Fylkir - 28.10.1966, Blaðsíða 2

2.
FYLKIR
Málgagn
Sjálfstæðisflokksins
Útgefandi:
Sjálfstæðisfél. Vestmannaeyja
Ritstjóri:
Sigurgeir Jónsson
Símar 1523 og 1343.
Auglýsingast jóri:
Bragi Ólafsson, sími 2009
Prentsmiðjan Eyrún h. f.
Þeim, sem lesa blöð að staðaldri
og fylgjast með útvarpsfréttum,
hlýtur að hrjósa hugur við fréttum
þeim, sem berast austan frá Asíu
úr Rauða Kína og aðförum hinna
svokölluðu Rauðu varðliða þar.
Jafnvel ráðamönnum þar austur-
frá er ekki að öllu leyti farið að
standa á sama, eins og skiljanlegt
er. Það veit enginn þar, hver næst
verður fyrir ofsóknum og ásökun-
um af hendi þessa skríls. Jafnvel
Maó sjálfur mun óttasleginn, þótt
hann þori ekki annað en hrósa lýðn
um upp í hástert opinberlega, eigi
hann ekki sjálfur að verða fyrir
skitkastinu.
Lýður þessi hefur að eigin sögn
einkennt starf sitt af hugsjón fyrir
svokallaða menningarbyltingu og
er höfuðinntak hennar það, að
eyða skuli öllum hugmyndum, sem
ekki aðlagist hugmyndum komm-
únismans að einu og öllu leyti.
Mannkynið hefur fram eftir öll-
um öldum átt slíka „menningar-
postula”, sem viljað hafa afmá allt,
sem ekki samrýmdist þeirra hugs-
unarhætti. Innrás barbaranna í
Róm ■ er eitt dæmið um slíkar að-
farir, þótt þær hafi fremur ein-
kennst af djöfulmóði og skemmd-
arfýsn en beinum eldlegum menn-
ingaráhuga. Kaþólska kirkjan
stemmdi stigu fram eftir öldum við
hvers kyns skoðunum, sem brutu
í bága við hennar einskorðuðu fyr-
irmæli og áætlanir og var hvort
tveggja brennt á báli, rit þeirra,
sem leyfðu sér slíkar firruskoðanir,
svo og þeir sjálfir til að fyrirbyggja
frekari vandræði af þeirra hálfu-
Hitler heitinn hafði svipaðan hátt
á með þá, sem höfðu hugsanir and-
stæðar hans eigin, ritin voru
brennd en rithöfundunum rutt úr
vegi, svo lítið á bar og þar með
stemmd stigu við ranghyggjumönn-
Ný skólabygging
Fólk hefur hugsað um þetta allt
eins og ljótan draum og hugsað
með sér að slíkt og þvílíkt gæti alls
endis ekki gerst á vorum dögum,
þetta hlyti að heyra fortíðinni til.
En einmitt þetta er að gerast í dag
og enn ekki séð annað en arftak-
ar þeirra, sem hér að framan er
minnzt og sízt af öllu betri.
Kína er eitt af elztu menningar-
löndum heims, eins og menn al-
mennt vita og mikið af okkar
menningu og framförum sótt beina
leið þangað. Og nú í dag er verið
að leitast við að afnema þar allt,
sem minnt getur á kapitalisma til
að bæja landsins börnum frá slík-
um voða. Skoðanir Marx' og Maó
skulu héðan í frá vera einráðar og
annað ekki að komast- Meira að
segja er nú gengið í berhögg við
elsku vinina, sem áður voru, Sovét-
menn. Með þessu hafa þeir illu
heilli sett íslenzka kommúnista í
hálfgerðan vanda, þvi að þeir vita
eiginlega ekki í hvorn fótinn þeir
eiga að stíga um þessar mundir og
leitast við að sigla milli skers og
báru, eftir því, sem hægt er.
Ríkisútvarpið sendi samt mann
út af örkinni til að kynna íslending
um menningarbyltingu varðliðanna
og valdi þá auðvitað ekki mann af
verri endanum til fararinnar.
Stj órnmálaskoðanir hans munu
hafa þótt mjög ákjósanlegar þar
austurfrá og maðurinn hafa tölu-
vert lært af förinni. Yrði hann ef-
laust sjálfkjörinn til að stjórna
slíkri byltingu hér á landi, ef af
henni yrði. í það minnsta vantaði
ekki fjálgleikann í frásögn hans af
atburðunum, þegar heim kom. Var
útvarpshlustendum eflaust nóg boð
ið, þegar líða tók á frásögnina og
lýsingu fréttamannsins af fram-
kvæmdum varðliðanna. Jafnvel
ýmsum, sem taldir hafa verið nokk
uð rauðleitir, fannst víst nóg um-
Aðfarir lýðs þessa bera talsverð-
an keim af anarkisma, sem tölu-
vert kvað að á fyrstu áratugum
þessarar aldar, og einkenndist af al
gjöru stjórnleysi. Mönnum hefur
oft þótt nóg um aðfarir lögregl-
unnar í Austur-Evrópulöndunum,
en hér tekur þó út yfir allan þjófa-
bálk. Ábyrgðarlaus lýður látinn
vaða uppi með leyfi yfirvaldanna,
sem í raun ,og veru eru logandi
hrædd við hann og þora ekki að
hindra aðfarirnar.
Þetta er nú þeirra æskulýðsfylk-
ing þar fyrir austan. Skyldi koll-
egum þeirra á íslandi ekki þykja
nóg til um áhugann eða hafa þeir
kannski í huga að taka þá sér til
fyrirmynadar.
Framhald af 1. síðu.
Það væri sama, hversu iðinn og
samvizkusamur kennarinn væri,
hann gæti aldrei farið eftir öllum
ákvæðum námsskrárinnar, þegar
um lakari bekki er áð ræða, slíkt
er með öllu óhugsandi.
Það var eitt af helztu slagorðum
vinstri manna við bæjarstjórnar-
kosningarnar í vor, hvað bæjar-
stjórnin hefði lítið gert fyrir æsku-
lýð bæjarins og var þar tekið upp
eitt með öðru svo sem sundhöll og
tómstundaheimili. Lítið hefur þó
sézt bóla á slíkum framkvæmdum
hjá núverandi ráðamönnum og veld
ur bæjarbúum að vonum nokkurri
furðu, þar sem mönnum skildist
helzt að rokið yrði upp til handa
og fóta við að hrinda þeim málum
í framkvæmd um leið og þeir heið
í haust stóðu Barnaskólinn og
lögreglan fyrir merkilegri nýjung,
sem varðar umferðarkennslu. Tek-
inn var upp sá háttur, að hafa
kennsluna ekki eingöngu bóklega,
eins og áður hefur tíðkazt, heldur
færa hana meira út á hið verklega
svið. í því sambandi var Herjólfs-
dalur gerður að æfingasvæði og
ýmis áhöld og tæki sett þar upp.
Síðan voru skipulagðar ferðir ein-
stakra bekkjardeilda inn eftir, þar
sem yfirlögregluþjónn staðarins
var til aðstoðar. Aðallega var þarna
um æfingar að ræða, sem hjálpa
börnunum til að átta sig á hjólinu
og fá æfingu í notkun þess, en
seinna meir mun svo lögreglan
heimsækja skólann og ræða við
nemendurna um lög og reglur í
umferðinni.
í höfuðstaðnum er nú í fram-
kvæmd mál, sem mætti taka fastari
tökum hér í bæ. Þar hefur verið
ákveðið að framfylgja fast eftir
lögunum um útivistartíma barna
og unglinga að kvöldi til. Mun lög-
reglan ganga fast eftir, að skilmál-
um reglugerðarinnar sé hlýtt og
verði óspart sektað fyrir, ef út af
ber. Þessu ráði var beitt hér í bæn
um fyrir nokkru síðan og gaf það
góðan árangur. Menn eru yfirleitt
heldnir á lög og reglur, ef brot á
ókvæðum kemur við pyngjuna, þar
•i
ursmenn kæmust að.
Hvað dvelur nú orminn langa?
Vonandi fá bæjarbúar brátt skýr-
ingu á þvi, hvað veldur töfinni.
Annars eru bæjarbúar farnir að
ræða um það í flimtingum, að út-
svarshækkunin hafi ekki verið
nægilega mikil til að standa undir
kostnaðinum við þetta. Sennilega
hefði þurft nokkrar milljónir í við-
bót og þá ekki sízt, ef þeir heiðurs-
menn ætla sér að halda áfram góð
gerðarstarfsemi við hótel og lög-
fræðinga úti á landi eins og við
vatnsréttindasamningana frægu.
Hvað sem því líður, er kominn
tími til að þeir hristi af sér drung-
ann og hefjist þegar handa um bygg
ingu nýs skólahúss fyrir kaupstað-
inn, það mál þolir enga bið.
Það er sannarlega ekki vanþörf
á að gera eitthvað i þessum mál-
um. Það má segja, að næstum
hvert barn á skólaaldri eigi reið-
hjól, en ekki vita þau öll, hvernig
umferðarreglurnar eru. í umferð-
arlögum stendur, að barn, sem orð-
ið er sjö ára megi aka reiðhjóli á
götum úti. í rauninni er það þó
vítavert kæruleysi af hverju for-
eldri að hleypa barni sínu út í um-
ferðina, vitandi það, að barnið kann
ekkert fyrir sér í umferðarreglum.
Það er ósköp svipað og að fá því
byssu í hönd með þeim ummælum,
að gæta sín nú vel á henni. Með
vaxandi umferð í bænum er aðkall
andi, að veita nemendum sem bezta
tilsögn um umferðarmál, og eiga
því þeir, sem fyrir námskeiði þessu
stóðu þakkir skilið.
er oftast nær veikan blett að finna.
Það væri óskandi, að lögregluyfir
völd bæjarins gerðu gangskör í mál
inu og tækju sér Reykvíkinga til
fyrirmyndar. Það ætti að vera auð-
velt í framkvæmd, nú þegar nafn-
skírteinin eru komin til sögunnar.
Enda er það heldur leiðinlegt að sjá
9 eða 10 ára börn vera á vakki um
göturnar allt fram undir miðnætti,
eins og þráfaldlega hefur mátt sjá.
Slíkt er öllum til skammar, börn-
unum sjálfum, foreldrunum og
bænum.
S. J.
UMFERBARKENNSLA í SKÓLUM
ÚTIVIST BARNA OG UNGLINGA
Komin heim
INGRID SIGFÚSSON
tannsmiður.
Bárugötu 5. — Sími 1586.
FHILIPSSJÓNVARPSTÆKI
Vesfmarmaeyjaumboð:
MJÓLKURBARINN
unum.