Ný vikutíðindi - 04.06.1965, Blaðsíða 8

Sigurgleði ó aðalfundi Eimskips
Islendingum er það þjóðarmetnaðnr að láta
merki Eimskipafélagsins aldrei íalla
1 litlu og strjálbýlu landi
eins og íslandi, þar sem íbú-
amir eru fáir, er að vonum
margt öðruvísi en í stóru
Iönduniun, sem smáþjóðimar
byggja. Þjóðernistilfinning
smáþjóðarinnar með þúsund
ára gamlar menningarerfðir
og sögu, þar sem hver mað-
ur getur rakið ættir sínar
frá grárri fomeskju, er að
vonum sterk, og þjóðarmetn
aðurinn í öfugu hlutfalli við
smæð lands og þjóðar, og
landsfólkið sér sjálfa þjóð-
arsálina í margbreyttum
myndurn.
EINSTÆÐ FÉLAGS-
STOFNUN
Stofnun Eimskipafélags ís
lands var hrundið af stað
með alþjóðarvakningu. Aldr-
ei fyrr né síðar hefur nokk-
urt atvinnufyrirtæki verið
stofnsett með hliðstæðri al-
þjóðarþátttöku. Þar lögðu
fram fé ríkir og þó aðallega
snauðir, aðeins til þess að
vera með, og þátttaka Vest-
ur-lslendinganna í félags-
stofnuninni er svo sérstæður
þáttur í stofnun Eimskipa-
félagsins, að hliðstæða mun
ekki finnast, nema þá helzt
úr sögu Gyðinga.
DÝRMÆTT VEGAR-
NESTI
Þegar Gullfoss, fyrsta skip
Eimskipafélagsins, kom til
landsins, þá fór fagnaðar-
alda um hugi manna, og fólk
kom frá fjarlægðum byggð-
um til hafna, þar sem skipið
hafði viðkomu, til þess að
fagna komu þess.
Skip Eimskipafélagsins
hafa bjargað þjóðinni frá
bjargarþroti og svelti í
gegnum tvær heimsstyrjald-
ir, svo nokkuð sé nefnt, og
eins og Jónas Hallgrímsson
kvað í einu af ljóðum sínu:
Bera bý
bagga skoplítinn
hvert að húsi heim.
Eins hafa hin smáu fram-
lög og almenna þátttaka
landsfólksins alls í framlög-
um til stofnunar félaginu
orðið til þess að byggja upp
eitt stærsta og traustasta
fyrirtæki Islendinga, og má
líklegt telja að sá hugur,
sem fylgdi hinum almennu
og smáu framlögum, hafi
orðið félaginu drýgra vega-
nesti heldur en sjálfar fjár-
hæðirnar.
ÞJÓÐHOLLT FYRIR-
TÆKI
Eimskipafélagið hefur á-
vallt verið rekið sem þjón-
ustufyrirtæki lands og þjóð-
ar, og hagnaðarsjónarmið
verið látin víkja fyrir þjón-
ustu við landsfólkið, jafnvel
meir en fjárhagur ávallt
leyfði.
Tímarnir liðu og Eimskipa
félagið hefur ávallt reynzt
stofntilgangi sínum trútt,
aukið og endurbætt skipa-
flota sinn og ávallt gætt
fyllsta öryggis um traust-
leika og búnað skipa sinna.
Með breyttum tímum og
breyttmn þjóðfélags- og at-
vinnuháttum hafa félaginu
borizt ný og ný verkefni að
höndum, sem það hefur leyst
í samræmi við þjóðarhag.
Eimskipafélagið hefur aukið
frystirými skipa sinna til
samræmis við þarfir ís-
lenzkra atvinnuvega.
ERFIÐLEIKAR
En þá komu nýir aðilar
til sögunnar, sem í skjóli
framleiðslustyrkja hugðust
sópa til sín óeðlilegum gróða
á frystivöruflutningum og
neyttu samtakamáttar til
þess að útiloka Eimskipafé-
lagið frá arðgæfasta hluta
þessara flutninga, og tóku
samtímis upp harða sam-
keppni um flutninga þeirra
vörutegunda, sem greiddu
arðgæfast flutningsgjald til
landsins. Afleiðingin varð
sú, að Eimskipafélagið fékk
ekki næg verkefni fyrir flota
sinn og tók að búa við tap-
rekstur.
VANDANUM VAXIÐ
Pyrirtæki lifa bæði upp-
gangs og framsóknartímabil
og lenda þess á milli í við-
skiptalegum öldudölum og
sum gefast upp og hætta.
Þegar landsfólkinu varð
það ljóst, að hagur Eimskipa
félagsins tók að hallast, þá
sló óhug á landsfólkið og
menn greip hliðstæð tilfinn-
ing eins og gerist, er menn
frétta um veikindi góðra
vina. Það vildi enginn missa
Eimskipafélagið; það á slíka
strengi í brjóstum landsins
barna, sem eru bundnir þjóð
armetnaði.
Þrátt fyrir erfiðan rekst-
urshag, þá lagði Eimskipafé-
lagið ekki árar í bát eða dró
saman seglin, heldur hélt á-
fram að endumýja og auka
skipastól sinn, þrautreyndi á
það, hvar hægt væri að spara
í tilkostnaði án þess að
skerða þjónustuna við lands
fólkið og lækkaði flutnings-
gjöldin.
RÉTT ÚR KI TNUM
Með óeðlilegum verðlags-
ákvæðum um flutningsgjald
ákveðinna vara vom tekjur
Eimskipafélagsins lækkaðar
með valdboðum um 90 millj-
ónir á ári, en önnur skipafé-
lög sneyddu hjá flutningi
þessara vara, þannig að
þetta varð svo til einvörð-
ungu persónulegur tekjulækk
unarbaggi á Eimskipafélag-
inu.
Nú er framsýn og djörf
forysta nýs framkvæmda-
stjóra, Ottars Möllers, tekin
að skila jákvæðum árangri,
og hafði Eimskipafélagið
nær ellefu milljóna króna á-
góða s. 1. ár, auk fullra af-
skrifta á skipum og eignum-
ÓHEILBRIGÐ
SAMKEPPNI
Á yfirstandandi ári hafa
félaginu svo bætzt ný og auk
in verkefni með hinum nýja
frystivöruflutningasamningi
Framhald á bls. 2
.->>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>'V>>>>>^*>>>>>>>>^>^<»*>>>^*>>>>N^*^»N>>>>>>>>^*\S5
FORSETAEFNI.
Talið er að Gullfoss hafi
eldti fyrr verið lagður frá
Iandi með Gunnar Thorodd-
sen fyrrverandi fjármála-
ráðherra innan borðs, en
hafinn var áróður fyrir
nýju forsetaefni, þegar nú-
verandi forseti lætur af
störfum.
Er nú Jónatan Hallvarðs
son helzt tilnefndur sem
næsti forseti og mun Vera
búið að setja í gang mik-
inn áróður og undirbúning
að kjöri hans, en aðrir
nefna til Nóbelsskáldið Hall
dór Kiljan Laxness.
Gunnar er nú samt sigur-
stranglegastur.
FREÐFISKSALA.
Svo fór sem búið var að
spá, að Einar Sigurðsson
fengi ekki Ieyfi tili útflutn-
ings á freðfiski og bendir
það til ábyrgari stjómarat-
hafna í útflutningsmálum
landsmanna. Mun almenn-
ingur una því allvel, að
tvenn félagasamtök, Sölu-
miðstöð hraðfrystihúsanna
og Samband íslenzkra sam-
vinnufélaga, annist freðfisk
útflutninginn.
Er þess að vænta að aft-
urkölluð verði útflutnings-
leyfi á freðfisld til annarra
og fleiri aðila. Það myndi
sennilega bezt tryggja þjóð
arhag og þjóna hagsmun-
um framleiðenda.
höfðingsbrag og undirstrik-
ar það, hversu stór og vel
rekin fyrirtæki geta, þar
sem góður vilji er til stað-
ar, rétt þörfum menningar-
málum hjálpandi hönd.
Forstjóri Samvinnutrygg
inga er Ásgeir Magnússon.
SAMVINNUTRYGG-
INGAR GEFA.
Samvinnutrygginga-r,
stærsta tryggingarfélag
landsins, gaf á aðaLfundi
sínum, 21. maí, 100 þúsund
krónur til Handritastofnun
arinnar í tilefni af sam-
þykkt þjóðþings Dana um
að skila aftur handritunum.
Gjöf þessi ber vott um
ræmi við reglugerðarfyrir-
mæli stofnunarinnar, en
deilur urðu um það, að
bankaráðsfundir hefðu fall-
ið niður um hálfs árs tíma.
Kalla bankastarfsmenn-
irnir fundi þessa hræðslu-
fundi bankastjómarinnar.
ÓSKADRAUMUR ÞJÓNA.
Ymsar hálaunaðar stéttir
atvinnulífsins eru nú fam-
ar að iðka verkföll af mikl-
lun krafti, svo sem eins og
flugmenn, hljóðfæraleikarar
og nú þjónar.
Það var verið að segja
okkur að óskadraumur veit
ingaþjóna væri sá, að gest-
irnir héldu sig heima og
létu sér nægja að senda
drykkjupeningana í pósti.
HRÆÐSLUFUNDIR.
Starfsmenn Útvegs-bank-
ans hafa það nú mjög 1
gamanmálum, að frá því að
verkfallsáreksturinn varð á
s. 1. hausti, er allt starfslið
bankans lagði niður störf
einn dag, hafi bankaráð Út-
vegsbankans haldið banka-
ráðsfundi reglulega í sam-
Á TAKMÖRKUNUM
Hér er brandari, sem er
alveg nýr af nálinni:
Gift kona, sem ekki hafði
eignazt neitt bam eftir
nokkurra ára hjónaband,
Ieitaði til læknis út af
þessu. Læknirinn fann ekk-
ert athugavert við konuna.
Sagði hann henni að skila
því til mannsins síns, að
stundum yrði konan þung-
uð, ef maðurinn kæmi henni
alveg á óvart.
Skömmu seinna sátu þau
hjónin að snæðingi. Datt þá
gaffall konunnar úr hendi
hennar út á gólfið. Konan
stóð upp úr sæti sínu og
beygði sig eftir gafflinum,
en þá notaði maðurinn tæki
færið og kom konu sinni á
óvart.
Þegar konan vitjaði lækn
is nokkm seinna, kom í ljós
að hun var orðin þunguð.
Læknirinn var hinn ánægð-
asti og spurði hvemig þetta
hefði viljað til. Konan sagði
honum það, en var mjög
raunamædd. Læknirinn
kvað óþarfa fyrir hana að
vera áliyggjufulla — hún
ætti fremur að gleðjast yfir
árangrinum.
„Já“, sagði konan, „en
við fáum bara aldrei server
að aftur á þessum veitinga-
stað“.
Er það satt, að mörgum
Sjálfstæðismönnum gremj-
ist svo aðfarir rOdsstjóm-
arinnar í skattamálum, að
þeir gangi með kreppta
hnefana í vösunum?