Fylkir - 25.08.1950, Blaðsíða 4

4
FYLKIR
Einstæður tónlistarviðburður
Á laugardagskvöldið s. 1.
hélt Þórunn S. Jóhannsdótt-
ir, 11 ára gömul, píanóhljóm
leika hér í Samkomuhúsinu.
Furðu margir sóttu þessa
hljómleika þótt svo illa tæk-
ist til með auglýsingu á þeim,
vegna tvísýns flugveðurs og
þar ai: leiðandi um konru
hennar þennan dag. Áheyr-
endur fögnuðu listakonunni
ákaft, enda verður ekki ann-
að sagt um hljómleikana .í
heild en að þeir tókust með
afburðum vel, þó að ekki sé
tekið tillit líI aldurs hennar,
sem fyrir réttum mánuði
varð 11 ára.
Verk þau sem Þórunn lék
hér eru öll eftir stóru meist-
arána og þeim mun fremur
undrast áheyrandinn hversu
mikils skilnings og persónu-
leika gætir í leik hennar.
Hún er djörf og örugg við
hljóðfærið. Naúmast verður
gert upp á nrilli nreðferðar
hennar á einstöku tónverkum
en franrar öllu og gleggst konr
þó í ljós yfirburðir lrennar í
meðferð á verkunr Chopins,
sem krefst sérstakrar snilli.
Áheyrendur tóku henni
rneð ágætunr og bárust lista-
konunni blóm.
Þetta eru fyrstu hljónrleik-
ar Þórunnar hér í Eyjum, en
vonandi eigum við eftir að fá
að heyra hana leika hér oftar
seinna.
Þórunn hefur nú í fjögur
ár sanrfleytt stundað nám í
The Royal Academy of
Music í London. í fyrra lauk
lrún 'námi úr ,,junior“-deild
skólans, og lrefur síðan stund
að nánr í aðalskólánum. En á
þó eftir um þriggja ára nám
þar enn. Þórunn litla hefur
lrlotið einmuna lof kennara
sinira og þeirra hljómlistar-
fræðinga senr heyrt hafa til
lrennar.
Samkvænrt enskum lögum
er .íþað ekki fyrr en að Þór-
unn er orðin 12 ára að hún
má halda sjálfstæða tónleika
í Bretlandi og hefur hún þeg-
ar hafið undirbúníng að því.
Auk píanóleiks, senr aðal-
námsgreinar, hefur Þórunn
einnig sótt kennslu í tónsnríð
unr og fiðluleik. Lögin sín
segir hún ennþá vera ,,pínu-
lítil“.
Það er mikill fengur fyrir
alla tónlistarunnendur að fá
þenna unga snilling lringað,
enda nrunu allir senr til
hennar heyrðu þakka henni
fyrir komuna og óska lrenni
gæfju og gengis á lrennar ó-
förnu listabraut.
Ræða G Þorsteinssonar
Framhald af 3. síðu.
Vestnrannaeyingar hafa
lengi notið alþjóðarlof, al-
þjóðarþakkir, og alþjóðar-
virðingu fyrir þann stórhug,
þá bjartsýni og þann óvenju
nrikla lélagsnrálaþroska, senr
jafnan hefur auðkennt öll
störf þeirra og stefnu í þýð-
ingarnrestu atvinnumálum
Eyjabúa.
Og vissulega stendur ísl.
þjóðin öll í nrikilli þakkar-
skulcl við Vestmannaeyinga,
m. a. og fyrst og fremst fyrir
hin hagnýtu framleiðslustörf
þeirra og lrina stórkostlegu
gjaldeyrisöflun, sem hér fer
fram. Og minnumst í því sam
bandi að Vestmannaeyingar,
senr eru ekki nema 2.6% af
allri ísl. þjóðinni, skapa unr
13—14% af öllum gjaldeyris-
tekjunr hennar, eða að meðal-
tali um 5—6 sinnunr nréiri
gjaldeyristekjur en nreðal
gjaldeyristekjur hvers íslend-
ings. Þannig hefur þá, með
góðri samvinnu og með
drengilegu sanrstarfi milli sjó
nrlurnsins, útgerðarmannsins,
framleiðandans á landi, og
allra þeirra mörgu, sem beint
og óbeint vinna að fiskveið-
ununr og hagnýtingu veiði-
fengsins, skapazt svo glæsileg-
ur og stórkostlegur árangur í
þessunr efnunr að vart nrun
finnast nokkur lrliðstæða ann
ars s-taðar og jafnvel þó leitað
væri eftir slíku um víða ver-
öld.
Allar líkur benda til, að
allt útflutningsverðnrætið frá
Vestmannaeyjum á yfirstand-
andi ári nruni nema nrilli 60
og 70 milj. króna eða vera
að meðaltali um 2000' kr. á
lrvert mannsbarn hér og nrun
það lreimsmet í verðmæta-
sköpun.
Það væri því ekki ástæðu-
laust þó að Vestnrannaeying-
ar væri hreyknir yfir því hve
þeir eru í þessum efnunr
nriklu fremri öllunr öðrunr
landsbúunr og hversu mikinn
og nrerkilegan og gifturíkan
þátt þeir eiga í rekstri og við-
haldi þjóðarbúsins.
Tek að mér
húsamálningu.
Jón Waagfjörd, málari
Sínri 78.
Nýff skyr
og rjómi.
í S H Ú S1 Ð
En Vestmannaeyingar eru
ekki stoltir af þessum afrek-
um sínum. Þeir telja það vera
eina af sínunr borgaralegu og
þegnlegu skyldum að vinna
öll störf sín af fyllstu sam-
vizkusemi, skyldurækni' og
dugnaði og það jafnt þó þeim
sé samfara óvenjulegt erfiði
og áhætta, svo sem við sjó-
sókn lrér við Eyjarnar á
dinrmunr og stormasömum
vetrurn.
Vestmannaeyingar, senr
verða nrargir hverjir í dag-
legunr störfum oftar en aðrir
íbúar lands vors, að horfast í
augu við nrestu hættur, senr
nrannlegt auga fær litið, eru
sér, flestum öðrum betur,
meðvitandi um innri ábyrgð
á ytri athöfnum, og um skyld-
ur sínar við þjóðfélag sitt.
Þyí að fátt er betur til þess
fallið að innræta oss réttan
skilning á skyldum vorunr
við þjóðina og fósturjörðina
en #erfiði, áhætta og alvara,
sem manni nrætir í starfi.
Vér vitum að vér verðum
jafnan að sitja hagsnruni þjóð
félagsins ofar einkalragsnrun-
um og eigin óskunr. Vér verð
unr að virða lög og rétt og
stuðla æ að betri og örugg-
ari réttarvörslu. — Því að hið
fornkveðna spakmæli er sann
nræli: ,,Með lögunr skal land
byggja, en ólögum eyða“.
Vér verðunr að kunna að
nreta, elska og virða fóstur-
jörðina og jafnan kappkosta
að vinna henni svo mikið
gagn og svo mikla sæmd senr
hver og einn af oss frekast
nregnar. Ekki aðeins í starfi
voru, heldur einnig í dag-
legri breytni vorri og líferni
öllu.
Kæru Vestmannaeyingar!
Þegar ég nú eftir allt of
stuttan tíma, að mér finnst,
hverf lréðan til annarra
skyldustarfa, — í öðru byggð-
arlagi, — fer ég héðan með
þakklæti í lruga, en hryggð í
lrjarta. — Þakklæti til allra
þeirra óteljandi mörgu, sem
auðsýnt hafa n^ér í dvöl
minni hér, mikinn hlýhug og
mikla vinsemd og góðan
skilning á starfi mínu og
starfsskyldum. En hryggur í
hjarta yfir að þurfa að skilja
við þetta fagra og tignarlega
byggðarlag, og það ágæta fólk
sem byggir það.
En það skal verða mín síð-
asta ósk, — mín síðasta bæn,
— er ég fer frá Vestmanna-
eyjum, að Drottinn megi um
alla ókomna framtíð blessa
þetta byggðarlag og íbúa
þess um alla eilífð.
m «t-^»
H. G.-Sextetinn.
Gömiu dansarnir
í Samkomuhúsinu annað kvöld (laugardag) kl. 10.
- Borðin niðri í salnum —
Barnaskólinn (hauslskólinn)
hefst föstudaginn 1. sepf. kl. 10. Þá eiga að mæta öll börn, sem
verða 7 — 8 — 9 og 10 ára á þessu ári. Æskilegt er að einhver
fuMorðinn komi með yngstu börnunum.
Skólastjórinn.
Til Elliheimilisins
óskast til kaups stigin saumavél. Má vera notuð.
Bæjarstjóri.