menn í útgerðarstjórnina.
Þegar framsóknarflokkurinn
komst hér f valdaaðstöðu,
setti hann höfuðpaur sinn,
Helga Ben. í útgerðarstjórn-
J ina. Verður ekki annað sagt,
en að aldrei hefur útgerðar-
stjórnin verið svipminni eða
aðgerðarlausari, en síðan að
hann kom þangað. Það var
þessi útgerðarstjórn, sem H.
B. er helzti ráðamaðurinn í,
sem lét auglýsa togarana í
annað sinn á nauðungarupp-
boði. Það var sama stjórn,
sem lét leggja togurunum
upp, löngu áður en önnur
sambærileg skip hættu vegna
verkfallsins. Og það var bæj-
arstjórnarmeirihlutinn, undir
forustu H. B., sem samþykkti
að selja togarana, þó ekkert
hafi orðið úr því ennþá.
Það hefur greinilega komið
i ljós í útgerðarstjórninni,
eins og reyndar víða annars
staðar, að dugnaður fulltrúa
Framsóknarflokksins er stað-
bundinn við hans eigin hag,
en ekki til aflögu fyrir aðra.
Afkoma skipanna.
Því miður hefur rekstur
skipanna og afkoma verið
einn sorgarleikur frá upphafi.
Afli þeirra árið 1948 var al-
veg í meðallagi, en fjárhags-
afkoman langt fyrir neðan
önnur sambærileg skip. Sam-
anburður á afla skipanna ár-
ið 1949, miðað við önnur
skip liggur ekki fyrir. Hins-
vegar var fjárhagsafkoman
þetta ár mun betri en áður,
þar sem skipin áttu þó í árs-
lok um 65 þús, krónur upp í
afskriftir. Árið 1950, eftir að
framsóknarmenn komust í
valdaaðstöðu, keyrir þó alveg
um þverbak, þar sem útgerð
skipanna stöðvaðist á miðju
Frá síðasta bæjar-
stjórnarfundi.
Á fundi bæjarstjórnar 10.
þ. m. lögðu fulltrúar Sjálf-
stæðisflokksins fram eftirfar-
andi tillögu.
,,Þar sem fyrirsjáanlegt er,
að gamla Friðarhafnarbryggj-
an er að falla, samþykkir bæj-
arstjórn, að nú þegar verði
hafizt handa um viðgerð á
henni og að fyrstu peningar,
sem fást fyrir sölu skulda-
bréfa hafnarsjóðs verði varið
til þessara framkvæmda svo
og til þess að fullgera bryggju
þá, sem nú er í smíðum í
Friðarhöfn". Samþykkt var að
vísa tillögunni til hafnar-
nefndar.
Tillaga þessi var borin
fram vegna þess, að fulltrúar
Sjálfstæðisflokksins óttuðust,
að meirihluti bæjarstjórnar
ætlaði sér að nota andvirði
skuldabréfa þeirra, að upp-
hæð kr. 600 þús., sem hafn-
arsjóður fékk leyfi fyrir
nokkru að gefa út, með á-
byrgð ríkissjóðs, til greiðslu
á ýmsum óreiðuskuldum bæj-
arins, en ekki í þarfir hafnar-
innar.
Viðhorfið í hafnarmálum
er í augnablikinu í stórum
dráttum þannig:
Verk það sem grafskipið
Grettir er nú að vinna, mun
kosta um kr. 300 þúsund.
Óhjákvæmileg viðgerð á
gömlu Friðarhafnarbryggj-
unni er lauslega áætluð kr.
150 þúsund.
Að fullgera nýju bryggj-
una í Friðarhöfn mun aldrei
kosta undir kr. 150 þús.
Samtals gerir þetta krónur
600 þúsund. Upp í þetta hef-
ur hafnarsjóður aðeins kr.
200 þúsund. Þar af helming-
urinn lánsfé.
Fari meirihlutinn sínu
fram og misnoti andvirði
skuldabréfanna til greiðslu á
óreiðuskuldum bæjarins, er
fyrirsjáanlegt að alger stöðv-
un verður hér á öllum hafn-
arframkvæmdum, öðrum en
þeim, sem Grettir er nú að
vinna að. Og má þá ekkert
út af bera svo gamla Friðar-
hafnarbryggjan hrynji ekki.
Slíkt myndi verða óbætanlegt
tjón fyrir höfnina um ófyrii'-
sjáanlega framtíð.
ári vegna greiðsluörðugleika
og bæjarstjórnarmeirihlutinn
sá engin önnur ráð, en að
selja bæði skipin, til greiðslu
á þeim kröfum, sem á þeim
hvílir.
Nú laug herleg dáð
Þ. Þ. V. hefir enn í viðskipta-
mólgagni H. B. reynt að telja
viðskiptavinunum trú um það,
að J. Þ. J. hafi af ósettu róði
sagt ósatt fyrir rétti. Furða er,
þegar hann hefir nú orðið að
þola þó raun, að sjó sín stóru
orð dæmd dauð og ómerk og
refsiverð að auki. Hér virðist
honum vera hólmstró og skal
haldið í það þegar aðrar bjargir
eru bannaðar.
Þ. Þ. V. gerði þarna eina reg-
indellu í þessum mólflutningi
sínum. Hann birti útddrótt úr
lögreglurannsókninni. Viðskipta-
vinirnir, sem óbyggilega hafa
þar búist við einhverju, sem eitt-
hvað „fútt" var í, verða fyrir
þeim vonbrigðum að þar segir
svo og er haft eftir J. Þ. J.
,,■■■■ heyrði hann um þetta
talað", sem sagt, það sem aðrir
höfðu sagt reyndist ekki rétt.
Skyldi ekki sumum viðskipta-
vinunum þykja hart ef þeir væru
sagðir Ijúga því, sem aðrir hefðu
ranglega sagt þeim, enda þótt
þeir væru í góðri trú. Þeir um
það. aÞð er þeirra „bissiness".
En mig langar til að spyrja
Þ. Þ. V. Hefir honum aldrei orð-
ið ó sú skyssa að skýra rangt
fró einhverju, segjum í góðri
trúP Þegar Þ. Þ. V. seldi Hóa-
garðslandið er gengið út fró því
að hann hafi ótt landið. En
eftir þeim gögnum, sem þar
liggja, hefir hann blekkt kaup-
andann eða skýrt rangt fró um
það atriði sem verulega þýðingu
hafði í lögskiptum milli manna,
sem fóir myndu gera í góðri trú.
Ég er nú þeirrar skoðunar að Þ.
Þ. V. hafi verið í góðri trú og
hér sé um misgóning að ræða.
En ég veit ekki hvað viðskipta-
vinirnir halda.
Mó vera að þeir segi sem svo:
„Nú laug herleg dóð".
J ,E.
Flutningar með Loft-
leiðum í júlí 1950:
Farþegar 1318, farangur
13350 kg., vörur 12307 kg.,
póstur 902 kg.
í júlí í fyrra: Farþegar 868,
farangur 6232 kg., vörur
3195 kg., póstur 831 kg.
„Helgafellið" flutti á einni
viku um Þjóðhátíðina 1110
farþegar til og frá Eyjum.
Tek að mér kjólasaum
til 10. sept. n. k. Sauma-
stofa opin kl. '0—12 f. h.
alla virka daga á Heinra-
götu 3 (gamla pósthús-
inu).
Aðalheiður Kolbeins.