Ný vikutíðindi - 29.07.1966, Side 4

4
* Y VIKKXIÐINDl
Bankar...
Framh. af bls. 1.
lögbrotum, þá gerist hann
sjálfur sekur“. Þarna talar
sá Mfsreyndi fyrrverandi
prófessor í lögium við Há-
skóia íslands og um langt
árabil æðsti löggæzlumaðiur
þjóðarinnar sem dómsmála-
ráðherra, iengur en nokkur
annar ráðherra.
Það er vitað að bankastjór
ar, að minnsta kosti sumra
bankanna líta á bankann sem
nokkurs konar ríki í ríkinu
og sjálfa sig sem jafningja
ráðherra að völdum og telja
sig þess umikomna að eikipa
framkvæmd laga og meðferð
brotamála að sinni eiigin á-
kvörðun og vild. En þetta
gerir hvorki að eamrýmast
landslögum, eða að vera í
samræmi við réttarmeðv.'t-
und fóliksins í iandinu.
Það er á almannav.'tund,
og af því hafa farið miklar
sögur, að ýmis konar mis-
ferli ihafi orðið uppvís í
bönkum landsins án þess að
stjómir bankanma hafi iátið
koma til aðgerða og afskipta
lögreglu og dómsvalds.
Þá er það líka vitað, að
sama regla hefiir ekki verið
látin giida, hver sem inlut
hefir átt að miáli. Maður einn
sem hafði prettað viðskip-ta-
banka sin-n með því að láta
mæl-a upp harðfisksta-fla,
sem hlaðið var uta-n um tuim
ur, án þess að láta um þe-tta
vita, var tekinn og móles-ter-
aður, eignir hans gerð-ar að
M-tlu og engu og honum allar
bjargir bannaðar.
Um svipað leyti kom þao
fy-rir, aði -viðsikiptamaður a-nn
ars banka hafði veð-seitt fisk-
afurðir í formi saltfisks o-g
freðfisks, en fiskurinn hafði
verið sv-o lélegur að hann
var óh-æfur tii annars en
mjölvinnslu. Þegar afurðaaf-
s-kipun lauik fyrir viðkomand'.
ár hjá umræddum viðsikipta-
manni, þá, — sem að Mb-xn
læ-tur — vantaði uppá að af-
urðaandvirðið rægði
greiðislu áhví’andi ’áia. Ek>.i
ko-m til neinna árekstra af
þessum söikum. Ta-lið er
viðskiptaibanki manns þessa
h-afi lánað manni-num fé það,
sem á vantaði, til þess að
greiða afurð-alánin að fuMu.
Enn er í fersku m'nni er
baniki einn tapaði milljóna-
tug á hótelrekstri og fugla-
búi. I því samba-ndi kom
það fram í skýrslugjöf
bankastjómarinnar til banka
ráðs, að viðkomandi útibús-
stjóra hafði þrívegis b-réf-
lega verið bannað að auka og
hækka lánveitimgar til þe-ssa
fyrirtækis, en þrátt fyri-r það
höfðu lánin verið aukin og
margfö-lduð frá ári til árs og
upplýsingar viðkomandi
bankastjóra um atvi-nnureks-t
ur þennan og hag eigandans
verið rangar, en það var ekk
ert gert. Bankastjóri þessi
var skjólstæðingur áhrifa-
manna í stjó-rnmálum.
Ekki munu liðin fui-1 tvö
ár frá því að það komst upp
í ein-um af bönkunum, að'
viðskiptamenn bankans, sum-
ir hverjir, fengu lánuð farm-
skjöl frá ógreiddum ba-nka-
ábyrgðum, og gátu þann'g
náð ú-t og selt og notfært
varning þann, sem um var
að ræða í hverju tilfelli, án
þess að greiða vörurnar áð-
ur. En það skeði ekkert;
bankas-tjórar viðkoma-ndi
banka, að min-nsta kosti sum
ir, ef ekki alMr, hrukku illa
við,' o-g breyttu kerfinu og
f jölguðu undirskriftum í á-
byrgðadeild bankans og
munu 'hafa flutt einhverja til
í starfi, en enginn saknað-i
neins í eða varð fyrir stöðu-
I
Vinnufatabúðin
LAUGAVEGI 76
Amerískir
vinnu-
jakkar
☆
Allar
stærðir
VINNUFATABUÐIN
LAUGAVEGI 76
M
missi, hvað iþá lögsóknum og
refsingum. Nú er það farið
að kvisast að sagan sé farin
að e-ndurtaka siig, hvað sem
í því kann að vera bæft.
Þá eru fieiri hlið-ar á
bankastarfseminni,, sem
snúa að viðskiptamönnum
bankanna. Bankarnir hafa í
þjónustu sinni heilar deildir
af lögfræðingum. Sumir
þessara lögfræðinga hafa
svo einikainnheimtustofnanir
tii hliðar við störf sín hjá
bönkunum, og það fer ekki
framhjá almenningi að sum-
ír þessara lö-gfriæðiniga í
bönkunum berast m-eira á og
hafa dýrari Mfsvenjur heldur
en samrýmist tekjum þeirra
af störf-um sínum í bönkun-
nm eða skattaskrárnar gefa
bendingu um hvar eigi upp-
sprettur sínar.
Það er alkunna, hversu o-ft
og tíðum er farið með eignir
þeirra, sem verða fórnarlömb
banikanna. A-llt er gert að
engu og menn bókstaflega
flegnir lif-andi, ef svo mætti
að orði kveða. Svo er aftur
á mó-ti aðrir, sem geta mok-
að fé úr bönkunum án þess
að þurfa nokkru sihni að
endiurgreiða eyri, o-g kunnug-
ir eiga Mka og hafa á reið-
nm höndum skýringar á or-
sökum slíks.
Þá eru það viskipti ba-nka-
ráðsmann-a við banka þá,
sem þeir eiga að gæta og
stjóma sem bankaráðsmenn,
sem em ein orsök spillingar-
innar innan ba-rkakerf sins
og ef til vill ekiki sú veiga-
minnsta.
— v.
Okur . . .
Framh. af bls. 1.
ast hvar er sérstakt ferða-
man-nagengi, sem er skráð
hærra en venjulegt kaup-
gengi.
Biaðið hefur kynnt sér
þetta mál á nokkirum veic-
ingastöðum og hótelum og
sannfærzt um að þetta e-r
rétt. Á hér ekki einungis við
um doHar-a -heldur allan er-
lendan gjaldeyri, nema hvað
sterlingspund er venj-ulega
keypt á kr. 120.00 í s-tað
kaupgengis, sem er kr.
119.70.
Hvað er hér að s-ké ?
Er ekki staðreynd að ú-t-
lendingar kvarta sí og æ yf-
ir alitof háu verðlagi á öllum
i hlutum o-g þjór.ustu og jafn-
vel stytta dvö-1 Eina hé-r á
landi vegna verðla-gsins ? Of-
an á allt þe-tta verða þsir svo
að greið-a 7% — sjö af
hundraði — í ska.tt til kaupa
héðna fyrir það eitt að taka
harðan erlendan gjaldeyri
sem greiðsil-u fyrir vöru sína.
Þetta er ósvífni og þer
Ferðamálaráði að ]*annsaka
þetta m-ál nú þegar. Það er
langt síðan gjaldeyr.sbanki í
erlendri höfn auglýsti, að
þar væri keyptur aMskonar
peningar, jafnvel falsikir pen
ingar, en alls ekki íslenzkir
peningar.
Öfgarn-ar í öllum málum á
þessu la-ndi virð-as-t vera
stim-pill á öllu hér.
Sem lausn á þe-ssu vanda-
máli er nauðsynile-gt að Seðla
bankiim hafi opið út'bú frá
kil. 3 á daiginn til fcl. 11 30 á
kvöldin, -til þes-s að gefa
ferðafólki þjónustu og korna
í veg fyyriir okur höndlar-
auna. Eðia eigum við að Játa
útilendinga auglýsa okkur um
aHa-n heim, sem okrara á
öilum sviðum?
Þjónar . . .
Framh. af bls. 1.
hugsanlegt að hafa Mat-
sveina og veitingaþjónaskól-
ann þama til húsa. Einu
sinni stóð til að kaupa Lídó
undiir haam, en f-rá því var
horfið, og kúldrast hann nú
í Sjómannaskólanum og tek-
ur pláss frá verklegri sjó-
vinruu fyrir væntanle-ga yfir-
menn á skipaflotanum, auk
þess sem 'hann á þar alils
ekki heima.
Skólastjóri og kennarar
ættu að ge-ta séð um, að veit
ingar væru forsvaraniegar,
þótt lærlingar kæm-u þar við
sögu. Hins vegar yrði þá
trygging fyrir þvi, að leik-
hússges-tir fenigju þiómustu
þar á kvö-ldin, eins og tilætl-
un'n var, suk þess sem þar
yrði haldið uppi risnu hins
cpinbe-ra.
Þjóð'leiklhúss-ttjó'.i virðist
ekki hafa ko-mið auga á
þessa lau.s-n til að nýta hú-s-
næðið', því hann hefur látið
hafa þ-au urnmæli eftir sér i
blaðaviðta-li, að ekk1 væri ó-
hu-gs>: adi að Þorvaldur
myndi leigja það áfra-m.
KÍKISSKIP...
Framh. af bls. 1.
haldið eða vöruske-mmurnar.
En 'þó þet-ta sé í á-ttina til
skynsemi, þá birta-sf yfirlýs-
ingar frá stjórnarnefnd stofn
unarinnar í öllum blöðum,
sem í eiga sæti þrír stjórn-
arráðsfulltrúa-r, að hún sé al
varlega að hugsa um aö
lei-gja da-I f-rá Færeyjum til
s-trandferðia.
Er nú ekki nóg komið af
sukkinu og getur ábyrgur
ráðherra sa-mþykkt sMka
fi-rru ? Sú var tíðúi að göml-
um döllum var troðið upp á
Færeyin-ga, en nú virðist blaó-
inu snúið við.
Rikisskip á tæp’ega rétt á
sér lengur, og þessari stað-
reynd verður að kyngja.